عاشق شدن، کار سختی نیست؛ اگر در پراگ باشید. چرا؟ شهری را تصور کنید که همه خیابانهایش سنگفرش باشد و به مدد طبیعتی که محصول خداوندی است لابهلای همه سنگها، سبزینه روییده باشد. بعد تو بخواهی کنار رودخانه ولتاوا راه بروی.
پراگ آنقدر شهر مهمی است که می گویند اگر پراگ را دیده باشی همه اروپا را دیده ای. یکی از جهانگردان ایرانی که سفرنامه به جمهوری چک را در وبلاگ کوله پشتی نارنجی نوشته، اعتقاد دارد اگر همه دنیا را دیده باشی و به پراگ سفر نکرده باشی؛ انگار هیچ جا را ندیده ای.
اگر فقط یک روز در پراگ هستید پیشنهاد می کنیم از میدان شهرداری (در تبریز و رشت خودمان هم میدانی با این نام داریم) بازدید کنید. آنچه این میدان را به یک اثر دیدنی تبدیل کرده، ساعتی است که محصول یک منجم، یک ریاضیدان و یک ساعت ساز است و در آن از تصاویر عیسی مسیح استفاده شده است.
بزرگی و تاریخی بودن این ساعت را هم به جاذبه آن باید اضافه کنید البته سالن اپرای شهر هم نزدیک همین میدان است که ظاهرا محل اجرای برخی آثار مهم موتزارت بوده است.
قلعه پراگ هم را که قبلا کاخ پادشاهی بوده و حالا کاخ ریاست جمهوری است و به عنوان بزرگ ترین قلعه جهان شناخته شده، باید در برنامه خود بگذارید. کلیسای زیبای سنت ویتوس هم درون این قلعه است که نباید دیدن آن را از دست بدهید.
ضمنا از پل چارلز هم باید دیدن کنید که قدیمی ترین پل روی رودخانه ولتاوا است (مربوط به قرن چهاردهم) و چند مجسمه تاریخی هم روی آن نصب شده است.
علاوه بر این، تعداد زیادی نقاش و نوازنده هم روی این پل پیدا خواهید کرد و شاید بتوانید کارت پستالی با تصویر خودتان را با صرف کمی پول و البته زمان، از یکی از این نقاشان دریافت کنید.
این آخری خیلی شبیه پل خواجو یا سی و سه پل در اصفهان خودمان است. ساختمان رقصان هم که کمی کج شده است؛ دیگر شباهت چک به اصفهان است. (به خاطر منارجنبان) این شباهت را در گفتار برخی افرادی که به اصفهان و پراگ سفر کردند هم می توان دید.
برج باروت هم که به رنگ سیاه و البته این که در گذشته زندان بوده مشهور است؛ امروزه به سالن اپرا تبدیل شده و جاذبه دیگر شهر است. به این فهرست باید میدان واسلاوسکی با مجسمه های درون آن را نیز اضافه کنید.
موزه هنر نوین و تعداد زیاد نمایش های اجرا شده در پراگ در کنار شنیدن کنسرت در سالن رودلفینوم هم می تواند در برنامه شما باشد؛ اگر وقت بیشتری برای دیدن این شهر داشته باشید. اهل ادبیات هم باشید می توانید سری به مقبره کافکا بزنید البته پراگ آنقدر جذابیت دارد که بدون رفتن به اماکن دیدنی آن هم از تماشای شهر لذت برده باشید.
فرض کنید که از پارک «پترون» یا باغ های ویشه هراد در مرتفع ترین نقطه شهر دارید به خانه هایی با سقف های شیروانی و آجری رنگ نگاه می کنید.
تصور کنید در شهری قدم می زنید که قدمت برخی ساختمان های آن به قرن چهاردهم بازمی گردد و به زیبایی، با حفظ اصول معماری بازسازی شده اند. پر از کوچه و پس کوچه های زیاد.
با همان سنگفرش هایی که گفتم. حالا با من هم عقیده اید. اینجا پراگ است. پایتخت جمهوری چک. اینجا عاشق شدن نه یک انتخاب که تنها راه موجود است. قبول ندارید؟ از عروس و دامادهایی که این شهر را برای عکاسی عروسی شان انتخاب می کنند بپرسید.
چطور برویم؟
جمهوری چک یکی از کشورهای عضو پیمان شنگن است و از این رو برای رفتن به این کشور باید ویزای شنگن داشته باشید. نرخ بالای یورو (نسبت به دلار) را حساب کنید و برای 3 روز اقامت در این شهر، حداقل 4 تا 5 میلیون تومان پول کنار بگذارید البته اگر خیلی دست به جیب هستید بدانید که تورهای نوروز 94 برای 4 کشور اروپایی از جمله جمهوری چک، تا 15 میلیون تومان هم آب می خورد.
مصطفی مسجدی آرانی / (ضمیمه چمدان روزنامه جام جم)
نوشته عاشق شدن، کار سختی نیست؛ اگر در پراگ باشید اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.