Quantcast
Channel: جاذبه های گردشگری –توریست ها
Viewing all 660 articles
Browse latest View live

چگونه به گلپایان برویم؟

$
0
0

سفر به گلپایگان

راهنما سفر به گلپایگان

ممکن است خیلی‌ها ندانند گلپایگان کجاست؛ اما اسمش که می‌آید اول از همه یاد کباب معروفش می‌افتند و دلشان قنج می‌زند برای دوغ و لبنیاتش.

گلپایگان که سال‌های قبل اسمی غیر از این داشته، نامی آشنا برای ایرانی‌هاست. هر جا اسم ماست و کباب بیاید نام “گلپایگان” هم کنارش هست. شمال، جنوب و یا شرق و غرب ایران هم ندارد و کباب‌های گلپایگان شهرت طولانی دارد. اما گلپایگان به جز خوراکی‌های لذیذش پیشینه‌ تاریخی ارزشمندی هم دارد. سابقه تاریخی این شهر به زمان حکومت سلسله‌ کیانیان، دوران پارینه‌سنگی میانه و نوسنگی بازمی‌گردد و در گذشته گلپایگان به “وردپاتکان” یا “سرزمین گل‌های سرخ”، شهرت داشته است.

مسیر دسترسی

گلپایگان یکی از شهرهای استان اصفهان است که در 156 کیلومتری شمال‌غربی این شهر و در میانه شهرهای خوانسار، نجف آباد، خمین و میمه قرار گرفته است. اگر خودرو شخصی داشته باشید،‌ از پایتخت پنج ساعت راه دارید تا به گلپایگان برسید و گرنه از ترمینال‌های اتوبوس شرق و جنوب تهران می‌توانید بلیت یک اتوبوس ولوو را بخرید و پس از طی 6 ساعت به گلپایگان برسید. مسیراینگونه است که از جنوب تهران خارج می‌شوید و پس از گذر از اتوبان تهران ـ قم، به سمت اصفهان می‌روید،‌ اما پیش از آنکه به اصفهان نزدیک شوید، یک راه ویژه برای گلپایگان وجود دارد که در سمت غرب جاده است. گلپایگان خط راه‌آهن یا فرودگاه ندارد،‌ بنابراین تنها راه رسیدن به این شهر زیبا از طریق خودروی شخصی یا اتوبوس است. البته برخی آژانس‌های مسافرتی تورهای سه روزه گلپایگان‌گردی برپا می‌کنند که انتخاب خوبی برای یک سفر چند روزه هستند.

دیدنی‌ها

گلپایگان شهری تاریخی و کهن در اصفهان است که به دلیل آب‌وهوای خوب و جای دادن زاینده‌رود در دل خود، مسافران زیادی را به سمت خود جذب می‌کند. روستای وانشان با قدمتی در حدود 3000 سال در گلپایگان یکی از آن جاهایی است که خود به تنهایی انگیزه‌ای قوی برای جذب گردشگر است. این روستا در ۱۲ کیلومتری جنوب شهرستان گلپایگان و ۱۵ کیلومتری شمال خوانسار قرار دارد و در دل خود جاهای تاریخی و جذابی دارد که می‌تواند محل گشت‌وگذار باشد. از جمله در این روستا شما می توانید از جاذبه‌هایی چون باغ‌های سرسبز، کوه بابادودورشاه، چشمه لمبی، برج حاج فرج الله و مزرعه امیریه دیدن کنید.
ارگ تاریخی گوگد بنایی قدیمی و کهن از خشت و گل است که قدمت آن به ۴۰۰ سال قبل بر می‌گردد و در مسیر جاده ابریشم قرار داشته است. گوگد در مسیر گلپایگان به تهران قرار گرفته و با توجه به اسناد ثبت شده‌ای که از این ارگ به دست آمده به نظر می‌رسد نیمی از ساختمان این ارگ مهریه همسر علیخان بوده که توسط وی به همسرش واگذار شده بوده؛ بنابراین از آن زمان این ارگ به «ارگ علیخانی» نیز شهرت پیدا کرده است. از این دژ در زمان‌های صلح به عنوان کاروانسرا و در زمان جنگ یا حمله اشرار به عنوان دژ نظامی استفاده می‌شده و خوب است بدانید که گوگد به معنای “گاو بزرگ” ترجمه شده است.

منطقه تنگ غرقاب از این جهت که سنگ‌نگاره های تیمره را در خود جای داده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سنگ نبشته‌های تیمره در 15 کیلومتری گلپایگان با قدمتی چندین هزار ساله مربوط به دوران ماقبل تاریخ و پارینه سنگی و قبل از کشف فلزات است که بزرگترین و کامل‌ترین مجموعه سنگ‌نگاره‌های ایران، از لحاظ تنوع موضوعی، زیبایی نقوش، قدمت، تنوع سبک حکاکی، فراوانی و گستردگی در گلپایگان به حساب می‌آیدیدآید. این سنگ‌نگاره ها را در مناطق مشخص شده روی نقشه و کنار رودخانه می‌توانید پیدا کنید.

برای دیدن مناره سلجوقی باید به مرکز شهر بروید. تقریبا روبه‌روی بازار سنتی گلپایگان، مناره‌ای بزرگ که متعلق به دوره سلجوقیان است، ‌سر به آسمان کشیده است. این مناره بلند از همه جای شهر قابل رویت است.

گلپایگان به راستی دیدنی است، این شهر در میان دشتی که از همه سو به کوه‌هایی بلند منتهی می‌شود، قرار دارد. تمامی دشت پوشیده از درخت است و در میان باغات، کفترخانه (کبوترخانه)‌های متعددی وجود دارد. کبوترخانه‌ها، بناهای خشتی بزرگی هستند که توسط کشاورزان بنا می‌شده‌اند. این بناها دارای تیرهای چوبی متعدد در ناحیه فوقانی و شبکه لانه زنبوری و متخلخلی در بخش داخلی خود هستند که مکان مناسبی برای زندگی کبوتران است. کبوترها برای تغذیه از آفات مزارع استفاده می‌کرده‌اند و فضولات آنها نیز به عنوان کود در مزارع کاربرد داشته ‌است.

اگر به مردم محلی بگویید گردشگر هستید و از آنها بخواهید جایی را به شما معرفی کنند، ‌اولین کلمه‌ای که می‌شنوید، ‌”کوچری” است. منطقه‌ای سرسبز و خوش آب‌وهوا که اگر بالای کوه بروید از آنجا می‌توانید کل شهر را ببینید.

امامزاده هفده‌تن از ابنیه قرن یازدهم هجری است که در زمان شاه عباس اول صفوی احداث شده است. بقعه این بنا از جمله کارهای بسیار زیبای معماری عهد صفویه است که به دستور سردار امامقلی‌خان ساخته شده و دارای کاشی‌کاری معرق و منقوش و دارای کتیبه به خط کوفی است.

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

بفرمایید کباب گلپایگان!

خیلی جالب است اینکه کباب گلپایگان در فهرست میراث ناملموس ثبت شده است. این هم یکی از دلایل معروفیت کباب این منطقه است. شما هم در حین گشت‌وگذارها هر وقت احساس گرسنگی کردید، بی‌درنگ به سراغ کبابی در سطح شهر بروید؛ چون شما الان در شهر کباب‌ها هستید. کباب‌خانه‌های بسیاری در گلپایگان هستند و شما هم بهتر است طعم لذیذ کباب گلپایگان را در این شهر بچشید. همراه چلوکباب فراموش نکنید که ماست گلپایگان را هم امتحان کنید!

سوغاتی

اگر شما هم جزو آن دسته از گردشگرانی هستید که حتما باید سوغات با خود ببرید،‌ پیشنهاد ما به شما محصولات لبنی گلپایگان است که در بسته‌بندی سوغات هم می‌توانید آنها را پیدا کنید. ماست چکیده، کشک، پنیر پرورده و پنیرهای خاص مانند پنیر گردو، پنیر سبزی و… از جمله این محصولات لبنی هستند. به‌علاوه، عسل گلپایگان هم هدیه خوبی برای کسانی است که منتظرند شما از سفرتان بازگردید. صنایع دستی گلپایگان منبت‌کاری است که می‌توانید از بازار تهیه‌اش کنید.

 

اقامت

در گلپایگان چند هتل و مسافرخانه هست که می‌توانید برای دو سه شب اتاق رزروشان کنید. اما اگر بخواهید به مرکز شهر نزدیک‌تر باشید، هتل جهانگردی هم انتخاب خوبی است. در صورتی که تمایل داشته باشید از شهر فاصله بگیرید و در بافت تاریخی چند روزی را بگذرانید راهی ندارید جز اینکه به ارگ تاریخی گوگد بروید. این مکان که یکی از جاذبه‌های تاریخی شهر است در کنار چایخانه و کافی‌شاپ، امکانات اقامتی خوبی دارد. ارگ، تقریبا یک ربع تا 20 دقیقه از شهر فاصله دارد.

نوشته چگونه به گلپایان برویم؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.


چگونه به اهواز سفر کنیم؟

$
0
0

سفر به اهواز

راهنما سفر به اهواز

یک اهواز می‌گوییم و یک دنیا حرف پشتش قطار می‌شود. از روزهای سخت مقاومت تا دیدنی‌هایی که حرف زدن درباره‌شان مجال زیادی می ‌خواهد.

اهواز مرکز استان خوزستان با آب‌وهوای گرم و مردم خونگرم و باصفایش از آن شهرهایی است که می‌شود به عنوان مقصد گردشگری پاییزی و زمستانی رویش حساب کرد. اصالت این شهر باستانی، به دوران پادشاهان عیلامی باز می‌گردد و از آن زمان به‌عنوان منطقه‌ای برای گذران زندگی مردم انتخاب شده است.

چگونه برویم؟

برای سفر به اهواز سه گزینه سفر هوایی، سفر با قطار و سفر با خودروی شخصی پیش رویتان است. اینکه کدام راه را برگزینید بستگی مستقیم به علاقه، حوصله و صد البته به جیبتان دارد. در سفر هوایی که گران‌ترینشان است تنها یک ساعت و 20 دقیقه در راه هستید. در سفر با قطار معمولی حدود 15 ساعت و در سفر با خودروی شخصی اگر جایی توقف نکنید و یکسره برانید که البته کار درست و منطقی هم نیست، حدود  ۹ ساعت و ۳۸ دقیقه. در سفر زمینی اگر مبدا تهران باشد از شهرهای مختلفی عبور می‌کنید. در مسیری که بیش از 800 کیلومتر است از شهرهای قم، اراک، بروجرد، خرم‌آباد، اندیمشک و شوش می‌گذرید. شهرهایی که هر کدام برای خودشان دنیایی از جذابیت‌ها هستند و اگر بخواهید همه‌شان را ببینید باید زمان زیادی صرف کنید.

دیدنی‌های شهر  

شاید وجود رود کارون برای اینکه بگوییم اهواز زیبایی منحصر به‌فردی دارد کافی باشد؛ کارون زیبا که سال‌هاست کیابیایی برای اهل جنوب فراهم کرده است. حاشیه رود کارون علاوه بر ساکنان شهر اهواز، برای مسافران و گردشگرانی که به این شهر سفر می‌کنند، محل خاطره‌سازی و گذراندن لحظات شیرین است. کارون که لقب طولانی‌ترین رودخانه ایران را نیز به خود اختصاص داده، روزگاری پرآب‌ترین رودخانه ایران به‌ شمار می‌آمده است. اهواز شهر پل‌های مشهور ایران است و ۸ پل موجود در این استان تاریخ پرفراز و نشیبی را به خود دیده‌اند. پل سفید یا همان پل معلق اهواز که به پل هلالی نیز مشهور است، نزدیک به ۸۰ سال عمر دارد که همواره از آن به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین نمادهای کلان‌شهر اهواز یاد می‌شود. این پل با قوس‌های زیبا و نورپردازی‌ چشمگیرش، یکی از زیباترین جاهای دیدنی اهواز است که پاتوقی برای شب‌زنده‌داران شهر به حساب می‌آید. شرق و غرب رود کارون توسط این سازه‌ٔ عظیم و کهن به‌هم وصل شده‌اند. در اطراف این پل فلزی، پارکی سرسبز وجود دارد که برای تفریح انتخاب خوبی است.

پل سیاه یا پل پیروزی هم پل معروف دیگری است که چون در زمان جنگ جهانی دوم به عنوان مسیر حمل آذوقه، نیرو و مهمات ارتش روس از آن استفاده می‌شد و به این دلیل که در پیروزی متفقین تاثیر زیادی داشت به پل پیروزی مشهور شد. این پل دارای یک خط آهن و دو مسیر برای عابران پیاده است که بندر امام خمینی در جنوب استان خوزستان و در ساحل خلیج‌فارس را به راه‌آهن سراسری خرمشهر- تهران وصل می‌کند.

پل طبیعت کیانپارس هم در اهواز معروف است از آن‌ جهت که متناسب با اسمش، رابط دو پارک لاله و پارک ساحلی در شهر است. این مسیر رفت‌وآمد بین دو نقطه‌ٔ سبز شهر، این فرصت را برای شما ایجاد می‌کند که زمانی را برای وقت‌گذرانی در طبیعت صرف کنید و به تماشای نمایی زیبا از اهواز بنشینید.

شاید ندانید که طولانی‌ترین آبشار مصنوعی خاورمیانه هم در اهواز قرار دارد. نصب فواره‌های آب بر کناره پل هفتم اهواز از یک طرف و تلفیق فوران آب با نورهای رنگی که از آن منعکس می‌شود، از طرف دیگر زیبایی این آبشار را دوچندان کرده است. اگر به اهواز رفتید، اینجا را از دست ندهید.

بازار عبدالحمید اهواز جاذبه دیگری است که باید حتما آن را دید. این بازار در خیابان نظامی بین خیابان نادری و امام خمینی واقع شده و روزگاری یکی از بازارهای مهم و پر رفت‌وآمد اهواز بوده است. “کاروان‌سرای شیخ خزعل” هم در این بازار قرار دارد. این بازار زمانی بازار اصلی و مرکز خرید شهر بود. در آن دوران بیشتر اهالی ثروتمند شهر و اشراف‌زادگان از بازار عبدالحمید خرید می‌کردند، اما امروزه جزو بازارهای ارزان شهر شده و دیگر خبری از زرق‌وبرق قبلی آن نیست. بازار دیگری که باید در اهواز دید بازار کاوه است که متعلق به دوران پهلوی است. علاوه بر میوه وسبزی تازه، سوغاتی‌های اهواز را هم می‌توانید از اینجا بخرید. ماهی و میگوی تازه، کلوچه، خرما، رطب، شیره‌ خرما، ارده، حلوا شکری و حلوا ارده اجناسی هستند که به وفور در این بازار پیدا می‌شوند.

بنای معین‌التجار در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار در اهواز بنا شده است. در واقع این سازه کاروان‌سرایی در نزدیکی پل سفید است که در بافت قدیمی شهر اهواز قرار دارد. سرای معین‌التجار، سرای بازرگان برجسته‌ بوشهری، حاج محمدتقی معین‌التجار بوده و امروزه به مکانی برای بازدید گردشگران تبدیل شده است.

کلیسای سورت مسروپ یکی از جاذبه‌های گردشگری اهواز است که در محله‌های مرکزی اهواز قرار دارد. این کلیسا در سال ۱۳۴۷ توسط ترداد داویدیان که از کارمندان شرکت نفت بود، ساخته شد. این کلیسا که در نزدیگی بازار عبدالحمید قرار گرفته، در خیابان مصطفایی و در کوچه موسوی واقع است، ولی بازدید از آن به صورت آزاد امکان‌پذیر نیست.

آرامگاه علی‌ابن مهزیار یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین بناهای شهر اهواز است. علی‌ابن مهزیار یکی از دانشمندان و فقهای شیعه و از یاران امام رضا (ع) بود. در سال ۲۰۱ هجری قمری در محل اقامت امام رضا در اهواز، مسجدی را بنا کرد که بعد از مرگش او را در این مسجد دفن کردند. امروزه این آرامگاه مکانی است که مردم برای زیارت و دعا سری به آن می‌زنند.

خوردنی‌های خوشمزه جنوب

کسی نیست که به جنوب کشور سفر کند و طعم غذاهای جنوبی را نچشد. غذاهای جنوبی به خاطر استفاده کردن از ادویه‌جات مختلف در طبخ آن‌ها عطر و طعمی متفاوت دارند. برای مثال اگر بخواهید فلافل مخصوص جنوب را امتحان کنید باید به لشگرآباد سری بزنید. جایی که به آن بازار فلافل اهواز لقب داده‌اند. بازار فلافل اهواز در خیابان انوشه، محله عرب‌نشین لشکرآباد قرار دارد. این بازار مرکز فروش فلافل در شهر است؛ اگر به اهواز رفتید و جزو آن دسته افرادی بودید که عاشق فلافل و ترشی‌جاتی هستید که کنار این ساندویچ خوشمزه سرو می‌شود، حتما بخشی از سفر خود را به بازدید از این بازار و تست کردن فلافل‌های آن اختصاص دهید. گذشته از این، اهواز به خاطر نزدیکی به دریا دارای غذاهای دریایی متنوعی هم هست که از آن جمله می‌توان به قلیه ماهی اشاره کرد. ماهی صبور، امگشت‌پلو و سمبوسه هم جزو غذاهایی هستند که حتما باید امتحانشان کرد.

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

سوغاتی اهوازی‌ها

اهواز شهر ماهی و خرما است. در این شهر می توان انواع ماهی‌ها را به عنوان سوغات انتخاب کرد. همچنین به دلیل گرمای هوا در این شهر نخلستان‌های خرمای فراوانی وجود دارند که حاصل آنها به عنوان یکی از بهترین سوغاتی‌های این شهر به‌شمار می‌آید. به جز خرما محصولاتی هم که از خرما تولید می‌شوند، مثل شیره خرما و یا شیرینی‌های خرمایی همان چیزهایی هستند که می‌توانند سوغات خوبی برای خانواده و دوستانتان باشند.

نوشته چگونه به اهواز سفر کنیم؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

چگونه به کرمان سفر کنیم؟

$
0
0

سفر به کرمان

راهنمای سفر به کرمان

خیلی‌ها می‌گویند کرمان بهشت گردشگری در فصل پاییز و زمستان است.

دو فصل پاییز و زمستان در استان کرمان، برای گردشگران فرصت خوبی برای بازدید از مناطقی را فراهم می‌کند که در فصل تابستان معمولا درجه‌ حرارت آن‌ها بالاست. تورهای گردشگری استان کرمان در نیمه دوم سال رونق بیشتری پیدا می‌کنند و گردشگران و مسافران را به مناطق بیابانی کرمان می‌برند. جدای از این‌ها کرمان به خودی خود جذابیت‌های زیادی دارد که چند روزی را برای بازدید از جاهای دیدنی‌اش باید وقت بگذارید.

چگونه برویم؟

یکی از راه‌های رسیدن به کرمان و البته سریع‌ترین راه، سفر هوایی است. این مسیر از تهران و فرودگاه مهرآباد ۵۰ دقیقه تا یک ساعت زمان می‌برد. برای رسیدن به کرمان همچنین می‌توانیم بلیط قطار رزرو کنیم که ۱۴ ساعته به شهر برسیم یا با اتوبوس خودمان را به آنجا برسانیم. راه دیگر هم استفاده از ماشین شخصی است. فاصله زمانی و مکانی تهران تا کرمان با توجه به مسیری که شما انتخاب می کنید، متفاوت است. برای رفتن به کرمان دو مسیر پیش رو دارید. مسیر اول که کوتاه‌تر هم هست حدوداً ۹۸۶ کیلومتر است که از شهرهای قم، کاشان، یزد و رفسنجان می‌گذرد. اگر با خودروی شخصی این مسیر را طی کنید، تقریباً ۱۰ ساعت‌ونیم در راه خواهید بود. مسیر دوم اما طولانی‌تر بوده و در حدود ۱۲۲۰ کیلومتر است و این مسیر از شهرهای قم، اصفهان، شهرضا، آباده، مهریز و رفسنجان عبور می‌کند. فاصله زمانی در این حالت تقریباً ۱۳ ساعت و ۱۵ دقیقه است.

کرمان‌گردی

جالب است بدانید بعد از تقسیم خراسان بزرگ به سه استان، لقب پهناورترین استان کشور به کرمان تعلق پیدا کرد. استان کرمان در جنوب‌شرقی ایران و در میان پنج استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان، فارس، یزد و خراسان جنوبی قرار دارد. کرمان با داشتن بیش از ۷۰۰۰ جاذبه‌ تاریخی جزو پنج شهر تاریخی ایران است.

