بخشدار زنجانرود گفت: کاروانسرای نیک‎پی و قلعه لک ‎لک در روستای شکورچی، جاذبه‌هایی هستند که متاسفانه مغفول مانده و افراد کمی از وجود این اماکن آگاه هستند.

مجتبی نوری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری ایسنا، منطقه زنجان، خاطرنشان کرد: جاذبه‎های گردشگری می‌تواند به‌عنوان مهم‌ترین منبع درآمدزایی هر منطقه‌ای به ‌شمار آید. در بخش زنجانرود جاذبه‌های بکری همچون معدن چهرآباد که محل کاووش مردان نمکی است و بند تفریحی عندآبادعلیا وجود دارد. تاکنون سرمایه‌گذاری چندانی برای شناساندن این اماکن به مردم نشده و اگر کاری نیز شده در حد محدود انجام شده است.

وی با اشاره به برگزاری جشنواره شترسواری در روستا قره اوغلانلو که به ‌صورت سالانه برگزار می‌شود، گفت: قطعاً با کمی برنامه‌ریزی و نگاه اقتصادی به چنین ظرفیت‌هایی می‌توان مناطقی همچون زنجانرود را توسعه داد. حمایت‌ها و همکاری‌های بخش خصوصی در زمینه‌ توسعه‌ گردشگری می‌تواند مفید و موثر باشد.

نوری ادامه داد: باید با ایجاد فضای لازم با قابلیت‌ها و ساز و کارهای اثر بخش و متناسب با ویژگی‌های جوامع روستایی جنبه‌های مختلف زندگی این قشر را در معرض دید عموم قرار داد تا بتوان در زمینه گردشگری و جذب توریست پیشرفت کرد.

وی، راه‌کارهای مناسب برای جذب توریست و فراهم کردن زمینه‌های لازم برای شناساندن ابعاد مختلف زندگی روستاییان را ضروری دانست و یادآور شد: ظرفیت‌هایی وجود دارد که بی‌توجهی به آن هزینه‌های زیادی در پی دارد.

به گزارش ایسنا، روستای شکورچی واقع در بخش زنجانرود در 90 کیلومتری غرب زنجان قرار دارد.

تاب، سرسره و الاکلنگ. اینها سه وسیله سنتی بازی بود که دهه‌ها پیش اگر در پارک و بوستانی وجود داشت، حتما آن بوستان کودکان بیشتری را به خود می‌دید. با گذشت زمان اما این وسایل بازی هم در بوستان‌ها آن‌قدر زیاد شد و هم آن‌قدر ابزاری مدرن و جذاب به تنوع بازی‌های کودکان و بزرگسالان اضافه شد که دل بستن به این ابزار قدیمی کمی دم دستی شده بود. تنوع بالای بازی‌ها و جذابیت بیشتر آنها دلیلی شد تا شهربازی‌ها شکل بگیرند؛ شهری پر از بازی‌های جورواجور و شیرین.

شهر کوچکی که در حاشیه شهرهای بزرگ و کوچک پا گرفت و شد محل فراغت و تفریح مردمان آن شهرها. هر چند شهربازی ها به نام کودکان شکل می گرفت اما مشتریانش فقط کودک نبودند و طراحان بازی ها هم تنها کودکان را مدنظر قرار نمی دادند. بنابراین شهربازی جاذبه ای برای صنعت گردشگری شد تا از این تفریح دوست داشتنی قرن جدید بتواند مسافران بیشتری را دعوت به سفر کند.

همه مزایای شهربازی

شهربازی ها به تنهایی می توانند گردشگری آن منطقه را تحت تاثیر قرار دهند. به این مفهوم که وجود شهربازی در یک منطقه به عنوان جاذبه ای مدرن و مفرح، تعداد بسیاری را جذب خود می کند و می تواند درآمد خوبی را نصیب صاحبان آن کند. اما این شاید یکی از معمولی ترین روش های کسب درآمد از این صنعت است، زیرا بسیاری از شهربازی ها تنها محدود به بازی های مدرن و جذاب نیست، بلکه در کنار بسیاری از آنها «تم پارک»های مختلفی احداث می شود. وجود این پارک های موضوعی به واسطه شهربازی ها می تواند تعداد زیادی مخاطب را برای خود دست و پا کند. باغ وحش ها، باغ های گیاه شناسی، پارک ها و بازی های آبی و حتی مراکز خرید از این دست پارک ها هستند که نیاز مشتریان شهربازی ها را به بهترین شکل ممکن تامین می کنند. در کشورهایی نظیر فرانسه، اسپانیا و جمهوری چک شهربازی ها در کنار جاذبه های دیگر گردشگری، یک مجموعه تکمیل شده از سرگرمی ها را برای گردشگران به وجود می آورند. گردشگران این کشورها می توانند در کنار جاذبه های تاریخی و طبیعی، این سرگرمی ها را نیز به بسته سفرشان اضافه کنند. به این ترتیب این پارک های منحصر به فرد در کنار دیگر جاذبه های گردشگری، مجموعه ای کامل عرضه کرده و می توانند سطح گسترده تری از گردشگران را تحت پوشش خود قرار دهند.

