نوشته “دلفارد” بهشت گم شده در اعماق کویر کرمان اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

نوشته بناهای ساسانی فارس در راه ثبت جهانی اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

زمین جای زیبا و منحصر به فردی است. اما ممکن است هر کسی این نکته را در جریان زندگی روزمرۀ خود از یاد ببرد و آنطور که باید قدر این سیاره را نداند. اکنون، ما برای اینکه از دنیای طبیعی قدردانی کرده باشیم، در اینجا مجموعه‌ای از زیباترین و عجیب‌ترین تصاویر از سیارۀ خود را به شما ارائه می‌دهیم. امید داریم که این تصاویر باعث شود همۀ ما بیشتر قدر کرۀ زمین را بدانیم و به اهمیت حفظ و نگهداری محیط زیست خود پی ببریم.

چند قو در پارک جنگی شفیلد (Sheffield) واقع در انگلستان جنوبی جلوی برگ‌های پائیزی در حال شنا هستند.

ماهیخواران مهاجر در غروب آفتاب شمال برلین به سمت جای خواب شب خود در پروازند.

بازتاب رنگ‌های پائیزی را می‌توان بر آبشاری در امتداد رود بلک‌بری (Blackberry) در کانکتیکات مشاهده کرد.

زنی که در آفتاب یک صبح زود پائیزی در پارک ریچموند (Richmond) واقع در لندن رکاب می‌زند.

برگ‌هائی قرمزی که در یک روز آفتابی پائیز، نزدیک به اوبرلینگن (Uberlingen) در آلمان چشم را نوازش می‌دهند.

خورشید بر فراز سنگ آیرز (Ayers)، یکی از نقاط توریسی استرالیا با 400,000بازدیدکننده در سال، غروب می‌کند.

بازتاب کوه‌های یخی بروی آب‌های آرام واقع در دهانۀ فلات یخی جیکوبشاون (Jakobshavn) در ساحل جنوبی گرینلند زیبا است.

درخت‌های یخ‌زده در وسط یک تاکستان واقع در اطراف منطقۀ آلساس (Alsace) در نزدیکی استراسبورگ (Strasbourg) فرانسه دیده می‌شوند.

توریست‌ها به گشت و گذار بروی تپه‌های شنی در بیابان موریتانی می‌پردازند.

یک مرغ مگس‌خوار با نوک قرمز رنگ خود بر فراز باغی در سان‌فرانسیسکو پرواز می‌کند.

یک تیم از سگ‌های سورتمه توریست‌ها را بروی رود یخ‌زدۀ تورن (Torne) در شمال سوئد می‌کشند.

توریست‌ها به بازدید از آسیاب‌های بادی کهن و معروفی در مرکز اسپانیا رفته‌اند.

رودی که درون یک تپه در نزدیکی تالاب موس (Moose) واقع در مناطق شمال غربی کانادا جریان دارد.

یک شهاب‌سنگ که در آسمان شب بر فراز روستای کوکلیسی (Kuklici) در مقدونیه از کنار ستارگان دیگر گذر می‌کند.

یک تصویر هوائی از کوه گامالاما (Gamalama) واقع در اندونزی، در حالی که بعد از فوران، خاکستر آتشفشانی خارج می‌شود.

یک کوسه نهنگ در آب‌های جزیرۀ گالاپاگوس (Galapagos) دیده می‌شود.

یک موج‌سوار به گروهی از دلفین‌ها نگاه می‌کند که در حال شنا بروی آب‌های ساحل باندی (Bondi) واقع در سیدنی هستند.

یک شانۀ عسل آبی-رنگ در یک کندوی عسل واقع در شرق فرانسه دیده می‌شود. تصور می‌شد این سایه‌های غیر طبیعی ناشی از پس‌ماندۀ یک کارخانۀ شکلات‌سازی بوده باشد.

شکوفه‌های گیلاس خیره‌کننده در توکیو که کاملاً باز شده‌اند.

ابرهای طوفانی، و گرد و خاک در آسمان بالای یک زن دیده می‌شود. زنی که در امتداد ساحل مالیموک (Mollymook) واقع در جنوب سیدنی قدم می‌زند.

موج‌های بزرگی که به ساحل سان استبان دی پراویا (San Esteban De Pravia) در جنوب آستوریاس (Asturias) واقع در اسپانیا برخورد می‌کنند.

کودکانی که مشغول بازی در نزدیکی یک درخت هستند که جلوی مه قرار دارد. آنها بر فراز یک شهر بوسنی به نام زنیکا (Zenika) قرار دارند.

یک بچه شیر در پارک ملی سرنگتی (Serengeti) واقع در تانزانیا استراحت می‌کند.

ماه بر فراز کوه‌هایی در رزا خوتور (Rosa Khutor)، یک منطقۀ روسیه، طی مسابقات المپیک زمستانی به تصویر کشیده شده است.

یک کرگدن سفید جنوبی به اسم بِلا (Bella) همراه بچۀ یک روزۀ خود در منطقۀ حفاظتی ژیوا رینو (Ziwa Whino) در اوگاندای شمالی مشغول خوردن است.

توریست‌ها در کنار آبشار ال کوارزو (El Cuarzo) مشغول آبتنی هستند که مردم محلی آن را رود پنج رنگ نامگذاری کرده‌اند. این رود در کلمبیا واقع است.

باران شهاب سنگ در پس یک درخت واقع در چین نمایش داده شده است.

یک ساختمان تولید برق در پشت آبشار نیاگارا واقع در انتاریو، وقتی که دما زیر نقطۀ انجماد است.

یک اسب پای کوه هرمون (Hermon) در نزدیکی مرز سوریه-اسرائیل میان برف قدم می‌زند.

برای مشاهده ادامه عکس‌های می توانید اینجا کلیک کنید.

نوشته عکس‌هایی که شما را عاشق کرۀ زمین می‌کنند اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

نوشته سایه سنگین ساختمانها روی تپه باستانی ماسور اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

عکاس فرانسوی، اِریک لافورگ، تا بحال شش بار به بازدید از کره شمالی رفته است و صدها عکس از این کشور منتشر کرده است. اما این دلیل ممنوع الورود شدن او به خاک این کشور نبود، بلکه یک نظر نه چندان مناسب در مورد این کشور باعث شد که دیگر او را نپذیرند.

به گزارش سایت توریست‌ها به نقل از بیزینس اینسایدر ؛ لافورگ دیده بود که توریست‌های اسپانیایی لباس‌های کیم جونگ ایل، رهبر کرۀ شمالی را، پوشیده‌اند و به یکی از دوستان خود گفته بود که احتمالا بعد از بازگشت به اسپانیا دیگر هیچوقت اینها را نخواهند پوشید. اسپانیایی‌ها هم این را می‌شنوند و به راهنمای خود می گویند. یک ماه بعد از بازگشت از سفر، لافورگ نامه‌‏ای همراه با عکس‌های خود دریافت می‌کند که توضیح می‌دهد این عکس‌ها برای کره شمالی وجهۀ خوبی ندارند و در نتیجه او نمی‌تواند به این کشور بازگردد.

