به گزارش جام جم آنلاین ، مجموعه کاخ سلیمانیه بین سال‌های 1224 و 1227 هجری قمری به دستور فتحعلی‌شاه قاجار در یکی از منزلگاه‌های حد فاصل تهران و چمنگاه سلطانیه زنجان در ییلاق خوش آب و هوای کرج ساخته و بعدها به نام پسرش سلیمان میرزا، حاکم منطقه کرج سلیمانیه نامگذاری شد.

مجموعه ثبت ملی شده سلیمانیه در شکل اول، دارای ساختمان‌های متعدد از جمله عمارت گلشن، عمارت در قرمز، باغ فرش‌آباد، باغ اول و دوم، ساختمان کلاه‌فرنگی و ساختمان‌های متعدد دیگری بوده که از این مجموعه بزرگ، تنها ساختمان کوشک آن باقی مانده است.

این بنا، جزو نخستین بناهای ایران است که روی پایه (پیلوت) ساخته شده است. فضای داخلی بنا با تزئینات گچبری و نقاشی دیواری آراسته شده و اهمیت و ویژگی خاص آن به لحاظ دو تابلو دیواری (رنگ و روغن) از سلاطین قاجار است که روی دیوارهای شرقی و غربی تالار مرزی ترسیم شده است.

تابلوی شرقی، آغا محمدخان بنیانگذار سلسله قاجار را به همراه سران ایل قجر نشان می‌دهد و در تابلوی غربی،‌ فتحعلی‌شاه قاجار نشسته بر تخت به همراه فرزندانش به تصویر کشیده شده است.

معمار مجموعه سلیمانیه، محمدحسین‌خان نظام‌الدوله اصفهانی معروف به صدر اصفهانی از معماران برجسته آن دوران است. نقاش تابلوها هم عبدالله‌خان نقاش‌باشی از هنرمندان بنام مشهور دوران قاجار بوده است.

ضمیمه نوروزی جام جم

به گزارش جام جم آنلاین ، یکی از این مناطق که به تفرجگاهی برای شهروندان این استان و دیگر هموطنان تبدیل شده و در کنار برخورداری از چشمه و آبشار از هوای مطبوع و دلپذیری برخوردار است، پارک ملی «بابا امان» بجنورد است.

این تفرجگاه که در 10 کیلومتری شمال شرقی بجنورد و در حاشیه جاده اصلی بجنورد ـ مشهد واقع شده، با پارک جنگلی و استخرهای دیدنی‌اش همواره مسافران بسیاری را برای رفع خستگی به سوی خود می‌کشاند، بویژه به‌دلیل قرار داشتن در کنار جاده اصلی یکی از محل‌های اصلی اتراق مسافران و زائران امام هشتم است که برای سفر به مشهد از مسیر خراسان شمالی عبور می‌کنند.

در گردشگاه بابا امان چشمه‌ای وجود دارد که از دل صخره می‌جوشد و آب آن به استخرهایی می‌ریزد که با اختلاف سطح ساخته شده تا آبشارهای مصنوعی تولید کند.

چشمه بابا امان جزو دسته آب‌های سولفاته کلسیک و سدیک است و مصرف آن صفراآور و ملین و تسهیل‌کننده اعمال گوارشی و دافع سموم است. این پارک که به‌عنوان منطقه نمونه گردشگری ملی انتخاب شده و یکی از قدیمی‌ترین پارک‌‌های گردشگری در ایران است، امکاناتی چون متل، رستوران، سوپرمارکت، نانوایی، محل استراحت خانواده‌ها و محیط بازی برای کودکان و نمازخانه را در دل خود و در آغوش تپه ها، درختان انبوه و مناظر تماشایی جای داده است و هوای لطیف و شب‌های دل‌انگیز و زیبای آن، هر گردشگری را به‌سوی خود جذب می‌کند.

همچنین روی تپه‌ای از بابا امان محلی به نام قوری و سماور وجود دارد که آنجا محلی برای استراحت کوتاه مدت و نوشیدن چای ساخته شده و دلیل نامگذاری آن هم وجود نمادی بزرگ از قوری و سماور بزرگ به ارتفاع بیش از چهار متر است.

از دیگر جاذبه‌های باباامان وجود شاخه‌ای از رودخانه اترک است که از کنار آن می‌گذرد که باعث شده علاقه مندان علاوه بر ماهیگیری، اوقات فراغت لذت بخشی را کنار آن سپری کنند.

چند استخر پرورش ماهی قزل‌آلا نیز در قسمتی از پارک وجود دارد که توسط بخش خصوصی اداره می‌شود و تبدیل به مرکزی برای ماهیگیری تفریحی و طبخ آن در همان محل شده است.

ضمیمه نوروزی جام جم

به گزارش جام جم آنلاین ، یکی از آبشارهای مهم این استان که دیدنش خالی از لطف نیست، آبشار روستای کله سیران طارم است که اتفاقا بلندترین آبشار دائمی استان زنجان نیز محسوب می‌شود و علاقه‌مندان بسیاری را به سوی خود جذب می‌کند.

این آبشار دائمی است و هنگام بارش باران به اوج شکوه و زیبایی خود می‌رسد. آبشار روستای کله سیران در روستایی به همین نام در نزدیکی روستاهای انذر و گوهر طارم قرار گرفته و مسیر آن از شهر زنجان و جاده تهم نزدیک‌تر است.

درواقع روستای کله سیران یکی از دورترین روستاهای شهرستان طارم در استان زنجان بوده و در فاصله 55 کیلومتری شهر گیلوان و در ساحل راست رودخانه قزل اوزن واقع شده است.

سفر به این روستا در فصل بهار و تابستان و استفاده از هوای دلپذیر و طبیعت سرسبز آن و همچنین تماشای منظره آبشار، می‌تواند یک روز مفرح و شاد را برای هر خانواده ایرانی رقم بزند.

این روستا یک امامزاده به نام محمدباقر هم دارد که در مرکز روستا قرار گرفته و حال و هوای معنوی و باصفایی به طبیعت روستا می‌بخشد.

از دیگر آبشارهای استان زنجان می‌توان به آبشار شارشار اشاره کرد که در منطقه «تهم» در شمال شرقی شهر زنجان در میان سنگ‌‌های صخره‌ای قرار دارد.

این آبشار که با دریاچه مصنوعی سد تهم حدود پنج کیلومتر فاصله دارد و از تفرجگاه‌های مهم شهر زنجان به شمار می‌رفته، متاسفانه اکنون در زیر دریاچه سد مدفون شده است.

سد تهم به منظور تامین آب شرب اهالی زنجان ایجاد شده و ساخت آن گرچه به دفن آبشار منجر شده، اما فضای دل‌انگیز دریاچه سد و پیرامون آن، خود به تفرجگاه زیبایی برای شهروندان زنجانی تبدیل شده است.

دریاچه سد تهم که در فاصله ۱۵ کیلومتری شمال غربی شهرستان زنجان و در هشت کیلومتری پایین‌دست روستای تهم قرار گرفته، دارای آب زلالی است که وجود درختان غوطه ور در آب در اطراف آن، به مانند تابلوهای نقاشی جلوه می‌کنند.

این منطقه یکی از تفریحگاه‌‌های بزرگ و معروف شهر زنجان است که امکان فعالیت‌های تفریحی همچون ماهیگیری و ورزش‌های آبی مانند قایقرانی در آن وجود دارد.

در این دریاچه ماهیانی همچون کپور، زردپر و شیربت زندگی می‌کنند. سه آبشار زیبای روستای وزنه‌سر نیز از دیگر آبشارهای دائمی استان زنجان است. روستای وزنه‌سر از توابع بخش دررام شهرستان آب‌بر استان زنجان است .

ضمیمه نوروزی جام جم

به گزارش جام جم آنلاین ، این جنگل زیبا که با آبراهه‌هایش، پرندگان زیبا و طبیعت بکر وحشی‌اش از جاذبه‌های دیدنی استان به شمار می‌رود، در ناحیه ساحلی خلیج گواتر در نزدیکی محلی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می‌ریزد، قرار دارد.

نکته شگفت‌انگیز این گونه گیاهی، آن است که بی‌نیاز به آب شیرین و در آب‌های شور دریای جنوب می‌روید.

جنگل‌ های حرا علاوه بر سیستان و بلوچستان، در دو استان هرمزگان و بوشهر می‌رویند. اما اگر سفر به چابهار را در برنامه خود دارید، فقط به تماشای جنگل‌های زیبای حرا بسنده نکنید، چون منطقه چابهار جزو معدود مناطق کشور است که مملو از جاذبه‌های بی‌نظیر و کم نظیر طبیعی و تاریخی است. به طور مثال فرش خزه‌ها یکی از پدیده‌های طبیعی و ژئوتوریسمی منطقه است که به‌وفور در امتداد ساحل دیده می‌شوند

فرش خزه‌ها صبح زود و هنگام جزر روی ساحل صخره‌ای قابل مشاهده‌اند. تلفیق رنگ سبز تند و پررنگ با آبی دریا در تلالو خورشید، بی‌شک یکی از زیباترین تابلوهای هستی است که وزش نسیم از سمت دریا، زیبایی آن را دو چندان می‌کند.