تاریخچه شهربازی در جهان

اولین شهربازی با تعریف امروزی سال 1893 در ایلی نویز شیکاگو آغاز به کار کرد. این مرکز تفریحی، نخستین مکان بازی در آن زمان بود که یک چرخ و فلک و فضای سرپوشیده بازی داشت. اما شروع به کار ترن هوایی که امروزه یکی از محبوب ترین و جذاب ترین جاذبه های شهربازی و پارک های مدرن است مربوط به سال 1927 در پارک اسب دوانی بروکلین در نیویورک است. این ترن به توفان شهرت یافت؛ اما از آنجا که همه مصالح به کار رفته در ساخت این شهربازی ها چوب بود، خیلی زود آنها دچار حریق می شدند. اتفاقی که برای سرزمین رویا و 33 سال بعد لوناپارک جزیره «کنی» نیویورک افتاد تا صاحبان این صنعت به فکر احداث یکی از بزرگ ترین و معروف ترین شهربازی های جهان بیفتند؛ دیزنی لند.

این شهربازی یکی از معروف ترین پارک های تفریحی جهان است که در آناهایم کالیفرنیا واقع شده است. دیزی لند در سال 1955 میلادی گشایش یافت. مالک و گرداننده این پارک همان طور که از نامش پیداست، شرکت والت دیزنی است. جالب است بدانید تا به حال از این شهربازی بیش از 515 میلیون نفر دیدن کرده اند.

شهربازی های تهران

اولین شهربازی ایران در پارک شهر تهران ساخته شد که بعدها در آن دستگاه های سرگرمی چون: تاب، سرسره، الاکنگ و لاتاری به عنوان «گاردن پارتی» مستقر شد. این پارک سرسبز استخر بزرگی داشت که مردم در کنار آن مشغول تماشای اکروبات بازی می شدند و بعضی اوقات هم گروه موزیک ارتش برای سرگرمی مردم برنامه اجرا می کرد.

پس از آن، اتوبان کودک در خیابان ولی عصر و فان فار در میدان ونک از معروف ترین شهربازی های تهران بودند.در فان فار ترن هوایی ـ البته نه به شکل پرسرعت آن ـ چرخ وفلک و دیگر وسایل و ابزار بازی برای کودک و بزرگسال فراهم بود. این شهربازی تا سال ها یکی از مهم ترین تفریحگاه های پایتخت بود تا اوایل دهه 50 که در غرب تهران کنار آزادراه تهران ـ کرج پارک «خرم» افتتاح شد.این پارک که بعد از انقلاب به پارک ارم تغییر نام داد، با بیش از 120 دستگاه متنوع تفریحی حدود سه هکتار از زمین پارک را به خود اختصاص داده است. ناگفته نماند که یکی از محبوب ترین مکان های تفریحی تهران تا سال 85 شهربازی تهران بود. این شهربازی که در انتهای خیابان سئول و کنار بزرگراه شهید چمران قرار داشت، سال ها از مهم ترین مراکز تفریحی شهر تهران به شمار می رفت.

تحقق رویاها در نصف جهان

مدت هاست که قرار است بزرگ ترین شهربازی خاورمیانه با عنوان «شهر رویاها» در اصفهان افتتاح شود. هرچند امیدواریم این پروژه عظیم تمام و کمال اجرا شود و به آنچه ورزشگاه نصف جهان به آن دچار شد، نشود؛ ورزشگاهی که چند دهه است در حال ساخت است. روزنامه «اصفهان امروز» هفته گذشته خبر داد تاکنون برخی قسمت های این شهربازی ۹۸ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است. این روزنامه نوشته این پروژه سرمایه گذار چینی پیدا کرده و قرار است در مساحتی حدود 20 هکتار ساخته شود.

