آغاز سال میلادی، روز استقلال کامرون و سخت‌ترین کار جهان بعد از کار در معدن، نوشتن از این کشور است! این را وقتی فهمیدم که داشتم مطالب مربوط به کامرون را در فضای مجازی می‌یافتم و می‌خواندم. وقتی در گوگل از کامرون می‌نویسی یا دیویدشان می‌آید که نخست‌وزیر دولت انگلیس باشد یا دیاز می‌آید که بازیگری در هالیوود. خیلی اگر بخواهد به تو لطف کند کامرونی در آریزونا یا تپه‌های کامرون در مالزی را هم به تو نشان می‌دهد.
شاید دلیل ماجرا در عمر مردم این ناحیه نهفته باشد. یادتان باشد کامرون در فهرست امید به زندگی، آن آخرها ایستاده و دویست و دومین کشور جهان است. متوسط امید به زندگی در این کشور 58 است؛ حدودا ده سال کمتر از ایران و 20 سال کمتر از ژاپن. چرا؟ درگیری های داخلی و بیماری های ویروسی مثل ایدز این بلا را به سر مردم می آورد. با این وضعیت اولین توصیه برای شمایی که می خواهید به کامرون بروید این است: مراقب سلامت خود باشید.
با این حال بهتر است بیش از این نان کامرونی ها را آجر نکنیم. این کشور جان می دهد برای یک طبیعت گردی، آن هم وقتی بدانیم بشر خیلی به این طبیعت دست نزده است. سواحل کریبی با آب زلال و بکر بودن فوق العاده برای آرامش و البته لذت بردن از دریا خوب است؛ کوهستان کامرون در ارتفاع 4000 متری برای یک ورزش و طبیعت گردی حرفه ای و جنگل های جنوب برای شمایی که می خواهید سر از کار حدود 500 گونه حیوانی این کشور درآورید. به این فهرست برخی مناطق مثل «علفزار» در شمال کشور را هم باید اضافه کنید. جایی که زمین سبز و آسمان آبی در افق به هم گره می خورد. شاید وجه تسمیه تپه های سبز مالزی هم به همین خاطر باشد. پس توصیه دوم؛ استفاده از طبیعت بکر کامرون است که این روزها در کمتر نقطه ای از جهان دیده می شود.
توصیه سوم؛ گردشگری انسانی و فرهنگی است. کشوری را تصور کنید که 200 گروه قومی و مذهبی در آن زندگی می کنند. کامرون چنین جایی است و جان می دهد برای رفتن میان مردم و دیدن آداب و رسوم آنها و البته ثبت آن به هر روشی که دوست دارید؛ حتی سلفی! در فهرست فرهنگی باید کاخ لیمب و شهر فومبن را داشته باشید. اولی برای شناخت تاریخ کامرون نیازتان می شود و دومی برای هنر و صنایع دستی.
با در نظر داشتن این سه توصیه بدانید که دارید به کشور فقیری می روید، چراکه میزان درآمد سرانه مردم در این کشور فقط 2400 دلار است، یعنی کمتر از روزی ده دلار برای هر نفر. دولت 70 درصد از بودجه را از بخش کشاورزی و با سود حاصل از تولید کاکائو و قهوه و البته در کنار آن به یمن وجود نفت تامین می کند. بنابراین شک نکنید که در کامرون میزان جرایم بالاست. از این رو توصیه چهارم این است که باید مراقب اموال و جان خود هم باشید. مخصوصا وقتی بدانید دارید به نزدیکی گروه بوکوحرام که در نیجریه سکنی دارد می روید.چطور برویم؟
برای رفتن به کامرون باید جان سخت باشید. نخست باید از سفارت این کشور در تهران ویزا بگیرید. بعد از آن حدود هفت میلیون تومان خرج هواپیما کنید و سه میلیونی هم برای پنج روز اقامت در این کشور کنار بگذارید. در این شرایط ده میلیون تومان خرج یک سفر معمولی به کشوری غیرمعمولی است. آنقدر غیرمعمولی که هیچ شرکتی در ایران حاضر نمی شود برای آن توری بگذارد.
مصطفی مسجدی آرانی / چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)
نوشته واقعا چنین جایی چرا باید اینقدرغریب باشد؟ اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.