باغ شاهزاده ماهان که در دوره قاجار ساخته شده از مشهورترین نمونه‌ باغ‌های ایرانی است که در فهرست آثار جهانی یونسکو هم ثبت شده و در ۳۰ کیلومتری شهر کرمان قرار دارد. این باغ به خاطر واقع شدن در دامنه ارتفاعات جوپار بر خلاف مناطق دیگر این شهر آب‌وهوای مطبوعی دارد.  از جمله المان‌های اصلی باغ شاهزاده ماهان می‌توان به عمارت اصلی، عمارت شاه‌نشین، حوض‌ها، حمام، فواره‌ها و سردرخانه اشاره کرد. عمارت اصلی در نقطه انتهایی باغ واقع شده و برای بازدید از آن باید مسیر زیبای باغ را تا انتها پیش بروید. عمارت شاه‌نشین نیز در کنار عمارت اصلی قرار دارد، اما اکنون به عنوان رستوران از آن استفاده می‌شود. برای دسترسی به باغ شاهزاده ماهان باید از خیابان شهاب کرمان به سمت شهر ماهان حرکت کنید. در این مسیر پس از طی مسافت کوتاهی به باغ خواهید رسید.

مسجد گنجعلی ‌خان در کنار سرای گنجعلی خان قرار گرفته و با توجه به مجموعه ظرافت‌هایی که در ساختش به کار رفته باعث شده مورد توجه گردشگران قرار بگیرد. مقرنس‌کاری داخل گنبد، خطاطی، حجاری و کاشی‌کاری‌ داخل و بیرون مسجد و گچبری‌های اجرا شده بر طاق نما همگی از جمله دیدنی‌های این مکان تاریخی هستند.

اگر با قطار به کرمان برویم، در نزدیکی شهر از دشت فتح‌آباد می‌گذریم. باغ فتح‌آباد معماری بسیار دیدنی‌ای دارد، اما بیشتر مسافران، شب را برای رفتن به این باغ انتخاب می‌کنند؛ چراکه نورپردازی آن زیبایی باغ را بیشتر می‌کند. این باغ ۱۳ هکتاری چند سال است که مرمت شده و برای همین مسافران زیادی در قدم اول به آن سر می‌زنند. یک گوشه باغ شربت‌خانه‌ای درست شده تا مسافران در آنجا لبی تر کنند. در محوطه باغ، آلاچیق‌ها یا کپرهایی به عنوان استراحتگاه هم وجود دارد.

بازار سرتاسری یکی از جاهای دیدنی کرمان و البته از قدیمی‌ترین بازارهای تجاری و خاطره‌انگیز ایران است. بازار سرتاسری از میدان ارگ شروع و به خیایان میرزارضای کرمانی ختم می‌شود و طولی ۱۲۰۰ متری دارد. در مسیر این بازار می‌توان شاهد حیاط کاروانسراها و ساختمان‌های گنبدی‌شکل بود. وجود موزه‌ها، حمام‌ها و بناهای مذهبی در بازار سرتاسری گردشگران را سرگرم می‌کند. در دل بازار آنچه بیشتر خودنمایی می‌کند وجود کاروانسراهای قدیمی است. سرای گلشن سمت چپ بازار اختیاری و غرب مدرسه گنجعلی‌خان، شاید سالم‌ترین کاروانسرای باقی مانده این شهر باشد. کاروانسرای میرزاحسین‌خان و حاج مهدی هم از دیگر کاروانسراهای نزدیک بازار هستند.

گنبد جبلیه در خیابان شهدای کرمان و در منتهی‌الیه شرقی شهر قرار دارد و  برخی پژوهشگران، قدمت این گنبد را که یکی از دیدنی های کرمان است، به قرن دوم قبل از میلاد مسیح نسبت داده‌اند و آن را نوعی رصدخانه می‌دانند.

یخدان مؤیدی هم از جاهای دیدنی کرمان و از آثار تاریخی دوران صفویه است. این بنا دارای گنبدی مخروطی‌شکل و دیوارهایی از جنس خشت و گِل است که در فصل زمستان در آن یخ ذخیره می‌شده تا در تابستان، مردم شهر با مشکل آب روبه‌رو نشوند. این‌روزها این بنای قدیمی بدل به مرکزی فرهنگی و کتابخانه برای کودکان شده است.

روی تپه‌های شرقی شهر کرمان هم یکی از قدیمی‌ترین قلعه‌های ایرانی موسوم به قلعه دختر دیده می‌شود. امروزه چیز زیادی از این قلعه باقی نمانده، اما در حوالی این منطقه و تپه‌های شرقی کرمان، خرابه‌ای به‌شکل کندوی عسل از گذشته‌ها باقی مانده است.

بزرگترین مجموعه خشت و گلی جهان ارگ بم است که قدمت آن به دوران قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد. این ارگ از قدیمی‌ترین نقاط شهرنشینی در جهان است. بلندترین عمارت این ارگ، عمارت ۵ طبقه حاکم نشین است که بر صخره‌ای طبیعی ساخته شده و جالب است بدانید که در دوره پس از اسلام  دو مسجد و یک زورخانه نیز در آن ساخته شده. به صورت کلی این ارگ بر روی صخره‌ای بزرگ قرار دارد و برای حفاظت از شهر، اطراف آن را نیز خندق‌هایی حفر کرده‌اند. بیش از نیمی از ارگ تاریخی بم با وقوع زلزله این شهر در سال ۱۳۸۲ تخریب شد؛ اما اکنون مرمت آن پس از گذشت ۱۴ سال همچنان ادامه دارد. ارگ راین هم که دومین بنای خشتی عظیم در دنیا است، در جنوب‌غربی شهر راین در کرمان قرار دارد و سالانه گردشگران بسیاری از این بنای باشکوه بازدید می‌کنند.

آبشارهای سیمک در ۳۵ کیلومتری شمال کرمان در روستای کوهپایه قرار دارند. این ناحیه امکانات مناسبی از جمله اردوگاه دارد که باعث شده گردشگران زیادی به این ناحیه مراجعه کنند. ۱۳ آبشار موجود در سیمک همواره پذیرای کوهنوردان و صخره نوردان است و مسلما صعود به این آبشارها نیازمند تجهیزات و مهارت خاصی است.

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

چه بخوریم؟

کرمان از جمله شهرهایی است که هم برای گردش ظرفیت‌های بسیار خوبی دارد و هم در این شهر غذا جزو فرهنگ اصلی مردم است.

اگر فرصتی دست داد و به کرمان سفر کردید حتما غذاهای این شهر را امتحان کنید. غذاهایی چون آبگوشت بادمجان و کشک، آبگوشت زیره، آش گندم شیر، اوماچ آش یا آش عوماج، خورشت بز قورمه، خورشت آلوچه، خورشت به‌آلو، زیره پلو، کشک کدو، لپه پلو با زیره و مجور کدو.

  سوغاتی

در سفر به کرمان با دست پر می‌گردید چون کرمان هم خوراکی‌های خوبی دارد هم محصولات کشاورزی‌اش زبانزد است. صنایع دستی کرمانی‌ها هم معروف است.
شیرینی‌های کرمانی شامل کماچ سهن، کلمپه، قطاب، قوتو و قوات و فالوده کرمانی است و محصولات کشاورزی این شهر شامل زیره، گردو، پسته، خرما است. پته‌دوزی، ظروف و اشیای تزیینی مسی، آجیده‌دوزی، گبردوزی و گلیم شیریکی‌پیچ صنایع دستی این شهر هستند.

نوشته چگونه به کرمان سفر کنیم؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

چگونه به جنگل سفر کنیم؟

$
0
0

سفر به جنگل

چگونه سبک سفر کنیم؟

به گزارش توریست ها به نقل از ایرنا؛ وقت‌هایی که اعصابمان از دنیای اطراف و زندگی شهرنشینی و ارتباطات جاری و مجازی خورد شده و به قولی کلافه‌ایم؛ خود به خود دنبال راهی هستیم که انرژی از دست رفته را جبران کنیم. برای این منظور اولین چیزی که به ذهنمان می‌رسد، زدن به دل کوه و جنگل و دشت است.

گرچه این کار برای ما عاملی برای تجدید قوا و ذخیره انرژی است، اما در واقع این حرکت، طبیعت‌گردی است. طبیعت‌گردی در میان گونه‌های مختلف گردشگری از جایگاه ویژه و رشد قابل توجهی برخوردار است و در ۲۰ ‌سالهٔ اخیر شاهد گسترش سریع فعالیت‌های اکوتوریسم در سراسر جهان بوده‌ایم و انتظار می‌رود بر شدت این گسترش باز هم افزوده شود. اکوتوریسم یا بوم گردشگری یا طبیعت‌گردی، گونه‌ای از گردشگری است که در آن گردشگران برای دیدار از مناطق طبیعی نامسکون و دست‌نخوردهٔ جهان سفر می‌کنند.

 فواید گردشگری در طبیعت

بر اساس تحقیقاتی که صورت گرفته از فواید طبیعت‌گردی و سفر به درون طبیعت، اصلاح دقت و تمرکز برای انسان است. با گذراندن زمانی در طبیعت، تاثیرات منفی زندگی مدرن و تکنولوژی را از خود دور می‌کنیم و دوباره توانایی‌هایمان را بالا می‌بریم. تحقیقات نشان داده که حتی مشاهده عکس‌های طبیعت می‌تواند تاثیر مثبت زیادی بر روی روان آدمی و البته قدرت و دقت انسان داشته باشد. این مزایا حتی به شدت برای کودکان لازم است. باید کاری کرد که ارتباط کودکان را با طبیعت بیشتر کرد. این کار قدرت توجه و دقت آنان را بالا برده و مهارت‌هایشان را بالا می‌برد.

شاید عجیب به نظر برسد؛ اما دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که نگاه کردن به جاذبه‌های طبیعی و زیبایی‌های درون طبیعت تنها برای صفحات اینستاگرامی شما مناسب نیستند؛ بلکه این مناظر حس شگفتی توام با احترام را برای شما به ارمغان می‌آورند. دانشمندان و محققان دانشگاه استنفورد این جنبه از طبیعت را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که از فواید طبیعت‌گردی، افزایش صمیمیت، افزایش علاقه مندی برای کمک به دیگران و رضایت بیشتر در زندگی است. تمام این احساس ها از نگاه کردن به شگفتی‌های طبیعت نشات می‌گیرند.

همچنین بخوانید: چگونه ارزان سفر کنیم؟

فرهنگ طبیعت‌گردی

سفرهای طبیعت‌گردی، فرهنگ، اصول و شرایط خاص خود را دارند. اینگونه سفرها با سفرهای فرهنگی چون بازدید از یک شهر تاریخی، کاخ، موزه یا پارک ملی و… اقامت در هتل یا مهمان‌سرایی که با تمام امکانات داخل شهراست، بسیار متفاوت هستند.
سفر طبیعت‌گردی از خانه شروع می‌شود، زمانی که در حال انتخاب وسایل مورد نیاز سفر هستیم، باید به این نکته توجه کنیم که برای چه مقصدی در حال جمع کردن وسایل هستیم. توجه داشته باشید که در انتخاب وسایل مورد نیاز سفر؛ سلیقه شما، هدف، شرایط آب‌وهوای مقصد، طول سفر، سن و جنسیت شما، نوع سفر، وسیله حمل‌ونقل، وسایلی که باعث آرامش بیشتر شما در سفر می‌شوند و شرایط اجتماعی- فرهنگی جامعه میزبان همگی روی محتویات کوله شما تاثیر می‌گذارند.
اولین و مهمترین توصیه، سبک بودن کوله سفر است. پر واضح است، هرچه سبک‌تر سفر کنید، انرژی کمتری در حمل و نقل مصرف خواهید کرد. سبک سفر کردن باعث می‌شود، بتوانید از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید.

لباس‌هایتان را مناسب فصلی که در آن سفر می‌کنید، انتخاب کنید. مساله دیگر اینکه به جای برداشتن دستگاه‌های صوتی پخش‌کننده و استفاده از هدفون به صداهای دلنشین طبیعتی که از آن دیدن می‌کنید، گوش کنید و تلاش کنید با مردم محلی حرف بزنید. همیشه یک مداد و دفتر یادداشت کوچک همراه داشته باشید تا از آنچه برایتان جالب به نظر می‌رسد، یادداشت بردارید. این نکات روزهای بعد و پس از بازگشت از سفر می‌تواند راهنمای خوبی برای سفرهای بعدیتان باشد. و در نهایت اینکه جستجو در نت و کسب اطلاعات درباره جایی که می‌خواهید به آن سفر کنید کاری عقلانی و بسیار آینده‌نگرانه است. به این صورت علاوه بر کسب اطلاعاتی درباره آب‌وهوای منطقه و سبک زندگی مردم، می‌شود درباره همراه بردن وسایل سفر و جای اقامت و غیره مطمئن شد و با خیالی آسوده‌تر عزم سفر کرد.

نوشته چگونه به جنگل سفر کنیم؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

تشکوه در کدام استان است؟

$
0
0

تشکوه خوزستان

سفر به تشکوه خوزستان

«تشکوه» جایی که به آن کوه همیشه سوزان و جاویدان می‌گویند از آن شگفتی‌ها و عجایب طبیعی است که دیدنش خالی از لطف نیست.

ایران از آن دست کشورهایی است که به دلیل شرایط آب‌وهوایی و اقلیمی از جاذبه‌های زیادی برخوردار است و علاوه بر این جذابیت‌ها، عجایب و دیدنی‌های طبیعی‌اش هم باعث می‌شود گردشگران از نقاط مختلف دنیا و حتی از اقصا نقاط ایران، کنجکاو بازدید از آن شوند.
“تشکوه” جایی که به آن کوه همیشه سوزان و جاویدان می‌گویند از آن شگفتی‌ها و عجایب طبیعی است که دیدنش خالی از لطف نیست. حالا که فصل پاییز است و زمان سفر به جنوب کشور، بد نیست اگر قصد سفر کردید بازدید از این کوه شگفت‌انگیز را از دست ندهید.

«تشکوه» کجاست؟

تشکوه یا کوه آتشین از جاذبه‌های گردشگری رامهرمز در استان خوزستان است. تش در زبان محلی به معنای آتش است و به همین دلیل هم شعله‌های کوچک و بزرگ آن را تشکوه نامیده‌اند. تشکوه که در فهرست میراث ملی ثبت شده، در جاده رامهرمز به سمت رود زرد و در مسیر خدیجه و ماماتین بعد از روستای گنبد لران قرار دارد. این کوه آتشین از گذشته‌های دور تاکنون شبانه‌روزی می‌سوزد. اما با وجود این جذابیت و شگفتی بی‌بدیل طبیعت، گردشگران برای رسیدن به این منطقه باید از مردم محلی کمک بگیرند، زیرا هیچ تابلویی برای نشان دادن مسیر رسیدن به این کوه وجود ندارد.

دلیل شعله‌ور بودن!

اگر دنبال این هستید که بدانید چرا تشکوه شعله‌ور است، بد نیست بدانید هیچ اتفاق غیرمعمول و ماورای طبیعی در این زمینه دخیل نیست. کارشناسان زمین‌شناسی معتقدند گوگرد موجود در زمین و متصاعد شدن گاز طبیعی از عمق زمین به سطح، باعث شعله‌ور شدن کوه می‌شود. گازهای هیدروکربوری از لایه‌های مختلف زمین عبور می‌کنند و از هر درز و شکافی در سطح زمین به بیرون نشت کرده و شعله‌ور می‌شوند و همین باعث می‌َود کوه در تمام ایام آتشین و گداخته باشد.

شوخی با کوه آتشین!

یکی از چیزهایی که باعث می‌شود گردشگران در طراف کوه تجمع کنند و فضای شادی هم در آن حوالی ایجاد شود، کنجکاوی برای کاری است که بیشتر به یک آزمایش ساده شبیه است. اگر در گوشه و کنار تشکوه گودالی کوچک حفر کنید، می‌بینید که بلافاصله گاز طبیعی از گودال بیرون می‌آید و بعد از آن، به چشم خودتان می‌بینید که چطور از همان گودال کوچک شعله زبانه می‌کشد! این تنها کاری است که می‌توانید برای شعله‌ور کردن آتش در اطراف این کوه انجام‌دهید؛ چراکه از هیچ راه دیگری قادر نخواهید بود در اطراف تشکوه آتش روشن کنید. دلیلش هم این است که حجم گازهای متصاعد شده در اطراف این کوه به قدری زیاد است که ترکیب هوای اطراف را بهم زده وچون زور اکسیژن موجود به این گاز نمی‌رسد، بنابراین به هیچ وجه آتش دیگری در این منطقه روشن نخواهد شد.

آداب بازدید از “تشکوه”!

بهتر است بدانید فصل مناسب برای بازدید از تشکوه پاییز و بهترین زمان هم شب‌هنگام است. روشنی آتش این کوه در تاریکی شب جلوه زیبایی به منطقه می‌دهد؛ به گونه‌ای که تا به حال گردشگران بسیاری را در ساعات شب به سوی خود کشانده است.

شاید با دیدن شعله‌های روی کوه فکر کنید می‌شود همانجا بساط جوجه و کباب را علم کرد یا برای قلیانی که همراه برده‌اید، ذغالی آتش بزنید! اما اینطور نیست؛ چون شعله‌های کوه مناسب استفاده برای خوراک‌پزی نیستند. بهتر است تا فرصت باقی است از زیبایی این کوه سوزان لذت ببرید و عکس بیندازید. مساله دیگر اینکه برای رسیدن به تشکوه باید صبر و حوصله به خرج بدهید چون مسیر دسترسی به اینجا تقریبا دشوار است و در طول راه هم تابلوهای زیادی دیده نمی‌شود؛ بنابراین حتما از اپلیکیشن‌های مسیریاب یا راهنماهای محلی کمک بگیرید. از سوی دیگر به تشکوه که برسید امکانات رفاهی و گردشگری خاصی نمی‌بینید، پس نیازهای خود را از نزدیک‌ترین شهر تهیه کنید و پوشیدن لباس خنک را هم فراموش نکنید. برای اقامت هم می‌توانید به رامهرز بازگردید و یا در روستای گنبد لران از مردم روستایی و محلی اتاقی اجاره کنید.

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

کوهی که همزاد دارد!

غیر از تشکوه در نزدیکی شهر صنعتی امیدیه و منطقه آغاجاری نیز کوهی وجود دارد که مردم محلی آن را “کوه سوخته” می‌نامند. کوه سوخته کوچک‌تر از تشکوه است و رنگ سیاه کوه، آن را از سلسله جبال اطرافش مجزا کرده است. نقطه تشابه کوه سوخته و تشکوه در این است که در کوه سوخته هم شاهد شعله‌های آتش هستیم. به این صورت که از لابه‌لای خاک و سنگ‌های کوه سوخته، زبانه‌های آتش بیرون می‌آید و دود سیاهی را راهی آسمان می‌کند. این دود باعث می‌شود تا فضای اطراف چشمه‌های آتش این کوه نیز سیاه‌رنگ به نظر برسد. نکته جالب اینکه در قله کوه زمین‌لرزه یا رانش زمین، شکاف عمیقی را به وجود آورده که دهانه اصلی خروج گاز بوده و آتش از درون آن شعله‌ور است. کوه سوخته امیدیه به دلیل شکل و شمایل ظاهری و آثار و شواهد هیدروکربوری در سطح زمین یک اثر ژئوتوریسمی ارزشمند و گرانبها در حوزه زمین‌شناسی است که نه تنها برای زمین‌شناسان، بلکه برای همه علاقمندان به طبیعت جذاب و دیدنی به نظر می‌رسد.

نوشته تشکوه در کدام استان است؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

قلعه گنج کجاست؟

$
0
0

قلعه گنج

چگونه به قلعه گنج سفر کنیم؟

درباره نام « قلعه‌گنج» دو روایت وجود دارد. یکی اینکه این منطقه در گذشته صاحب قنات‌ها، گنج‌ها، نعمت‌ها و آبادانی‌های فراوان و سرزمین حاصل‌خیز و پردرآمدی بوده و به‌همین‌خاطر به نام قلعه‌گنج شهرت دارد؛ اما روایت دیگری هم هست که می‌گوید: «یک تکه نان در قلعه‌گنج، حکم گنج دارد!».