تالاب لیپار هم یکی دیگر از مناطق زیبا و طبیعی منطقه است که در نزدیکی روستای رمین و در 15کیلومتری شرق چابهار در مسیر جاده ساحلی چابهار ـ گواتر قرار گرفته است. لیپار، چشم‌انداز فوق‌العاده‌ای دارد.

رویش گونه‌های بلوط و گزنه در آب، صحنه فوق‌العاده زیبایی خلق کرده که در هیچ جای دیگر ایران دیده نمی‌شود. ساحل صخره‌ای هم یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی چابهار است که در آن پدیده موج فشان را می‌توان دید که ارتفاع این امواج به 15 متر می‌رسد.

خلیج چابهار هم زیباترین جلوه گاه طلوع و غروب خورشید در دریاست. رودخانه باهوکلات چابهار یکی از پرآب ترین رودهای بلوچستان و عامل اصلی حیات در جنوب این منطقه و محل زندگی تمساح ایرانی است.

ضمیمه نوروزی جام جم

به گزارش جام جم آنلاین ، اما یکی از شگفتی‌های این استان، روستاهای پلکانی آن است، از جمله روستاهای پلکانی پالنگان، اورامانات تخت و... که به ماسوله می‌مانند. شاید روستای اورامانات تخت که به هزار ماسوله مشهور است، مهم‌ترین این روستاها باشد که در جنوب شرقی مریوان واقع شده و برگزاری مراسم پیر شالیار آن مورد توجه گردشگران قرار دارد.

پالنگان یکی از روستاهای دهستان ژاورود از توابع شهرستان کامیاران در ۴۷ کیلومتری شمال‌غرب این شهر و در دره تنگی‌ور قرار دارد. رودخانه خروشان تنگی‌ور از میان این روستا می‌گذرد و آن را به دو قسمت تقسیم می‌کند. خانه‌های روستا با سنگ و بیشترشان به صورت خشکه چینی ساخته شده‌اند.

روستای دولاب نیز یکی دیگر از روستاهاست. دولاب در 40 کیلومتری جنوب شهر سنندج در دامنه کوه معروف اوالان، مابین شهر سنندج و کامیاران، از توابع بخش موچش، منطقه اورامان ژاورود شرقی واقع شده است.

قدمت روستای دولاب به بیش از 900 سال پیش می‌رسد. می‌گویند کسی که روستای دولاب را بنا کرد، فردی به نام اسفندیار بود که مقبره‌اش در قبرستانی به نام سید اسحاق قرار دارد که روبه‌روی روستا واقع شده است.

روستای دولاب، آب و هوای معتدل کوهستانی دارد. حدود 160چشمه دائمی، این روستا را زینت بخشیده‌اند و برای همین نیز نامش دولاب یعنی دول ئاو گذاشته است.

مردمان این روستا شافعی مذهب هستند و به زبان کردی و با لهجه اورامی صحبت می‌کنند. این روستا دارای چهار مسجد و خانقاهی متعلق به دراویش قادریه است که در پایین روستا واقع شده و قدمت آن به 270 سال می‌رسد.

ضمیمه نوروزی جام جم

به گزارش جام جم آنلاین ، این شهر را باید بهشت عاشقان طبیعت نامید. ازجمله مناطق گردشگری این شهر می‌توان به کوه گل‌، چشمه می‌شی، دشتک و... اشاره کرد. برای سفر به این شهر می‌توان از جاده یاسوج یا از بزرگراه اصفهان ـ سمیرم به سی‌ سخت رفت.

دریاچه کوه گل در شمال شرقی شهر سی‌سخت و حدود هشت کیلومتری آن، همچون نگین آبی انگشتری می‌درخشد و اطرافش را گل‌های نرگس، بنفشه و زنبق آراسته است. این دریاچه که در ارتفاعات دامنه نزدیک به قله کوه گل دنا واقع شده، دارای جاده دسترسی آسفالته تا اردوگاه است. با دقایقی کوهپیمایی می‌توان به این گوهر زیبا رسید. عاشقان غارنوردی دیدن غار نِوِل در کوه گل را از دست ندهند.

چشمه میشی یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی این شهر است که در چهار کیلومتری شمال شرقی شهر سی‌سخت قرار دارد و یکی از پرآب‌ترین و خنک‌ترین چشمه‌های زاگرس به شمار می‌رود که آن را چشمه «بشو» نیز می‌نامند.

دشتک، دشتی کوچک در فاصله هشت کیلومتری غرب سی‌سخت و در دامنه رشته کوه سر به فلک کشیده دنا واقع است. ویژگی برجسته دشتک وجود جنگل‌های آکنده از بلوط است. اگر به شوق دیدن کوه دنا راهی کوه‌های زاگرس شده‌اید، بازدید از منطقه زَنگویی را از دست ندهید. زنگویی که در فاصله دو کیلومتری غرب سی‌سخت واقع شده، پوشیده است از بوته‌های خوشبوی جاشیر، قارچ‌های کوهی، بوته‌های گینه، گل‌های شقایق و سنبل و آلاله و لاله‌های واژگون. بهترین زمان برای گردش در زَنگویی، فروردین تا اواخر اردیبهشت‌ماه است.

ضمیمه نوروزی جام جم

به گزارش جام جم آنلاین ، برای اولین هفته بعد از تعطیلات در صفحه ایرانگردی شما را مهمان آثار و جاذبه‌های تاریخی یزد می‌کنیم. شهری که مردمش به مهمان‌نوازی شهره‌اند و لهجه شیرین‌شان شهره عام و خاص است.

مسجد جامع کبیر

بنای فعلی مسجد جامع کبیر یزد در اصل توسط سیدرکن‌الدین روی مسجد جامع عتیق که در اوایل قرن ششم هجری قمری ساخته شده‌ بود، بنا شد.

این مسجد به لحاظ معماری از نمونه‌های شاخص مساجد جامع در کشور است. سر در رفیع، گنبد دوپوش و خوش‌تناسب و نیز تنوع فضاها، جلوه‌گاه ذوق و هنر و مهارت هنرمندان مسلمان ایران است.

نمای ایوان رفیع با مجموعه‌ای از زیباترین تزئینات کاشی معرق و نقوش اسلیمی و گیاهی و نیز گره‌چینی پوشانده شده، علاوه بر تزئینات منحصر به فرد آجرکاری و اجرای آن با خط کوفی بنایی، 110 اسم از اسماء مبارکه الهی به صورت هماهنگ و کاملا هنری در زیر ایوان، بر زیبایی این اثر دوچندان افزوده است.

مناره‌ها با 52 متر ارتفاع نیز از عناصر بی‌بدیل و شگرف این مسجد است. در یک نگاه می‌توان گفت؛ تنوع کاشیکاری معرق و معقلی، کتیبه‌های ثلث و کوفی، مقرنس‌های معرق و گچی، خطوط بنایی، انواع طاق و تویزه، کاربندی و گره‌کاری این مسجد دارای اهمیت فراوان است.

قبه 12 امام

این قبه از قدیمی‌ترین بناهای برجای مانده از گذر تاریخ در محله فهادان است. این بنا از بناهای شاخص آجری و نمونه‏‏های سبک غالب در معماری به شمار می‌رود که به دلیل سبک بنا و نقش و نگار کتیبه کوفی‌اش شایان توجه است.

قبه‎ 12 امام شامل تک گنبدی است به صورت یک چهارضلعی که به هشت ضلعی تبدیل می‎‎شود و گنبد روی هشت ضلعی قرار دارد.

این بنا در حال حاضر قدیمی‎ترین بنای تاریخ‎دار یزد محسوب می‎‎شود و به استناد کتیبه کوفی رنگ‎آمیزی بالای محراب، قبه به سال 429 ه‌.ق در زمان ابوجعفر علاءالدوله بن کاکویه دیلمی بنا شده و به احتمال زیاد مدفن خودش است.

قبه، بنایی است چهار ضلعی با گنبدی بر فراز آن که نقش و نگارهای خط کوفی و نقاشی در گریو گنبد، بالای محراب و قاب‎بندی‎های آن و گچبری‎‎هایی در ازاره داخلی به چشم می‌خورد.

بنا از خشت و گل ساخته شده و در بیرون آجری است. قبه 12 امام از جمله بناهای آرامگاهی شاخص در معماری ایران است.

مجموعه‎‎ امیر چخماق

امیر جلال‏ الدین چخماق شامی توسط شاهرخ تیموری به حکومت یزد منصوب شد. وی در قرن نهم هجری قمری با کمک همسرش فاطمه خاتون (ستی‎‎فاطمه)، در این مکان میدانگاه و در اطراف آن آب‎انبار، خانقاه، مدرسه، کاروانسرا، چاه آب، بازار و از همه مهم‌تر در سال 841 ه.ق مسجد امیر چخماق (مسجد جامع نو) را بنا نهاد.