لافورگ به Business Insider گفت "آنها می‌دانند که وقتی من به آنجا می‌روم، عکس می‌اندازم. آنها از درآمد صنعت توریسم راضی هستند، اما تا زمانی که این موضوع برای یکی از بزرگان این کشور مشکل ایجاد نکند."

لافورگ همیشه از این موضوع آگاه بوده است، ولی در طول سال‌ها، همانطور که خود می گوید، طبق "اصول آنها" بازی کرده است تا بتواند عکس‌های بی نظیری را از وضعیت این کشور به ثبت برسانید. او می گوید "رژیم کرۀ شمالی هر چیزی که از کشور خارج می‌شود را کنترل می‌کند. حتی وقتی که به من اجازه می‌دهند از بچه‌هایی که لبخند می‌زنند عکس بگیرم، برای این است که نتیجۀ مثبتی برای کشور دارد و وجهۀ خوبی را به جهان نشان می‌دهد. من هم این عکس‌ها را می‌گیرم چون یک جمعیت واقعی از مردم وجود دارند که خوشحال هستند و من می‌خواهم این را ثبت کنم... درست است که مردم کرۀ شمالی شستشوی ذهنی شده‌‏اند، اما آنها هم مثل همۀ آدم‌های دیگر در دنیا زندگی می‌کنند."

لافورگ یک گلچین فوق العاده از عکس‌هایی که در طول سفرهای خود به کرۀ شمالی گرفته است را نیز در اختیار ما قرار داد. بسیاری از این عکس‌ها در تقویمی که او در مورد کرۀ شمالی منتشر کرده است نیز آمده‌‏اند.

این فرودگاه پیونگ‌یانگ است، جایی که لافورگ از طریق آن وارد این کشور می‌شد.

همۀ توریست‌ها می‌بایست طبق یک تور برنامه ریزی شده به دیدن جذابیت‌های کرۀ شمالی بپردازند. طبق گفته‌های لافورگ، راهنما بخش‌های بیشتری از کشور را به یک توریست نشان می‌دهد تا یک خبرنگار، بنابراین او همیشه خود را یک توریست معرفی می‌کند.

هر بار که لافورگ به دیدن این کشور رفته است، راهنماها تلاش کردند او را به همان تور "قدیمی" ببرند و مکان‌های مشخصی را به او نشان دهند.

برای جلوگیری کردن از این، او شروع به ورود به این کشور در زمان‌هایی کرد که مراسم‌های مختلفی از قبیل بازی‌های توده‏‌ای آریرانگ برگزار می‌شد.

بازی‌های توده‌‏ای هر ساله برگزار می‌گردند تا داستان کرۀ شمالی را روایت کنند. این بازی‌ها شامل اجراهای پیچیده و هماهنگی می‌شوند که شرکت داشتن در آنها یک افتخار بزرگ محسوب می‌شود.

لافورگ این عکس را در روز ملی گرفت، وقتی که شهروندان روز اعلام استقلال خود در سال 1948 را جشن می‌گیرند.

در پانزدهم آوریل، مردمِ کرۀ شمالی تولد کیم ایل سونگ را جشن می‌گیرند. در طی این مراسم، بیش از صد هزار رقاص در میدان کیم ایل سونگ نمایش اجرا می‌کنند.

لافورگ می‌گوید که کره شمالی، از اولین باری که در سال 2008 به دیدن این کشور رفته، به طرز قابل توجهی تغییر کرده است. طبق حرف‌های او، تنها چیزی که در این کشور عوض نشده رژیم آن است.

وقتی که او در سال 2008 برای اولین بار به دیدن این کشور می‌رود، تقریبا هیچ کسی برای بازدید از این کشور نمی‌آمده است.

ولی اکنون، دیدن افرادی از نقاط مختلف دنیا برای مردم کرۀ شمالی بسیار عادی‌تر شده است. این عکسِ زنانی کره‏‌ای است که در ژاپن بزرگ شده و زندگی می‌کنند. آنها همزمان با لافورگ مشغول سیاحت در کرۀ شمالی بوده‌‏اند.

بسیاری از مردم کرۀ شمالی اکنون از محصولات چینی استفاده می‌کنند. اما از بین بچه‌هایی که او با آنها صحبت کرده بود، هیچکس میکی ماوس را نمی‌شناخته است و تنها یکبار عکس او را پشت یک کیف مدرسه دیده است.

لافورگ می‌گوید که او توانسته با اکثر افرادی که با آنها صحبت می‌کرده، مکالمه‌هایی واقعی داشته باشد، البته تا زمانی که در مورد سیاست صحبت نمی‌کرده است. خیلی‌ها دوست داشته‌‏اند در مورد تیم‌های ورزشی گفتگو کنند.

موزۀ جنگ یکی از جاذبه‌های توریستی مهمِ پیونگ‏یانگ است. این موزه جنگ کره و تلاش‌های پیروزمندانۀ کرۀ شمالی در مقابل امپریالیست‌های آمریکایی را نشان می‌دهد.

تصویرهایی از کیم ایل سونگ و کیم جونگ ایل در همۀ جای کشور دیده می‌شوند، که از بالا به مردم نگاه می‌کنند. این موضوع انقدر جدی است که لافورگ یک مجموعه کامل از عکس‌ها را به تصاویر "رهبران بزرگ" این کشور اختصاص داده است.

همه ساله، فستیوال گل‌های پیونگ‏یانگ تولد کیم جونگ ایل را جشن می‌گیرد. جلوی ورودی این نمایشگاه گل، مردم کرۀ شمالی عکس‌هایی را در جلوی عکس رهبران خود می‌گیرند.

زمین‌های تفریحی بسیاری در پیونگ‏یانگ و بتازگی در شهرهای دیگر این کشور وجود دارند. در این زمین‌ها، اسباب بازی‌های مختلفی برای مردم کره شمالی تعبیه شده است.

این صحنۀ عاطفی در بین عشاق چیزی است که به ندرت در کرۀ شمالی دیده می‌شود. اکثر مواقع، زنان و مردان در مکان‌های عمومی کنار هم گرد نمی‌آیند.

لافورگ می‌گوید که دوقلوها و سه قلو‌های بسیاری، منجمله این سه قلوها که مشغول آوازخواندن در یک یتیم خانه هستند، بدون پدر و مادر زندگی می‌کنند. دلیل رسمی آن هم ناتوانی مالی والدین در بزرگ کردن دو یا سه کودک به طور همزمان است.

معلمی که در مدرسۀ کیم جونگ سوک در پیونگ‏یانگ مشغول تدریس به بچه‌ها است، در حالیکه بچه‌‏ای تلاش می‌کند اسم هر حیوان را بگوید. بچه‌های دیگر حق ندارند به او کمک کنند.