جمهوری شهربازی های جهان

شهربازی ها حالا دیگر برای خودشان کشوری شده اند؛ جمهوری های خودمختاری که به واسطه ایده ها و خلاقیتشان در طراحی بازی ها، سود کلانی را به دست می آورند و البته مردمان بسیاری را هم سرگرم می کنند؛ کاری که در این عصر و زمانه با وجود همه پیشرفت های علمی بشر کار چندان ساده ای نیست. اما معروف ترین شهربازی های جهان کدامند؟ شهربازی هایی که می توان چیزی متفاوت تر از دیگر شهربازی ها در آنها یافت، چه نام دارند؟

پارک فان فار، میناتومیرای: وقتی پای فناوری به میان می آید، ژاپن در صدر قرار می گیرد. پارک تفریحی میناگومیرای تمامی سواری های رایج و رولرکاسترهای معمول را دارد که با پیچ و خم های دیوانه کننده ای همراه شده اند. برای نمونه یکی از رولرکاسترها به درون آب شیرجه زده و ناپدید می شود و بقیه مسیر را از میان راهرویی در زیر آب ادامه می دهد. تنها کافی است دست چشم بادامی ها به چیزی بخورد تا آن را به مراتب هیجان انگیزتر کند؛ مثل چرخ و فلک کاسمو کلاک ۲۱ که نمایش های نوری هم دارد.

گاردالند، دریاچه گاردا: بزرگ ترین پارک تفریحی کشور ایتالیا که از انواع گوناگون رولرکاستر و سواری های آبی برخوردار است. این پارک مملو از درختان تزئین شده زیبا، مجسمه و پیکره هایی با شکوه است. بازدیدکنندگان از این پارک زیبا، می توانند در هتلی قلعه مانند اقامت کنند. آکواریوم حیات دریایی، زندگی گونه های مختلف آبزیان و محیط طبیعی زیست آنان را بازسازی کرده است.

جزیره سنتوسا، سنگاپور: کل جزیره در خدمت اهداف سرگرمی سازی قرار گرفته است. از رولرکاستر گرفته تا سواری های آبی، گلف و پارک حیوانات در اینجا مشاهده می شود. موضوع کلی پارک برگرفته از محصولات استودیوی یونیورسال است. این جزیره دارای دو هتل است تا اقامتی رویایی برای بازدیدکنندگان مهیا کند. اینجا یکی از بزرگ ترین پارک های تفریحی آسیاست که سالانه پنج میلیون نفر بازدید کننده دارد.

پراتر، وین: در میان اسباب سرگرمی و سواری، بی شک پراترتورم (Proterturm) یکی از مهیج ترین ها به حساب می آید. این تاب بلند با ارتفاعی معادل ۱۱۷ متر بلندترین تاب جهان در نوع خود است. پارک تفریحی پراتر در شهر تاریخی وین، کاملا رایگان بوده و فقط باید برای بخشی از سرگرمی های آن پول پرداخت کرد.

اسکله سانتا ماریا، کالیفرنیا: این لنگرگاه از سال ۱۹۰۹ تا کنون وظیفه سرگرم کردن مردم را برعهده داشته است. در این پارک که در ساحل اقیانوس قرار گرفته، علاقه مندان می توانند از چرخ و فلکی کلاسیک، صدها نوع بازی، آکواریوم و دیگر بازی های جذاب و سرگرم کننده لذت ببرند. گردونه این پارک از انرژی خورشیدی نیرو گرفته و رولرکاستر آن در اطراف پارک می چرخد. (ضمیمه چمدان)

علی اخوا

به گزارش خبرنگار مهر، این شهر در دل کوه ها و تپه های پوشیده از درختان جنگلی آرمیده و به واسطه طبیعت زیبای آن و وجود آبشارها، چشمه ساران، رودخانه ها و جنگلهای انبوه بلوط، این شهر را پایتخت طبیعت ایران نام نهاده اند.

شهری در شمال شرقی کهگیلویه و بویراحمد و در دشت کوچک "سررود" که در میان دو رودخانه بشار و مهریان قرار گرفته است. رودخانه هایی که از کوهستانهای زاگرس جنوبی سرچشمه می گیرند و دشتهای جنوب را سیراب می کنند.

وجود هفت امام زاده در اطراف این شهر مبین اعتقادات پاک شیعی این مردمان است. امام زادگانی که طی سالیان سال ملجأ و مأوای آنان بوده و هست و قسم به هفت امام زاده "سررود" سوگندی بس بزرگ محسوب می شود.

امام زاده شاه قاسم، شاه مختار، شاه عبدالله، شاه قیاس، شاه محمد، شاه فرج الله و شاه حسن در چهار گوشه این شهر، از گذشته های دور تاکنون مورد احترام و زیارتگاه مردم بوده است.

تاریخچه شهر یاسوج

اگرچه تا قبل از سال 1342 یاسوج تنها یک روستا در میان دهها روستای دشت سررود بود اما در این سال مرکز فرمانداری کل کهگیلویه و بویراحمد می شود و سپس در سال 1355 به مرکزیت کل استان ارتقا می یابد.