وجود چشمه آبگرم با رنگ قرمز در دل کویر جازموریان می‌تواند یک جاذبه بسیار منحصر بفرد در دل تالاب جازموریان باشد. جایی که حیات را در این قسمت از جازموریان حفظ کرده است. این چشمه آب گرم در فاصله  تقریبا صد کیلومتری شهرستان قلعه گنج در بخش چاه دادخداد و در فاصله کمتر از 30 کیلومتری روستای توریگ واقع شده که به دلایل متعدد تاکنون برای گردشگران و مشتاقان طبیعت گردی ناشناخته مانده و کمتر کسی پا به این منطقه بکر گذاشته است.

چگونه برویم؟

بهترین راه برای رسیدن به قلعه‌گنج این است که با هواپیما تا بندرعباس بروید، از فرودگاه بندرعباس هم با سه ساعت رانندگی به قلعه‌گنج می‌رسید. مسیر از دل کوه‌ها و زمین‌های خاکی که در آن جابه‌جا بوته‌های خار و درختچه‌های تاغ و… روییده‌اند، می‌گذرد و تابلوی هشداردهنده «خطر تصادف با شتر» در مسیر دیده می‌شود و واقعا هم عبور شتر از جاده، منظره‌ای طبیعی در طول مسیر است. در طول راه و در همین مسیر بی‌آب و علف که گاهی پل و نرده‌های آن نشان می‌دهند که در گذشته رودی از آن می‌گذشته، گاهی خانه‌های کپری (خانه‌هایی ساخته ‌شده از تنه و برگ‌های نخل که تا شش نفر در آن جا می‌شوند) دو، سه‌تایی کنار هم قرار دارند. اگر انتظار دارید با رسیدن به قلعه‌گنج وارد شهر یا فضایی روستایی شوید، سخت در اشتباهید. گاهی با گذشتن از کنار چند خانه یک طبقه یا چند کپر در منطقه ای از یک روستا به روستای دیگر رفته‌اید. اگر در اینترنت جست‌وجو کنید، در صفحه اصلی ویکی‌پدیا عکس یک میدان کوچک با عنوان میدان ولیعصر و بلوار آزادگان به چشمتان می‌خورد، اما نباید انتظار چیزی بیشتر از همین عکس داشته باشید. فضای موجود در عکس کل فضای شهری منطقه است و از جمعیت 50‌هزارنفری قلعه‌گنج هم شاید تک و توک آدمی در شهر ببینید.

اقامت در نخستین هتل کپری جهان

در نگاه اول وجود هتل در چنین منطقه بکر و خلوتی کمی غیرعادی به نظر می‌رسد اما جالب است بدانید نخستین هتل کپری جهان در منطقه قلعه گنج، برگرفته از مصالح بومی منطقه جنوب کرمان و نمادی از آشتی انسان با سنت‌ها ساخته شده است. هتلی که خودش به تنهایی می‌تواند گردشگران زیادی را حتی از خارج از ایران به شوق دیدن یک هتل کپری به این منطقه بکشاند.
این هتل سنتی با توجه به ساختار فرهنگی و با بهره گیری از الگوهای معماری منطقه طراحی شده و برگرفته از فضاهای اقامتی بومی منطقه است.
ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺎﺧﺖ هر واحد این هتل از 25 ﺳﺮﺷﺎک ‏(ﭼﻮﺏ ﺩﺭﺧﺖ ﺧﺮﻣﺎ) ﻭ 10 ﭘﯽ‌ﻭُﺭ ‏(ﺷﺎﺧﻪ ﺩﺭﺧﺘﭽﻪ ﺩﺍﺯ‏) ﭘَﭽﻮﮎ ﻭ ﭼﯽ‌ﻟﮏ (ریسمانی ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺧﺮﻣﺎ ﺗﻬﯿﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ) استفاده شده است.

 

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

 

دیدنی‌های قلعه گنج

قلعه گنج به جز این خصیصه‌های معماری، دارای دره‌های پرآب و دشت‌هایی است که باعث می‌شود در سفر به آنجا از طبیعت لذت بیشتری ببرید و حتی از زیستگاه پلنگ ایرانی هم دیدن کنید. دره پر آب و عمیق شهکهان در فاصله 100 کیلومتری از مرکز قلعه گنج و در مسیر قلعه گنج به بشاگرد و جاسک واقع شده و چشمه‌سارها و آب جاری در دره شهکهان حتی در فصل‌های گرم و تابستان نیز جاری است.
دره‌ای که در دو طرف آن کوه‌های سربه فلک کشیده و درختان جنگلی انبوه کَهور و کُنار و درختچه‌های دراز وجود دارد و همچنین یکی از زیستگاه‌های پلنگ ایرانی به شمار می‌رود. جنگل پایابی که در فاصله 12 کیلومتری شمال قلعه گنج، بعد از روستاهای حسین آباد و چاه صادق قرار گرفته، با انبوه درختان کهور و کنار، یکی از بزرگترین جنگل‌های قلعه گنج است که بیشترین گونه درخت کهور را در خود جای داده و در این موقع از سال، بسیار دیدنی و جذاب است. دشت چاه باغ، دشت دیگری است که در فاصله 15 کیلومتری و در حاشیه جازموریان واقع شده، دشتی با پوشش گیاهی بسیار ضعیف و درختچه‌های کوتاه است و کمتر درختی دارد و در مواقع بارش باران پوشیده از آب می‌شود و آب آن تا چند روز روی دشت باقی می‌ماند و یکی از چراگاه‌های عمده شتر در شهرستان قلعه گنج است. مزارع گندم و یونجه هم در حاشیه رودخانه هلیل در روستاهای ده‌گود، ریگ‌متین، چهل‌منی و عباس‌آباد در فصل نوروز بسیار سرسبز و دیدنی و جذاب هستند.

پذیرایی در خانه های محلی

به جز هتل کپری معروف این منطقه، مردم روستای کوهپایه‌ای کشیت که در زیر دامنه کوه‌های شرق قلعه گنج و کوه گنو آرمیده است، مهمان‌نواز و سفره‌دارند و با خونگرمی از مسافران و گردشگران در خانه‌های محلی و اقامت‌گاه‌های بومگردی پذیرایی می‌کنند. روستایی با آب‌وهوای خنک، کوچه‌باغ‌های دیدنی که چشمه‌های جاری از میان آنها می‌گذرد و انبوه درختان لیموترش، خرما و سایر مرکبات در باغ‌های این روستا نشان از این دارد که چشمه‌های کشیت در تمام ماه‌های سال، جاری و ساری است. در ورودی این روستا، خانه‌های بوم‌گردی با همکاری مدیریت هتل کپری قلعه گنج و جمعی از اهالی و زنان خانه دار کشیت احداث شده که در موقعیت‌ها و فصول خاصی چون نوروز، پذیرای میهمانان این روستا هستند.

بزقورمه هم بخورید

درباره غذاهای محلی هم بد نیست بدانید در خانه‌های محلی با غذاهایی چون کشک‌وبادمجان، بزقورمه و کباب تنوری از مهمانان پذیرایی می‌شود. برای مثال  بزقورمه، یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه استان کرمان است که به دلیل داشتن نخود و گوشت بسیار مقوی و حاوی پروتئین است. برای طبخ این غذای محبوب و خوشمزه در زمان‌های قدیم از گوشت بزغاله استفاده می‌کردند، گوشت بزغاله بر خلاف گوشت بز بسیار خوش‌طعم و لذیذ است و در تهیه آن از گوشت بزغاله استفاده می‌شده به همین دلیل نام این غذا به قورمه بزغاله یا بزقورمه معروف شده است. بزقورمه برای کسانی که کرمانی نیستند در نگاه اول شبیه گوشت کوبیده‌ای است که روی آن را کشک و نعنا داغ ریخته‌اند؛ اما تنها بعد از خوردن آن متوجه تفاوت بزقورمه با گوشت کوبیده می‌شوید. برای تهیه این غذا، گوشت را در پیاز و سیر سرخ شده تفت می‌دهند و سپس، نخودهایی را که از قبل پخته شده به آن اضافه می‌کنند تا نخودها با آب گوشت بیشتر بپزد سپس آن را می‌کوبند و زعفران و کشک اضافه می‌کنند، روی بزقورمه نیز کشک، نعنا داغ و پیاز داغ می‌ریزند. اگر به دنبال خورشت سنتی متفاوت و خوشمزه‌ای هستید، بز قورمه را امتحان کنید که طعمی فوق‌العاده دارد.

نوشته قلعه گنج کجاست؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

راهنمای سفر به شهر کوهرنگ

$
0
0

سفر به کوهرنگ

چگونه به کوهرنگ برویم؟

یک باور عامیانه بین ایرانیان وجود دارد که در فصل گرما باید جاده‌های شمالی را پیش گرفت تا به هوای خنک رسید، اما واقعیت این نیست. شاید باورتان نشود که در گرمای کشنده تابستان، کوهرنگ چه هوای خنکی دارد.

برای سفر به کوهرنگ بعد از طی مسیر 9 ساعته‌ای از تهران، با اتوبوس یا وسیله شخصی به شهرکرد می‌رسید، پس از آن جاده به سوی چلگرد، در مرکز شهرستان کوهرنگ حدود 90 کیلومتر است. این منطقه را بهشت سفید ایران می‌دانند، چون ۱۰ درصد کل آب‌های ایران از این ناحیه تامین می‌شود و جدا از آن در زمستان ها پربرف است.

اگر بهار به کوهرنگ سفر کنید، دشت شقایق‌های واژگون را می‌بینید، یکی از مناطق پرگل ایران. این دشت بزرگ ترکیبی‌ست از سبزه و سرخی شقایق‌ها. تصور چنین بهشتی در دامنه‌ کوه‌های زاگرس سخت نیست. اما دیدن آن از روی چند عکس کجا و رفتن و دیدنش از نزدیک کجا. از داخل عکس که نمی‌توانید هوای خوبش را حس کنید.اردیبهشت که بشود، تا ۵۰ هزار گردشگر در روز به دشت شقایق می‌آیند. محلی‌ها به آن گل بگریو یا گریان می‌گویند؛ شاید چون سرش را مثل گل‌های غمگین پایین انداخته.

این راهم بگوییم که برای رسیدن به دشت لاله‌های واژگون ابتدا بعد از رسیدن به کوهرنگ باید مسیر خود را به سمت روستای دیمه بنوستکی ادامه دهید. در این نقطه باید یک مسیر 15 کیلومتری را برای رسیدن به دشت لاله‌های واژگون طی کنید. در مسیر مناظر بسیار زیبایی از چشمه‌ها و دشت خواهید دید. دامنه‌های گلستان کوه خوانسار صاحب یکی از دشت‌های زیبا و منحصربفرد پوشیده از لاله‌های واژگون است.

اما جاذبه اینجا منحصر به لاله‌های غمگینش نیست؛ هوا که گرم‌تر بشود، بساط اسکی تابستانی، پیک‌نیک و کمپینگ هم در این منطقه به راه است. سرما که از راه برسد، پاییز زیبای هزار رنگ کوهرنگ فرا می‌رسد و کوچ عشایر هم شروع می‌شود. خیلی‌ها برای اسکی، پیست اسکی کوهرنگ را به جاهای دیگر ترجیح می‌دهند، چون بکرتر است و پربرف‌تر.

خیلی‌ها معتقدند بهترین زمان سفر به کوهرنگ چهارمحال و بختیاری، اردیبهشت و خرداد است. در بهار چشمه‌ها پرآبند و لاله‌های واژگون هم همه جا را قشنگ‌تر کرده‌اند. اما ما می‌گوییم این منطقه در هر فصلی قشنگ است. در تابستان هم گیاهان دارویی در آنجا می‌روید و هم هوا خنک است که می‌تواند پاتوق گرمایی‌ها باشد. پاییز می‌شود کوچ عشایر را دید و در کمپ گردشگری عشایری ماند و زمستان‌ها هم که بازار اسکی داغ است.

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

ببین و لذت ببر!

یکی از شاخصه‌های کوهرنگ به جز لاله‌های واژگونش، چشمه کوهرنگ است که با جریانی بسیار زیاد از دامنه‌های زردکوه سرچشمه می‌گیرد و پس از گذر از پیچ و خم‌های فراوان به دریاچه سد کوهرنگ ریخته می‌شود. آب این چشمه از تونل اول کوهرنگ می‌گذرد و وارد زاینده‌رود می‌شود. مناظر بسیار زیبای طبیعی اطراف چشمه و حضور عشایر در منطقه، زیبایی آن را دوچندان کرده است. در اطراف این چشمه چشم‌اندازهای زیبای طبیعی و عشایری را می‌بینید که اطراف این دریاچه را برای گذران زندگی انتخاب کرده‌اند.

غار یخی چما

غار یخی چما غاری در فاصله ۲۵ کیلومتری از روستای چلگرد است و همان طور که از نام آن پیداست، جایی سراسر پوشیده از برف و یخ است که حتی در ماه‌های گرم تابستان هم سرمای خود را حفظ می‌کند. این غار بزرگترین منبع آب شیرین ایران هم هست که به دلیل موقعیت قرار گیری و ریزش برف در طی چندین سال و انباشت آن، این برف و یخ‌ها فصلی نبوده و به صورت دائمی در آمده‌اند.

کمپ عشایری کوهرنگ

زندگی عشایر برای ما شهرنشین‌ها آنقدر متفاوت و جذاب است که باعث شده محلی برای تماشای زندگی آنها درنظر گرفته شود. در کمپ عشایری می‌توانید غذاهای محلی بختیاری را امتحان کنید، بانوانی را ببینید که گوشه‌ای نشسته‌اند و نان می‌پزند و بچه‌هایی که با لباس‌های رنگ و وارنگ این طرف و آن طرف می‌دوند. از عشایر می‌شود کره و سرشیر خرید و چند دقیقه‌ای غرق زندگی‌شان شد. کمپ عشایری، خیلی وقت نیست که کارش را شروع کرده. سال ۱۳۹۱ بود که چادرهای آن برپا شد و در این سال‌ها گردشگران زیادی چه ایرانی و چه غیرایرانی به دیدنش رفته‌اند.

آبشار شیخ علیان

این چشمه در روستای سرآقا سید قرار گرفته، روستایی پلکانی که خودش یک پا جاذبه است.  بهار که می‌شود، چشمه‌ شیخ علیان پرآب است و منظره زردکوه در مقابلش، زیباترش هم کرده، منظره کوه به اضافه عشایر بختیاری.

از شهر چلگرد تا آبشار فقط ۵ کیلومتر راه است. این آبشار بکر است، بنابراین نه تابلوی راهنما دارد و نه کنارش امکانات خاصی ساخته شده. پیشنهاد می‌کنیم راه درست را از محلی‌ها بپرسید.

کجا بمانیم؟

به منظور اقامت در شهرستان کوهرنگ در چهارمحال و بختیاری، گزینه های زیادی پیش رویتان است. علاوه بر هتل ۳ ستاره‌ای که در این منطقه وجود دارد عده زیادی از علاقمندان به طبیعت‌گردی در طبیعت این منطقه اقدام به برپا کردن چادر می‌کنند و شب را در این منطقه می‌گذرانند. این هم راه خوبی است تا هم بشود از خنکای طبیعی هوا استفاده کرد و هم شبی را مانند عشایر گذراند.

نوشته راهنمای سفر به شهر کوهرنگ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

نحوه چادر زدن در طبیعت

$
0
0

نکات چادر زنی در طبیعت

این روزها بازار تورهای طبیعت گردی داغ شده و خیلی ها هم که به دنبال ماجراجویی و هیجان هستند بدشان نمی آید برای یک بار هم که شده کمپینگ و هیجان سفر را به این شکل و شمایل تجربه کنند.

سفرهای طبیعت گردی سفرهایی هستند که هم می تواند به طور یک روزه (بدون اقامت شبانه) انجام شود و هم با اقامت شبانه. اما باید این را هم دانست که کمپینگ و چادر زدن در طبیعت خودش اصولی دارد.

کمپینگ یعنی زندگی به سبک انسان های اولیه ای که به جای خوابیدن در غار در یک چادر برزنتی یا حتی در پناهگاه های طبیعی می خوابند. بنابراین در هنگام جمع کردن وسایلتان تا آنجا که می توانید تجهیزات لازم را برای سفر بردارید. کمپینگ در طبیعت یعنی جایی که نه برق دارد و نه خبری از سیستم گازرسانی و اینترنت هست. پس برای یک شب اقامت و خورد و خوراک باید تدارک لازم را ببینید.

و اما در طبیعت و در زمان کمپینگ بهتر است چه کارهایی انجام دهیم!

مکان یابی مناسب

مکانی که برای برپایی چادر انتخاب می کنیم، هم از نظر مناسب بودن فنی آن مکان و هم از نظر همسازی با طبیعت دارای اهمیت است. یک مکان مناسب برای چادر زدن، دست کم باید ۵۰ متر با رودخانه ها، چشمه ها و سایر منابع طبیعی و پهنه های گیاهی فاصله داشته باشد تا مبادا این منابع ارزشمند دچار آلودگی های ناخواسته شوند. هیچ چیز به اندازه مواد شیمیایی به منابع آبی لطمه نمی زند.

عدم استفاده از ظروف یک بار مصرف

کافیست از قاشق و چنگال ها و ظروف مخصوصی که برای کمپینگ تولید می شوند و قیمت زیادی هم ندارند، استفاده کنید. استفاده از ظروف یک بار مصرف نه تنها در دراز مدت هزینه بیشتری را برای شما به ارمغان می آورد، بلکه باعث تولید زباله های بیشتری هم برایتان می شود.

رعایت اصول برپایی آتش

خیلی اوقات خبر به آتش کشیده شدن جنگل ها و منابع طبیعی را می شنویم غافل از اینکه حتی یک بی احتیاطی کوچک ما در سفری جمع و جور می تواند جنگل و مرتعی را طعمه حریق کند. اگر توانایی بردن منقل با خود را دارید، آتشتان را درون آن برپا کنید. اگر نه به وسیله سنگ های موجود در طبیعت و در جایی که گیاهی نروییده است، اقدام به ساخت اجاقی طبیعی کنید. این هم دیگر واضح است که هیزم آتش را باید از چوب های شکسته شده و بلااستفاده تهیه کرد تا به درختان صدمه وارد نشود.

رها نکردن زباله ها

هم عقل سلیم و هم تمامی آموزش هایی که از کودکی دیده ایم به ما می گویند که جای زباله ها در زباله دان است نه در بستر رودخانه ها، جنگل ها و کوهستان. در سفرهای طبیعت گردی خود باید زباله هایمان را با خود بازگردانیم و نباید آن ها را در طبیعت جای بگذاریم. رها سازی زباله ها در دل طبیعت به معنی از بین بردن آن و نشانگر رفتار غیر مسوولانه ما انسان ها در قبال این نعمت خدادادی است.

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

در کمپینگ چه بخوریم؟

اگر آشپزیتان چنگی به دل نمی زند زیاد لازم نیست خودتان را در سفر به زحمت بیندازید. انواع و اقسام غذاهای نیمه آماده و کنسروی هستند که می توانند برای یک شبانه روز سیرتان کنند.
اگر هم از آن دسته افرادی هستید که اهل خوردن غذاهای کبابی در دل طبیعت هستید و از آشپزی در طبیعت لذت می برید ماهی و مرغ کبابی ساده ترین غذاهایی هستند که هم زود آماده می شوند  و هم مناسب طبخ در طبیعت هستند.

چه بپوشیم؟

باید بدانیم که کثیف شدن لباس ها در حین سفرهای این چنینی امری اجتناب ناپذیر است؛ پس بهتر است لباس های نو و یا لباس هایی که احیانا به آن ها علاقه خاص دارید را در کمپینگ نپوشید. شاید فکر کنید لباس های نخی انتخاب مناسبی برای سفر هستند، ولی در واقع اینطور نیست. لباس های نخی اگر خیس شوند باعث می شوند به شدت احساس سرما کنید؛ بنابراین اگر به یک منطقه خوش آب و هوا و معتدل سفر می کنید یک کت، لباس بلند، دستکش و جوراب گرم همراه داشته باشید. حتی داشتن یک جفت کفش اضافه سبک هم کار بسیار عاقلانه ای است.

لوازم بهداشتی

حتی اگر به سفری یک روزه هم می روید قطعا به لوازم بهداشتی که روزانه از آنها استفاده می کنید، نیاز پیدا خواهید کرد. برای مثال همراه داشتن صابون، کرم ضد آفتاب، پشه بند و البته جعبه کمک های اولیه الزامی است.

نوشته نحوه چادر زدن در طبیعت اولین بار در توریست ها پدیدار شد.


راهنمای سفر به کویر مرنجاب

$
0
0

کویر مرنجاب

چگونه به کویر مرنجاب برویم؟

به گزارش توریست ها به نقل از ایرنا؛ همه ساله از اواسط پاییز تا اواسط بهار، تور کویر مرنجاب محبوبیت خاصی پیدا می‌کند.