بسیاری از بچه‌های کرۀ شمالی می‌بایست در برنامه‌های "پیشگام" شرکت کنند. در طول این برنامه‌ها، آنها در فعالیت‌هایی مثل کشاورزی شرکت کرده و کمک می‌کنند.

مردهای کرۀ شمالی می‌بایست حداقل برای شش سال در ارتش باقی بمانند. در طول این مدت آنها ارتباط محدودی با خانواده‌های خود دارند.

مردم کرۀ شمالی از یک نوع بخصوص از گل پلاستیکی بنام کیمجونگلیا به عنوان هدیه استفاده می‌کنند.

یک سرباز در جلوی هتل ریوگ‏یانگ ایستاده است. این هتل از سال 1987 در دست ساخت بوده و هنوز کار ساخت آن تمام نشده است. شرکت مصری اراسکام قبول کرده است که کار ساخت این برج را به پایان برساند و در عوض آن حق ارائه دادن خدمات گوشی همراه را در کره شمالی بدست بگیرد.

بسیاری از مردم کره شمالی اکنون موبایل دارند، اراسکام می‌گوید که آنها به 75% از جمعیت کره شمالی سرویس می‌دهند. با اینحال، تلفن‌های همراه محدود به تماس‌های داخلی هستند.

لافورگ می‌گوید که بسیاری از روستایی‌های کره شمالی اعتماد کمتری به خارجی‌ها دارند، چرا که تحصیلات کمتری دارند. اما این زن رفتاری دوستانه داشته است.

لافورگ یکبار در کنار دریای چیلبو در یک روستای ساحلی اقامت گزیده است.

این زوج میزبان لافورگ و بسیاری توریست‌های دیگر در روستای ساحلی بوده‏‌اند.

بزرگ این روستا به لافورگ تصویری از پسر خود را نشان داده است که به گفته او تا "زمان یکی شدن دوبارۀ کره" در ارتش باقی خواهند ماند.

در اینجا، مردم کره شمالی زمانی را که در ایستگاه پوهونگ منتظر قطار هستند را با خواندن اخبار پر می‌کنند. پوهونگ به معنی نوسازی است. هر هفده ایستگاه متروی پیونگ‏یانگ نام‌هایی مثل نوسازی، بازگشت پیروزمندانه، بهشت و افتخار دارند.

پیونگ‏یانگ شاید آنجایی باشد که مردم خوش شانستر کره شمالی در آن زندگی می‌کنند.

اما معنی‌اش آن نیست که این شهر خیلی به روز است. بسیاری از ساختمان‌ها قدیمی هستند و سیستم گرمایشی و آب آشامیدنی ندارند.

لافورگ بیشتر به دیدن مناظر دوردست کره شمالی علاقه داشته است، طبق گفتۀ خودش واقعی‌ترین و بدون سانسورترین صحنه‌ها را در کره شمالی می‌توان در جاده دید.

در ششمین سفر لافورگ، او بالاخره موفق شد از چونگجین در شمال این کشور دیدن کند، جایی که او مثال‌های وحشتناکی از فقر را دید. اما راهنماها دوربین او و دیگر توریست‌ها را در این قسمت از سفر توقیف کردند.

لافورگ در طول سفرهایش تنها دوبار مستقیما از گرفتن یک عکس منع شده بود. او می‌گوید که اگر شما همچون یک توریست واقعی رفتار کنید، احتمال اینکه مقامات شما را اذیت کنند بسیار کم است.

لافورگ می‌گوید که او عاشق عکاسی از کره شمالی بوده چرا که می‌خواسته احساسات واقعی مردم این کشور را به دنیا نشان دهد. به گفتۀ خود او "آنها ربات نیستند."

نوشته کره شمالی: واقعی‌ترین عکس‌هایی که می‌توانید از این کشور ببینید اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

دبیر ستاد هماهنگی خدمات سفر کشور گفت: کرمانشاه از استان‌های پیشتاز در ارائه‌ی خدمات گردشگری است.

به گزارش خبرگزاری ایسنا، منطقه‌ی کرمانشاه، علی باقر نعمتی زرگران در چهارمین جلسه ستاد هماهنگی خدمات سفر استان کرمانشاه که با حضور ناظران تلفیقی دستگاه‌های عضو ستاد هماهنگی خدمات سفر کشور در معاونت امور عمرانی استانداری کرمانشاه برگزار شد، اظهار کرد: ارائه‌ی خدمات به گردشگران، اصلی‌ترین هدف ستاد هماهنگی خدمات سفر کشور است.

وی تأکید کرد: ارائه‌ی خدمات به گردشگران نباید فقط به ایامی مانند نوروز اختصاص یابد و باید در تمام طول سال، این ستاد فعال باشد و همه‌ی دستگاه‌های عضو آن به گردشگران خدمت‌رسانی داشته باشند.

او استان کرمانشاه را یکی از پیش‌روترین و پیشتازترین استان‌های کشور در امر ارائه‌ی خدمات به گردشگران و مسافران دانست.

دبیر ستاد هماهنگی خدمات سفر کشور اظهار کرد: شهرداری‌ها می‌توانند با ارائه‌ی خدمات خود، نقش ویژه‌ای در توسعه‌ی گردشگری کشور داشته باشند، بنابراین انتظار می‌رود که شهرداری‌ها فعالیت بیشتری در راستای ارائه‌ی خدمات به گردشگران داشته باشند.

نعمتی زرگران تصریح کرد: با توجه به این‌که در دو هفته‌ی پایانی شهریورماه شاهد اوج مسافرت‌ها در کشور خواهیم بود، انتظار می‌رود تمام دستگاه‌های عضو این ستاد با جدیت و اهتمام بیشتری خدمات مطلوب‌تری به مسافران و گردشگران ارائه دهند.

وی یادآوری کرد: رضایتمندی گردشگران نکته‌ی بسیار مهمی است که باید در راستای دستیابی به آن، نهایت تلاش خود را به کار بندیم.

مجتبی نیک کردار - معاون امور عمرانی استانداری کرمانشاه - نیز از همه‌ی دستگاه‌های عضو ستاد هماهنگی خدمات سفر استان خواست که در این روزهای پایانی تابستان، آمادگی کامل خود را برای استقبال از مسافران و گردشگران حفظ کنند.

نوشته کرمانشاه؛ استان پیشتاز در ارائه خدمات گردشگری اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

نوشته یک اشکفت و دو گور تاریخی کشف شد اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

زندان محل فیلمبرداری فیلم معروف «رستگاری در شائوشنک» به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده است.

به گزارش خبرگزاری ایسنا، زندان بزرگ ایالت اوهایو که در سال 1886 ساخته شد و در سال 1994 محل فیلمبرداری فیلم معروف «رستگاری در شائوشنک» بود، در سال گذشته بیش از هشتاد هزار نفر بازدیدکننده داشته است.