پیش از ایجاد شهر یاسوج، در حدود پنج کیلومتری آن، یک شهر قدیمی به نام «تل خسرو» قرار داشت که اینک به جز تپه‌ ای باستانی و یک روستا، اثری دیگر از آن باقی نمانده‌است.

این شهر در راستای اجرای پروژه تخت قاپوی عشایر و برای اسکان اجباری ایل بویراحمد از سوی حکومت رضا شاه پس از جنگ "تنگ تامرادی" تاسیس شد.

در جنگ "تنگ تامرادی"، بویراحمدی ها قشون دولتی را به فرماندهی سرلشکر "حبیب الله شیبانی" شکست دادند و خواب را برچشم رضاشاه حرام کردند تاجایی که شاه، سرلشکر "شیبانی" را به دلیل این شکست برکنار و سپس در یک دادگاه نظامی محاکمه می کند.

پس از جنگ تنگ تامرادی که به شکست ارتش مدرن رضا شاه از بویراحمدیها انجامید، دولتی ها با ایجاد تفرقه و پس از آن کشتن "کی لهراس"، عشایرزاده دلیر بویراحمدی اقدام به تاسیس شهر تلخسرو برای اسکان عشایر بویراحمد کردند.

براین اساس احداث اماکن اداری و مسکونی از سال 1309شروع شده و تا ابتدای دهه 20 ادامه داشت. اما پس از شهریور 1320و برکناری رضا شاه از قدرت این شهر توسط برخی از طوایف تخریب و غارت می شود.

با این حال تاریخ این منطقه به این شهر خلاصه نمی شود و وجود تپه باستانی "تل خسرو" مربوط به دوره کیانیان، کشف قبرستانی باستانی متعلق به 3500 سال پیش در اطراف این شهر و همچنین وجود محوطه باستانی محمود آباد و مهریان در شمال شرقی و غربی یاسوج و اسامی باستانی مناطقی در کنار این شهر همچون دشت روم، بازرنگ، مزدک و تل زالی حکایت از پیوند دیرینه این شهر با تاریخ باستان دارد.

اگر چه برخی از پژوهشگران باستانی معتقدند ساکنین این منطقه را سلسله ای از امرای محلی پارس به نام "بازرنگیان" تشکیل می دادند و برهمین اساس اینجا را بازرنگ می نامند.

افسانه کی خسرو

"تل خسرو" یکی از این مکانهای باستانی در پنج کیلومتری جنوب یاسوج است که بومیان آن را به "کی خسرو" فرزند "سیاوش" از پادشاهان کیانی نسبت می دهند و افسانه این تل، قرنها سینه به سینه نقل شده و اکنون نیز در بین مردم بومی ساری و جاری است.

بومیان معتقدند پس از آنکه به کی خسرو سروش الهی می رسد، به دشت یاسوج می آید و به سوارانش دستور می دهد هر کدام توبره ای خاک بر روی هم بریزند تا تپه ای شکل بگیرد.

آنگاه کی خسرو بر بالای تل می رود و لهراسب را به جانشینی خود انتخاب می کند. بومیان می گویند زال نیز در جای دیگری از این دشت با سپاهیانش تلی می سازد که هنوز هم آن را "تل زالی" می نامند. اگرچه اکنون زیرساختمانهای شهر یاسوج ناپدید شده است.

بر اساس این افسانه که در شاهنامه فردوسی نیز بدان اشارت شده، کی خسرو پس از آن که تاج شاهی را بر سر لهراسب می گذارد، با سی تن از سواران خود به  دنا می رود و در غاری که اکنون نیز با نام "غار کی خسرو" جاودان مانده، عبادت کرده و به آسمان پرواز می کند.

یاسوج؛ دروازه پارس

با این حال پیوند اساطیر ایران با این نقطه از دامنه های دنا یعنی یاسوج، تنها به این افسانه خلاصه نمی شود و برخی از پژوهشگران تاریخ باستان، یاسوج را دربند پارس نامیده اند و اعتقاد دارند که حماسه دربند پارس اینجا روی داده است.

اگر چه مکانهای دیگری از جمله تنگ تکاب، تنگ پیرزال و تنگ تامردادی هم از سوی برخی محققین استان به عنوان محل وقوع این جنگ نام برده شده اما Jona Lendering پژوهشگر هلندی تاریخ باستان احتمال داده در سال 331 سال قبل از میلاد، "اسکندر مقدونی" در حمله به پرسپولیس از منطقه یاسوج گذشته و در تنگه ای در شمال این مکان با نام "تنگ مهریان" با لشکر "آریو برزن"، سردار بزرگ هخامنشی رودررو شده است.