این مسجد دارای گنبدی عظیم و صفه‎‎ای عالی و دو شبستان زمستانی و تابستانی است. محراب مسجد دارای سنگ مرمرین زیبایی است که اطراف آن با کاشی‎های معرق تزئین شده و آیاتی از قرآن روی آن نقش شده است.

در قسمت سر در شرقی مسجد بر روی کتیبه‌ای از کاشی معرق به خط ثلث اثر محمدشاه حکیم، تاریخ ساخت و بانیان این مسجد نوشته شده است.

بقعه ستی فاطمه نیز علاوه بر مدفن بانی (همسر امیرچخماق) نمونه منحصر به فرد از تزئینات طلاچسبان و شیوه گنبد خیاره‌ای است که شیوه اجرای این گنبد در معماری تیموری ایران حائز اهمیت است و تنها نمونه در کشور محسوب می‌شود.‌

هم‌اکنون آب‌انبار این مجموعه پس از تغییر کاربری به عنوان زورخانه مورد استفاده دوستداران ورزش باستانی و پهلوانی است اما آنچه که امروزه به عنوان نماد شهر یزد مطرح شده و تحت عنوان مجموعه امیرچخماق معروف است، تکیه یا حسینیه‌ای است که در قرن سیزدهم هجری قمری در مجاورت بازار سنتی حاجی قنبر ساخته شد.

بازار تاریخی یزد

با گسترش شهرها و تجارت، بازارها شکل گرفت. در قرون 5 و 6 ق. که در یزد عصر تحوّل و پیشرفت محسوب می‎‎شد، بازارهایی ساخته شد که درون حصار شهر و در امتداد مهم‌ترین راه اصلی شهر قرار داشت.

با گسترش شهر و تغییر حصار آن، محل بازارها در طول زمان تغییر یافت و در قرون متمادی، با توجه به اقتصاد کشور، وضعیت بازار شهر یزد نیز تغییر یافت.

آنچه امروز به عنوان مجموعه بازارهای قدیمی یزد می‌شناسیم، مجموعه معماری شهری گسترده‌ای است که در جنوب برج‌ و باروی شهر واقع شده که چند راسته‌بازار، تیمچه، سرا، مسجد، میدان، حسینیه، مدرسه، آب‌انبار، لَرد، کاروانسرا و کارگاه تولیدی را دربر می‌گیرد. در دوره پهلوی، بر اثر ساخت خیابان قیام، این مجموعه به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم شد.

مجموعه بازار یزد از بازارهای تبریزیان، پنجه‌علی، زرگری، مسگری، محمدعلی‌خان، قیصریه و خان تشکیل شده است.

باغ دولت‎‎آباد

باغ دولت‌آباد که نمونه‌ای شاخص از باغ‌های ایرانی را در دل کویر به نمایش گذاشته، توسط «محمدتقی‎‎خان» مشهور به «خان بزرگ» (1213ـ1302 ه.ق) سرسلسله‎ خان‌های یزد در زمان زندیه ایجاد شد.

وی پس از به قدرت رسیدن، قنات دولت‌آباد را از مهریز به یزد کشید و پس از آن، عمارت «باغ دولت‎‎آباد» را به زیباترین وجه به همراه دیوان‌خانه خود ایجاد کرد.

باغ مجموعه‎‎ای از چند عمارت شامل هشتی و بادگیر، بهشت آیین، تالار آیینه، سردر اصلی و سردر جنوبی است. فضای سبز این باغ شامل درختان کاج، سرو، گل سرخ محمدی و درختان میوه به خصوص انگور و انار است.‌چشمگیرترین ویژگی این بنا بادگیر 8/33 متری آن است که بلندترین بادگیر جهان محسوب می‌‎شود.

آتشکده

بنای فعلی آتشکده در سال 1313 خورشیدی با کمک مالی زرتشتیان یزد و پارسیان هندوستان ایجاد شده است. ساختمان آتشکده با معماری برگرفته از دوره هخامنشیان (در تخت جمشید و غیره) در وسط حیاطی بزرگ و سرسبز و بر بلندی قرار گرفته و بر پیشانی عمارت نقش «فروهر» جلوه‎‎گر است.

اهمیت آتشکده به قدمت آتش درون آن است که گفته شده از حدود 1520 سال پیش تاکنون فروزان مانده و حفاظت شده است.

این آتش را اِبتدا از «آتشکده‏ ناهید پارس» به روستای «هفتادُر» در نزدیکی عقدا آورده‌اند و از آنجا به ترک‎آباد در اردکان انتقال داده‌اند و پس از 30 سال نگهداری در «غار اِشگفت یزدان»، در سال 1325 ه.ش به یزد آورده‎‎اند.

مدت‎‎ها در محله‎ موبدان یزد نگهداری شده و سپس به ساختمان تازه‌ساز کنونی انتقال یافته است. «آتش ورهرام» درون مجمری برنجی و در اتاقی مخصوص در میان ساختمان آتشکده و در سطحی بالاتر از سطح زمین و به دور از باد و باران و تابش خورشید نگهداری می‎شود.

دخمه زرتشتیان یزد

دخمه‎ زرتشتیان یا دادگاه زرتشتیان دو عمارت سنگی مدور، برج مانند با فضای میان تهی است که در دامنه‎‎ کوهپایه‎‎ جنوبی شهر یزد قرار دارد.

این محل از گذشته‎‎های دور گورستان زرتشتیان بوده است که مردگان را با فرهنگ و آداب و سنن خاص زمان خود و با مراسم ویژه‌ای داخل دخمه می‏‏گذاشتند اما دیگر چنین کاری انجام نمی‎‎شود و زرتشتیان در ایران، مردگان خود را به خاک می‎سپارند.

دخمه‎‎های یزد بر بلندای دو صخره، به فاصله 500 متر از یکدیگر قرار دارند که نام یکی از آنها دخمه‎‎ی «مانکجی» است که در سال 1225 ه.ش و دیگری، دخمهی «گلستان» است که در سال 1310 ه.ش بنا شده است.

پایاب قنات زارچ

قنات تاریخی زارچ با شماره 14830 تیرماه 1384 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. قنات زارچ از مهم‌ترین و طولانی‏ترین سازه‏‏های بشری است و آسیاب وزیر نیز در مسیر اصلی جوی این قنات گرفته است.

در طول مسیری که برای قنات زارچ از آسیاب وزیر تا مسجدجامع کبیر یزد تعریف شده است، هفت پایاب و دو پاشیر از قبیل پایاب‎‎های جوی کوشکنو، پایاب حاج‌عباس، پایاب مسیر عسکرشاهی، حسینیه شاه ابوالقاسم، مدرسه شهاب‌الدین طراز، مدرسه شاه کمالیه، مسجد جامع و پاشیرهای آب انبار جن نک و حسینیه شاه ابوالقاسم وجود دارد.

آب‌انبار رستم گیو

آب‌انبار ستم گیو واقع در محله‎‎ زرتشتیان یزد است که با گنبدی شلغمی شکل که بر نمای بیرونی آن به وسیله‎‎ آجر طرح سرو فرش شده و چهار بادگیر چهار طرفه بلند و زیبای آن چشم هر بینند‎‎های را مجذوب خود می‎‎کند.

ساخت این آب‎انبار حدود 1320 ه.ش شروع شد و دو سال به طول انجامید. عمق خزینه این آب‌انبار 15متر و قطر دهانه خزینه‎ آن 14 متر است این آب‌انبار با دو دهانه ورودی در دو محله قرار دارد.

ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از فایننشال تایمز، یک گردشگر اروپایی در گزارشی از سفر خود به ایران نوشت: ایران که چندین دهه برای گردشگران به مثابه سرزمینی ممنوعه بوده، در حال گشودن درهای خود به روی گردشگرانی است که می توانند به دیدن شهرهای سحرآمیز، اماکن تاریخی و گرم ترین نقطه روی زمین بروند.

در سال 2005، یک تحقیق ماهواره ای جهانی، دمایی در حدود 70.7درجه سانتیگراد دما را در منطقه کویر لوت ایران به ثبت رساند. به همین علت من به این منطقه آمده ام. من که قبلا به گرم ترین نقطه کره زمین از نظر متوسط دمای هوا (بیابان داناکیل در اتیوپی) سفر کرده ام، دوست داشتم کویر لوت ایران را هم به فهرست مناطقی که دیده ام اضافه کنم.

مدت ها بود درباره این منطقه مطالبی را خوانده بودم، اما هرگز جرات اینکه واقعا به اینجا بیایم را پیدا نکرده بودم. اکنون با گشوده شدن درهای ایران به روی گردشگران خارجی، که پس از توافق هسته ای سال گذشته اتفاق افتد، من شانسی برای حضور در کویر لوت پیدا کرده ام. وزارت امور خارجه انگلیس هشدار عدم سفر به این کشور را لغو کرده است.

