دوگانه سختکوشی و عافیت‌طلبی در کدام کشورها

مکزیک یکی از کشورهای آمریکای شمالی و البته جنوبی ترین آنهاست. این کشور مرز خونینی با ایالات متحده آمریکا دارد. این مرز به این دلیل خونین است که بسیاری از افرادی که طالب ینگه دنیا هستند از این مرز به آمریکا مهاجرت می کنند و افراد زیادی به علل مختلف جان خود را در این مهاجرت از دست می دهند. از سوی دیگر مکزیک، جایگاه قاچاقچیان مواد مخدر هم هست که سعی می کنند این مواد را به آمریکا برسانند و به همین دلیل است که همیشه نام مکزیک با ناامنی و اقدامات خلاف قانون گره خورده است. (البته کسانی که به مکزیک سفر کرده اند اغلب از حضور پلیس در سراسر شهر و امنیت نسبی در مکزیکو سیتی احساس رضایت می کنند) شاید به دلیل همین ناامنی و البته سختی دسترسی این کشور باشد که مکزیک تاکنون خیلی مورد توجه ایرانیان قرار نگرفته است. البته در این راه، نباید از رفتار بد مکزیکی ها هم گذشت. ظاهرا سابقه بد برخی ایرانیان که از این کشور به عنوان ترانزیت برای رسیدن به آمریکا استفاده کردند باعث شده که دولت مکزیک محدودیت ها و سختگیری هایی در صدور ویزا و ورود به این کشور قایل شود. این در حالی است که مسافران ایرانی مکزیک می گویند در سفارت این کشور در خیابان جردن (نلسون ماندلا) تهران همه چیز خیلی خوب و منطقی پیش می رود. از این روست که توصیه می شود حتی به داشتن ویزای مکزیک هم قانع نباشید و میزبان پای کاری در این کشور و البته رزرواسیون یک هتل و سایر مدارک لازم در هنگام اخذ ویزا را به همراه داشته باشید.

حالا باید به سراغ این سوال رفت که چرا یک نفر باید حدود 20 ساعت پرواز را تحمل کند و به مکزیک برود؟ برای دیدن مکزیک چند دلیل عمده وجود دارد. یکی دیدن تمدن مایاها، یکی از تمدن های قدیمی جهان به همراه سنن و آداب و رسوم بومیان این کشور و البته چیچن ایتزا، هرمی که مربوط به تمدن مایاهاست و به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان شناخته می شود. نکته دوم طبیعت بکر این سرزمین بخصوص در سواحل است که تعطیلات خوبی را برای شما نوید می دهد. در عین حال دیدن نقاط شهری مکزیک بخصوص مکزیکوسیتی یعنی پایتخت هم نکته مثبت دیگر سفر احتمالی شما به مکزیک است. فراموش نکنید که مکزیکوسیتی روزگاری آلوده ترین هوای جهان را داشته و حالا توانسته این مشخصه زشت را به شهرهای دیگری واگذار کند. شهرهایی که همین تهران خودمان هم در دایره شان می گنجد.

اماکن دیگری که در مکزیک خواهید دید؛ یکی ساختمان های قدیمی و کلیساهایی است که با نقاشی ها پوشانده شده اند و دیگری موزه هایی است که قصد دارد مردم بومی این سرزمین و تاریخ آنها را به شما معرفی کند. صد البته که در طول سفر خود خواهید توانست از غذاهای تند مکزیکی هم تناول و هنر این کشور مثلا در موسیقی یا حرکات موزون بومی را نظاره کنید.

مکزیک از نظر جمعیت شناختی یک کشور کاملا جوان است و معدل سنی کل جمعیت 120 میلیونی این کشور، حدود 27 سال است. میزان بیکاری مردم سخت کوش مکزیک، نزدیک به 5 درصد است. البته در میان جوانان نرخ بیکاری نزدیک به 10 درصد است و خبر بد دیگر این است که حدود 5 درصد از کودکان هم مشغول به کار هستند. حجم بالایی از مردم مکزیک در بخش خدمات کار می کنند.

اما این تعداد0 کارگر با آن همه کار، چقدر ثروت تولید می کنند؟ مکزیک از نظر تولید ناخالص داخلی در جایگاه 11 جهان قرار گرفته و در معادلات اقتصاد جهانی قابل نادیده گرفتن نیست. حجم کلی ثروت تولیدی یک سال مکزیک، یک تریلیون و 300 میلیارد دلار است. حجم بالایی از این ثروت هم در بخش خدمات تولید می شود. با وجود ثروت بالا و تورم پایین، شاخص منفی مهمی در کارنامه اقتصادی مکزیک وجود دارد و آن هم این است که نزدیک به 52 درصد مردم زیر خط فقر زندگی می کنند.

چطور برویم؟

برای رفتن به مکزیک باید از روسیه یا یکی از کشورهای آمریکا مرکزی مثل کاستاریکا، ونزوئلا، کوبا و... استفاده کنید. بنابراین احتمالا علاوه بر ویزای مکزیک نیاز به ویزای یک کشور دیگر هم دارید. البته ایران با برخی از کشورهای آمریکای مرکزی، قرارداد لغو روادید هم دارد. پروسه اخذ ویزای مکزیک ظاهرا کمی سخت است و باید چه در مرحله اخذ و چه در هنگام ورود به این کشور دقیق باشید. مسافت دور مکزیک در کنار ثروتمند بودن نسبی این کشور باعث گرانی مبلغ سفر به این کشور می شود. گفته می شود یک تور نوروز 94 برای این کشور البته به همراه کوبا برای هر نفر نزدیک 18 میلیون تومان آب می خورد.

مصطفی مسجدی آرانی / چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)