در این حماسه، آریوبرزن و خواهرش "یوتاب" و سپاهیانش چنان جنگیدند که همگی کشته شدند و نموداری از شجاعت و از جان گذشتگی در راه میهن را برای آیندگان به یادگار گذاشتند

اما اسطوره های کهن ایران زمین در کهگیلویه و بویراحمد گویی نه افسانه بلکه رویدادهای واقعی هستند که در اذهان مردم این دیار جاودانه مانده اند.

شاید کشف یک گورستان باستانی درکنار شهر یاسوج مربوط به هزاره قبل از میلاد مسیح، به این افسانه های اساطیری رنگ واقعیت و به نامهای باستانی در این شهر هویت تاریخی بخشد. گورستانی که به طور اتفاقی در سال 88 و هنگام خاکبرداری کشف شد.

کاوش گورستان باستانی یاسوج مربوط به سه هزار و 500 سال پیش، زوایای تاریخی ناشناخته مانده ساکنین باستانی این منطقه را که گوشه و کنار آن از گذشته های دور با نامهای باستانی جاودان مانده، هویدا می کند.

با این حال  شهر کنونی یاسوج در دهه 40 شمسی و 20 سال پس از تخریب تلخسرو و بازهم با هدف اسکان اجباری عشایر لرزبان بویراحمد که به دلیل خصلت ظلم ستیزی خود پیوسته در جنگ با حکومت مرکزی بودند، تاسیس شد و در آن سالها کارخانه قند به عنوان اولین صنعت در این شهر شکل گرفت. اگرچه امروزه صنعت در این شهر رشد بسیاری داشته و هم اکنون سه شهرک صنعتی در آن فعال هستند.

یاسوج پربارش ترین شهر زاگرس

شهر یاسوج با ارتفاع 1870 متر از سطح دریا، پربارش ترین شهر در حوزه زاگرس است و میانگین بارندگی بلند مدت در این شهر به  834 میلیمتر می رسد.

به همین دلیل این شهر نمایشگاهی از کوه، دشت، جنگل، رودخانه های خروشان، آبشارها و چشمه ساران است و این طبیعت بکر و چشم نواز یاسوج را به عنوان "پایتخت طبیعت ایران" معرفی کرده تا به واسطه این زیباییها و آب وهوای مطبوعش، هر ساله در فصل بهار و تابستان، پذیرای گردشگران زیادی به خصوص در فصول گرم سال باشد.

در این میان آبشار یاسوج گردشگر پذیرترین مکان تفریحی در این شهر در روزهای گرم تابستان است. این آبشار زیبا در پنج کیلومتری شمال یاسوج قراردارد و دارای هوایی مطبوع و آبی خنک و گواراست که سالانه مسافران زیادی را به خصوص در بهار و تابستان پذیراست. مسافرانی که از گرمای طاقت فرسای جنوب فرار کرده اند و میهمان سایه درختان قد کشیده، در کنار آبی خنک و روان همراه با نسیمی دل انگیز، می شوند.

مکان تفریحی تنگ گنجه‌ای که در 10 کیلومتری شمال غربی یاسوج قرار دارد، منطقه ای است خوش آب و هوا با رودخانه ای زلال و پوشیده از جنگل که دل کوه‌های دنا می‌جوشد و نوازشگر چشمان گردشگران در بهار و تابستان است.

پارک جنگلی یاسوج یکی دیگر از زیباییهای بکر و روح نوازی است که با 800 هکتار وسعت بزرگترین پارک جنگلی درجنوب کشور است.

این پارک در شمال شهر یاسوج قرار داشته و انبوه درختان بلوط، بادام کوهی، ارزن، کیکم، بنه و زالزالک در آن، سایه مهرشان را بر سر هر غریبه ای می گسترانند.

دریاچه سد شاه قاسم تابلویی زیبا از آبی آسمان و سبزی درختان و آبی رودخانه هاست که در پنج کیلومتری جنوب شهر یاسوج بر دامنه کوه نقش بسته است.

تنگ مهریان درشمال شهر یاسوج قرار داشته و رودخانه زیبای مهریان از آن می گذرد. آب و هوای مطبوع این تنگه جان هر رهگذری را تازگی می بخشد.

آبشار تنگ تامرادی که در فاصله ۵۵ کیلومتری از شهر یاسوج واقع شده یکی از جاذبه های طبیعی است که زیبایی منحصر به فردش چشم هر بیننده ای را مسحور می کند.

این آبشار از  15 آبشار تشکیل شده و ارتفاع آن بیش از 15 متر است. وجود چهار آبشار با ارتفاع هشت تا 10 متر و حوضچه های آب زلال و گوارایی که همچون زمردی سبز در دل این آبشار پدیدار شده اند، زیبایی آن را صد چندان کرده است.