شرکت بریتیش ایرویز، ایرفرانس و کی ال ام همگی در حال از سر گیری پروازهای خود به مقصد ایران هستند. مسئولان آژانس های گردشگری در حال رقابت برای برنامه ریزی تورهای جدید به مقصد ایران هستند.

فصل بهار یکی از بهترین زمان ها برای سفر به لوت است. این منطقه حتی در اواخر ماه فوریه هم مثل کوره داغ است.

کرمان یک قطب بازرگانی باستانی دیگر در ایران است. کرمان با بازاری به طول بیش از یک کیلومتر که در زیر گنبدهای خشتی خشتی بی شمار قرار گرفته، طولانی ترین بازار ایران را در خود جای داده است. کرمان دومین استان بزرگ ایران است که به پسته و انواع ادویه معروف است.

یزد به قول مارکو پولو، یک اقامتگاه «بسیار خوب و باشکوه» است، شهری است که نظیر ندارد. در این شهر نیز یک مکان کویری وجود دارد که در ادامه سفر کویری ام به آن سر می زنم. مرکز خشتی تاریخی یزد یکی از قدیمی ترین شهر های جهان است. بادگیرهای قدیمی که در بالای پشت بام خانه ها قرار دارد، درون ساختمان ها را در فصل داغ تابستان خنک نگه می دارد.

به گزارش جام جم آنلاین ، سرعین، شهر معروف به چشمه‌های جوشان است. شهری که مسافران زیادی را به خود می‌خواند و جزو مهم‌ترین مقاصد توریستی داخلی کشور خصوصا در بهار و تابستان به شمار می‌رود. گشت و گذار مجازی مان در سرعین را با مرور مشخصات جغرافیای و طبیعی این شهر آغاز کنیم.

سرعین کجاست؟

سرعین شهری کوچک در ۳۰ کیلومتری غرب اردبیل است. این شهر به علت چشمه‌های آبگرم فراوان شهرت دارد و یکی از مناطق گردشگری در استان اردبیل است. طبق آمارهای اعلام شده از سوی مسئولان این شهر هر سال حدود 4 میلیون گردشگر از سراسر ایران برای بازدید و استفاده از این چشمه‌ها به این شهر سفر می‌کنند.

فاصله این شهر از تبریز 230 کیلومتر و از تهران 619 کیلومتر است. ســرعـین در فـرهنگ لغت فـارسی به مـعـنی سرچشمه است. در ادوار گذشته از این منطقه به نام‌های ساری قیه، سارقین، سرائین و سرقین یاد می‌شده است.

متوسط حداکثر درجه حرارت هوا 25 درجه سانتی‌گراد و حداقل متوسط دمای آن 8.7­ درجه سانتی‌گراد است.

میزان بارندگی سالیانه حدود 520 میلی‌متر است. جاذبه‌های گردشگری شهر سرعین آب‌های گرم این شهر و طبیعت زیبای سبلان است.

از لحاظ کشاورزی محصولات به عمل آمده در منطقه سرعین اعم از میوه‌جات (سیب، گلابی، آلوچه، آلوچه وحشی، گیلاس، زردآلو و گردو) و حبوبات و غله (سیب‌زمینی، گندم، جو، عدس، لوبیا، شلغم و...) است و بیشتر به مصرف مردم شهر و روستاهای منطقه می‌رسد. حالا مروری کنیم به جاذبه‌های گردشگری این شهر پرمسافر.

آبگرم گاو میش گلی

این آبگرم در شهر سرعین و در ارتفاع 1940 متری از سطح دریا واقع شده که پر آب‌ترین چشمه معدنی ‌سرعین از لحاظ آبدهی و وسعت است و آبدهی آن 140 لیتر در ثانیه و دارای استخری روباز به مساحت ۴۰۰ متر با عمق ۱۳۰ سانتی‌متر که آب آن به صورت دائمی و جوشان در جریان است. دهانه آن پراکنده و دمای آب در حوض 46 درجه سانتی‌گراد است.

آب گاومیش گلی ترش مزه بیرنگ و کمی بودار است و گفته می‌شود به علت داشتن ترکیب کلروبی کربناته سدیک و کلسیک برای درمان بیماری‌های عمومی، بیماریهای سیستم حرکتی (دردهای مزمن روماتیسمی) و بیماری‌های زنان، خنازیر و بیماری‌های قلبی و نیز تقویت عمومی بدن مفید است.

در سالیان گذشته آب مازاد چشمه‌های معدنی بخصوص آب گامیش گلی از سمت جنوب شرقی وارد نهری می‌شد و به فاصله 150متری آسیابی را می‌گردانیدند. این آسیاب در آن ایام از گرانبهاترین آسیاب‌های آذربایجان به حساب می‌آمده زیرا بر خلاف آسیاب‌های دیگر آب آن در زمستان یخ نمی‌زده و ‌در‌تمام ۱۲ ماه سال کار می‌کرده است.

آبگرم سبلان

مجتمع آب‌درمانی سبلان به عنوان بزرگ‌ترین مجتمع آب‌درمانی خاورمیانه در ‌شهر سرعین واقع شده و با امکانات و استخرهای متعدد سرپوشیده و حوضچه‌های جکوزی، سونای خشک و بخار، دوش‌ها و وان‌های انفرادی متعدد، خدمات پزشکی و درمانی مجزا برای مردان و زنان، پارکینگ اختصاصی و سایر امکانات آماده ارائه خدمات به مسافران است.

زیربنای آن 7000 مترمربع و در دو طبقه مجزا جهت پذیرایی و سرویس دهی برای مردان و زنان احداث شده است. بهره برداری از آبگرم سبلان در سال 74 انجام شد. این مجتمع دارای سه استخر سرپوشیده (دو استخر عمومی برای زنان و یک استخر عمومی برای مردان)، چهار واحد سونای خشک، دو واحد سونای بخار، حوضچه‌های آب سرد، دوش‌های آب سرد و گرم، واحد جکوزی و بخش فیزیوتراپی است.

آبگرم بش باجیلار

آبگرم بش باجیلار یکی از قدیمی‌ترین آبگرم‌های سرعین است که بین اهالی در قدیم به «دره لر سویی» معروف بوده است.

دره‌ای سرسبز که اطراف آبگرم چمنزار و پر از درختان چنار و سپیدار بوده است. وجه تسمیه نام آن به خاطر جوشیدن آبگرم از پنج مظهر در محل چشمه بوده که آن «پنج خواهر» یا همان بش باجیلار به زبان ترکی نام گرفته است.

آب این مجتمع از ۵ دهنه چشمه‌ فوق الذکر و پمپاژ مقداری از آب گاومیش گلی تأمین می‌شود که آبدهی آنها روی هم رفته ۱۳ لیتر در ثانیه‌ و به صورت دائمی و جوشان است.

دمای آب در داخل استخر بش باجیلار در حدود 35 درجه با ظاهری کدر، کمی ترش مزه و کمی بودار است که ترکیب آن از نوع کلر و بیکربنات سدیم و گرم است.

این مجتمع دارای استخر بزرگی به مساحت ۲۸۸ متر مربع با عمق 120­140 سانتی متر، تعداد ۶ دوش انفرادی اجباری با دیوارهای کوتاه قوسی شکل۱۶، دوش عمومی در مقابل دوش‌های انفرادی، سونای خشک و بخار هر کدام یک واحد، ۶ واحد جکوزی در قسمت غربی استخر، خدمات پزشکی و درمانی و پارکینگ به عنوان دومین آبگرم شهر سرعین محسوب می‌شود.

از آبگرم بش باجیلارکه به لحاظ گنجایش دومین آبگرم شهر سرعین محسوب می‌شود ‌و برای درمان بیماری‌های عمومی و تسکین دردهای عصبی و مفصلی استفاده می‌شود.

دهکده صخره‌ای باستانی ویند کلخوران

دهکده صخره‌ای باستانی ویند کلخوران در حدود پنج کیلومتری جنوب و جنوب غربی سرعین و در نزدیکی جاده اردبیل – نیر قرار گرفته است و خانه‌های سنگی در قوردی قیه، تپه چله خانه، قره قیه و مسجدیری قرار گرفته‌اند.

ویند کلخوران دهکده‌ای سنگی با مجموعه‌ای از خانه‌های سنگی منفرد که اغلب در زیر تپه‌ای به نام چله‌خانه قرار دارد، به صورت یک پدیده معماری تاریخی و باستانی استثنایی و کم نظیر است.

در دو کیلومتری شمال غرب روستای ویند کلخوران، تپه بلند رسوبی وجود دارد که ضلع جنوبی آن از فرسایش بستر رودخانه بالیخلو به صورت دیوار مرتفعی درآمده است. در ارتفاع تقریبی ۵۰ متر از بستر رودخانه و بر سینه آن، دخمه سنگی با در ورودی و اتاقک چشمگیر کنده شده است.