تورهای زیادی با گشت‌هایی مانند دریاچه نمک، چاه دست‌کن، دریاچه فصلی نمک، آفرود سواری در دل کویر برگزار می‌شوند. این تورها لحظاتی خاطره انگیز مانند شب‌نشینی در آسمان پرستاره کویر و لذت قدم زدن در چند ضلعی‌های تمام‌نشدنی دریاچه نمک با رفلکس زیبای نور را برای شما مهیا می‌کنند  و همه این‌ها وسوسه‌های کمی برای زدن به دل کویر نیست!

مرنجاب کجاست؟

کویر مرنجاب از معدود کویرهایی است که در مسیر جاده ابریشم قرار دارد.

برای رسیدن به کویر مرنجاب و عبور از آن مسیرهای متفاوتی وجود دارد که هر کدام جذابیت‌های خاص خودش را دارد. مرنجاب به فاصله ۶۰ کیلومتری کاشان در بخش شمالی شهرستان آران و بیدگدل در استان اصفهان قرار گرفته است. این کویر از سمت شمال به دریاچه نمک آران بیدگل، از سمت شرق به کویر بندریگ و پارک ملی کویر، از جنوب  به شهرستان آران بیدگل و از غرب به کویر مسیله و دریاچه‌های نمک حوض سلطان و حوض مره منتهی می‌شود.

همچنین بخوانید: چگونه ارزان سفر کنیم؟

جاذبه‌ها

از کویر مرنجاب در کنار کویر مصر و کویر کاراکال  به عنوان یکی از زیباترین نقاط کویری ایران یاد می‌کنند. تپه‌های شنی بلند و جنگل‌های تاق، جلوه زیبایی به این منطقه بخشیده‌اند. این کویر محبوب همانند هر کویر دیگری امکان لذت از تپه‌های شنی، شترسواری و البته لذت از سافاری را مهیا می‌کند، اما جاذبه‌های این کویر تنها در  تفریحات کویری‌اش خلاصه نمی‌شود. کویر مرنجاب به خاطر وجود کاروانسرای تاریخی شاه عباسی، پدیده جزیر سرگردان، پوشش گیاهی مخصوص به خود، چاه دست‌کن و دریاچه نمکش بسیار معروف است.

جزیره سرگردان یکی از نقاط دیدنی کویر مرنجاب است که در 5 کیلومتری شهرستان آران و بیدگل قرار گرفته است. اما چرا به این منطقه جزیره سرگردان می‌گویند؟ درست است که این اسم احتمالا شما را یاد جزیره می‌اندازد، اما در واقع شما با دریاچه ای سروکار دارید که اطراف آن را به جای آب، نمک‌زار گرفته است . وقتی که از یک فاصله دور به این جزیره نگاه کنید دو انتهای این جزیره در افق محو می‌شوند و منظره‌ای از یک کشتی سرگردان در دریایی پر از شن‌های کویری دیده می‌شود. دلیل به وجود آمدن چنین تصویری، بارندگی در منطقه است. با این حال شما فقط دو ماه در سال می‌توانید جزیره سرگردان را مشاهده کنید. در باقی ماه‌های سال به علت خشک شدن آب، این جزیره تبدیل به نمکزار می‌شود.

پوشش گیاهی و جانوری کویر مرنجاب هم از جمله چیزهایی است که باعث شده این کویر در نوع خود خاص و جذاب باشد. شاید در تصور شما کویر منطقه‌ای خشک و بی‌آب و علف است، اما بد نیست بدانید به دلیل وجود آب‌وهوای به نسبت معتدل و غذای مناسب، این کویر از پوشش جانوری و حتی گیاهی غنی برخوردار است. گیاهان شورپسندی مانند درختان گز و تاغ و بوته‌های قیچ، ارته، اسکنبیل و دم گاوی رشد خوبی در این کویر دارد. حیواناتی مانند آفتاب‌پرست، گرگ، گربه شنی، روباه شنی، انواع مارمولک، بزمجه، کفتار، مار، عقرب و حتی عقاب در کویر مرنجاب به راحتی دیده می‌شوند. در سال‌های اخیر گزارش شده که یوزپلنگ هم در این کویر دیده شده و بنا به گفته ساکنان محلی تعداد ۲۱ راس یوزپلنگ در حال حال حاضر در این کویر زندگی می‌کنند.

همچنین بخوانید: چگونه در کویر خوش بگذرانیم؟

کاروانسرای مرنجاب هم که در سال ۱۰۱۲ هجری قمری به دستور شاه‌عباس ساخته شد در مسیر ارتباطی بین دو شهر خراسان و اصفهان قرار گرفته و دلیل احداث آن هم حمله ازبک‌ها و افغان‌ها از طریق دریاچه نمک و این کویر به کاشان و اصفهان بوده است. بالای کاروانسرا به شکل سنگرهای دیده‌بانی درست شده و  در آن زمان ۵۰۰ پاسدار همیشه در کاروانسرا حضور داشتند تا امنیت عبور کالا از اروپا به چین و برعکس را تامین کنند. در حال حاضر و پس از بازسازی و مرمت کاروانسرا، اتاق‌های کاروانسرای مرنجاب اجاره داده می‌شود و روی پشت‌بام این کاروانسرا هم تجهیزات مناسبی برای دیدن ستاره ها وجود دارد؛ بنابراین برای علاقمندان به علم نجوم و یا آن‌ها که عاشق آسمان شب کویر هستند همه چیز برای رصد مهیاست. این در حالی است که قناتی که مجاور کاروانسرا وجود دارد از نوع آب شیرین است و شیرین بودن آب در کویر و شوره‌زار خودش رازی است که هنوز فاش نشده است. به منظور دسترسی به این کاروانسرا سه مسیر اصلی پیش رویتان است، اولین مسیر، شهر آران و بیدگل است که به جاده خاکی مرنجاب ختم می‌شود. مسیر دیگر، پارک ملی کویر است که به قصر بهرام و کاروانسرای سفیدآب و مرنجاب منتهی می‌شود. مسیر سوم هم از کاشان به ابوزید و از آنجا به مرنجاب می‌رسد.

چاه دستکن مرنجاب با آب شیرین، در فاصله چهار کیلومتری از کاروانسرای مرنجاب در نزدیکی آران و بیدگل قرار گرفته است. وجود آب شیرین چاه به دلیل فیلترهای عظیم ماسه‌ای در ساختار آن است که شورابه‌های زیرزمینی را تصفیه می‌کنند و حاصل کار آبی گوارا با درصد کمی از نمک است. برخی بر این باور هستند که این چاه را امام رضا (ع) در مسیر خود از عراق به مشهد کنده است.

و اما دریاچه نمک که یکی از جاذبه‌های طبیعی و منحصربه فرد موجود در کویر آران و بیدگل است. این دریاچه دارای وسعتی حدود دو هزار و ۵۰۰ مترمربع است که بخش واقع شده در استان اصفهان از آران و بیدگل می گذرد. دریاچه‌ای که جدای از بحث اقتصادی، جاذبه گردشگری بی‌نظیری را برای گردشگران داخلی و خارجی فراهم کرده، به طوری‌که سالانه بیش از ۲۰ هزار نفر از این دریاچه بکر بازدید می‌کنند.

این پهنه وسیع در جوار کویر مرنجاب آران و بیدگل به دلیل وجود بلورهای هشت ضلعی نمک نه تنها خود موجب جذب گردشگر شده، بلکه طلوع و غروب آفتاب و تصویر بلندترین قله ایران در آن جلوه‌ای زیبا برای تماشاگران فراهم کرده است.

نوشته راهنمای سفر به کویر مرنجاب اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

چگونه به تونل برفی ازنا برویم؟

$
0
0

تونل برفی ازنا

راهنمای سفر به تونل برفی ازنا

به گزارش توریست ها به نقل از ایرنا؛ خیلی پیش آمده که در اثنای فصل گرم و همان زمانی که وقتی پا روی آسفالت خیابان می گذاریم گویی قرار است در قیر مذاب فرو برویم، هوس رفتن به یک جای خنک به سرمان بزند. اصلن ممکن است آرزو کنیم ای کاش هنوز زمستان بود و برای گشت و گذار زمستانی می توانستیم به کوهستان برویم و از خنکای دلچسبش استفاده کنیم. با وجود مناطقی در اقصا نقاط ایران، احساس سرما در دل تابستان داغ صرفا یک آرزو نیست.

با یک جستجوی ساده به ازنا برمی خوریم که مقصد گردشگرانی است که به دنبال یک جای خنک و برفی به لرستان سرسبز پا می گذارند.

لرستان دیار دفتر هزار برگ جاذبه‌های گردشگری با بهره مندی از کوه‌های سربه فلک کشیده، آبشارها، رودخانه‌های دائمی، پل‌های تاریخی، طبیعت بی نظیر و آثار تاریخی و باستانی، ژئوتوریسم، بوم گردی، مذهبی و سلامت، دنیایی از جاذبه‌های متنوع طبیعی را در خود نهفته دارد.

علاوه بر این دنیای رنگارنگ گردشگری آب و هوای چهار فصل این استان ظرفیت قابل توجهی در جذب گردشگر و تجربه جاذبه‌های متنوع را در این استان رقم می‌زند. زمانی که در شهرستان پلدختر دمای هوا تا حدود ۵۰ درجه را می‌توان تجربه کرد همزمان در شهرستان ازنا و تونل برفی دمای ۱۰ درجه قابل تجربه است.

سفر به آلپ ایران

تونل برفی ازنا در منطقه اشترانکوه معروف به آلپ ایران قرار دارد و این روزها میزبان گردشگرانی است که از گرما به منطقه کوهستانی و خوش آب و هوا با انواع گیاهان دارویی پناه می‌برند.

این شگفتی بی‌نظیر حاصل انباشته شدن هزاران تن برف در سال‌های متمادی در اشترانکوه است؛ دره‌ای زیبا واقع در روستای کمندان ازنا که هر ساله بر اثر ریزش بهمن‌های سهمگین درون آن، توده‌ای از برف تشکیل می‌شود و پس از جاری شدن آب ناشی از ذوب برف‌ها در فصل بهار، تونلی بسیار زیبا در آن به وجود می‌آید.

برای رفتن به تونل برفی باید به اشترانکوه رفت؛ رشته‎کوه سر به فلک کشیده‌ای که با ۱۳ قله در پنج کیلومتری جنوب شهرستان ازنا قرار گرفته است.

از دل این رشته‎کوه، راهی به سوی روستای سرسبز کمندان وجود دارد، زمانی که به تونل برفی می‌رسید صدای آب ناشی از ذوب شدن برف‌ها گوشتان را نوازش می‌دهد، آب روانی که تونلی به عرض ۱۰ متر و ارتفاع سه متر در زیر یخچال‌ها ایجاد کرده است.

با وجود تونلی که تا بالای سراشیبی دره، امتداد یافته است، اگرچه احتمال ریزش برف وجود دارد اما اکثر گردشگران از داخل تونل دیدن می‌کنند و با رفتن به داخل تونل برفی دمای هوا کاهش می‌یابد و قطرات آب سرد از سقف بر صورتتان چکه می‌کند.

طول این تونل بالغ بر ۸۰۰ متر و ارتفاع آن از کف تونل تا سقف بین ۵٫۲ تا ۳ متر است، از این تونل برفی فقط در فصل‌های بهار و تابستان می‌توان بازدید کرد و برای رسیدن به این تونل باید تا روستای کمندان با اتومبیل رفت و حدود ۲ ساعت را پیاده روی کرد.

همچنین بخوانید: آبشار بیشه لرستان

چگونه به تونل برسیم؟

برای رسیدن به تونل برفی ازنا باید ابتدا به استان لرستان شهر ازنا سفر کنید. سپس ۲۵ کیلومتراز شهر ازنا به سمت دامنه اشترانکوه پیش بروید و در ادامه یک ساعت و نیم از کنار رودی زلال با انواع گیاهان دارویی عبور کنید. برای رسیدن به این تونل باید تا روستای کمندان از ازنا با اتومبیل رفت و حدوداً 30 دقیقه نیز پیاده‌ روی کرد. در واقع مسافت پارک خودروها تا تونل برفی یک ساعت پیاده روی دارد.

به دلیل قرار گرفتن تونل برفی در منطقه حفاظت شده اشترانکوه امکان ایجاد تأسیسات گردشگری در منطقه وجود ندارد و با ابن حساب اغلب افراد طبیعت گرد و تورهای علاقمند برای بازدید، گردشگران این جاذبه طبیعی هستند.

اما در مسیر تا رسیدن به تونل برفی به “ازنادره” می رسیم. یکی از زیباترین دره های اشترانکوه با گیاهان، جانوران، چشمه سارها و رودهای جاری از برف است که صخره های رعب آور، بسیار بلند و کاملا عمود در طرفین قرار گرفته بحدی که تا نزدیکی ظهر از تابش آفتاب خبری نیست. این دره سنگ های بسیار سخت و یکپارچه دارند و جهت دره با شیب تندی به سمت ارتفاعات اشترانکوه می رود و آب فراوان ناشی از ذوب برف ها رودی خروشان تشکیل داده است. منظره زیبای طبیعت این دره همراه با وزش نسیم خنک و رقص گلها و گیاهان خودرو، حرکات بز و میش های وحشی بر صخره های بلند اطراف و غرش رود بر سنگ های رودخانه از بدیع ترین مناظر طبیعی ایران است و آنقدر ما را مسحور می کند که کتر به یاد می آوریم مسافتی طولانی را پیاده روی کرده ایم. گاهی درختان تنومندی را می بینیم که بر خلاف تمام درختان که عمودی رشد می کنند، از دل سنگ یکپارچه از دیواره صخره بیرون زده اند و به صورت کاملا افقی رشد کرده اند.

به تونل برفی که رسیدید می توانید از زیبایی های این یخچال طبیعی به طول یک کیلومتر لذت ببرید.

داخل تونل می‌شود رفت ولی بر اثر حرکت رود و وزش باد سرد احتمال ریزش برف هست. سفر در اینجا تمام نمی‌شود زیرا در بالای تونل اغلب گردشگران درحال سرسره، عکس برداری و یا برف بازی هستند.

در بالای تونل برفی کم کم احساس عجیبی پیدا می‌کنیم که تا حالا نداشته‌ ایم و بعد از مدتی متوجه می‌شویم که پیشانیمان عرق کرده ولی پاهایمان یخ زده زیرا برف‌ های تونل برفی بسیار سرد هستند.

تونل برفی در نهایت پس از یک پیاده روی سنگین به دریاچه ای دسترسی دارد که نام گهر بر آن گذاشته اند.

گهر که به معنی آب جمع شده در گودی است، یکی از زیباترین دریاچه های ایران محسوب می شود. این دریاچه در بین کوه‌های اشترانکوه با ۲۳۵۰ متر ارتفاع واقع شده و خود از دو دریاچه گهر بزرگ و کوچک، کله گهر یا گهر بالا و کره گهر یا گهر پایین تشکیل شده است.

این دریاچه در کنار دریاچه‌های زریوار و پریشان یکی از بزرگترین دریاچه های آب شیرین ایران است و به دلیل سختی رسیدن به آن از جاهایی‌ست که هنوز بکر مانده. گهر، دریاچه‌ای شفاف با آبی زلال است که در برخی جاها می‌شود کف آب و ماهیان در رفت و آمد را دید. ساحل گهر بزرگ در برخی از قسمت‌ها( ضلع غربی و شرقی) ماسه‌ای است و در بقیه نقاط صخره‌ای.

پس لز بازدید از دریاچه گهر، بهتر است سفرتان را کامل تر کنید و سری هم به روستای زیبای کمندان بزنید که چشم اندازهای زیادی برای لذت بردن دارد

بهترین زمان سفر

ایام گردشگری در این منطقه بعد از عید نوروز تا اواسط تابستان و گاهی هم تا اوایل شهریورماه است. اما اگر قصد دارید از گرمای تابستان فرار کنید مسلما بهتر است همان اوایل و یا اواسط تابستان مثلا تیرماه یا مردادماه که گرما به اوج خودش می رسد، برای رفتن به ازنا و تونل برفی اش دست به کار شوید.

در هر حال فصل گردشگری در این منطقه ۶ ماه نخست سال است و اغلب تیم‌های گروهی مسافرتی و خانوادگی گردشگران این منطقه هستند.

با این حال اگر به آن منطقه سفر کردید علاوه بر جاذبه تونل برفی در این منطقه روستای کمندان از روستاهای گردشگری به شمار می‌رود و چشم اندازهای زیادی دارد.

برای رفتن به تونل برفی تا فاصله ۲۰۰ کیلومتری شهرستان ازنا می‌ توان یک سفر یک روزه هیجان انگیز داشت.

تجهیزات سفر

حتما با کفش و لباس مناسب کوه و پیاده روی به این منطقه بروید.

چراغ قوه، زیرانداز، پانچو، وسایل پخت و پز و لباس گرم در فهرست لوازم ضروری هستند.

بخشی از راه کوهستانی است و باید از صخره‌ بالا رفت بنابراین همراه بودن با افراد کاربلد یکی از چیزهایی است که کمک می کند سفر بی خطری داشته باشید.

برای رسیدن به منطقه دو مرتبه باید از رودخانه سرد و خروشان عبور کرد؛ بنابراین همراه بردن کودکان زیر 10 سال و سالخوردگان برای این سفر چندان کار درستی نیست.

اگر تا دریاچه گهر پیاده روی کردید، از آنجایی که این مسیر انرژی زیادی از شما گرفته بهتر است شب را در کنار دریاچه به صبح برسانید. چه پیشنهادی از این بهتر که طلوع آفتاب را کنار ساحل ماسه‌ای دریاچه تماشا کنید؟
برای این منظور محل‌هایی برای کمپ کنار دریاچه تعیین شده است که هم برق دارند و هم امنیت.

همچنین بخوانید: چگونه ارزان سفر کنیم؟

هزینه سفر

برای ورود به این شهر اگه بخوایم سفر هوایی داشته باشیم، خود ازنا فرودگاه نداره، بنابراین می توانیم با هواپیما تا خرم آباد رفته و بعد از آنجا زمینی تا ازنا برویم. با قطار هم می توانیم سفر کنیم، چون ایستگاه راه آهن دارد. برای سفر با ماشین شخصی یا اتوبوس هم باید مسیر جاده ای 371 کیلومتری رو طی کنید که حدودا و بنا به مصرف سوخت ماشینتان حدودا 60 هزار تومان باید هزینه بنزین بپردازید.

برای اقامت در ازنا هم می توانید از یکی دو تا هتلی که در یک کیلومتری ازنا و داخل ازنا هست استفاده کنید و پب را آنجا سپری کنید.
هزینه یک شب اقامت در هتل آپارتمان ماهان که در جاده اراک – دورود، فاز 5، واقع شده برای اقامت دو نفر هر شب 250 هزار تومان است.
درباره استفاده از خوراکی ها و غذاهای محلی ازنا هم باید گفت آش ترخینه دوغ یکی از غذاهای محلی شهر ازناست که خیلی لذیذ و مقوی است. علاوه بر آش، غذاهای محلی خوشمزه ای مثل خورشت آلبالو یا شامی کباب از غذاهای محلی ازنا به حساب می آیند که البته آنها را در کتر رستورانی می شود پیدا کرد. که با این حساب باید هزینه غذاهای رستورانی را در صورتی که از منزل غذای خانگی همراهتان نمی برید به سایر هزینه های سفر اضافه کنید.

برای سوغات هم باید مبلغی را در نظر بگیرید البته اگر اهل سوغات بردن برای دوستان و آشنایان و فامیل هستید!

سوغاتی های مخصوص ازنا بیشتر خوردنی هستند، از عسل گرفته تا روغن حیوانی و کاک که نوعی شیرینی است. همین طور لرستان صنایع دستی زیادی دارد که بیشتر به مصرف خانوار می رسند و کمتر به بازار عرضه می شوند. انواع صنایع دستی استان لرستان شامل سیاه چادر، چیت، قالی و گلیم، قلم زنی، ورشوسازی و … هستند.

نوشته چگونه به تونل برفی ازنا برویم؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

چگونه به چابهار سفر کنیم؟

$
0
0

چابهار

راهنمای سفر به چابهار

به گزارش توریست ها به نقل از ایرنا؛ شاید در نگاه اول هیچ وقت چابهار را به عنوان یک مقصد گردشگری خوب نشناسیم و  کلا سیستان و بلوچستان برای ما صرفا به عنوان منطقه‌ای برای خرید اجناس نسبتا ارزان قیمت به حساب بیاید؛ اما در واقع اینطور نیست.