در فاصله 25 کیلومتری شهر یاسوج ماسوله ای دیگر قرار دارد که نامش "کریک" است. در ورودی این دهکده شالیزارهای سبز همچون تابلویی زیبا و چهل تکه است که در آینه زمین نقش بسته است.

بافت دهکده بافتی قدیم است که در خانه ها به صورت پلکانی قرار داشته و حیاط هر خانه پشت بام خانه ای دیگر است. این روستای زیبا در انبوه درختان و باغات و شالیزارها محصور شده و درختانش در دوطرف جاده گنبدی ساخته اند که وقتی از آن می گذری، پای در بهشتی می گذاری که با نغمه پرندگان و صدای جویبارها و سکوت درختان عجین شده است.

اما این استان یکی از اصلی ترین مکانهای زیست عشایر ایران است که شیوه های زندگی جذاب آنها و تعامل زیبایشان با طبیعت یکی از زیباترین و کمیاب ترین جلوه های گردشگری ایران را رقم زده است.

شهر آریوبرزن طی روز های آینده و با آغاز دور دوم سفرهای تابستانی بازهم میزبان خیل عظیمی از گردشگرانی است که از گرمای خرما پزون جنوب فرار می کنند تا دمی در زیر سایه خنک بلوطهای دنا بیاسایند و از آب گوارای چشمه هایش بنوشند.

...........

گزارش و عکس: شریف اسلامی

«گوردختر» آرامگاهی سنگی از دوره‌ی هخامنشیان است که برخلاف ظاهر قابل توجه‌اش، در طول دهه‌های گذشته، کمترین توجه از سوی مسوولان و گردشگران به آن شده است.

به گزارش ایسنا، این اثر تاریخی که شباهت زیادی به آرامگاه کوروش در پاسارگاد (استان فارس) دارد، در دشت «میانکوهی پشت پَر» شهرستان دشتستان قرار دارد و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است.

گوردختر در میانه‌ی دهه‌ی ۱۳۸۰ مرمت شد؛ ولی اکنون وضعیت مناسبی ندارد. این بنا در تنگ ارم در بخش مرکزی شهرستان دشتستان در استان بوشهر و در جاده‌ی برازجان - کازرون قرار دارد.

در شرق گوردختر، بقایای کوشک اردشیر ساسانی دیده می‌شود. از دیگر آثار دوره‌ی هخامنشیان در برازجان می‌توان به کاخ چرخاب کوروش در یک کیلومتری جنوب غرب برازجان، کاخ سنگ سیاه و کاخ بردک سیاه در دشتستان اشاره کرد.

این آرامگاه به سبک آرامگاه کوروش بزرگ، اما در اندازه‌ی کوچک‌تر ساخته شده و سقفی شبیه آرامگاه کوروش بزرگ دارد. باستان‌شناسان تأیید کرده‌اند که این اثر متعلق به سال ۶۰۰ پیش از میلاد، دوره‌ی هخامنشیان، است.

کل بنا از ۲۴ قطعه سنگ در ابعاد مختلف ساخته و به‌وسیله‌ی بست‌های دم‌چلچله‌ای به یکدیگر متصل شده است. در ساخت این بنا مانند دیگر سازه‌های ساخته‌شده توسط معماران هخامنشی، هیچ ملاتی به‌کار نرفته‌ است. بر بالای این مقبره، قسمتی فرورفتگی شبیه به یک قاب وجود دارد که احتمالا جایگاه قرار گرفتن کتیبه‌ای مربوط به آن بوده‌ است. ارتفاع واقعی بنا 5 / 4 متر است و در درون اتاقک بنا حوضچه‌ی کوچکی وجود دارد.

گوردختر را ابتدا باستان‌شناس بلژیکی، لویی واندنبرگ، در سال ۱۳۳۹ هجری شمسی کشف کرد. واندنبرگ معتقد بود، گوردختر قبر چیش‌پیش یا کوروش یکم (جد کوروش کبیر) است؛ اما سپس علیرضا شاپور شهبازی، آن را آرامگاه کوروش کوچک دانست. گمانه‌ها درباره‌ی این بنا فراوان است. آرامگاه ماندانا، مادر کوروش یا آتوسا، دختر کوروش و شهبانوی هخامنشی، برخی دیگر از گمانه‌ها درباره‌ی این بنا هستند.

گوردختر در سال ۱۳۷۶ با شماره‌ی ۱۸۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

این اثر هخامنشی در اوایل دهه‌ی ۸۰ توسط گروهی به سرپرستی حسن راهساز مرمت و احیا شد. به گفته‌ی کارشناسان، پروژه‌ی گوردختر از جمله کارهای موفق این گروه مرمت‌گر بوده است. مرمت‌گران برای به‌سازی و احیای آرامگاه، ۲۴ قطعه سنگ بنا را پیاده کردند و برخی قطعات آن را که دچار رانش و جابه‌جایی شده بودند، اصلاح یا با قطعات جدید سنگ جایگزین کردند.