در حاشیه این دخمه حروفی کنده شده که قسمت عمده آن از بین رفته است دهکده باستانی ویند کلخوران به لحاظ تعداد زیاد و تنوع خانه‌های سنگی و قابل توجه بودن از لحاظ تاریخی، باستانی و گردشگری می‌تواند به صورت یکی از کانونهای علمی، تفریحی و گردشگری ممتاز در آید.

تپه باستانی آناهیتا

این تپه با شماره 1976 به ثبت آثار ملی رسیده و در قسمت غربی شهر سرعین قرار دارد که از کاوش‌های انجام شده در این منطقه اشیا و سفالینه‌هایی به دست آمده که قدمت آنها به اواخر هزاره دوم و اول قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد.

معبد آناهیتا سال‌ها محل عبادت و ریاضت مغ‌ها و موبدان زرتشتی بوده و این معبد و حوالی آن به نام «ساری قیه ییلاق»، آسایشگاه تابستانی حاکمان ساسانی بوده است.

در اوایل دهه 40 به منظور ساختن یک منبع آب آشامیدنی روی تپه آناهیتا، بقایای دیوار قلعه و بنای موجود روی تپه از میان رفت.

معبد آناهیتا سال‌ها به عنوان مسجد مورد استفاده اهالی قرارمی گرفت که بنا بر روایات در زیر این تپه و قلعه آن راه‌های زیرزمینی وجود داشته که خروجی یکی از آنها در محدوده «میدان گاومیش گلی» شهر سرعین است که اکنون مسدود است. البته تونل‌های فرعی دیگری هم در این رابطه با کاربری‌های متفاوت وجود داشته است.

پیست اسکی آلوارس

پیست اسکی آلوارس در دامنه‌های مرتفع سبلان واقع شده و از لحاظ وسعت یکی از بزرگترین پیست‌های اسکی ایران است.

این پیست در فاصله ۱۲ کیلومتری روستای آلوارس و ۲۴ کیلومتری سرعین واقع شده و از آنجا که در ارتفاع ۳۲۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و به جهت دیر ذوب شدن برف‌های این منطقه می‌تواند‌ حدود شش الی هشت ماه از سال مورد استفاده قرار گیرد که از این لحاظ در کشور در رتبه اول است.

علاوه‌بر جاذبه‌های زمستانی این پیست، در بهار و تابستان هم این منطقه جذابیت‌های بالایی برای جذب گردشگر دارد.

ورود عشایر‌ با گله‌های خود به مناطق حوالی آن، هوای خنک و معتدل در اوج تابستان، پوشش گیاهی و گل‌های رنگارنگ از جمله این جاذبه‌هاست.

امیرحسین احمدی - ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین ، گواتمالا یکی از خطرناک‌ترین کشورهای جهان است به ترتیبی که طبق آمارهای موجود سال‌2013، به طور میانگین هر هفته 101‌نفر به قتل رسیده‌اند؛ البته این آمار در‌سال‌2014 به 99 نفر رسید؛ با این حال هنوز سایه وحشت در گوشه و کنار کشور پابرجاست، بویژه علیه زنان.

حال شاید از خود بپرسید چرا از این کشور خطرناک برایتان می‌نویسیم؟! این کشور در کنار این همه دافعه امنیتی، جاذبه‌های گردشگری بسیاری دارد که شاید بتواند شما را با وجود خطرهای موجود برای سفر ترغیب کند کما این‌که گردشگری این کشور چند سالی است که رشد قابل ملاحظه‌ای کرده و به نوعی، گواتمالا به مقصدی جذاب برای مسافران تبدیل شده است. پس نگاهی به این آثار و مناظر می‌‌اندازیم.

از سواحل طولانی متشکل از شن و ماسه‌های سفید رنگ گرفته تا صخره‌های مرجانی، گیاهان و جانوران گوناگون و همچنین زیبایی‌های باستان‌شناسی و البته آداب و رسوم و فرهنگ غذایی این کشور.

در جنگل‌های مرطوب شمال گواتمالا در نزدیکی مرز بلیز، یکی از بزرگ‌ترین محوطه‌های باستا‌ن‌ شناسی در آمریکای مرکزی قرار گرفته است. ویرانه‌های حفاظت شده شهر تاریخی تیکال یکی از نقاط گردشگری مهم در گواتمالاست.

این شهر ‌حدود 600 سال قبل از میلاد تا 900‌میلادی مسکن چندین هزار نفر بوده است. در تیکال بیش از سه هزار سازه؛ از اهرام و معابد گرفته تا میادین و آکروپلیس وجود دارد. این بناها یکی از مهم‌ترین مراکز تجمع قوم مایا به مدت هزار سال بوده و امروزه یکی از کامل‌ترین مکان‌هایی است که یادگارهای آن قوم را در خود جای داده است.

به غیر از خود بناها، محیط اطراف تیکال نیز بهانه خوبی را برای بازدید هر چه بیشتر بازدیدکنندگان فراهم کرده است. جنگل‌های سرسبز با پرندگان، میمون‌ها و به‌طور کلی حیات‌وحش شگفت‌انگیز‌ بر شکوه این منطقه افزوده است. پارک ملی تیکال نیز از سال 1979 به ثبت جهانی یونسکو رسیده است.

آنتیگوا گواتمالا یا به شکل ساده‌تر همان آنتیگوا، قطعا یکی از برجسته‌ترین و زیباترین شهرهای آمریکای جنوبی به شمار می‌رود.

این شهر که در میان مجموعه‌ای از آتشفشان‌ها واقع شده، پایتخت سابق گواتمالا بوده که امروزه ساختمان‌های قدیمی آن در کنار بناهای به‌روز و بلندمرتبه‌اش منحصر به فرد ‌است.

در مرکز این شهر قدیمی، کلیساهای بزرگ و صومعه‌ها به چشم می‌خورد. با وجود بازسازی کامل ساختما‌ن‌ها پس از زلزله‌هایی که در این شهر در گذشته به وقوع پیوسته، هنوز هم برخی ترک‌های آشکار روی دیوارهای آنها دیده شود.

در بسیاری از مناطق شهر هم‌ بعضی از ویرانه‌ها به شکل خلاقانه‌ای تبدیل به بناهای زیبا شده‌ و حتی در بعضی موارد‌ از دل آنها هتل‌هایی مجلل بیرون کشیده شده است.

دریاچه اتیلتن به عقیده بسیاری‌ زیباترین دریاچه جهان است که بازدیدکنندگان از دیدن آن ناامید نمی‌شوند. برای رسیدن به این منطقه باید سفری دوساعته با ماشین از گواتمالاسیتی یا 1.5 ساعته از آنتیگوا داشت.

اتلیتن در ارتفاع 1538 متری از سطح دریا قرار گرفته و توسط تپه‌ها و کوه‌های آتشفشانی احاطه شده است. این دریاچه در دهانه یک آتشفشان تشکیل شده و سه آتشفشان دیدنی و جذاب در امتداد سواحل آن قرار گرفته است.

در طول این سال‌ها، بسیاری از افرادی که علاقه‌مند به یک شیوه زندگی خاص بوده‌اند به این منطقه جذب شده‌اند.

انواع مراکز معنوی به ارائه خدماتی چون یوگا و دیگر فعالیت‌های متافیزیکی می‌پردازند. همچنین کلاس‌های آموزش زبان اسپانیایی در مکان‌های منحصر به فرد و اغلب روستایی برگزار می‌شود که همین امر به همراه فضای دلنشین و آرام اطراف آن موجب شده تا افراد زیادی را به سمت خود جذب کند.

حالا نوبت پایتخت است! گواتمالاسیتی پس از مکزیکوسیتی بزرگ‌ترین شهر آمریکای مرکزی به شمار می‌آید. این شهر بیش از دویست سال است که پایتخت بلامنازع اداری، اقتصادی و فرهنگی گواتمالاست.

گواتمالاسیتی که در 1500 متر بالاتر از سطح دریا واقع شده، مرتفع‌ترین پایتخت آمریکای مرکزی است. شهر گواتمالاسیتی به ۱۳ منطقه تقسیم شده‌است.

منطقه یک، مرکز قدیمی شهر است که کلیسای جامع، کاخ ملی و دیگر ساختمان‌های دیدنی در آن واقع شده و بیشتر سفارتخانه‌ها، فروشگاه‌های گرانقیمت و شرکت‌ها در منطقه ده قرار دارند.

چطور برویم؟

سفر به گواتمالا کمی پیچیده است! این کشور در ایران سفارتخانه ندارد، لذا باید راهی کشورهای دیگر شد. تورهای گردشگری هم گویا تمایل چندانی به برقراری سفر به این منطقه ندارند، چرا که مسیر طولانی و تهیه ویزا کمی مشکل است! لذا بهترین پیشنهاد همان سفر با کوله‌پشتی است. یعنی زیاد سخت نگیرید، بار و بندیلتان را بردارید و اگر فکر می‌کنید‌ دیدن گواتمالا ارزشش را دارد سفرتان را شروع کنید.