 چابهار تنها بندر کشور است که متصل به آب‌های آزاد و اقیانوس است و این ویژگی منحصر به‌فرد این بندر اینجا را به مکانی خاص تبدیل می‌کند. اقیانوس هند سومین اقیانوس بزرگ روی کره زمین است که چابهار به آن متصل است. نکته جالب درباره بندر چابهار  و گواتر این است اگه از این بنادر به سمت قطب جنوب حرکت کنیم، با هیچ خشکی برخورد نمی‌کنیم. یعنی مستقیم  و بدون واسطه به قطب جنوب متصل می شوند.

این‌ روزها در حالی عمده نقاط ایران موج گرما را تجربه می‌کنند که در سواحل مکران در جنوب شرق ایران فصل مونسون با بادها و بارش‌های بهاری حکم‌فرماست و این سواحل با متوسط دمای ۲۸ تا ۳۰ درجه را به‌یکی از خنک‌ترین نقاط ایران در این فصل تبدیل کرده است.

فصل مونسون که از اوایل خردادماه آغاز می‌شود، در مردادماه به بهترین ایستگاهش می‌رسد و موجب می‌شود ساحل نشینان سواحل مکران از کنارک، چابهار تا گواتر هوای مطبوع و خنکی را تجربه کنند. مونسون یکی‌از ده‌ها جاذبه‌ ناشناخته سواحل مکران است، به گواه کارشناسان گردشگری در امتداد سواحل اقیانوسی مکران به‌عنوان یکی از بکرترین نقاط ایران حداقل ۲۰۰ جاذبه طبیعی، تاریخی و جانوری منحصر به فرد ناشناخته مانده که ارزش یک بار دیدن را دارد.

مونسون با آبفشان‌ها، موج‌فشان‌ها و صدالبته بارش‌ها و بادهای بهاری خود تنها یکی‌از ده‌ها جاذبه سواحل مکران است؛ اما یکی‌از جاذبه‌هایی که همین مونسون باعث و بانی اش است، موج‌های شگفت‌انگیزی است که علاوه‌ بر خلق جاذبه‌های منحصر به فردی هم‌چون موج‌فشان‌ها و آبفشان‌ها، سواحل مکران را به بهترین نقطه ایران و غرب آسیا برای موج‌سواری حرفه‌ای تبدیل کرده است.

موج‌های بلند و منحصر به فرد آن ‌ در سه‌ تا چهار ماه از سال به‌ صورت مداوم موجب شده که کارشناسان و مربیان موج‌سواری بین‌المللی، سواحل مکران را نه‌ تنها بهترین نقطه ایران، بلکه بهترین نقطه غرب آسیا برای موج‌سواری حرفه‌ای تشبیه کنند.

از ایرلند تا چابهار

همین خصوصیات سواحل مکران و چابهار بود که موج سوار زن ایرلندی را از اروپا به ایران کشاند تا به انگیزه حضورش در یک مستند فرانسوی موج سواری در این منطقه را تجربه کند.

ورزش‌های دریایی از جمله غواصی و موج‌سواری از جذابیت بسیار زیادی برای گردشگران برخوردارند، اما خوب است بدانید سال ۹۱ بود که یک موج سوار ایرلندی با لباس طراحی شده شنا مخصوص زنان مسلمان، موج سواری در سواحل چابهار را برای بانوان باب کرد.

ایسکی بریتون ۲۶ ساله زمانی پایش به چابهار رسید که قصد داشت در یک پروژه فیلمسازی با یک کارگردان زن فرانسوی همکاری کند.

او به همراه این مستندساز فرانسوی وارد ایران شد و چون از قبل با استفاده از گوگل مپ منطقه مورد نظرش در سواحل چابهار را جستجو کرده و دیده بود وارد ایران شد و یکراست از تهران به چابهار سفر کرد. جایی که تا به حال سابقه نداشت زنی در آنجا موج سواری کرده باشد.

روایت خودش از سفر به چابهار که در روزنامه گاردین بریتانیا منتشر شده، جالب  تر و خواندنی تر است: “تجربه شنا و موج سواری با لباس مخصوص زنان مسلمان هر چند کمی متفاوت است و در دما و گرمای هوا سخت است، اما زنان مسلمان می توانند این ورزش را تمرین کنند. ما دو نفر بدون اطلاع قبلی و بدون اطمینان از اینکه در ایران پذیرفته می شویم، وارد این کشور شدیم و به چابهار رفتیم. من با لباس مخصوص شروع به موج سواری کردم و ناگهان متوجه شدم زنان و حتی مردم زیادی حیرت زده در ساحل جمع شده اند و برخی از آنها به پلیس هم زنگ زدند. وقتی پلیس آمد مانع کار من نشد، اما گفتند که نگران آسیب دیدن من در اثر برخورد به صخره یا سنگ هستند”.

این موج سوار ایرلندی که مروج ورزش موج سواری  در میان زنان در سراسر جهان از جمله کشورهای اسلامی است و بدین منظور به کشورهای مختلفی هم سفر کرده، با بدیع خواندن تجریه موج سواری خود با لباس کاملا اسلامی در گرمای ۳۰ درجه ساحل چابهار و در آب های اقیانوس هند، ابراز امیدواری کرده که در سفرهای بعدی اش به ایران زنانی را ببیند که با تخته بورد در سواحل چابهار موج سواری می کنند.

بندر رمین چابهار با وجود پارامترهایی مثل شیب ساحل، کف ساحل، طول موج و…بهترین نقطه برای موج‌سواری است که قطب موج‌سواری ایران نام گرفته و قطعا می تواند جاذبه ای ارزشمند برای گردشگران داخلی و خارجی باشد.

بهشتی از ناشناخته‌ها

چابهار مهم است؛ نه فقط چون یکی از پررونق ترین مناطق آزاد ایران به حساب می‌آید، نه فقط چون تنها بندر اقیانوسی کشور است؛ نه فقط چون یکی از بهترین مناظر دنیا را دارد… چابهار مهم است چون بهشتی از ناشناخته‌هاست که هر گردشگری را شیفته زیبایی‌هایش می‌کند.

خلیج گواتر با طبیعتی بکر و زیبا در ضلع انتهایی تنها بندر اقیانوسی ایران «چابهار»، تابلویی بی نظیر از رقص دلفین ها در امواج اقیانوس را به نمایش گذاشته و لحظاتی به یادماندنی و شاد را برای گردشگران و علاقه مندان به طبیعت دریا به یادگار می‌گذارد.

اگر به چابهار سفر کردید لذت گشت و گذار در خلیج گواتر را از دست ندهید. قایق‌هایی در این خلیج منتظرند تا اندک مسافران گواتر را در جنگل حرا بگردانند یا به سمت خارج خلیج جایی که دلفین‌ها تجمع دارند ببرند.

انتظار دیدن چیزهای عجیبی نداشته باشید. زیبایی این منطقه به خاطر سادگی و ناب بودنش است. یکی از نکاتی که خلیج گواتر را جذاب می‌کند موقعیت جغرافیایی این منطقه است. جنوب شرقی‌ترین نقطه ایران، به عبارت دیگر می شود گفت انتهای ایران و ابتدای پاکستان. نصف این خلیج در ایران قرار دارد و نصف دیگرش در جنوب غربی ترین قسمت پاکستان واقع شده است.

یکی دیگه از جاذبه‌های این خلیج، دلفین‌ها هستند. دلفین هایی که در گروه‌ها و دسته‌ها کنار قایق شنا می‌کنند. گرچه طبق گفته محلی‌ها، دلفین‌های این منطقه از آن دست دلفین‌هایی نیستند که از آب بیرون بپرند ولی باز هم حضورشان باعث هیجان‌انگیزشدن گشت و گذار دریایی‌تان می‌شود.

وجود جنگل‌های حرا هم خودش ویژگی دیگری است. این امکان هست که با اجاره یک قایق بشود هم به تماشای  دلفین‌ها نشست و هم جنگل‌های حرا را دور زد. (هزینه قایق برای هرکدام از این مسیرها در زمستان سال گذشته ۴۵ هزارتومان بوده و برای کل این جاذبه‌ها ۹۰ هزار تومان از گردشگر دریافت می‌شده است.)

راهنمای خرید از بازارهای چابهار

از آن جایی که چابهار یکی از شهرهای جنوبی در استان سیستان و بلوچستان است و در نزدیکی کرانه دریای مکران و اقیانوس هند قرار گرفته است، از این رو بهشتی است برای کسانی که می‌خواهند زیاد یا به صورت عمده خرید کنند. در این شهر هر کسی می تواند لوازم مورد نیازش را با کیفیت و قیمت مناسبی تهیه کند و خلاصه این که به هیچ عنوان دست خالی به شهر خود برنگردد. از جمله جذابیت های این شهر، بازار سنتی آن است که از قدیم تا به الان به عنوان محبوب ترین بازار چابهار فعالیت می کند. در این بازار با افراد جالبی روبرو می شوید؛ مثلا بانوان چابهاری را می بینید که اجناسشان را به فروش می رسانند، جایی هم هست که نقش حنا بر دست افراد می کشند.

در شهر چابهار، چندین مرکز خرید مختلف وجود دارد که از جمله آن ها می توان به مرکز خرید پردیس، مرکز خرید صدف، مرکز خرید ابریشم، مرکز خرید صالح یار، مرکز خرید فردوس و مرکز خرید تیس اشاره کرد.

عمده فروشندگان در این بازار را خانم های چابهاری با لباس‌ها و شمایل محلی تشکیل می‌دهند.

چابهار با این که در منطقه آزاد واقع شده و در آن همه جور جنسی پیدا می‌ شود اما کیفیت اجناسش با مناطق اطرافش متفاوت است و خرید هم از آن به صرفه ‌تر است. اجناسی مثل پتو، ظرف و ظروف، پارچه، چای، نسکافه، شکلات و عطر را می توانید با راحتی از چابهار خرید کنید و در عوض، در هنگام خرید اجناسی همچون لباس و یا هر نوع البسه ای، دقت را باید چاشنی کار خودتان قرار دهید.

اگر می خواهید از بازارهای سنتی خرید کنید، باید این نکته را بدانید که می توانید از این بازار، پارچه های زری دوزی شده و یا لباس ها و زینت آلات سکه دوزی شده را بخرید. داروها و ادویه های محلی و سنتی، پارچه و رومیزی های مخصوص چابهار، زیورآلات سوزن دوزی شده، محصولات حصیربافی شده، پارچه های رنگ و وارنگ بلوچی، معرق، صدف و چادربافی هم چیزهای هیجان انگیز و خوبی برای سوغات بردن هستند.

در مراکز خرید مدرن این شهر هم که بی شک می توانید هرجور البسه و پوشاک، لوازم آرایشی و بهداشتی، لوازم ورزشی و لوازم خانگی را پیدا کنید.

چگونه به چابهار برسیم؟

اگر عاشق رانندگی طولانی مدت و هیجان انگیز هستید، می‌توانید سفر زمینی را برای رسیدن به چابهار انتخاب کنید به این منظور باید نزدیک به ۲۰۰۰ کیلومتر از تهران به سمت چابهار رانندگی کنید و به دلیل طولانی بودن مسیر باید حداقل یک شب را در یکی از شهرهای بین راهی بگذرانید.

اما برای دسترسی به شهر بندری چابهار راه‌های دیگری هم به جز این وجود دارد. هواپیما، قطار و راه دریایی از دیگر راه‌هایی است که شما را به این بندر زیبا می‌رساند.

مدت زمان سفر زمینی حدود ۱۹ ساعت و سفر هوایی حدو یک ساعت و ۳۰ دقیقه است.

همچنین بخوانید: چگونه ارزان سفر کنیم؟

هزینه سفر

اگر شما قصد داشته باشید تا با خودروی شخصی به چابهار بروید، مسیر جاده‌ای بم، نیک‌شهر، چابهار با ۱۸۰۴ کیلومتر و ۱۹ ساعت رانندگی، نزدیک‌ترین حد فاصل بین دو شهر به شمار می‌رود. برای طی کردن این مسیر، بسته به نوع خودروی شما، روشن بودن کولر، و میزان مصرف بنزین، مقداری در حدود ۲۲۰ هزار تومان هزینه بنزین شما خواهد شد. لازم به ذکر است که این مسافت یکی از طولانی‌ترین مسافت‌های بین دو شهر در کشور است.

اگر سفر به چابهار با خودروی شخصی از نظر هزینه و زمان برای شما به صرفه نیست، پس می‌توانید از پایانه جنوب به مقصد پایانه چابهار، با پرداخت ۱۲۰ هزار تومان به این شهر سفر کنید.

از آن‌ جایی که مسیر تهران به چابهار دارای قطار یکسره نیست، اگر قصد دارید تا در سفر خود به چابهار از قطار استفاده کنید، ابتدا باید با پرداخت هزینه‌ای بین ۹۰ هزار تومان (ارزان‌ترین قطار) تا ۱۴۵ هزار تومان (گران‌ترین قطار) به بندرعباس سفر کرده و سپس از آن شهر با اتوبوس به چابهار بروید. در این مورد خاص، پیش از سوار شدن به قطار، اطمینان حاصل کنید که برای سفر از بندرعباس به چابهار، اتوبوس مورد نظر خود را رزرو کرده‌اید.

اما شاید تمام مسیرهای ذکر شده از نظر زمانی برای شما به صرفه نباشد، در این صورت می‌توانید ظرف مدت یک ساعت و نیم با هواپیما خود را به چابهار برسانید. قیمت بلیط هواپیما بین این دو شهر، بسته به زمانی که شما بلیط را خریداری می‌کنید و شرکت هواپیمایی، بین ۴۰۰ هزار تومان تا ۵۵۰ هزار تومان متغییر است. در برخی موارد اگر زمان تهیه بلیط شما به زمان سفرتان نزدیک باشد، ممکن است با قیمت‌های بالای ۶۰۰ هزار تومان نیز مواجه شوید. در هر صورت، خرید اینترنتی بلیط می‌تواند باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های شما شود.

هزینه یک شب اقامت در یک اتاق دو نفره در هتل‌ ۳ ستاره شهر چابهار، ۱۷۰ هزار تومان، و هزینه اقامت در هتل ۴ ستاره از ۲۳۰ هزار تومان تا ۳۱۰ هزار تومان خواهد بود. در این بخش نیز شما می‌توانید با رزرو اینترنتی هتل مورد نظر خود، از بروز هزینه‌ّ‌های پیش‌بینی نشده جلوگیری کنید.

قیمت غذاهای دریایی در چابهار، نسبت به سایر شهرستان‌های کشور بسیار به صرفه‌تر است و در این شهر می‌توانید با هزینه کمتر از ۳۰ هزار تومان، یک پرس غذای دریایی میل کنید. این قیمت با احتساب پیش غذا، دسر و نوشیدنی کمی افزایش خواهد داشت.

برای سفر درون شهری داخل چابهار، شما می‌توانید از تاکسی‌های بی‌سیم و تلفنی که به صورت اینترنتی نیز در دسترس هستند استفاده کنید. هرچند، استفاده از اتوبوس‌های درون‌ شهری می‌تواند در هزینه‌های شما در این بخش صرفه جویی کند.

بازدید از جاذبه‌های چابهار مانند  قلعه تیس (پرتغالی ها)، چشمه گل افشان بندر تنگ و دیگر مناطق طبیعی رایگان است، اما شما می‌توانید برای هزینه‌های احتمالی بازدید از موزه‌ها و مکان‌های حفاظت شده، مبلغی بین ۵ تا ۱۰ هزار تومان برای هر نفر را در نظر بگیرید.

با توجه به محاسبات احتمالی در زمینه هزینه رفت و برگشت، اقامت، خورد و خوراک و بازدید از جاذبه‌های گردشگری، سفر یک روزه به چابهار در ( با محاسبه رفت و برگشت با اتوبوس)، در ارزان‌ترین حالت ممکن برای دو نفر، ۸۰۰ هزار تومان، و همین سفر با هواپیما و اقامت در بهترین هتل (برای دو نفر)، در حدود ۲ میلیون تومان هزینه خواهد داشت. اما گزینه میانه و به صرفه‌تری در بین این دو نیز هست که در آن، سفر با خودروی شخصی و اقامت در بهترین هتل تنها با ۶۵۰ هزار تومان میسر خواهد بود.

برای گذراندن سه روز در چابهار، حداقل هزینه شما در حدود ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان و حداکثر هزینه شما (با خودروی شخصی) در حدود ۲ میلیون تومان خواهد بود. اگر این سفر را با هواپیما انجام دهید، سفر سه روزه شما در گران‌ترین حالت ممکن در حدود ۳ میلیون تومان هزینه خواهد داشت.

در این میان، اطمینان حاصل کنید که با هر بودجه‌ای که قصد انجام این سفر را دارید، هزینه‌ای را برای خرید سوغاتی‌های مخصوص چابهار مانند شیرینی لندو، ماهی و میگوی تازه، سوزن‌دوزی، حصیربافی، سکه دوزی، چادر سوزی، سنگ‌های قیمتی و زری‌دوزی و گلدوزی، کنار می‌گذارید.

نوشته چگونه به چابهار سفر کنیم؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

چگونه به ماسوله سفر کنیم؟

$
0
0

سفر به ماسوله

راهنمای سفر به ماسوله

اگر در این فصل گرما قصد رفتن به طبیعت خنک را دارید و بدتان هم نمی آید که به جایی که می روید آثار تاریخی و دیدنی هم داشته باشد، ماسوله همان نقطه است. یک تیر و چند نشان.

ماسوله روستایی است که با قدمت ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ ساله در دامنه های جنگلی البرز، به خاطر ارتفاع ۱۵۰۰ متری از سطح دریا تابستان های خنکی دارد. مسیر دسترسی به ماسوله از شهر فومن استان گیلان می گذرد. بنابراین، خود را به فومن برسانید و از طریق جاده مستقیم روستای ماسوله راهی این منطقه گردشگری زیبا شوید. فاصله این روستا از شهر فومن حدود ۳۴ کیلومتر است و با کمتر از یک ساعت رانندگی می توان به آن رسید.

طبیعت و تاریخ

روستایی که با عنوان اولین شهر تاریخی زنده کشور ثبت شده و معماری پلکانی و بافت تاریخی آن، که یک جورایی کمی عجیب هم هست، اصلی ترین ویژگی اش محسوب می شود. می گوییم عجیب از این بابت که در ماسوله پشت بام هر خانه، حیاط خانه همسایه است. این ویژگی، سوژه ای ناب و منحصر به فرد برای علاقه مندان به هنر عکاسی است. خصوصا زمان هایی که روستا غرق در مه می شود، مناظر منحصر به فردی را می توان در روستای ماسوله مشاهده کرد. علاوه بر معماری پلکانی، خود خانه های تاریخی شهر هم از جاذبه های گردشگری آن به شمار می روند. مردمان با ذوق این منطقه، خانه های خود را با گلدان های رنگارنگ و دیگر لوازم تزئینی آراسته اند و گاهی شما را به بازدید از داخل منزل خود دعوت می کنند.

سه موزه تاریخ طبیعی ماسوله، میراث فرهنگی و عون ابن علی از مهم ترین جاذبه های گردشگری این روستا هستند. در موزه تاریخ طبیعی با حیات وحش این منطقه از گیلان آشنا خواهید شد. درون این موزه حیوانات بومی این منطقه به صورت خشک شده در معرض نمایش قرار دارند. موزه میراث فرهنگی، در یکی از خانه های تاریخی معروف ماسوله به نام “خانه درزی” برپا شده. این خانه تاریخی از دوران پهلوی به یادگار مانده، ولی درونش آثاری از عهد قاجار به نمایش گذاشته شده اند. موزه عون ابن علی نیز در واقع جزئی از مقبره امام زاده عون ابن علی است. خود بنای این امام زاده هم از جمله آثار تاریخی ارزشمند ماسوله است که قدمتش را به قرون دوم یا سوم هجری نسبت داده اند. درون موزه مجاور این امام زاده هم آثاری از دوران تیموریان و صفویان به چشم می خورد.

دیدنی های ماسوله فقط به معماری و آثار تاریخی آن ختم نمی شوند. در اینجا آبشارها، جنگل ها، کوهستان های مرتفع، رودخانه ها و … را در یک مکان تجربه خواهید کرد. بیشتر این موارد، در پارک جنگلی ماسوله دور هم جمع شده اند. آبشارهای ماسوله رودخان، لارچشمه، کوشم و تریشوم از جمله معروف ترین جاذبه های طبیعی این منطقه اند که می توانید به بازدیدشان بروید. اگر اهل کوه نوردی باشید هم، می توانید به قله های مرتفع این منطقه از جمله قله شاه معلم بروید و یا شبی را در ییلاق کوربار ماسوله به صبح برسانید. به طور کلی، با وجود رودخانه ها و چشمه های فروان در این ناحیه، طبیعت آن بسیار منحصر به فرد است.