یادگاری‌نویسی روی بنا و ساخت‌وساز خانه‌های روستایی در حریم درجه‌ی یک اثر، وضعیت و شکل اسف‌باری به این محوطه تاریخی داده است. نخستین دست‌اندازی توسط اداره‌ی برق منطقه با نصب تیرک چراغ برق در فاصله‌ی چهار متری آن صورت گرفت. در سال ۱۳۹۱ نیز گزارش شد که داخل این بنا، مرغ و خروس و گوسفند نگهداری می‌شود.

منبع: ویکی‌پدیا

شهر استخر حداقل از اواخر دوره‌ی اشکانی به‌عنوان مرکز ایالت فارس شاخته می‌شد و در دوره‌ی ساسانی به اوج رونق و اهمیت تاریخی‌اش رسید.

به گزارش ایسنا، نطفه‌ی اولیه‌ی امپراطوری ساسانی در این شهر شکل گرفت و محل تاج‌گذاری برخی پادشاه‌های ساسانی بوده است. البته از مراحل آغازین شکوفایی شهر استخر که مربوط به اعصار پیش از ساسانی است، اطلاعات چندانی در دست نیست.

در دوره‌ی هخامنشی برخی باستان‌شناسان بیشتر با توجه به موقعیت جغرافیایی و نزدیکی به تخت جمشید، استخر را بخش عامه‌نشین شهر پارسه (تخت جمشید) دانسته‌اند. از سده‌های پس از هخامنشی نیز برخی سکه‌های حکام محلی پارس، عمده‌ترین مدارک به‌شمار می‌روند.

در روزگار شاهنشاهی ساسانی، استخر به‌عنوان خاستگاه آن دودمان، محل معبد مشهور آناهیتا و شهری برای تاج‌گذاری، اهمیت فراوان داشته است. پس از انتقال مرکزیت حکومت ساسانی به غرب شاهنشاهی، استخر به‌تدریج بخشی از اهمیت نخستین خود را از دست داد. با این وصف، به‌عنوان مرکز آیینی و محل تاج‌گذاری شاه‌ها و نیز مرکز منطقه‌ای فارس تا پایان این سلسله باقی ماند.

اشاره‌هایی که در شاهنامه‌ی فردوسی به نام استخر شده، علاوه بر اهمیت تاریخی، از این جهت که آیینی بودن این شهر را به‌عنوان محل تاج‌گذاری شاه‌ها و مرکزی مذهبی نمایان می‌کند، اهمیت دارد. مثلا در بیان جنگ‌های اردشیر با اردوان پنجم اشکانی: «برین همنشان تا به شهر ستخر/که بهمن بدو داشت آواز و فخر» و یا درباره‌ی تاج‌گذاری بهرام گور: «درم داد و آمد به شهر ستخر/به سر برنهاد آن کئی تاج فخر».

با آغاز حمله‌ها به ایران، فارس زودتر از مناطق دیگر مورد حمله قرار گرفت و در این میان، استخر با توجه به شورش‌های متوالی سکنه‌ی آن، بارها تسخیر و غارت شد. ویرانی‌های حاصل از این حملات از یک‌سو و رونق تدریجی شیراز، در اواخر سده‌ی اول هجری از سوی دیگر، باعث مهاجرت بخش عمده‌ای از سکنه آن شد.

بعد از آن نیز استخر در میان کشمکش حکام محلی صفاری، آل زیار و آل بویه به پادگانی نظامی تبدیل شد و سرانجام در اواخر زمامداری آل بویه به کلی ویران شد. شهر استخر پس از آن، مدتی به‌شکل یک روستا به عمر خود ادامه داد و احتمالا در سده‌های 9 و 10 هجری به کلی متروک و به‌شکل امروزی خود درآمد.

محوطه‌ی تاریخی معروف به شهر استخر در هفت کیلومتری شمال تخت جمشید، در حاشیه‌ی شرقی دشت مرودشت در استان فارس قرار گرفته است.

منبع: مجله‌ی باستان‌پژوهی، دوره جدید، سال اول، شماره 1

ورود بی سابقه گردشگران به آبشار بیشه در استان لرستان موجب ترافیک در مسیر دسترسی به این جاذبه طبیعی شده تا بسیاری از گردشگران تابستانی تب تند تابستان را در خنکای این آبشار دیدنی فروکش کند.