نرگس انصاری - ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین ، 26 فروردین 1383، موزه تنوع زیستی پارک پردیسان که سومین موزه از این دست است؛ در پارک ملی پردیسان افتتاح شد.

پارک پردیسان در بزرگراه همت تهران قرار دارد و یکی از تفرجگاه‌های طبیعی تهران است. با این حال علاوه بر استفاده از ابعاد طبیعی این پارک، می‌توانید از موزه تنوع زیستی هم که با زیربنای 1800 مترمربع در بخش‌های گیاهی، جانوری، سنگ، فسیل و کانی در این پارک قرار گرفته دیدن کنید.

جالب است بدانید که تقسیم‌بندی بخش‌های مختلف این پارک بر مبنای مناطق جغرافیای جهان است و از این رو این مکان، محل خوبی برای آموزش کودک یا نوجوان شما نیز هست.

27 فروردین 977 خورشیدی، روزی است که در آن کار ساخت حمام گنجعلی خان کرمان، پایان یافت و این حمام برای استفاده عموم گشایش یافت. حمام گنجعلی خان البته ‌از بخش‌هایی است که همگی منسوب به گنجعلی خان، حاکم کرمان در زمان صفوی شده است.

او برای رفاه حال مردم اقدام به تاسیس مراکز عمومی و خدماتی نظیر میدان، مدرسه، مسجد و حمام کرد. مثل تعدادی دیگر از حمام‌های ایرانی، ساختار کلی حمام می‌تواند برای ما استفاده کنندگان از حمام‌های لوکس امروزی تماشایی باشد ضمن این که این حمام، ‌‌ظرافت خاصی در معماری مثلا در کاشیکاری دارد که جالب توجه است.

28 فروردین 1351 روزی است که در آن دو بقعه امامزادگان مدفون در شمیرانات تهران به عنوان اثر ملی در فهرست آثار ملی ثبت شده است.

نخستین بقعه امامزاده قاسم است که در روستای دژ علیای شمیرانات قرار گرفته و برای رسیدن به آن باید کمی از میدان تجریش هم بالاتر بروید، اما اگر برای این کوهنوردی، رمقی نداشتید می‌توانید در همان میدان تجریش سری به امامزاده صالح بزنید.

علاوه بر استفاده از محیط معنوی این دو بقعه، شما خواهید توانست از بافت تاریخی محلات و نیز بازار و تکیه تجریش هم بهره ببرید. در همین روز و البته 29 سال بعد، میدانی به نام میدان باغ یا ارگ در کرمان که از آثار مربوط به دوره پهلوی هست نیز در فهرست آثار ملی ثبت شد.

میدان ارگ کرمان، به نوعی بافت تجاری هم دارد و از این رو می‌تواند مقصدی برای دیدن بخشی از بازار مردمی کرمان هم باشد. همچنین در بیست و هشتم فروردین 1385 بود که موزه هنرهای معاصر فلسطین در تهران افتتاح شد. این موزه که در تهران و جنب سفارت فلسطین قرار گرفته، زیر نظر فرهنگستان هنر اداره می‌شود و بخشی از آثار هنری هنرمندان معاصر فلسطینی در آن نگهداری می‌شود.

29 فروردین 1315 روزی است که در آن عملیات ساخت و نصب پل ورسک در محور راه‌آهن شمال پایان یافته است. پل ورسک که از شاهکارهای مهندسی است بین دو کوه و با ارتفاعی بیش از صد متر و طول بیش از 60 متر، ساخته شده است.

این پل در نزدیکی روستایی به همین نام ‌ قرار‌گرفته و از این رو شما خواهید توانست علاوه بر دیدن خود پل که به یکی از جاذبه‌های سیاحتی تبدیل شده است؛ به دیدن روستای ورسک و طبیعت سواد کوه و قائمشهر هم بروید.

29 فروردین البته در سال 1319، روز پایان ساخت بندرگاه بوشهر و در سال 1352 آغاز فعالیت برای ساخت اتوبان تهران کرج بوده است. دو زیر ساخت حمل و نقلی که اولی حالا دیگر می‌تواند بعد از 80 سال، به عنوان یک اثر تاریخی جلوه نمایی کند و دومی محل عبور بسیاری از ما برای رسیدن به ابتدای جاده چالوس است.

جاده‌ای که خیلی از ایرانیان، حداقل یک بار از طریق آن، خود را به جنگل‌های سبز و دریای آبی مازندران رسانده‌اند.

در این روز البته وقایع دیگری هم رخ داده که از نظر گردشگری شهری می‌تواند جالب باشد. نخستین واقعه، آتش سوزی سینما آزادی در سال 1376 شمسی است که البته بعدها، این سینما به همت شهرداری مورد بازسازی قرار گرفت و در حال حاضر، پررونق‌ترین پردیس سینمایی شهر است.

واقعه بعدی هم درگذشت سیدهادی میرمیران از معمارهای مشهور ایرانی است و از آثار برجسته او می‌توان به ساختمان موزه ملی آب ایران و نیز طرح کتابخانه ملی ایران اشاره کرد.

30 فروردین، روز جهانی محوطه‌ها و یادمان‌هاست و ما هم در ایران از این محوطه‌های تاریخی کم نداریم. از محوطه شهر سوخته در زابل سیستان گرفته تا سیلک کاشان و ای گل در آران و بیدگل. محوطه‌هایی که بیش از هر چیز دیگری، نماد تمدن‌های از دست رفته و زندگی‌های نیاکان ماست.

31 فروردین 1308 شمسی، روزی بوده که حاج محمد میرزا کاشف‌السلطنه که او را به عنوان بنیانگذار صنعت چای در ایران می‌شناسند درگذشته است. در این روز اگر گذارتان به لاهیجان، شهر سر سبز استان گیلان افتاد می‌توانید از کنار جنگل معروف به شیطان کوه و البته استخر لاهیجان کمی پیاده گز کنید و به موزه صنعت چای بروید تا هم با این نوشیدنی محبوب در ایران و هم با آقای کاشف السلطنه آشنا شوید و هم البته از طبیعت این شهر بهره ببرید.

اول اردیبهشت یکی از شلوغ‌ترین روزها در تقویم میراث فرهنگی است. این روز (در سال 1330) روز درگذشت محمد تقی بهار، شاعر، پژوهشگر و سیاستمدار ایرانی است که اگر می‌خواهید بر سر مزارش حاضر شوید و فاتحه‌ای برای او بخوانید باید به گورستان ظهیرالدوله در بالای میدان تجریش تهران بروید. جالب است اگر بدانید درست در همین روز هم هست که گورستان ظهیرالدوله در سال 1377 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

در این روز همچنین سهراب سپهری، شاعر و نقاش ایرانی هم دار فانی را وداع گفته که برای زیارت قبر او می‌توانید به مشهد اردهال از توابع شهرستان کاشان بروید. سهراب در حیاط کنارین امامزاده سلطانعلی دفن شده است. شهرت امامزاده مشهد اردهال، بیش از هر چیز به خاطر مراسم قالیشویانی است که به صورت سنتی در هفته دوم مهرماه هر سال برگزار می‌شود.

ثانیا در این روز بود که در سال 1345 یعنی درست پنجاه سال پیش، کوه خواجه، تنها عارضه طبیعی دشت سیستان که یک کوه باستانی است و نیز شهر سوخته زابل در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. شهر سوخته سیستان را به جرات می‌توان در فهرست ده اثری قرار داد که هر ایرانی باید در طول زندگی خود ببیند تا با تمدن پیشرفته‌ای که در هزاران سال پیش داشته بیشتر آشنا شود.

اول اردیبهشت، سالروز ثبت حمام گله داری و معبد هندوها باقی مانده از دوره قاجار و پل لاتیدان، مربوط به دوره صفویه و نیز قلعه هرمز مربوط به دوره صفویه در جزیره هرمز هم هست که برای تماشای همه آنها باید راه استان هرمزگان را در پیش بگیرید.

مصطفی مسجدی آرانی - ضمیمه چمدان

بَرزُک کجاست؟

بَرزُک‌ با سابقه‌ای 5000 ساله، در ۵۴ کیلومتری غرب کاشان و در دامنه کوه‌های سر به فلک کشیده کرکس، در دره‌ای بزرگ و پهناور قرار گرفته است. برزُک از یک سو به آزادراه تهران ـ کاشان و از سوی دیگر به جاده دلیجان راه دارد.‌

برزک با داشتن کاریزها و چشمه‌های خودجوش و رودخانه‌ای قدیمی که میان روستا و کشتزارها روان است، در دره‌ای سرسبز و خوش آب و هوا، چشم‌اندازی زیبا و دلنشین دارد.

توسعه طولی شهر در مسیر دره‌ای سرسبز و وجود چشمه‌سارهای متعدد با آب قابل توجه که باعث گسترش باغ‌های میوه در طول دره شده است، آن را به باغ‌شهری زیبا تبدیل کرده که با برخورداری از فاکتورهای متعدد جذب گردشگر، برزک را به یکی از قطب‌های گردشگری کاشان تبدیل کرده است.

