با فهرستی از عجیب ترین روستاهای دنیا آشنا شوید

این مردم یا به خاطر شرایط طبیعی که در آن قرار گرفته اند و یا به دلیل علایق شخصی خودشان، سبک زندگی خاصی دارند که آنها را مشهور کرده است.

روستای بدون جاده

روستای آلزایمری ها

در نزدیکی آمستردام هلند روستایی به نام «دمنتیا» قرار دارد که ساکنان این روستا 152 نفر هستند که همگی از فراموشی و دیگر بیماری های حافظه رنج می برند.

این روستا طوری طراحی شده که شبیه یک شهر بزرگ است و همه امکانات در آن دیده می شود. ساکنان آزادانه در روستا می چرخند، خرید می کنند، در رستوران غذا می خورند و قدم می زنند اما دوربین هایی در سراسر روستا نصب شده است و آنها کاملا زیر نظر هستند تا مبادا به خودشان صدمه بزنند.

روستای کوتوله ها

«یانگسی» روستای دور افتاده ای در چین است که سال های زیادی است دانشمندان را به خود مشغول کرده است چرا که بیش از 40 درصد از ساکنان روستا کوتوله هستند.

درباره دلیل کوتاه قدی ساکنان روستا فقط یک نظریه منطقی وجود دارد و آن این که شاید به دلیل وجود سرب در خاک این منطقه، روستاییان کوتاه قد شده اند.

به گزارش عصر ایران، به گفته ساکنان قدیم این روستا سال ها پیش در یک شب تابستان شادی از این روستا رخت بست، بیماری اسرارآمیزی کودکان روستا را بیمار کرد و از آن موقع به بعد، قد آنها رشد نکرد و همه کوتوله باقی ماندند.

روستای یک کلیه ای ها

ساکنان روستای «هاکس» در نپال، آنقدر فقیر هستند که مجبورند کلیه خود را برای تامین مایحتاج زندگی شان بفروشند. این روستا آنقدر معروف است که به آنجا لقب «روستای تک کلیه ای» داده اند.

قاچاقچیان اعضای بدن در این روستا زیاد رفت و آمد می کنند و هر بار با دست پر برمی گردند. قاچاقچی ها افرادی را که تمایل به فروش کلیه دارند به جنوب هندوستان می برند تا در آنجا عمل جراحی لازم انجام شود.

قاچاقچی ها به دروغ به روستاییان می گویند که کلیه آنها دوباره رشد خواهد کرد و به این ترتیب آنها را فریب می دهند. یکی از این فریب خورده ها «گیتا» - زنی با چهار فرزند - بود که یکی از کلیه هایش را به مبلغ ناچیز دو هزار دلار فروخت و یک خانه خرید اما خانه در زلزله سال 2015 با خاک یکسان شد البته گاهی اوقات قاچاقچیان مردم این روستا را می ربایند و به اجبار، کلیه آنها را از بدن شان خارج می کنند.

روستای خواب آلودها

یک چهارم از ساکنان «کالاچی» قزاقستان دچار بیماری خواب هستند. این بیماری از سال 2013 در این روستا آغاز شد. در این زمان مردم روستا، ساعت ها و حتی روزها می خوابیدند و با حالت گیجی و سردرد از خواب بیدار می شدند. بیشتر از 20 هزار آزمایش روی هوا، خاک، غذا و آب آشامیدنی و ساکنان روستا انجام گرفت اما هیچ کدام نتیجه ای نداشت.