این ساختمان بزرگ تا سال 1990 همچنان به عنوان یک زندان استفاده می‌شد و قرار بود برای احداث پارکینگ تخریب شود، اما در سال 1994 با رقم یک میلیون دلار توسط انجمن حفظ و نگهداری منسفیلد خریداری شد تا به یک جاذبه گردشگری تبدیل شود.

دیوارهای اطراف این زندان عظیم بیش از 6 متر ارتفاع و نزدیک به دو متر ضخامت دارند و طول آن به بیش از 250 یارد می‌رسد.

قرار است این ساختمان عظیم که در ایالت اویاهو قرار دارد، طی شش ماه آینده مرمت و بازسازی شود و دکورها و تزئینات بیشتری به آن اضافه شود.

«رستگاری در شائوشنک» یک فیلم درام رازآلود جنایی به کارگردانی فرانک دارابونت و بازی «تیم رابینز» و «مورگان فریمن»، محصول سال ۱۹۹۴ است که به عنوان یکی از برترین فیلم‌های تاریخ سینمای جهان شناخته می‌شود. این فیلم براساس داستان کوتاهی از «استفن کینگ» به نام «ریتا هیروث و رستگاری در شائوشنک» ساخته شده است. در مراسم جایزه اسکار سال ۱۹۹۴ این فیلم نامزد هفت اسکار از جمله بهترین فیلم، بهترین بازیگر مرد، بهترین فیلمنامه، بهترین فیلمبرداری، بهترین ویرایش فیلم، بهترین موسیقی فیلم، و بهترین صدابرداری بود، اما موفق به کسب هیچ‌یک نشد.

نوشته «رستگاری در شائوشنک» جاذبه گردشگری شد اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

در همه جای دنیا کشورهای جنگ زده و در حال جنگ جای مناسبی برای گردشگرها نیست. کمتر کسی پیدا می شود که به این کشورها به قصد گردشگری سفر کند اما تورهای گردشگری در اوکراین با ابتکار عجیب و غریب‌شان مناطق جنگ زده و ویران شده شان را برای بازدید به گردشگرها پیشنهاد می دهند.

نوشته فشنگ، توپ و… سوغاتی های سفر به اوکراین اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

پرسه در کوچه‌باغ‌های تاریخشاید تصور کنید تهران قدیم، جایی در فیلم‌های فارسی دهه‌های گذشته تمام شده است. شاید گمان کنید تهران قدیم یعنی لاله‌زار که حالا بورس کابل و لوستر و دیگر لوازم برقی است و از نسخه قدیم آن جز نقش‌های اندکی بر دیوارها چیزی نمانده است.

نوشته بهارستان، قلب طهران اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

نوشته سفر به سرزمیـن اسکندر اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

‌"نوژی‌وران" یکی از روستاهای زیبا و خاطره‌انگیز استان کرمانشاه در دامنه کوه تاریخی بیستون است.

منوچهر پاشایی، کارشناس گردشگری روستایی استان کرمانشاه، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری ایسنا، منطقه کرمانشاه، درباره این روستای دیدنی اظهار کرد: روستای "نوژی وران" در فاصله 25 کیلومتری شهر هرسین و در 36 کیلومتری شمال شرقی شهر کرمانشاه واقع شده است.

وی افزود: این روستا از جنوب به کوه «پرآو» و دره «گل دره» و از جنوب غربی به دره «سیراوله» محدود می شود. آب و هوای آن در بهار و تا نیمه تابستان مطبوع و دلپذیر و در پاییز و زمستان سرد است.

پاشایی بیان کرد: رودخانه پرآب دینور، در شرق روستا جریان دارد و غارهای گلستان و زری نیز در جنوب غربی این روستا واقع شده است. گورستان قدیمی و پل آجری نوژی وران که قدمت طولانی دارند، بیانگر پیشینه تاریخی این روستاست.

پاشایی افزود: مردم روستای نوژی وران به زبان کردی و با گویش کرمانشاهی سخن می‌گویند. آنها مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند و بسیار خونگرم و میهمان نوازند. فعالیت‌های اقتصادی این روستا بر زراعت، دامداری و پرورش زنبورعسل و انجام کارهای خدماتی استوار است. این روستا دارای 150 خانوار است. زنان روستا بیشتر اوقات مشغول بافندگی فرش دستی و گلیم هستند.

وی یادآور شد: روستای نوژی‌وران روستایی واقع شده در دشت با بافت مسکونی متمرکز است. روستای نوژی وران به دلیل برخورداری از جاذبه‌های طبیعی متنوع و کم‌نظیر یکی از روستاهای زیبا و شگفت انگیز استان کرمانشاه است. مراتع غنی، ارتفاعات بلند پرآو، سراب نوژی وران و دیگر چشمه‌ساران جوشان از جذابترین جلوه‌های طبیعی این روستا به شمار می‌روند.

این کارشناس گردشگری روستایی اظهار کرد: سراب نوژی وران پشت کوه پرآو در غرب جاده بیستون- سنقر واقع شده است که قلمرو این سراب طبیعی زیستگاه انواع گونه‌های نادر گیاهی و جانوری است.

وی ادامه داد: مناظر درختان و درختچه‌های کوتاه و بلند و انواع جانوران وحشی مانند بزکوهی، خرس، پلنگ، گرگ و روباه از جاذبه‌های حیات وحش این روستا هستند. دشت چمچمال و مراتع غنی و حاصلخیز، یکی از زیباترین و پرجاذبه‌ترین دشت‌های استان کرمانشاه است که در حوالی روستای نوژی وران واقع شده است.

پاشایی اظهار کرد: مراتع سرسبز وخرم، انواع درختان از قبیل کیکم، شن و زالزالک، بلوط انجیر، ارژن، گلابی، آلبالوی وحشی به همراه انواع گیاهان دارویی مانند گل ختمی، آویشن و سرخ پا از جاذبه‌های طبیعی این روستا به شمار می‌روند. همچنین روخانه دینورآب از شرق روستا می‌گذرد که حواشی این رودخانه مناظر بدیع و خارق العاده‌ای را خلق کرده است.

این کارشناس گردشگری روستایی گفت: آبزیان و انواع جانوران و پرندگان وحشی از بهترین جلوه‌های طبیعت اطراف رودخانه این روستا به شمار می‌روند.

وی خاطرنشان کرد: از مهمترین مراسم‌های مردمان نوژی وران می‌توان به مراسم عزاداری ایام محرم به ویژه ایام تاسوعا و عاشورا اشاره کرد. مردم روستا در فاصله روزهای هفتم تا نهم محرم به پختن انواع غذاهای نذری، به خصوص حلیم می‌پردازند.

پاشایی ادامه داد: اجرای برخی بازی‌ها و ورزش‌های محلی در این روستا بسیار متداول است که شاخص‌ترین آنها پلان، قمچان، کوره کوره، دار بالان، خط خطان، گردکان بازی و خومان شارکی است.