از آثار تاریخی و دیدنی این شهر می‌توان به تپه تاریخی قلعه، آبشار و رودخانه و جاده تفریحی توریستی سعدآباد، زیارتگاه امامزاده سراج‌الدین بن موسی بن جعفر، حمام دوره صفویه، خانه تاریخی روحانی، آب‌انبار قاجاریه، آسیاب آبی قدیمی، چشمه احمدآباد، موزه مردم‌شناسی برزک و... اشاره کرد.بعد از گلاب و گل محمدی، محصول معروف برزک که زبانزد خاص و عام و از محبوبیت خاصی برخوردار است شاه‌توت برزک است.

درختان شاه‌توت در برزک حدود پنج هکتار از اراضی را در بر گرفته که میزان تولید شاه‌توت در برزک سالانه 100 تن است. انواع عرقیات سنتی با بهترین کیفیت و به شکل طبیعی و سنتی هم در برزُک تولید شده و به فروش می‌رسد.

چطور برویم؟

برای رفتن به برزک دو راه اصلی وجود دارد؛ یکی اتوبان تهران ـ قم ـ کاشان است و دیگری اتوبان تهران ـ ساوه ـ سلفچگان ـ دلیجان.

مسافت تهران تا برزک در هر دو مسیر کمی بیش از ۲۰۰ کیلومتر است و در شرایط متوسط می‌توان با حدود ۳ ساعت رانندگی از هرکدام از جاده‌ها به برزک رسید.

در مسیر اول کافی است ۱۰ کیلومتر مانده به کاشان، وارد خروجی سمت راست اتوبان که با علامت نیاسر و مشهد اردهال مشخص شده است، شوید.

حدود پنج کیلومتر که در این جاده برانید به میدان بزرگی می‌رسید که سمت راست آن به نیاسر و سمت چپ آن به برزُک می‌رود. از این میدان حدود ۳۵ کیلومتر تا برزُک راه پیش رو دارید که بخشی از آن طبیعتی کوهستانی و زیبا دارد.

پس از طی این مسافت به پمپ بنزینی در سمت چپ جاده خواهید رسید که بلوار ورودی برزک از کنار آن به سمت کوه بالا می‌ر‌ود.

چند دقیقه‌ای که در این بلوار پیش بروید به برزُک خواهید رسید. هرچه در خیابان اصلی برزُک بالاتر بروید به کوه‌ها و باغ‌ها نزدیک‌تر می‌شوید.

اگر راه دوم (اتوبان ساوه) را برای رفتن به برزُک انتخاب کرده‌اید پس از آن که از دلیجان حدود ۴۰ کیلومتر به سمت جنوب رفتید و تابلوی ۱۳۵ کیلومتری اصفهان را دیدید، دوربرگردان بزرگی هست که با علامت «کاشان» مشخص شده است.

از این دوربرگردان دور بزنید و جاده‌ای را که کنار پمپ بنزین از جاده اصلی جدا می‌شود در پیش بگیرید. با حدود ۲۰ دقیقه رانندگی در جاده‌های کوهستانی، به پمپ بنزین و بلوار ورودی ابتدای برزُک خواهید رسید.

اگر از سمت اصفهان به قصد دیدن برزُک می‌آیید جاده دلیجان کوتاه‌تر و سریع‌تر خواهد بود. اگر هم از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می‌کنید کافی است به کاشان بیایید و از آنجا اتوبوس یا تاکسی‌های برزُک شما را با قیمت مناسبی به آنجا خواهند برد.

کجا بمانیم؟

برزک برای گردشگران دو اقامتگاه سنتی دارد. دو اقامتگاهی که علاوه بر استانداردهای معمول مراکز اقامتی، مزیت‌های دیگری هم دارند و شما را با مشخصات بومی منطقه آشنا می‌کنند. یکی از تجربه‌های خوب سفر به برزک، اقامت در خانه تاریخی روحانی است که به‌عنوان یک اقامتگاه بوم‌گردی در برزک فعال شده است. بخش‌هایی از این خانه مربوط به دوران صفوی است و حالا پس از مرمت، با المان‌های متعدد خیال‌انگیز می‌تواند هر مسافری را شیفته خودش کند.

پنجره‌های رو به کوه و دشت، کرسی زمستانی، طاق‌های قدیمی و دیوارهای کاهگلی و شومینه‌ای قدیمی، بخشی از چیزهایی است که در این خانه با آن روبه‌رو می‌شوید. اقامتگاه سنتی آویلا نیز در دل بافت تاریخی برزک و پای تپه تاریخی قلعه، گزینه بعدی برای اقامت در برزُک به شمار می‌رود.

چه بخریم؟

برزک با تولید بیش از ۸۰ درصد گل و گلاب با بیشترین تعداد کارگاه‌های گلابگیری سنتی و ۱۰ کارخانه صنعتی به عنوان بزرگ‌ترین تولید کننده گل و گلاب مطرح است. در بَرزُک بیش از ۵۰۰ کارگاه گلابگیری سنتی وجود دارد که در ایام گلابگیری پذیرای گردشگران داخلی و خارجی هستند.

انواع عرقیات گیاهی و سنتی هم محصول دیگر این کارگاه‌‌ها به شمار می‌ر‌ود.‌در بَرزُک انواع صنایع دستی شامل پارچه‌بافی، کرباس‌بافی، جاجیم‌بافی، گلیم‌بافی، گیوه‌چینی، سبدبافی، طناب‌بافی، نخ‌ریسی، گلدوزی با دست، قالیبافی و انواع بافتنی‌های دستی وجود دارد که هم‌اکنون نیز تعدادی از آنها در شهر بَرزُک رونق داشته و امروزه نیز در برخی منازل برزک صدای در‌هم تنیدن تار و پود فرش به گوش می‌رسد.

برزک با تولید مرغوب‌ترین شاه‌توت کشور، گوی سبقت را از دیگر شهر‌ها ربوده و هر سال با ورود خیل عظیم گردشگران در تابستان جشنواره شاه‌توت برگزار می‌شود. چهار محصول شاخص و عمده برزک به ترتیب گل‌محمدی، شاه‌توت، آلو بخارا و گردو‌ست ولی درختان دیگری همچون انواع سیب، گلابی، گیلاس، انگور، صنوبر، بید، بیدمشک، بادام، هلو، امرود، گلابی، توت سفید، به، انجیر، انار، زردآلو و... نیز در برزک قامت کشیده‌ا‌ند.

چه ببینیم؟

تپه تاریخی قلعه برزک: تپه قلعه یک موقعیت مهم طبیعی شهر برزک است که احتمالا یادآور اولین استقرار روستانشینی بازمانده از دوران باستان در برزک است. این اثر طبیعی، که در ضلع جنوبی شهر و در محله مسجد جامع واقع است، ۵۲۰ متر طول و ۱۲۵ متر عرض و بیش از بیست متر ارتفاع دارد. در اضلاع شمالی، غربی و شرقی تپه، خانه‌های شهر قرار دارد و ضلع جنوبی به مزارع محدود می‌شود.

آثار یافته شده در سطح تپه عبارتند از یک تنور ایجاد شده در دل کوه، به قطر ۷۰ سانتی‌متر که از داخل با گل به ضخامت دو سانتی‌متر اندود شده و بعد از احداث از آن استفاده نشده است. این تنور در ضلع جنوب غربی حفره کوچکی است که به کانالی دست‌کند به طول ۳۰ سانتی‌متر منتهی می‌شود.

در سطح تپه هشت هاون سنگی به قطر تقریبی ۱۷ سانتی‌متر در دل کوه ایجاد شده که یکی از آنها در بالاترین سطح کوه، به شکل دوقلو‌ ساخته شده است. در این تپه حفره‌هایی به وجود آمده که بر اساس گفته اهالی در آن استخوان‌های انسانی وجود داشته و هنگام احداث پارک از محل خود برداشته شده است. آبراهه‌های ایجاد شده در دل کوه و همچنین فضای غارمانند ضلع جنوبی ازجمله آثار موجود در تپه قلعه است که پژوهش در این تپه را ضروری می‌نماید. (گزارش ثبتی تپه قلعه، ۳۸۳۱)

غار برزک در تپه تاریخی قلعه برزک: قدمت این غار به دوران سلجوقیان بازمی‌گردد و شهرداری با همکاری میراث فرهنگی و گردشگری به دنبال ثبت ملی این اثر تاریخی است. بنا به نقل قول سینه به سینه بزرگان شهر، این غار که در سکونتگاه اولیه برزک (تپه قلعه) واقع شده، دارای سه مسیر اصلی بوده که یکی از مسیر‌ها به مسجد جامع شهر و مسیر دیگری به حمام میان‌ده و مسیر سوم به طرف کوه اشک ادامه دارد و هم‌اکنون شهرداری برای انجام تحقیقات بیشتر مشغول آزادسازی معبرهای مسدود شده این غار در اثر ریزش‌‏های سالیان متوالی است. از آثار برجای مانده در این غار می‏‌توان به حفر کانال‌های کوچک حفاری شده در دل سنگ جهت دفن یا نگهداری استخوان‌های گذشتگان خود، ظروف سفالی و گلی برجای مانده و وجود سقف‌های زیبای آن اشاره کرد.