همچنین بخوانید: چگونه ارزان سفر کنیم؟

چی بخوریم؟

بعد از یک گشت و گذار مفصل در روستا اگر هوس یک ناهار خوشمزه کردید پیشنهاد ما به شما میرزاقاسمی محلی است. میرزاقاسمی غذای سنتی ماسوله است که علاوه بر ماسوله در دیگر شهرهای شمالی هم طبخ و سرو می شود. قدمت این غذا می رسد به سال ۱۸۶۰ میلادی زمانی که قاسم خان والی از سن پترزبورگ به ایران برگشت. غذایی که امروز ما به اسم میرزاقاسمی آن را می شناسیم از ابداعات قاسم خان است که ذوق آشپزی بسیاری داشت و به همین دلیل هم این غذا به نام وی نام گذاری شد.

چی بخریم؟

چه اهل خرید سوغات باشید و چه نه بهتر است سری به بازار سنتی ماسوله بزنید و از صنایع دستی این روستا بازدید کنید. این بازار چهار سطح مستقل از هم دارد که در هر ساعت از آن صنایع دستی ماسوله و اقلام جذاب دیگر این شهر فروخته می شود. ساده ترش اینکه در اینجا جشنواره خوراکی های ترش و شیرین برپاست با کافه ها و رستوران های متعدد که سرزدن به آنها حالتان را خوب می کند. سوغات ماسوله چموش، گلیم، شال و جوراب، صنایع چوبی و فلزی، لباس های محلی و شیرینی اگردک، عروسک های کوچکی که با نخ کاموا بافته می شوند، دستکش و روفرشی (نوعی جوراب ساق کوتاه) نخی و پشمی، لیف حمام، جوراب ساق کوتاه و بلند، کلاه پشمی و . . . است که رنگارنگی اش چشم هر بیننده ای را نوازش می دهد.

کجا بمانیم؟

برای اقامت در ماسوله باید بدانید که این روستا هتل ۵ ستاره ندارد. اما چند هتل میان‌رده و اقتصادی دارد که می‌توانید با توجه به شرایط مالی از میان آن‌ها انتخاب کنید. بیرون ماسوله هم مهمان پذیرهایی هستند که اگر خواستید می توانید سری بهشان بزنید.

نوشته چگونه به ماسوله سفر کنیم؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

راهنمای سفر به کندوان تبریز

$
0
0

سفر به کندوان

 چگونه به روستای کندوان برویم؟

روستای کندوان یکی از جاذبه‌های گردشگری زیبا و منحصربه‌فرد استان آذربایجان شرقی است که عمده شهرتش را مرهون خانه‌هایی است که به شکل کندوی عسل در دل صخره‌های سنگی کنده شده‌اند.

این روستای صخره‌ای در گذر زمان و به دلیل گدازه‌ها و مواد مذاب ناشی از فعل و انفعالات آتشفشانی کوه‌های سهند، باد، باران و برف و صد البته دخالت دست انسان به حالت امروزی خود درآمده است.

خیلی‌ها سفر به کاپادوکیه ترکیه را انتخاب می‌کنند تا از معماری زیبای آنجا لذت ببرند، غافل از اینکه روستای کندوان در ایران دارای همان معماری است با این ویژگی و برتری که در این روستا مردم زندگی می‌کنند اما در کاپادوکیه ترکیه این روستا صرفا به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده و خالی از سکنه محلی است. این اتفاق در داکوتای آمریکا هم که دارای سبک معماری خاص خود است افتاده و بدین ترتیب روستای کندوان تنها روستای صخره‌ای در جهان است که در آن زندگی روستایی جریان دارد.

شیوه بنای خانه‌های این روستا از نوع معماری صخره‌ای و به شکل مخروطی یا کله‌قندی است و برخی از باستان‌شناسان قدمت این روستا را به دوره های پیش از اسلام نسبت می‌دهند. از آنجا که در معماری صخره‌ای مصالح ساختمانی مانند گچ، آهک، خشت و… حضور نداشته و فضای مورد نظر با حکاکی درون سنگ ایجاد می‌شود، این سبک معماری، نمونه‌ای از جدال انسان با طبیعت بر سر تصاحب صخره‌های طبیعی است. بر خلاف تصور، این خانه‌های صخره‌ای همانند منازل مسکونی عادی دارای بخش‌های مختلفی مانند اتاق نشیمن، صندوق‌خانه، آشپزخانه و حتی مجهز به سیستم لوله‌کشی آب و برق هستند. قطر دیوارهای این خانه‌های جالب در حدود ۲ متر بوده و از این رو، فضای داخل خانه به‌طور طبیعی در زمستان‌ها گرم و در تابستان‌ها خنک است.

برای آنها که دنبال مقصد خنک هستند

از نکته‌های جالب توجه اینکه ارتفاع بیشتر این توده‌های صخره‌ای در حدود ۴۰ متر بوده و اغلب این کران‌ها از دو تا چهار طبقه تشکیل شده‌اند، ولی به دلیل ساختار صخره‌ای کران این طبقه‌ها از یکدیگر مستقل بوده و از داخل ارتباطی با یکدیگر ندارند. از این‌رو، برای دسترسی به طبقه‌های بالایی کران‌ها پلکان‌های زیبایی از بدنه خود کران تامین می‌شود. معمولا طبقه همکف اغلب کران‌ها به‌عنوان اصطبل مورد استفاده قرار گرفته و سایر طبقه‌ها دارای کاربری مسکونی هستند. به دلیل قطر زیاد کران‌ها، ایجاد نورگیر در طبقه‌های پایین بسیار دشوار است، به همین دلیل نورگیرها و پنجره‌ها در طبقه‌های بالایی قرار دارند. پنجره‌ها و نورگیرهای تعبیه شده به شکل شطرنجی و از جنس چوب و شیشه هستند.
از آن جا که کندوان در دامنه کوه های سهند قرار دارد، دارای آب و هوای بسیار خوبی است و زمین ها و مرتع های سرسبز زیادی در اطراف آن وجود دارد و به همین دلیل عشایرها آن را به عنوان محلی برای ییلاق خود انتخاب می کنند. علاوه بر عشایر، برای ما که در گرمای تابستان به دنبال جای خنک هستیم و در عین حال جذابیت های مکانی هم برایمان حایز اهمیت است، کندوان می تواند یک پیشنهاد مناسب باشد.

برای رفتن به سمت کندوان باید از شهر تبریز به به سمت اسکو حرکت کنید. سپس از شهر اسکو به سمت جنوب باید ادامه مسیر دهید تا با گذشتن از شهر اسفنجان و روستای کهنمو به این روستا برسید. فاصله تبریز تا اسکو حدود 30 کیلومتر و اسکو تا کندوان حدود 18 کیلومتر است.

همچنین بخوانید : چگونه ارزان سفر کنیم؟

سوغات کندوان

گشت‌وگذار و پیاده‌روی در کندوان به سبب بافت خاص معماری سنگی و صخره‌ای آن تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است. قدم زدن بر پله‌های سنگی و دستکند که سال‌ها به همان شکل باقی مانده، همکلام شدن با روستاییان و محلی‌ها و دعوت شدن به یکی از خانه‌های سنگی برای دمی استراحت و نوشیدن چای، خرید سوغاتی و صنایع دستی سنتی و همگام شدن با سبک زندگی ویژه مردم کندوان، لذتی است که می‌تواند خاطره زندگی روستایی را برایتان به یادگار بگذارد.

به هنگام بازدید از روستای کندوان و مشاهده کران‌ها، اولین تصویری که به ذهن خطور می‌کند، شباهت این صخره‌ها به کندوهای عسل است؛ این در حالی است که عسل یکی از مهم‌ترین سوغات‌ کندوان است. خشکبار نیز یکی دیگر از سوغات خطه آذربایجان است که به برکت آب و هوای مناسب در اکثر مناطق استان محصولات خشکبار با کیفیت عالی عرضه می‌شوند. در صورتی که سفر به کندوان را در همین فصل تابستان انتخاب می کنید، می‌توانید از میوه‌های درختان منطقه مانند زردآلو، آلبالو و… هم سوغات تهیه کنید. صنایع دستی و انواع بافته‌ها هم که بیشتر دسترنج زنان این منطقه است در کندوان یافت می شود و در جای جای روستا عرضه می‌شود.

اقامت در روستا

اگر قصد داشته باشید شبی را در این روستا بگذرانید، شاید بهترین پیشنهاد اقامت در هتل صخره‌ای کندوان باشد. اقامت در روستای کندوان به دلیل وجود دو هتل پنج ستاره و بسیار زیبا همراه با امکانات درجه یک، که به مانند خانه های روستا در دل سنگ ها ساخته شده‌اند، تجربه ای بی نظیر و تکرارنشدنی در اختیارتان قرار می‌دهد. البته چنانچه دوست داشته باشید، زندگی در میان صخره‌ها را مانند محلی‌ها تجربه کنید و تجربه‌ای دست اول از این نظر داشته باشید، می‌توانید با پرداخت مبلغی به افراد محلی برای یک شب، اتاقی اجاره کرده و شکل تازه‌ای از اقامت را برای خود رقم بزنید. در کنار این ها اگر در فصل های بهار و تابستان به این منطقه خوش آب و هوا سفر کنید، می توانید از امکان کمپینگ هم استفاده کرده و هوای پاک کوهستان را میهمان چادرهای خود کنید.

نوشته راهنمای سفر به کندوان تبریز اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

راهنمای سفر به سوباتان

$
0
0

سوباتان

چگونه به سوباتان برویم؟

برای همه ما کم و بیش پیش آمده که خسته و کلافه از زندگی شهری و دردسرهایش، دلمان می خواهد چند روزی به جایی برویم که به دور از همه چیز، چند روزی را تمدد اعصاب کنیم.

اگر به این مرحله رسیده‌اید پیشنها ما برای شما سفر به منطقه سوباتان است. اینجا همان جایی است که آرزویش را دارید. روستایی بدون دکل برق و آنتن‌های موبایل! بدون صدای ماشین، بوق و ازدحام. اینجا سرزمین شگفتی‌ها همان جایی است که مخابرات برای هر کسی شماره‌تان را بگیرد، این پیغام را ارسال می کند:”مشترک مورد نظر در دسترس نمی‌باشد”!

یک منطقه ییلاقی سرسبز که تا چشم کار می‌کند، چمنزار و گلزار است  و چشمه‌های گوارایش، کلبه‌های چوبی، دام‌ها و اسب‌هایی که این طرف و آن طرف می‌روند و صدایشان فضا را پرکرده  و چادرهای عشایر، بخشی از هویت اینجا به حساب می‌آیند.  کلبه‌های چوبی که با چوب بلوط ساخته شده‌اند و با چوب‌های نازکتری به اسم پلک پوشانده شده‌اند، با پنجره چوبی‌شان منظره بی‌نظیری را به وجود آورده‌اند، انگار که مثلا از روستایی در سوئیس سردرآورده باشید.

همچنین بخوانید: چگونه ارزان سفر کنیم؟

چگونه برویم؟

برای رسیدن به سوباتان، قبل از رسیدن به لیسار از هر شهری که هستید باید به رشت برسید. از رشت به هشت پر بروید و از هشت پر به سمت جاده اق‌اولر. البته در هشت پر باید خودروهای شخصی‌تان را جایی پارک کنید و با نیسان‌های محلی به  سمت سوباتان رفته و در بازار محلی آن پیاده شوید.

این روستای تاریخی، محل سکونت خانواده‌هایی است که فقط در بهار و تابستان می‌توانند در آن جا بمانند، زیرا این منطقه زمستان‌های بسیار سختی دارد و بارش برف در این فصل بسیار سنگین است، لذا دو فصل بهار و تابستان، بهترین زمان برای سفر به سوباتان است. شاید بگویید سوباتان به چه معنی است؟! برخی معتقدند به دلیل وجود حفره‌ای در این منطقه که سیلاب‌های اطراف در آن فرو می‌رود، این منطقه به این نام یعنی سوباتان محل فرو رفتن آب معروف شده. عده دیگری هم معتقدند سو به تالشی یعنی گلپر و وتون یعنی روییدن؛ بنابراین از آنجایی که در این منطقه گلپر زیادی می‌روید، تالشی‌ها اسم این ییلاق را سواتون یا سووتون گذاشته‌اند.

گردش در سوباتان

یکی از جاهایی که وقتی به منطقه سوباتان می‌روید باید به آن سری بزنید، دریاچه نئور است که در ۱۹ کیلومتری سوباتان قرار گرفته. این دریاچه بلندترین دریاچه یخچالی به جا مانده ار دوران باستان است و بزرگترین دریاچه آب شیرین منطقه هم محسوب می‌شود. عمق آن از ۳ تا ۸ متر است و اگر اهل ماهیگیری هستید،  بهتر است با خودتان وسایلش را همراه داشته باشید که اینجا ماهی قزل آلای رنگین‌کمانی فراوانی دارد. آبشار ورزان در ۴ کیلومتری شمال غربی سوباتان هم جای دیدنی دیگری است. آب رودخانه ورزان از شاخه‌های اصلی رودخانه لیسار که از چشمه‌های ییلاق‌ها سرچشمه می‌گیرد، در مسیرش، آبشاری حدود ۳۰ متری را به وجود می‌آورد. آلچاق که پارک طبیعی آلوچه‌های وحشی‌ست و بوته‌های آلوچه را در آن از نزدیک می‌توان دید از دیگر جاهاست. این جنگل‌ها در قسمت غربی جنگل‌های لیسار واقع شده و با آلوهایش رب و لواشک درست می‌کنند.

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

در سوباتان چی بخوریم؟

آبشار ورزان یکی از نقاط دیدنی اینجاست. اگر به سمت آبشار بروید چند رستوران با میز و صندلی‌های چوبی می‌بینید که غذاهای محلی و کباب بره به مشتریانشان ارائه می‌دهند، اینجا همان بازارچه سنتی منطقه است.

سوجا دیله به معنی خوراک آبدار که با گوشت پرچرب گوسفند درستش می‌کنند، غذاییست که در سوباتان طرفدار زیاد دارد. گوشت گوسفند را ریز ریز در مخلوطی از روغن و کره سرخ می‌کنند. بعد کمی‌ماست روی آن می‌ریزند و روی حرارت ملایم می‌گذارند تا جا بیفتد. در سوباتان تا دلتان بخواهد دام هست.  جلوی هر مغازه یک گوسفند آویزان کرده‌اند و هرجایش را که بخواهید جلویتان با چاقو می‌برند و کبابش می‌کنند. بره یکی از لذیذترین چیزها در اینجاست. پِندیرَه ویسوج یا پنیر سرخ شده یکی دیگر از چیزهایی‌ست که باید امتحانش کنید. پنیر تازه را که جوشانده‌اند در روغن سرخ می‌کنند و با برنج می‌خورند.

یکی دیگر از غذاهای این ییلاق، گوزِلی بریان یا بره بریان است. بره کامل را در آب می‌پزند و بعد شکمش را با گردو، سبزی محلی و ادویه پر می‌کنند و نتیجه، غذایی می شود بسیار لذیذ. این غذا را خود اهالی سوباتان در جشن‌ها می خوردند.

در سوباتان زنانی را می‌بینید که در کنار کلبه‌ها نشسته‌اند و نان می‌پزند و این یکی از دیدنی‌ترین چیزهای این ییلاق است. سوباتانی‌ها نانی دارند به اسم سوجانون. برای پختن این نان بعد از داغ شدن ساج، چونه‌های خمیر را که قبلا آماده شده با وردنه روی تخته مخصوص خمیرگیری به شکل دایره درمی‌آورند و آن را روی ساج می‌گذارند. نان کومبه را هم امتحان کنید. برای درست کردن این نان، خمیر را چانه گرفته و پهنش می‌کنند. بعد خمیر را روی خاکستر داغ آتش می‌گذارند و رویش را هم با خاکستر داغ می‌پوشانند. نان از دو طرف بالا  و پایین پخته و سرخ می‌شود. بعد از پختن با پارچه تمیزی خاکسترهای آن را پاک و با روغن محلی رویش را چرب می‌کنند و با شیر یا چای می‌خورند.

کجا اتراق کنیم؟

برای اقامت در سوباتان می‌توانید روی خانه‌های روستایی حساب کنید. اگر خانه‌های روستایی را برای اقامت انتخاب کنید، وعده غذاییتان را هم می‌توانید همان‌جا بخورید. البته باید بدانید که این خانه‌ها برق و گاز ندارند و برق در بعضی خانه‌ها از موتور برق تامین می‌شود.  بیشتر آن‌هایی که این منطقه را برای سفر انتخاب می‌کنند، کمپ می‌کنند و وسایل کمپینگ هم همراه دارند. از آنجایی که این منطقه در ۳۶ کیلومتری تالش واقع شده می‌توان به هتل‌های تالش هم برای ماندن فکر کرد.

نوشته راهنمای سفر به سوباتان اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

راهنما سفر به قزوین

$
0
0

سفر به قزوین

چگونه به قزوین برویم؟

راستش را بخواهید قزوین برای سال هاست که نقش یک گلوگاه را ایفا کرده است. چه آن زمان ها در حدود صدها سال قبل که بر سر راه جاده ابریشم بوده و چه حالا که تنها با فاصله ای حدود 150 کیلومتری تا تهران قرار گرفته است.

همین گلوگاه بودن سبب شده تا شهری که یادگار شاپور ساسانی است پر از یادگاری های تاریخی باشد، البته هم نشینی با البرز هم بی تاثیر نبوده و قزوین را با آب و هوایی کوهستانی و معتدل و طبیعتی سرسبز جذاب کرده است.

اما بحث ما این بار اماکن تاریخی داخل شهر قزوین نیست.

چیزی که قزوین را از سایر شهرهای اطراف تهران متمایز می کند، برخوردار بودنش از طبیعت بکر و داشتن نقاط ییلاقی است که باعث می شود پایتخت نشینان عاصی از گرمای تابستان مسافت بیش از 100 کیلومتری را طی کنند تا به نقاط خنک و خوش آب و هوای آن برسند و چند ساعتی را در طبیعت تجدید قوا کنند.

ییلاق های ناشناخته

به فاصله رانندگی با خودرو از قزوین به میزان یک تا یک و نیم ساعت و یا ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلومتر و رسیدن به مناطقی از الموت، آوج و آبگرم و یا کوهین بیش از ۲۰ درجه تفاوت دمایی وجود دارد و خنکا و لطافت هوا در اوج گرمای تابستان در آنها کاملاً احساس می‌شود.

در اوج گرمای تابستان می‌توان در این مناطق که دارای به اصطلاح گردشگران “دمای آسایش” است به راحتی و بدون اذیت شدن در فضای باز قدم زد و به گشت و گذار پرداخت.

آوج، کوهین و بخش هایی از الموت در استان قزوین مامن های مناسبی برای گردشگران فراری از گرما هستند. اما حتی نقاطی از الموت برای شهروندان قزوینی هم ناشناخته باقی مانده است.

بخشی از این جاذبه‌ها در مکان‌های ییلاقی و خنک استان قزوین شامل آبگرم یله گنبد در کوهین و آبگرم شهر آبگرم در آوج، امامزاده منصور و آبشار منصور در روستای منصور آوج، آبشار شاهدره و پل معلق آوج، روستای تاکند تاکستان و نیارک و ونگین طارم سفلی، تله سیژ مجموعه گردشگری کامان و زرشک، روستای پلکانی آتان و مناظر طبیعی (کوه و جنگل و چشمه سار) روستای گرمارود و قلعه حسن صباح در روستای گازرخان در الموت شرقی، گردنه برفی پیچ بن در تابستان، باغات گیلاس روستای خشکچال الموت غربی و برج‌های دوگانه خرقان در روستای خرقان آبگرم هستند که گردشگران در تابستان می‌توانند بدون نگرانی از گرمازدگی از آنها دیدن کرده و اوقات خوشی را در آنها سپری کنند.

در برخی از این نقاط تفاوت دمایی ۱۰ تا ۱۵ درجه را با قزوین شاهد هستیم که تقریباً دمایی مشابه با تهران دارد.

وجود گردنه‌های برفی و دیواره‌های چند متری برف در بعضی نقاط روستایی الموت از جمله گردنه پیچ بن و یا مسیرهای روستایی آوج در دل تابستان هر بیننده و گردشگری را به وجد می‌آورد.