نوشته جلوه طبیعت در “نوژی‌وران” اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

به گزارش خبرنگار مهر، آتشکده یزد تشکده یزد محل نگهداری آتش زرتشتیان و نیایشگاه آنان در این شهر است که همواره یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری این استان به حساب می آید.

در این آتشکده که اتاقی وجود دارد که در آن آتشی همواره روشن نگه داشته می شود. در تابلوی معرفی این آتشکده آمده است: " این آتش شعله ای از آتش کاریان پارس است که به عقدای یزد آورده شده و مدت 700 سال در آنجا نگهداری و سپس در سال 552 خورشیدی برابر 1174 میلادی از عقدا به اردکان یزد انتقال یافته و در مدت 300 سال نیز در آنجا روشن نگهداشته می شد و در سال 852 خورشیدی برابر 1474 میلادی به یزد آورده و نگهداری شد. در سال 1318 خورشیدی برابر 1940 میلادی که بنای فعلی ساخته شد، به این مکان انتقال یافت.

سابقه روشن بودن آتش در آتشکده به قبل قدمت دیرینه داشته و از زمان تغییر محل از آتشکده پارس تا سال 1376 خورشیدی 1514 سال می گذرد و در تمام مدت با همه مشکلات و جنگ ها آتش پیوسته روشن نگهداری شده است. آتش آتشکده از گذشته تا کنون توسط مسئول مخصوص که مقام هیربدی دارد و از موبدان است، روزانه در چند نوبت با افزودن قطعه ای چوب خشک و پایدارتر از سایر چوبها مانند چوب بادام و زردآلو روشن می ماند. خاکستر حاصل از سوخت هیچگونه ارزشی ندارد و در زمان لازم تخلیه می شود."

روشن ماندن دائمی این آتش برای همه گردشگران خارجی و داخلی جذاب و سوال برانگیز است. گردشگران از پشت شیشه جام حاوی آتش را می بینند و مقداری از بوی سوختگی چوب را استشمام می کنند.

نوشته این آتش 1531 سال است خاموش نشده است اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

پایگاه اینترنتی شینهوا امروز دوشنبه تصاویری از عمیق ترین استخر جهان را به عمق 40 متر منتشر کرده است.این استخر بر فراز یک هتل چهار ستاره در ایتالیا واقع شده است.

این استخر توسط «امانول بوارتو» آرشیتکت ایتالیایی طراحی شده است.

این استخر دارای یک ارتفاع غواصی به اندازه یک ساختمان 12 طبقه و 9 اتوبوس دو طبقه است که بر روی یکدیگر قرار گرفته اند.

برای غواصی در این استخر نیازی به لباس مرطوب غواصی نیست زیرا درجه حرارت این استخر به طور منظم میان 32 تا 34 درجه سانتی گراد تنظیم می شود.

نوشته عمیق ترین استخر جهان اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

تعداد شهرهای نمونه گردشگری کشور اخیرا از 12 به 14 شهر ارتقا یافته است، اما به اعتقاد کارشناسان میراث فرهنگی، تاکنون برای بهره‌مندی از ظرفیت‌های گردشگری 12 شهری که در دولت گذشته به تصویب هیات وزیران رسیده بود، اقدامی صورت نگرفته است.

نوشته شهرهای نمونه گردشگری اما بدون امکانات اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

تا به حال دیده بودید به گل‌های آهکی یک غار آب بدهند تا رشد کنند؟ غارها هم مانند گل‌ها به توجه، مهربانی و آب نیاز دارند! این جمله رییس انجمن غارشناسان ایران است که در حین پاکسازی غار نخجیر به مناسبت روز «غار پاک» بطری آب بزرگی را به سختی از میان دالان‌ها بیرون می‌کشد و با آب درون بطری، یکی از غار نهشته‌ها را سیراب می‌کند.

به گزارش خبرنگار گردشگری ایسنا، غار نخجیر در پنج کیلومتری شهرستان دلیجان آرام گرفته است؛ غاری سه طبقه که گذرگاه طبقه دوم آن گردشگری شده و تا طول 1200 متری آن به شکل غیراصولی کف‌سازی شده است.

این غار که به روایتی 70 میلیون سال از عمرش می‌گذرد، در سال 1368 کشف شد که بعد از گذشت 13 سال از کشف‌اش تصمیم می‌گیرند آن را گردشگری کنند و با انفجاری دهانه آن را وسعت دادند و سکوتش را شکستند و از همان روز به بعد مرگ را بر آن آسان کردند!

تغییر اقلیم در نخجیر به خاطر حفر تونل!

در سال‌های بعد برای دسترسی گردشگران تصمیم گرفتند دهانه‌ای در انتهای غار ایجاد کنند تا هنگامی که آنها از یک دهانه وارد غار می‌شوند، از دهانه‌ای دیگر خارج شوند؛ این اقدام غیرکارشناسانه با اعتراض بسیاری از غارنوردان، دوستداران طبیعت و محیط‌زیست همراه شد که سرانجام بعد از تغییرات بوجود آمده در اقلیم نخجیر و مرگ بخش‌هایی از آن جلوی عملیات عمرانی برای پیشروی گرفته شد، اما صدماتی که به این موجود زیبا و جاندار وارد شد دیگر جبران نشد.

«فاطمه سبک‌خیز،» استاد دانشگاه ژئومورفولوژی استان اصفهان در بحث آسیب‌شناسی ژئوتوریسم غارها با نگاهی به غار نخجیر می‌گوید: در این غار رینستون، دراپری (پرده مانندها)، فلوستون، پاپ کورن‌ها یا همان نخودی شکل‌های بسیاری دیده می‌شود. سال 1378 ابتدای زمانی که تونلی به عمق 400 متر در حال احداث بود و هنوز به شکل کامل انجام نشده بود، از این غار دیدن کردم، بسیار شگفت‌زده شدم، چون غار کاملا پویا، زنده و بسیار زیبا بود.

مرگ پاپ کورن‌ها

او ادامه می‌دهد: در همان سال و در طول مسیر، مکان‌هایی نیز برای ساخت کافی‌شاپ تعبییه شده بود که الحمدالله شکل نگرفت. هنگامی که این تونل ایجاد شد، دوباره از این غار دیدن کردم، حدود 5 متری غار با کورانی از هوای سرد مواجه شدم که نتیجه حفر تونل بود و این باد موجب خشک شدن بخش‌هایی از آب موجود در غار می‌شد که بعد از آن دیگر تشکیل پاپ کورن‌ها را ندیدم و تا یک هفته افسرده بودم.

این کارشناس می‌افزاید: از آن پس غار را مُرده دیدم، چون با ایجاد این تونل اقلیم غار عوض شد؛ البته بعد از مدتی که در تونل ایجاد شده بسته شد، حال غار کمی بهتر شد.