سرزمین کرمانشاهان در دوران مادها یکی از اصلی ترین محدوده قلمرو مادها محسوب می شده و حتی بسیاری از کارشناسان معتقدند که کرمانشاه زادگاه مادهاست.

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی هنری خبرگزاری ایسنا منطقه کرمانشاه، مادها در پایان سده هشتم و آغاز سده هفتم قبل از میلاد در نواحی غرب ایران حکومت می کردند. این سلسله اولین حکومتی است که به شیوه پادشاهی و از نژاد آریایی‌ها بودند.

علیرضا مرادی بیستونی - معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان - کرمانشاه در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه کرمانشاه، در این باره گفت: نخستین اشاره به قوم مادها در کتیبه‌ای به تاریخ 837 قبل از میلاد است که در آن سرزمین مادها را کوه‌های کردستان و کرمانشاهان دانسته اند.

وی افزود: این قوم که از نژاد آریایی است، پس از آنکه نتوانست بر دولت مقتدر آرارات پیروز شود، سرزمین‌های امروزی آذربایجان – کردستان و کرمانشاهان و... را اشغال کرد. این پیروزی‌ها ممالک مجاور را نگران کرد، پس دولت آشور به ماد حمله کرد و قوم ماد پس از پذیرفتن خسارت‌های سنگین در سال 838 قبل از میلاد تابعیت دولت آشور را پذیرفت.

این باستان شناس کرمانشاهی اظهارکرد: کرمانشاه در زمان مادها یکی از ایالت‌های غربی آن دولت بود و در زمان کیاکسار جزء ساترپ نشین (استانداری) دهم بود که به بیت هامبان از آن یاد شده است.

مرادی بیستونی تصریح کرد: در سال 550 قبل از میلاد حکومت مادها به دست کورش پادشاه ممالک پارس پس از 158 سال خاتمه یافت و ماد و پارسوا یکپارچه شد. همچنین در سال‌های بین 727 – 715 قبل از میلاد یکی از سران ماد به نام دیائوکو به مخالفت با سارگن به آشور لشکر کشید و چون قوای سارگن بیشتر بود شکست خورد.

معاون میراث فرهنگی استان کرمانشاه با اشاره به آثار به جای مانده از دوران مادها در استان کرمانشاه، گفت: گوردخمه ها یکی از اصلی ترین آثار به جای مانده از دوران مادها در استان کرمانشاه است.

وی در مورد گوردخمه های مادی، افزود: شیوه تدفین مردگان در ایران باستان متفاوت بوده است و با توجه به باورهای دینی مردم در هر عصر و زمانی به گونه ای خاص صورت می گرفته است، گاهی جسد شخص مرده را در نزدیکی محل سکونت او مثلا کف غار یا در کف منزل وی دفن می کردند و گاهی در صخره ها قرار می‌دادند. در برهه‌ای آن‌را در زمین دفن می کردند و در دورانی هم از تابوت اعم از سنگی یا سفالین یا خمره‌های بزرگ استفاده می شد.

مرادی بیستونی خاطرنشان کرد: گوردخمه به آرامگاه‌های سنتی گفته می شود که از سنگ و در دل کوه تراشیده می‌شود.

این باستان‌شناس کرمانشاهی درباره گوردخمه‌های مادی در استان کرمانشاه همچنین اظهار کرد: گوردخمه بیستون در شهر بیستون و در محوطه آثار باستانی و بالاتر از مجسمه هرکول قرار دارد. این گوردخمه با عمق 57 سانتی متر و اندازه دهانه پائین آن 100 سانتیمتر و دهانه بالایی آن 85 سانتیمتر و گودی کف آن 10 سانتی متر است و ارتفاع بلندترین نقطه سقف آن 75 سانتی متر است. این گوردخمه از کوچک ترین گوردخمه‌های استان به شمار می‌رود که دهانه این گوردخمه به طرف شرق است.

وی ادامه داد: همچنین گوردخمه دیره (شلین) یکی دیگر از آثار دوران مادها در دیار سنگ و آب است که در کنار جاده سرپل ذهاب به طرف گیلانغرب و در منطقه دیره قرار دارد.

مرادی بیستونی تصریح کرد: از مشخصات گوردخمه دیره این است که طول آن 6.50 متر و عمق 3.20 متر و ارتفاع 2.15 متر است. این دخمه بزرگ و در عین حال بسیار ساده تراشیده شده است و دهانه این دخمه به سمت شمال است.

این باستان شناس کرمانشاهی گوردخمه‌های دربند صحنه، نیایشگاه‌های مادی واقع در محوطه تاریخی بیستون و سنگ مذبح روانسر را از دیگر آثار دوران مادها در استان کرمانشاه دانست.