الموت و اوان

دژ الموت در فاصله‌ ۴ساعته از تهران و ۲ساعت و نیمه از قزوین قرار دارد. در شمال غربی قزوین و در روستای گازرخان بقایای قلعه‌ تاریخی الموت را پیدا می‌کنید که با وجود گذشت سالیان بر فراز کوه خودنمایی می‌کند. برای رفتن به الموت باید از تهران به کرج و قزوین رفت. نرسیده به قزوین، مسیر فرعی الموت آغاز می شود که از آنجا 70-80 کیلومتر باید در جاده الموت رانندگی کنید. احتمال دارد تصور کنید این جاده ممکن است چندان زیبا نباشد اما باید بدانید که این جاده مناظر زیبایی دارد. 85 کیلومتر تا نزدیک‌ترین شهر، یعنی «معلم‌کلایه» فاصله است، اما همین مسیر به ظاهر کوتاه در جاده‌های پیچ در پیچ و صعب‌العبور کوهستانی بیشتر از دو ساعت برای گردشگرانِ ناآشنا به جاده، طول می‌کشد.

در میانه‌ راه الموت، یعنی 10 کیلومتری معلم‌کلایه، یک مسیر فرعی 9 کیلومتری به دریاچه «اوان» می‌رسد؛ دریاچه در این فصل از سال میزبان گردشگران زیادی است. شنا، قایق‌سواری و کمپ زدن از تفریحات گردشگران در این منطقه است.

دریاچه بیش از ۷۰،۰۰۰ مترمربع مساحت دارد و آب آن تنها از آب چشمه‌های کوچک زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه می‌شود که بخش ناچیزی از آب هنگام بارندگی تامین می‌شود. عمیق‌ترین بخش دریاچه که توسط یک تیم غواصی اندازه‌گیری شده، ۶.۸ متر بوده است.

در ادامه به دژ الموت می رسید. این دژ ۲۱۶۳ متر از سطح دریا ارتفاع دارد؛ بنابراین مسلم است که تعداد پلکان‌های آن زیاد  باشد.

برای رسیدن به قلعه باید از حدود ۴۰۰ پله‌ سنگی بالا بروید. تاریخ این پله ها را هم برخی به دوره قاجار نسبت می دهند و می گویند که تا پیش از این از قاطر برای بالا رفتن استفاده می شده است. آن بالا که بایستید تا ۱۰ کیلومتر دورتر را خواهید دید.

از آن‌جا که الموت منطقه‌ای کوهستانی و سردسیر به‌شمار می‌رود، بهتر است اواخر بهار و تابستان را برای سفر انتخاب کنید. به یاد داشته باشید که در تابستان هم در این منطقه شب‌ها بسیار خنک است و ممکن است لباس گرم لازم داشته باشید.

همچنین بخوانید: مناطق گردشگری قزوین

امکانات

امکانات و زیرساخت‌های مکان‌هایی که ذکر شد متفاوت است؛ مثلاً در روستاهای زرشک و کامان با تأسیس مجموعه گردشگری، تفریحی و ورزشی تأسیسات رفاهی نسبتاً مناسبی برای گردشگران از جمله راه دسترسی مناسب، تله سی یژ، رستوران و اقامتگاه، سرویس بهداشتی و … فراهم است.

در شهر آبگرم نیز گردشگران می‌توانند از مجموعه آب درمانی این شهر استفاده کرده و در صورت تمایل در میهمان پذیر و مجموعه اقامتی آن اسکان پیدا کنند. این در حالی است که در تمامی روستاهای هدف گردشگری قزوین متقاضی برای ایجاد خانه‌های بوم گردی وجود دارد و در حال حاضر هفت اقامتگاه بوم گردی در این استان فعال بوده و ۱۳ اقامتگاه نیز در دست ساخت است.

آب گرم یله گنبد و مناظر طبیعی روستاهای آوج مانند آبشار و امامزاده روستای منصور، روستای کلنجین و دیگر نقاط ییلاقی شهرستان آوج مکان‌هایی جذاب با آب و هوای مطبوع در تابستان برای گردشگران به شمار می‌روند. در سایر نقاط یاد شده با وجود چشم اندازهای طبیعی فراوان و آب و هوای خنک برای اقامت چندروزه مسافران نیاز به تأسیسات و زیرساخت‌های گردشگری است.

گردشگرانی که به قلعه‌ الموت می‌روند، می‌توانند در اقامتگاه سنتی قلعه الموت اقامت کنند. این اقامتگاه در روستای گازرخان قرار دارد. گزینه بعدی هم این است که در یکی از هتل‌های خوب قزوین اتاق رزرو کنید.

تجهیزات سفر

برای سفر به ییلاقات حالا هرجا که می خواهد باشد چه نزدیک و چه با فاصله چندصد کیلومتری باید تجهیزاتی مثل قمقمه آب، غذای مناسب، عینک آفتابی، کلاه، نقشه منطقه، قطب نما یا جی پی اس، انبر دست چند کاره، جعبه دارویی کمک های اولیه، چاقو، چراغ قوه، فندک، کبریت و سنگ آتش زنه و کفش مناسب پیاده روی همراه داشته باشید. اگر احتمال بارندگی وجود داشته باشد، بارانی و چتر هم یادتان نرود.

هزینه سفر

برای این سفر طبیعت گردی مسلما میزان بنزینی که باید برای ماشینتان درنظر بگیرید با توجه به بعد مسافت، متفاوت است.
هزینه اقامت در اقامتگاه بومگردی در الموت و اطراف آن چیزی حدود 200 هزار تومان برای هر نفر بزرگسال است.
بهتر است برای این سفر غذای مناسب سفر همراه داشته باشید چون در طبیعت هستید ممکن است دسترسی به رستوران برای استفاده از غذاهای رستورانی وجود نداشته باشد.

اگر نخواهید با ماشین شخصی هم به ییلاقات و الموت سفر کنید تورهای یک روزه به این مقاصد وجود دارند که می توانند گزینه های خوبی هم باشند.

برای مثال هزینه تور یک روزه به الموت و دریاچه اوان البته با در نظر گرفتن هزینه صبحانه و ناهار که به عهده تور خواهد بود، چیزی حدود 180 تا 200 هزار تومان است که به نسبت و با توجه به بعد مسافت مبلغ قابل قبولی به نظر می رسد.

نوشته راهنما سفر به قزوین اولین بار در توریست ها پدیدار شد.


راهنمای سفر به بندر لنگه

$
0
0

بندر گوگانا

تا حدود هفتاد سال پیش بندر لنگه مرکز عمده صید مروارید دنیا بود و به همین دلیل هم به بندر مروارید معروف بود. علاوه بر این، بندر لنگه یکی از مراکز اصلی صادرکننده صدف‌های خوراکی در ساحل خلیج‌فارس به شمار می‌آمد.

ساحل گشه‌ این بندر، به ساحل صدف معروف بود و گفته شده صدف‌های این بندر از نظر طعم و وزن، با بهترین صدف‌های فرانسه رقابت می‌کرد. گونه‌های مروارید مرغوب با درخشندگی و رنگ‌های گوناگون، در آب‌های این بندر صید می ‌شد و این مرواریدها از نظر گونه، درشتی، جنس، زیبایی، شفافیت و رنگ در سراسر جهان کم نظیر بود. زمان قاجاریه که بندر لنگه از پرورنق ترین شهرهای ساحلی ایران به شمار می رفت، به عروس بنادر ایران هم نام گرفت. خیلی قبل ترش یعنی در دوره هخامنشی از بنادر مهم تجاری خلیج فارس بود و از آن به نام «گوگانا» یاد می شد. بندر لنگه در زمان کریمخان زند هم در زمینه  ارتباطات دریایی و رونق تجاری  پیشرفت زیادی کرد. در حوالی سال های 1889 میلادی در این بندر دفتر کنسولگری فرانسه تاسیس شد؛ اما متاسفانه از شروع جنگ جهانی اول تا بعد از جنگ جهانی‌دوم به دلیل انواع بیماری‌های واگیردار و قحطی، شهر کاملا نابود شد.
واژه لنگه، بی همتا یا همون بی لنگه خودمان است.
برای رسیدن به بندر لنگه گزینه های جاده، ریل و مسیر هوایی وجود دارد. اگر دستتان به جیبتان می‌رسد و سفر هوایی را انتخاب می کنید بدانید فرودگاه بندرلنگه دومین فرودگاهی است که در ایران ساخته ‌شده و تقریباً یک قرن قدمت دارد. در روز افتتاح این خط پروازی چهار فروند هواپیما در فرودگاه قدیم بندرلنگه در محله حسین‌آباد به زمین نشست که حامل وزیر انگلستان و هیات همراه بودند. فاصله یک‌ ساعته بندرلنگه تا بندرعباس، این اجازه را به شما می‌دهد که از خطوط ریلی جنوب هم برای رسیدن به این بندر استفاده کنید؛ یعنی با قطار به بندرعباس بروید و بقیه مسیر را با اتومبیل طی کنید.

سایه خوش یا آریزونا؟

سایه خوش منطقه‌ای است در بندر لنگه به سمت بندرعباس که درست نمی‌دانیم باید نام بیابان به آن داد یا ساحل! این منطقه بیابانی در غرب روستایی به همین نام قرار گرفته است. روستای سایه خوش از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در 40 کیلومتری جنوب خمیر و 55 کیلومتری بندرلنگه قرار دارد. دسترسی به این منطقه از طریق جاده ارتباطی بندر لنگه به بندر عباس میسر است. منطقه‌ای با بیابان‌های وسیع شبیه بیابان‌های آریزونا که وقتی در آن قدم میزنی و صخره‌های عجیب و غریبش را که در اثر فرسایش آب و وزش باد به طرز عجیبی  تراش خورده‌اند میبینی، خصوصا اگر بادی بوزد و کمی خاک روی صخره‌ها را بلند کند، فضا دچار وهم‌انگیزی زیادی می‌شود. باد و آفتاب و سکوت سه فاکتوری هستند که در منطقه سایه خوش بیشتر به چشم می‌آیند. این بیابان همچنین یک چشمه به همین نام دارد که در شکاف سنگ‌های آهکی مارنی و در دامن کوه می‌جوشد.

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

عمارتی با 25 اتاق!

خانه‌های تاریخی در جای جای ایران کم نیستند. اما عمارت فکری که توسط عبدالواحد فکری از تاجران معروف بندر لنگه در دوره قاجار و با هدف سکونت خانواده و محلی برای تجارت و بازرگانی ساخته شد، ساختمان بزرگی دارد و یکی از الگوهای اصلی معماری جنوب کشور به شمار می‌رود. ۲۵ اتاق،‌ دو زیرزمین و یک حیاط مرکزی از اجزای تشکیل‌دهنده عمارتند. در عمارت پنج بادگیر مشاهده می‌شود که از شاخصه‌های معماری شهرهای جنوبی است و جلوه‌ای زیبا به خانه فکری بخشیده. آب‌وهوای گرم و مرطوب بندر باعث شده بادگیر به‌عنوان یکی از اجزای مهم خانه‌های این منطقه و به‌عنوان ویژگی اصلی معماری خانه‌ها شناخته شود. این عمارت قاجاری در مدخل ورودی شهر از سمت بندرعباس قرار گرفته و اگر با وسیله نقلیه از بندرعباس به بندر لنگه می‌روید، می‌تواند اولین محلی باشد که از آن بازدید می‌کنید.  بندرلنگه خانه‌های تاریخی دیگری هم دارد که هرکدام دارای سرگذشتی جذاب هستند؛ خانه بلوکی، خانه بستکی، خانه واحدی، خانه سعدی و خانه گلبتان از این جمله‌اند. به جز این خانه، مسجد ملک‌بن‌عباس، مسجد شیخی، قلعه مغویه (قلعه شیخ سلطان)، آبشار بدو، منطقه بیابانی سایه خوش، چشمه های آب گرم بادون و آسک و برکه دریا دولت می‌توانند برای گردشگران جذابیت‌های بی‌نظیری داشته باشند.

شهر برکه‌ها

علاوه بر بادگیرها که به‌نوعی شناسنامه معماری بندرلنگه است، برکه‌ها یا آب‌انبارهای این شهر هم جالب و در نوع خود دیدنی است. این آب‌انبارها محل ذخیره آب برای روزهای گرم و کم آب سال بوده و البته معماری‌شان ازآنچه شما با آب‌انبارهای رایج در شهر و دیار خود دیده‌اید، تفاوت دارد. مصالح به ‌کاررفته در ساخت این آب ‌انبارها هم کاملاً بومی و محلی است و برای ساخت آن‌ها از ملات ساروج، سنگ‌های رودخانه‌ای و سنگ مرجانی که جزئی از طبیعت این منطقه است، استفاده ‌شده. در قدیم آب این برکه‌های شیرین را مثل آنچه در فیلم‌ها دیده‌اید، با وسیله‌ای به نام کندر (کندر چوبی است که روی دوش گذاشته می‌شد و دو حلب آب در دو انتهای آن با طناب آویزان بود) به خانه‌ها حمل می‌کردند. در طول سفر خود بارها با این آب‌انبارها که روی آن‌ها گنبدهای سفیدرنگ قرار دارد، روبرو خواهید شد.

دیدن لنج‌ها را از دست ندهید

روزگاری که خبری از کشتی‌های بزرگ و شناورهای غول‌پیکر نبود، لنج های سنتی در بنادر و اسکله‌های جنوب ایران حکمرانی و خودنمایی می‌کردند. اگر گذرتان به بندرلنگه افتاد، دیدن این لنج‌های چوبی بزرگ و کوچک با تزیینات جالب را از دست ندهید. هنوز در گوشه و کنار اسکله‌های بندر می‌توانید لنج‌ها، ناخدا و ملوانان آن‌ها را ببینید. اگر فرصت داشتید، سری هم به کارگاه‌های لنج سازی بزنید و از نزدیک با ساخت یک لنج چوبی آشنا شوید. قطعاً تجربه جالبی خواهد بود.

 بازار با طعم سوغات و غذای محلی

فرصتی را هم برای گشت و گذار در بازار بندرلنگه اختصاص دهید. بازاری تاریخی که روزگاری جزو بزرگ‌ترین بازارهای جنوب به‌حساب می‌آمده است. قسمتی از سقف این بازار از چوب چندل، بوریا، دعان و چوب نخل ساخته ‌شده و زیبایی خاصی دارد. حضور در بازار مساح این فرصت را به شما می‌دهد که به سراغ صنایع‌دستی این منطقه بروید. گلابتون دوزی، خوش دوزی، گلیم‌بافی، شک بافی و قلاب‌بافی مهم‌ترین تولیداتی است که اغلب توسط زنان هنرمند این خطه تولید می‌شود. لباس‌های محلی، روسری‌های زیبا و رنگارنگ و لوازم تزیینی را می‌توانید از این بازار تهیه کنید.

گشت‌وگذار در بندر زیبای لنگه حتماً گرسنه‌تان خواهد کرد. پس‌ غذاهای محلی را فراموش نکنید. ماهی و میگو جزو لاینفک است و برای طبخ آن ها از ادویه‌ها و سبزی‌های معطر و خوشمزه‌ای  استفاده می‌شود. به جز قلیه ماهی و غذاهای دریایی بی نظیری که در بندر لنگه پیدا می شوند یک جور غذای محلی هم هست که در این خطه معروف است و نامش هم گبولی است. نخود، گوشت گوساله، سیب زمینی آب پز، کشمش، برنج و رب گوجه فرنگی مواد تشکیل دهنده این غذاست. گبولی از هند وارد ایران شده و در تهیه آن از برنج هندی استفاده شده است.

نگران اقامت در بندرلنگه هم نباشید. هتل و اقامتگاه‌های بوم گردی مناسب‌ترین گزینه‌ها برای شما و هم‌سفرانتان است. ضمن اینکه اگر اهل دریانوردی باشید و هوا مساعد باشد، می‌توانید ادامه سفر را از طریق دریا و به سمت جزیره کیش پی بگیرید.

نوشته راهنمای سفر به بندر لنگه اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

چشمه تلخاب کجاست؟

$
0
0

تلخاب

سفر به چشمه تلخاب

شاید کسی فکرش را نکند تنها در فاصله چند کیلومتری از پایتخت ایران، شهر پردود و ترافیک و شلوغ تهران، چشمه‌ای باشد که محل رفت‌وآمد توریست‌هایی است که به تهران سفر می‌کنند.

“چشمه تلخاب” یکی از جاذبه‌های بکری است که در نزدیکی روستای لالون واقع شده و در مسیر کوهنوردان قلل خلنو قرار دارد. نام چشمه تلخاب از مزه تلخش گرفته شده و این مزه ویژه، ناشی از املاحی است که می‌تواند از نظر درمانی برای اشخاص مفید باشد. چشمه از زیر سنگی سرخ رنگ می‌جوشد و خاصیت املاحی آب آن باعث شده سنگ‌های اطرافش به رنگ مسی متمایل به سرخ باشند.

راه دسترسی

مسیر دسترسی به چشمه زیاد دور نیست. اگر فرصت ندارید به سفرهای چند روزه بروید، این چشمه می‌تواند مقصد خوبی برای سفری یک‌روزه باشد. مخصوصا اگر کمی هم اهل پیاده‌روی باشید، رفتن به این چشمه حسابی آخر هفته‌تان را هیجان‌انگیز می‌کند.
هر وقت قصد عزیمت کردید، خود را به فشم برسانید. به دو راهی فشم که رسیدید سمت راست به سمت زاگون و گرمابدر ادامه مسیر دهید. در زاگون سمت چپ جاده باریکی قرار دارد که شما را تا لالان هدایت می‌کند. روستای لالون سرسبز و پرآب و زیباست و در این فصل هوای خنک و مطبوعی دارد. به اینجا که رسیدید باید از محلی‌ها سراغ چشمه تلخاب را بگیرید. از اینجا به بعد باید ماشینتان را جای مناسبی پارک کنید و پیاده‌روی را شروع کنید. بد نیست بدانید که برای رسیدن به آبشار و چشمه تلخاب از محل روستای لالون حدود سه ساعت پیاده‌روی لازم است. در ابندای مسیر پس از یک پیاده‌روی حدودا 15 تا 20 دقیقه‌ای، به تنگه لالان می‌رسید. اما برای رسیدن به چشمه تلخاب لازم است که حدودا 40 تا 50 دقیقه دیگر هم پیاده طی مسیر کنید.

همچنین بخوانید: برخی از چشمه‌های طبیعی جهان با ویژگی‌های منحصربه‌فرد

تلخاب؛ سه در یک

چرا سه در یک؟ دلیلش این است که چشمه تلخاب در واقع از سه چشمه تشکیل شده؛ چشمه اول دارای آب تلخ‌مزه و گازداری با زمینه رنگ مسی است، چشمه دوم تقریبا چسبیده به چشمه اول است که آب ترش مزه‌ای دارد و چشمه سوم، در سمت چپ، دارای آب شیرین است. اگر هوس نوشیدن آب چشمه را کردید، بگوییم که نوشیدن این آب کار آسانی نیست چون طعم گزنده‌ای دارد. با این حال بعضی‌ها هنر به خرج می‌دهند و با این آب دوغ گازدار درست می‌کنند که البته طعم جالبی ایجاد می‌کند. عده‌ای هم به این آب آبلیمو اضافه می‌کنند و آن را می‌نوشند. چیز دیگری هم که اگر به چشمه برسید توجهتان را جلب می‌کند وجود کوهنوردانی است که قصد صعود به قله خلنو را دارند. آن‌ها برای استراحت و تجدید قوا معمولا کنار چشمه می‌مانند و یک شب استراحت می‌کنند تا صبح زود به قله صعود کنند.

آبشار خل‌نو

با اینکه خود چشمه مقصد بیشتر گردشگرانی است که قصد سفر به اطراف تهران را می‌کنند، اما درست بعد از چشمه تلخاب، آبشار زیبایی قرار دارد که برای رسیدن به آن لازم است 4 ساعت پیاده‌روی کنید. اگر خسته نبودید و از همه مهم‌تر زمان کافی داشتید، می‌توانید بعد از اینکه نفسی کنار چشمه تازه کردید راه آبشار را در پیش بگیرید.

نوشته چشمه تلخاب کجاست؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

کویر نایبند طبس

$
0
0

نایبند

به گزارش توریست ها به نقل از ایرنا؛ پاییز با آن آب ‌وهوای ملس نه چندان سرد و نه چندان گرم و آن رنگ و لعاب دل‌انگیز فرصت خوبی برای سفرهای هیجان‌انگیز پیش پای آدمی می‌گذارد.