بریدن سنگ نهشته‌ها

سبک‌خیز همچنین اظهار می‌کند: برخی افراد یادگاری‌هایی به روی دیواره‌های غار نوشتند که برای پاک کردن آن اسپری‌ها و رنگ‌های سفید استفاده کرده‌اند که کار غیر اصولی است و از رشد غار نهشته‌ها جلوگیری می‌کند. از طرفی برای آنکه سر بازدیدکنندگان به «استالاکتیت‌ها» (رسوبات آهکی که از سقف غار آویزان می‌شوند) نخورد، به شکل غیرحرفه‌ای آن را برش زده‌اند که انجام چنین کاری از دست گردشگران برنمی‌آید.

او اضافه می‌کند: در هیچ کجای دنیا نمی‌آیند برای نهایت 20 گردشگر با نورافکن‌های بزرگ که گرمای بسیاری ایجاد می‌کند، مسیر یک غار را روشن کنند؛ بلکه از کلاه ایمنی که چراغ سر دارد استفاده می‌کنند تا هم در مصرف برق صرفه‌جویی شود و هم به غار آسیب نرسد. اما گرمای نورافکن‌هایی که در این غار نصب شده به غارنهشته‌ها آسیب می‌رساند و شرایط رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها را فراهم می‌کند.

درگیری به خاطر اجازه نداشتن برای گرفتن عکس

طبق مشاهده خبرنگار ایسنا، غار نخجیر در روز «غار پاک» پذیرای جمعیت بسیاری از گردشگران ناخوانده بود که بسیاری از آنها بدون راهنما از غار دیدن می‌کردند. گرچه آنهایی هم که با راهنما پا به درون غار می‌گذاشتند چندان به توصیه‌ها گوش نمی‌کردند و علی‌رغم توصیه‌های آنان مبنی بر عکس نگرفتن، به محض اینکه راهنما رویش را برمی‌گرداند عکس‌شان را می‌گرفتند! در برخی از موارد هم نزدیک بود کار به درگیری منجر شود که در نهایت با سکوت راهنمایان ختم به خیر می‌شد. گرچه به گفته یکی از غارنوردان، نور یا فلشی که گرما نداشته باشد به غارنهشته‌ها آسیب نمی‌رساند.

هجوم گردشگران برای بازدید

هزینه ورودی برای بازدید غار 5 هزار تومان است و معمولا هر 10 دقیقه، یک گروه 10 نفره از غار دیدن می‌کنند؛ اما در این روز به دلیل ازدیاد جمعیت، گردشگران برای اینکه هر چه زودتر داخل غار شوند، تحمل آنکه این زمان را صبر کنند نداشتند و آنهایی هم که به همراه خانواده‌هایشان آمده بودند با گروه‌هایی بیش از این تعداد وارد غار می‌شدند، تا جایی که حتی گروه غارنوردان و دوستداران محیط زیست هم نمی‌توانستند به خاطر شلوغی کار پاکسازی را انجام دهند.

تفاوت مدیریت در«نخجیر» با غار«جعیتا» در لبنان

این در حالی است که در همین کشور لبنان که فاصله چندانی از ایران ندارد، غاری به نام «جعیتا» وجود دارد که جلوی ورودی غار کمدهایی گذاشته‌اند که تمام وسایل گردشگران را می‌گیرند و کلید کمد را تحویل آنها می‌دهند، سراسر غار هم مجهز به دوربین مدار بسته است و به محض اینکه گردشگری به طور مخفیانه عکس بگیرد، حراست غار وارد عمل می‌شود و گردشگر را به بیرون هدایت می‌کند. بخش‌هایی از کف غار هم به وسیله شیشه محافظت می‌شود.

غارنوردی با کت و شلوار و کفش پاشنه بلند!

کف‌سازی غیر اصولی نخجیر حرف تازه‌ای نیست و به قول «فاطمه سبک‌خیز»، حتی آقایان هم می‌توانند با کت و شلوار و بدون آنکه خاکی شوند از غار بازدید کنند. گرچه دیده می‌شد بسیاری از گردشگران خانم هم با کفش‌های پاشنه بلند، غارنوردی را به جا آوردند!

گردشگران در طول بازدید از مسیر و در قسمت‌هایی که راه باریک می‌شد با گرفتن غارنهشته‌ها، به بسیاری از آنها آسیب می‌رساندند یا حتی از شکل‌گیری قندیل یا بلورها جلوگیری می‌کردند زیرا هیچ آگاهی نسبت به این میراث گرانبها نداشتند و کسی قبل از ورود آنها به غار توجیهشان نکرده بود. از طرفی راهنمایان هم بیشتر در نگرفتن عکس تذکر می‌دادند و در برابر لمس غارنهشته‌ها توسط بازدیدکنندگان سکوت می‌کردند.

انتخاب اسم‌های کارتونی برای سنگ نهشته‌ها

معرفی غیرعلمی غار نهشته‌ها از دیگر نکات قابل توجه است. در طول مسیر برخی از غارنهشته‌ها با تابلوهایی به نام «تمساح»، «بچه فیل»، «لاک‌پشت» یا «کرگدن» و ... معرفی شده‌اند که نه تنها گردشگر ایرانی را با اطلاحات علمی غار آشنا نمی‌کند حتی ممکن است برای گردشگر خارجی هم ابهام ایجاد کند که این اصطلاح یعنی چه؟!

در طول مسیر نخجیر شکاف‌هایی دیده می‌شود که در قسمت‌هایی خود غار آن را ترمیم کرده‌ است، اما درباره به وجود آمدن این شکاف‌ها دو تعبیر وجود دارد، برخی از شکاف‌ها به شکل طبیعی و بر اثر فشار هوایی که از درزها وارد می‌شوند شکل می‌گیرند و برخی دیگر هم که حد فاصله 400 متری تونل ایجاد شده‌اند به خاطر انفجاری که برای ایجاد تونل انجام شده، شکل گرفته است.

تخریب غارها با سر و صدا و دی اکسیدکربن

البته سر و صدا نیز می‌تواند به ایجاد شکاف در غار دامن بزند. بسیاری از گردشگران که با بچه‌های کوچک وارد غار می‌شدند، بدون آنکه متوجه باشند سر و صدا چه آسیب‌هایی می‌تواند به آن وارد کند از جیغ فرزندانشان به وجد می‌آمدند و حتی در گاهی موارد خودشان هم با فریادشان فرزندانشان را همراهی می‌کردند! از این‌ها گذشته دی اکسید کربن حاصل از تنفس گردشگران برای حال غار اصلا خوب نیست.

در طول مسیر بازدید از غار، نخاله‌های حاصل از مصالح ساختمانی برای آماده‌سازی دیده می‌شد، از لاشه‌های پراژکتورها گرفته تا کیسه‌های سیمان. به گفته یکی از غارنوردان، عملیات پاکسازی تا 400 متری اول از طول 1200 متری غار انجام شده و بیشتر زباله‌های خارج شده را مصالح به کار رفته برای آماده‌سازی غار به انگیزه گردشگری کردن تشکیل می‌داد، از براده‌های آهن‌ تا لوله‌ها و کابل‌های برق‌، کلاه‌های صنعتی و مواد پلاستیکی.