جاده تفریحی ـ توریستی سعدآباد برزک: این جاده از زیباترین جاده‌های طبیعی و بکر شهرستان کاشان است. جاده تفریحی و توریستی سعدآباد از مرکز شهر آغاز می‌شود و در امتداد رودخانه اصلی شهر به طول چهار کیلومتر همراه با بدیع‌ترین صحنه‌های طبیعی ادامه دارد و پس از گذشتن از کنار تفرجگاه‌ها، کوه‌ها، چشمه‌ها، آبشار‌ها و باغ‌های زیبا، به مسیر اصلی جاده برزک ـ کاشان ختم می‌شود.

تفرجگاه چشمه احمدآباد: این چشمه در نقطه شمال شرقی برزک و در حریم رودخانه فصلی برزک واقع و دارای چند‌ چشمه جوشان است و در قسمت بالادست آن دیواره سدی است که بر اثر رسوب طی سالیان متوالی پر شده و هم اکنون با رویش درختان بید و درختچه‏‌های گز در بستر این سد، منظره زیبایی را ایجاد کرده است. این تفرجگاه که در ۱۰۰ متری خیابان اصلی واقع شده هر سال گردشگران زیادی را به خود جذب می‌‏کند. به دلیل وجود کوه در حاشیه جنوب شرقی تفرجگاه، گردشگران علاقه‏‌مند به کوهنوردی نیز در کنار استفاده از مناظر بکر و طبیعی از فضای این تفرجگاه برای کوهنوردی بهره می‌برند.

حمام دوره صفویه برزک، امامزاده سراج‌الدین بن موسی بن جعفر، موزه مردم‌شناسی، آب انبار سردل برزک، خانه‌های قدیمی کاردان و موسوی، آسیاب خاتونی بزرگ و بافت قدیمی برزک در نزدیکی مرکز شهر، دیگر جاذبه‌های این باغشهر دیدنی و جذاب است. اگر اهل سفر هستید، معطل نکنید و برای همین آخر هفته برنامه‌ریزی کنید.

مسعود بُربُر - ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین ، این صنایع‌ دستی به‌ غیر از این‌که نشان از فرهنگ بالا و اصیل این مردم کویرنشین دارد، باعث رونق و توسعه اقتصاد شهرستان هم شده است.

ذوق و خلاقیت کویرنشینان اردستانی موجب شده آثار آنها مورد استقبال در داخل و خارج از کشور ‌قرار بگیرد و مهر اصالت یونسکو بر آثارشان نشان از اوج هنر آنها در سطح جهانی است.

میناکاری؛ هنری ظریف و ارزشمند

در کنار قالیبافی، گلیم‌بافی و میناکاری یکی از صنایع‌دستی ارزشمند زنان اردستان است. البته برای میناکاری نیاز به سرمایه اولیه است از این رو باید با تشکیل تعاونی‌های لازم سرمایه مورد نیاز زنان هنرمند اردستان را فراهم کرد.

زنان اردستانی برای راه‌اندازی کارگاه میناکاری به منابع مالی مطمئنی نیاز دارند. برای این منظور باید دولت و مسئولان کمک‌های اولیه لازم را انجام دهند. در کنار این موضوع برای تهیه زیرساخت، فراهم کردن محیط کاری و تبلیغات و دادن آموزش‌های لازم یک بازه زمانی شش ماهه لازم است.

برای همین اگر دولت می‌خواهد صنایع‌دستی را توسعه دهد باید دسترنج زنان اردستانی را حمایت کند. در کنارش دولت می‌تواند پس از خرید این اجناس و صادرات آن به کشورهای دیگر هم فرهنگ و هنر ایرانی را به جهانیان بشناساند و هم برای کشور ارزآوری کند.

این کار باعث رونق فضای کسب‌وکار شده و موجب می‌شود دیگر دغدغه مالی در ذهن زنان هنرمند نباشد و با خیال آسوده به کار خود ادامه دهند و در فکر توسعه کار و اشتغال بیشتر باشند.

هنر احیا شده اردستانی‌ها

خراطی از هنرهای قدیمی ایرانیان بخصوص مردمان حاشیه کویر است. این روزها زنان اردستانی دوشادوش مردان این صنعت را احیا کرده‌اند. در اردستان با ساخت دستی ابزار خراطی سعی شده کیفیت خراطی را بالاتر ببرند.

در حالی که دستگاه خراطی دستی در دیگر نقاط کشور موجود نیست، در اردستان با همان روش‌های قدیمی خراطی صورت می‌گیرد. حتی برخی برنامه‌ها برای تولید انبوه این دستگاه در دستور کار است تا با ساخت این دستگاه هنر خراطی در کشورمان و کشورهای دیگر توسعه داده شود.

با توجه به این‌که به وسیله خراطی انواع ظروف کاربردی و چوبی، شکلات‌خوری، سینی، میوه‌ خوری، قندان طرح چهارطاقی، کاسه طرح کشکول و کاسه طرح گل انار تولید می‌شود، این صنعت می‌تواند بسیار ارزآور و اشتغالزا باشد.

زنان اردستانی با دقت و کارایی می‌توانند محصولات فراوانی در این زمینه تولید کنند.

مثلا میوه‌خوری (طرح حصیری) و کاسه تکه چسبانی دایره که در نوع خود بی‌نظیر هستند و مشابه آن در کشور وجود ندارد توسط زنان اردستان تولید شده است که همین محصول توانسته مهر اصالت یونسکو را دریافت کند.

محصولات کارگاه‌های خراطی زنان اردستانی در داخل کشور به شهرهای یزد، اصفهان، بانه، رفسنجان و تهران ارسال می‌شود که در داخل کشور با استقبال خوب مردم و علاقه‌مندان به صنایع‌دستی مواجه شده است، حتی از کشورهای مالزی، انگلیس، آلمان و سوئد تقاضاهای فراوانی شده که می‌توان با برنامه‌ریزی دقیق‌تر در این زمینه بازارهای جهانی این هنر دستی زیبا را رونق بیشتری بخشید.

البته در این میان باید در زمینه خراطی سرمایه‌گذاری بلندمدت کرد، چون حداقل شش سال طول می‌کشد تا یک شاگرد بتواند این حرفه را خوب یاد بگیرد، چون زمان یادگیری طولانی است جوانان رغبت کمی به یادگیری نشان می‌دهند، اما اگر رونق این صنعت قدیمی بیشتر شود و درآمد آن بالاتر برود قطعا افراد بیشتری به سمت آن روی می‌آورند.

در نهایت می‌توان یک اشتغال پردرآمد ایجاد کرد و ارزآوری داشت که این هم به همت زنان اردستان محقق خواهد شد.

زواره؛ همسایه‌ای با صنایع‌دستی بسیار

مردمان کویرنشین خصوصا زنان این منطقه بسیار زحمتکش هستند. هنر و مهمان‌نوازی آنها دست به دست هم داده تا این منطقه را به یک مقصد خوب برای گردشگران تبدیل کند.

به طوری که هم‌اکنون زواره‌ای‌ها یک هتل سنتی دویست ساله را برای بازدید گردشگران در شهر زواره آماده کرده‌اند که در آن صنایع‌دستی زنان این شهر به نمایش درآمده و این نمایشگاه دائمی با استقبال خوبی هم مواجه شده است.

در کنار آن خانه نقلی زواره نیز که دارای هشت اتاق به صورت سوئیت است، مورد توجه گردشگران قرار گرفته است. اکثر کارهای خدماتی این خانه‌های نقلی که در واقع یک مدل اقامتگاه بوم‌گردی و سنتی است توسط زنان صورت می‌گیرد.

در کنار همه اینها رشته‌های سفالگری، معرق و منبت، نگارگری،‌چرم‌دوزی، نقاشی روی سفال، رودوزی سنتی، گوهرتراشی و قلاب‌بافی در میان زنان اردستانی و زواره‌ای رونق تازه‌ای گرفته است.

به صورتی که هم‌اکنون 35 کارگاه دائم در شهرستان مشغول فعالیت هستند و تولیدات صنایع‌ دستی زنان شهرستان اردستان در رشته خراطی و نقاشی روی سفال دارای مهر اصالت سازمان فرهنگی ـ هنری ملل متحد (یونسکو) است.

صنایع دستی در این شهر به‌عنوان شغل جانبی خانوارهای اردستانی است و عموما برای کمک اقتصادی به خانواده توسط بانوان انجام می‌گیرد.

فواد مسعودی - ضمیمه چمدان