سفر به کویر از آن دست سفرهایی است که علیرغم دشواری‌هایش بسیار خاطره‌انگیز و دلچسب است.

یکی از آن کویرهایی که باید در پاییز به سراغش رفت، کویر نایبند طبس است که در فاصله 225 کیلومتری جنوب شهر طبس در کنار جاده طبس- کرمان واقع شده است. طبس که از دیرباز گذرگاهی در میان مناطق شمالی، جنوبی، شرقی و غربی بوده و به همین خاطر هم از اهمیت بالایی در صنعت گردشگری و توریستی برخوردار است، دارای جاذبه‌های منحصربه‌فردی است که روستای نایبند تنها یکی از آن‌هاست.

سفر به ماسوله کویر

برای آن‌ها که از سمت جنوب قصد سفر به مشهد را دارند و اهل بازدید از جاذبه‌های گردشگری خراسان جنوبی هم هستند، دیدن روستای نایبند که در دامنه کوهستان و مشرف بر کویر لوت در جنوب شهرستان طبس قرار دارد، خالی از لطف نیست. اما به جز این برای رسیدن به این روستای زیبا شما باید در مسیر جاده طبس- کرمان حرکت کنید که پس از عبور از کریت، دیهوک و زنوغان، فاصله شما تا روستای نایبند حدود ۱۰۵ کیلومتر است .این روستا که هزار سال قدمت دارد به خاطر دارا بودن معماری خاص در ساخت خانه‌ها به ماسوله کویر شهرت پیدا کرده است. خانه‌ها با ترکیبی شبیه به خانه‌های ماسوله روی هم قرار گرفته‌اند، به طوری که شاید مرز مشخصی میان آنها وجود نداشته ‌باشد. در واقع چاره‌اندیشی ساکنان روستا برای بهره‌وری بیشتر از فضاهای معماری باعث ساخت بناهایی با مساحت محدود و چند طبقه شده که از جمله ویژگی‌ها و ارزش‌های معماری روستا محسوب می‌شود. عمده‌ترین مصالح مورد استفاده در ساختمان‌های این روستا، خشت و کاهگلی است که به سبب استفاده از شن‌های تیره رنگ این نواحی، خاکستری رنگ است. در مستندات و کتب تاریخی قرون اولیه تاریخ اسلام، نام “نایبند” به همراه تعریف  آن به عنوان استراحت‌گاه و مأمنی در حاشیه کویر برده شده است. گذر از خانه‌های نایبند، می‌تواند جذابیت سفر شما را چند برابر کند. جالب است بدانید برخی از قسمت‌های خانه‌ها در این روستا مشترک است، به عنوان مثال گاهی حیاط، تنور و سرویس بهداشتی میان منازل مشترک بوده و دو خانواده از آن استفاده می‌کنند . کوچه‌های همراه با شیب که در میان آنها سکوهایی برای نشستن وجود دارد هم دیدنی است. این سکوها هم محلی برای دورهمی‌های اهالی روستاست و هم برای گردشگران جای مناسبی است که بنشینند و عکس یادگاری بگیرند. وجود درختان نخل در حاشیه این روستا زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده و اگر نگاهی به برخی منازل داشته‌ باشید سقف‌هایی پوشیده از تنه نخل و یا برگ خرما را می‌بینید. وجود طوفان‌های شن و باران‌های موسمی شدیدی که مهمترین عامل فرسایش و تخریب روستا به حساب می‌آیند، باعث شده مهاجرت هم اتفاق بیفتد اما با همه این اوصاف نایبند روستایی مسکونی است که شاهد ساخت بناهای جدید در قسمت شمال خود بوده است. ‏

گرچه اینجا روستایی در دل کویر است، اما شاید باورتان نشود اگر بگوییم  تابستان‌های بسیار گرم و آفتابی و زمستان‌های معتدل به همراه وجود قنات‌ها و چشمه‌هایی که آب مورد نیاز روستا را تامین می‌کند، باعث می شود اراضی این روستا همواره قابل کشت باشد .برای مثال انواع مرکبات، نخل، توت و محصولاتی نظیر گندم، جو، سبزیجات و حبوبات در این روستا کشت می‌شود. در واقع قرار گفتن این روستا در قلب کویر مرکزی ایران، مردم این دیار را از دیرباز بر این داشته تا بیشتر نیازهای روزمره خود را با استفاده از آنچه که در طبیعت به عنوان مواد اولیه یافت می‌شده، برآورده کنند، به همین خاطر با توجه به کویری بودن منطقه و رویش درخت نخل در مناطق بیابانی و کویری، هنرمندان روستایی از اجزاء مختلف این درخت دست بافته‌هایی مانند زنبیل، سبد حصیری، زیرانداز، بادبزن و ریسمان تهیه می‌کنند.

همچنین بخوانید: چگونه هیچهایک کنیم؟

جاذبه‌ها

یکی از دیدنی‌های این روستا وجود 4 برجک نگهبانی در آن است که به نظر می‌رسد در سالیان خیلی دور به منظور محافظت از خانواده‌ها در این روستا ساخته شده است. آب گرم “دیگ رستم” نایبند در کنار چشمه‌ای دیگر به نام چشمه زردگاه از جمله دلایل اصلی سرسبزی مزارع کشاورزی نایبند هستند. در بخش‌هایی از کوهی که خانه‌های بافت قدیم روستای نایبند طبس در روی آن واقع شده تعداد زیادی غار و سوراخ مشاهده می‌کنید که به گفته بومیان در قرن‌های خیلی دورتر مردم در آنها سکنا داشته‌اند و امروزه به عنوان طویله و انباری مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر بتوانید مسیری را کوهپیمایی کنید متوجه می‌شوید که قله نایبند یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی این منطقه است که با رفتن به بالای آن می توانید دهکده‌های دوردست و کویر بزرگ لوت را با چشمان غیرمسلح تماشا کنید.

کجا بمانیم؟

برای اقامت در این روستا باید بدانید که اینجا مکان اقامتی و هتل ندارد و برای اقامت می‌توانید کمپ بزنید یا از محلی‌ها خانه‌ای را در روستا اجاره کنید. این را هم بد نیست بدانید که در نزدیکی روستای نایبند هیچ پمپ بنزینی پیدا نمی‌شود؛ بنابراین بهتر است با سوخت کامل به این دهکده کویری سفر کنید.

نوشته کویر نایبند طبس اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

ناهارخوران گرگان کجاست؟

$
0
0

سفر به ناهارخوران

راهنمای سفر به ناهارخوران گرگان

به گزارش توریست ها به نقل از ایرنا؛ سال‌هاست که دیگر این تفکر که فقط تابستان فصل سفر و تفریح است، منسوخ شده و آن‌ها که اهل تفریح و گشت‌وگذارند می‌دانند که پاییز جان می‌دهد برای سفر.

پاییز که پا به جنگل می‌گذاری تازه معنی رنگ و زیبایی را می فهمی و جنگل ناهارخوران گرگان از آن جنگل‌هایی است که اساسا فصل دیدنش اواسط پاییز است.

چگونه برویم؟

به گرگان که رسیدید بعد از دو سه تا خیابان سر از جنگل درمی‌آورید. انگار جنگل درست وسط شهر سر راهتان سبز می‌شود. تقریبا در همه شهر تابلوهای ناهارخوران را می‌شود دید، بنابراین محال است راه را گم کنید و با چند دقیقه رانندگی در بلوار ناهارخورانید.

چرا ناهارخوران؟

در نگاه اول ناهارخوران به محلی اتلاق می‌شود که در آنجا ناهار می خورند. دلیل نامگذاری جنگل ناهارخوران هم شاید به همین علت بوده. این‌طور معروف است که حجاج گرگانی که برای زیارت خانه کعبه به مکه و یا برای زیارت امام رضا (ع) به مشهد می‌رفتند، در راه برگشت از کوه‌های جنوب گرگان، به زیارت می‌رسیدند و در آنجا بعد از چند ماه دوری، همراه اطرافیان که برای استقبال‌شان رفته بودند، در ناهارخوران امروزی ناهار می‌خوردند.

دیدنی‌ها

پوشش گیاهی متنوع این جنگل به تنهایی دیدنی است؛ انواع درختان کاشته شده در این جنگل اعم از شمشاد، سرو، برگ نو، ماگنولیا، بید مجنون، کاج، پاپیتال و مینا هستند. همچنین درختان بومی جنگل ناهارخوران نیز شامل گیلاس وحشی، آزاد، افراپلت، انجیلی، ممرز، نمدار، بلوط و خرمندی هستند. در کنار انواع درختان، درختچه‌های کوله‌خاس، تمشک، ازگیل و ولیک نیز در این جنگل زیبا به چشم می‌خورند. متاسفانه در سال‌های اخیر به دلیل دخالت و حضور انسان در این جنگل، برخی گونه‌های جانوری از بین رفته‌اند، اما گونه‌هایی که به جا مانده‌اند عبارتند از: شاهین، جغد، قمری، عقاب، خفاش، دارکوب، کلاغ، راسو، صعوه، شغال، سهره، گراز، گنجشک، موش، سار، دم‌جنبانک، چرخ ریسک، مارمولک جنگلی و سنجاب. به جز این‌ها این جنگل رودخانه پرآبی هم دارد که آبش از رودخانه زیارت می‌آید. سفیدچشمه هم که مهم‌ترین چشمه این حوالی است، به دلیل واقع شدن در ارتفاعات، مکان بسیار مناسبی برای لذت‌بردن از هوای پاک این نقطه از جنگل به حساب می‌آید.

سفیدچشمه و دیگر چشمه‌های واقع در این جنگل منابع تأمین آب این پارک جنگلی به شمار می آیند. تپه باباطاهر که از بالایش می‌توان به کل شهر احاطه داشت و همچنین منطقه پارادایز که شهربازی و رستوران و هتل دارد، از جمله دیگر دیدنی‌های این جنگل است. به جز این‌ها در مسیر ناهارخوران به النگدره می‌رسیم. النگدره یکی از مناطق نمونه گردشگری ایران است که حداقل ۱۰ درجه از مرکز شهر خنک‌تر است. رودخانه قلاشی از قسمت جنوب پارک تا شمال امتداد دارد و تقریباً از وسط این جنگل می‌گذرد. در ادامه جنگل ناهارخوران و ۱۰ کیلومتر جلوتر از آن، روستای زیارت قرار گرفته که در چند سال اخیر آنقدر ویلا در آن ساخته‌اند که وقتی اسمش می‌آید خیلی‌ها می‌گویند دیگر چیزی از آن باقی نمانده است. جاذبه‌های این روستا به جز هوای مطبوعش، چشمه و آبگرم و زیارتگاه است، به اضافه نان خوشمزه‌ای که ابتدای جاده به سمت گرگان آن را می‌فروشند.

همچنین بخوانید: جنگل لفور مازندران

تفریح و گشت‌وگذار

رفتن به این جنگل هیرکانی با قدمت 40 میلیون ساله خودش تفریح است، اما اگر قصد اقامت چند روزه را دارید و باز هم دنبال هیجان بیشتر هستید، پیشنهاد ما جنگل‌نوردی و کوهنوردی است. پیاده‌روی و جنگل‌نوردی در انبوه درختان بلند قامت، بسیار لذت‌بخش و مفرح است. همان‌طور که طی جنگل‌نوردی از زیبایی‌های ناهارخوران لذت می‌برید، با ادامه مسیر می‌توانید به پارک جنگلی النگدره (که پیش‌تر درباره‌اش صحبت شد) هم سری بزنید. همچنین در ناهارخوران بلندی‌هایی وجود دارد که علاقه‌مندان به کوه‌نوردی می‌توانند در آن، ساعاتی را به کوه‌نوردی و کوهپیمایی اختصاص دهند. به طور میانگین، بخش‌های مرتفع ناهارخوران ۴۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارند، اما این میزان در نقاط مرتفع‌تر به ۷۰۰تا۹۰۰ متر هم می‌رسد. بلندی‌های مورد استفاده کوه‌نوردان، در غرب و جنوب‌غربی میدان ناهارخوران قرار دارد که مسیر اصلی صعود آنها برای رسیدن به سفیدچشمه و ارتفاعات بالاتر است. این ارتفاعات دارای راه‌پله‌های سنگی قدیمی و زیبایی هستند که دسترسی به آن‌ها را آسان‌تر می‌کند.

کجا بمانیم؟

برای اقامت در حوالی جنگل مشکلی برایتان پیش نمی‌آید. اگر اهل کمپینگ هستید که خوب جنگل ناهارخوران یکی از آن مکان‌هایی است که می‌توانید کمپینگ را درآن تجربه کنید. برای شروع ابتدا با توجه به فصل سفر و شرایط آب‌وهوایی، مکان برپایی چادر و محل اقامت خود را بررسی کنید. اگر این روزها و یا تا اواخر پاییز قصد سفر به این منطقه را دارید به شرایط جوی و بارانی بودن یا نبودن هوا توجه ویژه‌ای کنید. برای اجتناب از بروز مشکلات در کمپینگ، ابتدا از به‌همراه داشتن تمام وسایل لازم و ضروری اطمینان حاصل کنید و اگر آتشی هم روشن کردید، حتما همزمان با پایان اقامت از خاموش شدن آن مطمئن شوید. اما به غیر از این‌ها اگر می‌خواهید در نهایت آسایش بدون کمپ زدن از مناظر جنگل در پاییز لذت ببرید هتل جهانگردی ناهارخوران، کلبه‌های چوبی زیبایی دارد که می‌توان یکی از آنها را اجاره کرد و شب را در جنگل گذراند. هتل شهرداری و هتل باباطاهر نیز دو هتل دیگر این منطقه‌اند.

نوشته ناهارخوران گرگان کجاست؟ اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

راهنمای سفر به کلوت شهداد

$
0
0

سفر به شهر کلوت ها

سفر به کلوت شهداد

ممکن است بخواهید در فصل پاییز برترین کویر ایران را در یک سفر ماجراجویانه و هیجان‌انگیز ببینید.

برای این کار بیابان لوت، بهترین گزینه است. این بیابان بیست‌وهفتمین بیابان بزرگ جهان به‌شمار می‌رود. دشت لوت از جمله مناطق فراگرم و خشک جهان است که دمای هوا در اینجا در سال ۲۰۰۵ به بیش از 70 درجه سانتیگراد رسید. دانشمندان علت گرمای بالای این منطقه را رنگ تیره و خشکی سطح آن دانسته‌اند که موجب جذب گرمای خورشید می‌شود. حالا به این اتفاق منحصربه‌فرد وجود کلوت‌های منطقه شهداد را هم اضافه کنید. نمونه‌ای از این کلوت‌ها در منطقه یوتا ایالات‌متحده وجود دارد، اما با این حال  چشم‌انداز ماورایی و وهم‌آلود کلوت‌های شهداد سالانه توریست‌های زیادی را از داخل و خارج از کشور به سمت خود جذب می‌کند.

کلوت یا شهر ارواح؟!

کلوت‌ها پدیده‌ای منحصربه‌فرد و یکی از باشکوه‌ترین مناطق دیدنی و طبیعی جهان به شمار می‌روند. واژه‌ کلوت از دو بخش “کل” به معنای شهر و آبادی و “لوت” که همان کویر لوت است، تشکیل شده است. کلوت‌ها نتیجه فرسایش خاک و تاثیر بادها در کویرند که از حدود 20 هزار سال قبل به وجود آمده‌اند. گرچه در نگاه اول بعد از دیدن کلوت‌ها اینطور به نظر می‌رسد که کلوت‌ها دست‌ساز بشر هستند، اما در واقعیت اینطور نیست. کلوت‌ها که از شمال به جنوب کشیده شده‌اند و نزدیک به ۱۴۵ کیلومتر طول و ۷۰ کیلومتر عرض دارند، بدون دخالت انسان در دل کویر ایجاد شده و حاصل آب‌وهوای سخت و خشن بیابان لوت هستند. کلوت‌ها از لحاظ شکل ناهمواری و شرایط پیدایش در دنیا بی‌نظیرند و اسرار بی‌شماری درباره‌ اصول و خواص پیدایش آن‌ها وجود دارد. از دوردست که به کلوت‌ها نگاه می‌کنیم، شهری بزرگ با آسمان‌خراش‌های فراوان در ذهن تداعی می‌شود و همین امر باعث شده که برخی جهانگردان خارجی از آن به‌عنوان “شهر ارواح” یاد کنند. غول‌های عظیم شنی در دل کویر لوت، رویایی فراموش‌نشدنی است که می توانید در کنار گرم‌ترین نقطه زمین و گودترین چاله مرکزی ایران آن را تجربه کنید؛ سرزمینی مملو از عجایب که مستشرقین از آن به عنوان سرزمین پریان یاد می‌کنند و بدون شک مرز بین حیات و مرگ محسوب می‌شود.

همچنین بخوانید: چگونه ارزان سفر کنیم؟

جاذبه‌ها؛ نمکزاری بدون حیات

کلوت‌ها که سازه‌های طبیعی هستند در موازات تل ماسه‌های بزرگ شرق دشت لوت قرار گرفته‌اند و نامشان هم در فهرست میراث جهانی یونسکو به چشم می‌خورد. شاید برایتان جالب باشد بدانید که تمدنی با بیش از ۶ هزار سال قدمت در دل دشت لوت در نزدیکی کلوت‌های شهداد قرار گرفته است. به عقیده کارشناسان و باستان‌شناسان آثار بسیاری از جمله سفال، مجسمه و زیورآلات در این منطقه به دست آمده و قدیمی‌ترین اثری که در دل این کویر یافت شده “درفش شهداد” است. با تمام این تفاسیر منطقه شهداد هم از نظر طبیعی پدیده‌ای منحصر به فرد است و هم از نظر تاریخی اهمیت فراوانی دارد. در کویر شهداد، ۱۰۰ هکتار نمکزار به شکل جوشش تخم‌مرغی وجود دارد که در هیچ جای دنیا مشابه آن نیست. در محدوده‌ای ۳۰ هزار کیلومتری، در دل لوت، هیچ حیاتی وجود ندارد و شاهد این ادعا جسد سالم گاوی است که در زمستان ۱۳۶۵ در کویر لوت تلف شده است. پس از گذشت ۱۵ سال از آن زمان، جسد این گاو – در حالی که براثر نور شدید آفتاب خشک شده بود – بدون هیچ تغییری پیدا شد.

چگونه برویم؟

برای رسیدن به کلوت‌های شهداد ابتدا باید خود را به شهرستان نهبندان برسانید که به این منظور باید وارد جاده کرمان – بم شوید. پس از کمی رانندگی در این مسیر چشمتان به تابلویی خواهد خورد که برای رسیدن به کلوت شهداد شما را راهنمایی می‌کند. مسیر تا جاده سیرچ بزرگراه دوبانده و امن است؛ اما پس از آن جاده‌ای کوهستانی و یک بانده در انتظار شماست.

باید بدانید که کلوت‌های شهداد در کرمان به سه منطقه سبز، نارنجی و قرمز تقسیم می‌شوند. اگر با تور به این منطقه سفر می‌کنید نگرانی خاصی وجود ندارد، چون تورها خودشان هماهنگی‌های لازم را برای بازدید انجام می‌دهند اما اگر انفرادی و یا همراه چند نفر به صورت شخصی قصد سفر به این منطقه را دارید باید بدانید که محدوده کلوت‌های شهداد در بخش‌هایی غیرقابل ورود و غیرقابل بازگشت است. برای مثال در نقشه این منطقه نقاطی که با رنگ سبز نشان داده می شود و از جاده شهداد- نهبندان حدود دو کیلومتر امتداد دارد برای گردشگران قابل مشاهده و تردد است و در صورتی که قصد کویرنوردی حرفه‌ای و رفتن در دل کویرهای این منطقه را ندارید، مجوز منطقه سبز برایتان کافی است. منطقه نارنجی و قرمز(منطقه ممنوعه) محدوده‌ای است که که درست بعد از منطقه سبز شروع می‌شود و بدون همراه داشتن راهنما و هماهنگی‌های لازم با دستگاه‌های مربوط رفتن به این مناطق ممکن است برگشتی نداشته باشد، در ضمن به دلیل سختی در تشخیص مسیر، احتمال گم شدن و گیر کردن گردشگران در بیابان بسیار زیاد است. با توجه به همه این‌ها، بهترین و عاقلانه‌ترین راه برای بازدید از کلوت‌های شهداد، همراه شدن با تورهای گردشگری است.

نوشته راهنمای سفر به کلوت شهداد اولین بار در توریست ها پدیدار شد.

Viewing all 660 articles
Browse latest View live