چه لزومی دارد همه از غارها بازدید کنند؟

گرچه اقدامات خوبی هم برای کمک به غار نخجیر صورت گرفته است؛ مثلا تالاری که به اسم «عروس» نامگذاری شده، بسته شد تا ورود گردشگران آسیب بیشتری به آن نرساند. از طرفی گردشگران نمی‌توانند با خودشان کیف دستی یا خوراکی وارد کنند. اما آیا واقعا همه باید از غارها دیدن کنند؟ بهتر نیست تنها گردشگرانی که به این زیبایی‌ها علاقه دارند و اطلاعات کافی هم دارند از آن دیدن کنند؟ یا تنها آنهایی که علاقه دارند به همراه گروهای غارنورد و بعد از گذراندن دوره‌ی آموزشی، دیدن این زیبایی‌ها را تجربه کنند؟

از طرفی می‌توان در محوطه بیرونی غار برای گردشگران یک کلاس آموزشی چند دقیقه‌ای گذاشت و آنها را با رفتن به چنین مکان‌های طبیعی و از خطراتی که ممکن است برایشان رخ بدهد مطلع کنند، تا آنهایی که به اصطلاح برای تماشای غار آمده‌اند بدون هیجان از جایی که به دیدنش آمده‌اند یا به زیبایی‌های آن توجه کنند، برنامه برگشت به خانه‌شان را نچینند و حداقل متوجه باشند برای دیدن چه چیزی هزینه کرده‌اند و برای حفظ این میراث دل بسوزانند نه آنکه به دنبال آن باشند تا یکی از قندیل‌ها را برای یادگاری با خود به خانه ببرند! زیرا حتی همان بلورهایی که روی زمین می‌افتند اگر آب به آنها برسد، رشد می‌کنند.

شاید برخی از ما هم با جمله یکی از کارشناسان غارنورد موافق باشیم که معتقد است، ای کاش تنها در روز«غار پاک» برای احترام به غارها هم که شده درهایشان را ببندیم تا طبیعت با خودش خلوتی داشته باشد. همانگونه که ما آدم‌ها نیز در برخی مواقع نیاز داریم با خودمان خلوت کنیم.

نوشته غارنوردی با کفش پاشنه بلند! اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

شهرستان خاش با جاذبه های زیبای طبیعی و تاریخی بویژه بام شرق ایران، تفتان سرفراز، چون نگین انگشتری الماس در کویر شرق ایران می درخشد و تلالو زیبایی های دامنه تفتان، مزارع برنج، نخیلات، میوه های سردسیری و گرمسیری و رودخانه های جاری، هر رهگذری را مجذوب می کند.

راستی چه روستای زیبایی، باغبان یکی از باغ های «جون آباد» می گفت: از زردآلو منحصر به فرد «جون آباد» نمی توان گذشت، درشتی، شیرینی، پرآبی و رنگ زرد و قرمز آن محال است مجذوب تان نکند.

آنقدر تعریف کرد که طاقت نیاورده و برای رسیدن به زردآلو «جون آباد» قصد سفر به درون روستا را کردیم اما باغبان خوش سیما و مهربان با شرمندگی خاصی گفت: عزیزانم اگر فصل زردآلو بود خودم برایتان تهیه می کردم اما افسوس که شرمنده مهمانانم شدم.

خیلی تعارف کرد که ساعاتی را در خانه اش میزبان ما باشد، اما دیر وقت بود و باید به سفر ادامه می دادیم.

طی طریق کردیم، 30 کیلومتری مانده به خاش تابلویی رنگ و رو رفته به محیطی پر رنگ و لعاب و زیبا و کم نظیر هدایتمان کرد.

وقتی مسیر تفتان را طی می کنید باورتان نمی شود که در سیستان و بلوچستان چنین مناظر سرسبز و بکر و جذاب وجود داشته باشد، دامنه تفتان با روستاهای سرسبز و باغ ها و جویبارهای فراوان لذت سفر فراموشی نشدنی را برای ما رقم زد.

شهرستان مرزی خاش در استان سیستان و بلوچستان ظرفیت ها و توانمندی های ارزشمند گردشگری، تفریحی و سیاحتی را در خود جای داده که برخی از آنها را با توصیف و تحلیل نمی توان تشریح کرد، باید از نزدیک نظاره کنید تا خلاقیت خالق یکتا بیش از پیش برایتان نمایان شود.

جاذبه های طبیعی

کوه تفتان: کوه آتشفشان نیمه فعال تفتان (بام شرق ایران) در 35 کیلومتری شمال شرقی شهر خاش واقع شده است و دارای سه قله معروف از جمله «چهل تن» و «تفتان» است.

ارتفاع قله تفتان 4050 متر است و از دهانه قله دود آتشفشانی مرکب از بخار آب، خاک و گاز گوگرد خارج می شود، برف سفید و گوگرد زرد رنگ بر قله این کوه سربه فلک کشیده عروس زیبایی را تداعی می کند که تور سفیدی همراه با شال زرد رنگ بر سرکرده و خودنمایی می کند.

این قله زیبا همه ساله پذیرای گردشگران و کوهنوردانی است که از اقصی نقاط کشور به این منطقه سفر می کنند و محو زیبایی آن می شوند.

مناسبترین زمان برای صعود به قله تفتان فصل بهار بویژه فروردین و اردیبهشت است که آب و هوای ملایم و پاکیزه همراه با بوی معطر پونه و سایر گیاهان وحشی به زیبایی انسان را مجذوب می کنند.

تفتان دارای پوشش گیاهی با غنای گونه ای بالا از جمله بنه، کسور، بادام کوهی، انجیر کوهی، زرشک، آویشن، کاسنی، پونه، آرچین و غیره است.

علاوه بر قله در اطراف تفتان مناظر و باغات زیبا و چشمه های متعددی است که از آن جمله چشمه های آب معدنی جم چین، امنی و چشمه آب گرم برابک.

در سال 1381 در شورایعالی حفاظت محیط زیست به عنوان اثر طبیعی - ملی ثبت گردید و محدوده آن در نقشه توپوگرافی از منحنی تر از 3700 متر به بالا تعیین شده و گستره آن در حدود 218 هکتار است، بر این اساس طبق قانون، یکسری مقررات خاص آثار طبیعی ملی از جمله ورود، عبور و توقف در محدوده مذکور بدون تحصیل پروانه از سازمان حفاظت محیط زیست ممنوع بوده و همچنین حمل سلاح، بوته کنی، قطع اشجار، تعلیف احشام و تخریب محیط زیست اکیداً ممنوع است.

به منظور معرفی بیشتر این منطقه تابلوهای شناسایی در مسیر دسترسی نصب شده است.

مسیرهای دسترسی به تفتان از طریق روستای نارون وکوته واقع در کیلومتر 55 جاده خاش – زاهدان، از طریق روستای کلچات واقع در کیلومتر 25 جاده خاش - زاهدان است.

رودخانه کاواری

این رودخانه زیبا در منطقه گوهرکوه از توابع بخش نوک آباد واقع شده که پوشیده از نی و در زمان پرآبی پذیرای پرندگان مهاجر است.

مسیر دسترسی به آن از طریق جاده نوک آباد در 60 کیلومتری جاده خاش - زاهدان به طرف گوهرکوه و سپس کاواری است.

چشمه گل فشان پیر گل

این چشمه زیبا که گل از آن تراوش می کند در 70 کیلومتری جنوب غربی خاش و در کانون زیستی عشایر واقع در کوه های سیاه بند در شرق بزمان قراردارد.

وسعت آن حدود هشت هکتار و ارتفاع آن از سطح دریا 1650 متر می باشد.

این منطقه دارای چشمه های متعدد آب معدنی و جوشان به صورت گل فشان است.

رسوبات به جای مانده پس از خشک شدن، رنگی روشن پیدا کرده و در نهایت رنگ زرد را به معرض نمایش می گذارد.

پوشش گیاهی این منطقه عمدتاً بنه، انجیر کوهی، بادام کوهی، قیچ، گز و زیتون وحشی و غیره است.

راه دسترسی به آن از طریق روستای کارواندر و گونیچ واقع در کیلومتر 65 جاده خاش- ایرانشهر و از جاده خاکی اطراف کوه های سیاه بند می باشد.

این محدوده نیز در سال 1381 در شورایعالی حفاظت محیط زیست به عنوان اثر طبیعی ملی ثبت شد از این رو مقررات تعیین شده برای اثر طبیعی ملی تفتان در خصوص پیرگل نیز قابلیت اجرایی دارد.

غار پوسه

این غار در 43 کیلومتری جاده خاش به زاهدان واقع شده است.

غار در دره ای واقع در منطقه نارون با دهانه ای به ارتفاع 3 متر و طول تقریبی 25 متر وجود دارد در داخل آن آب به طرف خارج روان می باشد که برای کشاورزی استفاده می شود.

در زمان بارندگی و جاری شدن سیل فصلی در جهت شمال غار آبشاری به ارتفاع 15 متر ایجاد که منظره بسیار جالبی پدید می آید و از مناطق بکر و زیبای تفرجگاهی است که مردم استان بویژه شهرستان خاش برای تفریح به آنجا سفر می کنند. گونه های گیاهی موجود در اطراف غار قیچ، گز، نی، بنه و غیره است.

چشمه آبک زیر

این چشمه در روستای نرون از روستاهای اطراف تفتان واقع شده است. این چشمه آب بسیار سرد و گوارایی دارد.

سرو زربین دهپابید

این درخت 1200 ساله در روستای «دهپابید» از توابع بخش نوک آباد در دامنه کوه شاه در 65 کیلومتری مسیر خاش - زاهدان قراردارد.

به گفته اهالی این درخت کهنسال قبلاً محل زیارت بوده و زمانی که مردم به اسلام ایمان آوردند درخت توسط روحانیون منطقه به آتش کشیده شد و آثار سوختگی در شاخه های آن دیده می شود.

از این گونه درخت یک اصله در منطقه گروک، یک اصله در چلنگ از توابع بخش نوک آباد و یک اصله در روستای سنگان وجود دارد.

راه دسترسی به درخت دهپابید از طریق روستای دهپابید در 65 کیلومتری جاده خاش - زاهدان می باشد.

رودخانه کارواندر

این رودخانه واقع در 60 کیلومتری مسیر شهرستان خاش به ایرانشهر دارای آبشاری زیبا و پوشش گیاهی مانند نخل، گز، پونه، بومادران، قیچ و گیاهان مردابی از جمله نی و امثال آن است.

راه دسترسی به آن از طریق روستای کارواندر در 60 کیومتری جاده خاش - ایرانشهر است.

سردریا

سردریا در 45 کیلومتری شمال شرق شهرستان خاش و در اطراف تفتان واقع شده است. میزان آب آن در طول سال متغیر است.

در فصل بارندگی به حداکثر می رسد و در فصل مهاجرت پرندگان، پذیرای پرندگانی از جمله آبچیک، کاکایی و... می باشد.

پوشش گیاهی اطراف آن عمدتاً آرچین، بنه، بادام کوهی، پونه و... است.

جاذبه های فرهنگی شهرستان خاش

قلعه حیدر آباد: در حومه جنوب شرقی شهر، در انتهای خیابان 24 متری رودکی قلعه حیدر آباد خونمایی می کند. مصالح این بنا تماماً از خشت خام و گل و نقشه اصلی آن به صورت مستطیل شکل است. در ساخت این بنا از تزئینات معماری خاصی بهره گرفته شده که می توان به تزئینات کنگره ای شکل نیم دایره ای متمایل به بیضی اشاره کرد.

معماری این بنا مربوط به دوره اسلامی است.

مسجد جامع خاش: این مسجد در مرکز شهر و در حاشیه خیابان امام خمینی (ره) واقع شده است. احداث ساختمان اصلی مسجد در حوالی سال های 1307 هـ.ش همزمان با شکل گیری هسته اولیه شهر خاش باز می گردد.

این بنا مرکب از دو قسمت عمده، یکی ساختمان اصلی مسجد و دیگری مناره الحاقی آن است. مناره آجری مسجد در جنوب غربی ساختمان قرار گرفته و زیباترین تزئینات آجری موجود در استان می باشد.

زیارتگاه مرتضی علی (ع): این بنای سنگی آجری در دل بیابان و حومه جنوب شرق شهر خاش بر روی تپه ای کوچک آرمیده است. عده ای آن را مسجد و برخی بقایای آتشکده می دانند. برخی هم بر این ادعا هستند که این ساختمان مقبره شخصی از بزرگان خاندان آل علی(ع) است.

این بنا که به دوره تیموری - صفوی نسبت داده می شود از دو قسمت تشکیل شده که یکی مقبره زیارتگاه اصلی و دیگری محل اقامت زوار که در شمال شرق و رو در روی آن واقع شده است.

از دیگر آثار و ابنیه تاریخی این شهرستان می توان به بازارچه سرپوش، آسیاب آبی سنگان، قلعه ناصری و قلعه ایرندگان و برج قدیمی بلو اشاره کرد که بیشتر آنها در شمار آثار ملی کشور به ثبت رسیده اند.

خاش در 185 کیلومتری جنوب زاهدان مرکز استان سیستان وبلوچستان و در مسیر شاهراه محور توسعه شرق کشور واقع شده است.

نوشته خاش، نگینی در قلب کویر شرق اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

نوشته نمک‌درمانی در یکی از بزرگ‌ترین غارهای ایران اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

نوشته سفر به «آبشار آیینه‌ورزان» در 70 کیلومتری تهران اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.

نوشته حضور 20 کشور در جشنواره اقوام گلستان اولین بار در توریست ها - گردشگری - جهانگردی - ایرانگردی پدیدار شد.