به گزارش جام جم آنلاین ، وجود آبگرم‌های متعدد و گردشگاه‌های طبیعی و تاریخی همه ساله گردشگران بسیار زیادی را به سوی مشکین‌شهر جذب می‌کند.

در شهرستان مشکین‌شهر هنرهای دستی دارای قدمت و اصالت قابل توجهی است و نشان‌دهنده ذوق و سلیقه سرانگشتان هنرمند مردمان این منطقه است.

بیشتر صنایع‌دستی منطقه را بافته‌ های داری تشکیل می‌دهد که از مهم‌ترین این صنایع می‌توان به قالیبافی، گلیم‌بافی و جاجیم‌بافی اشاره کرد. علاوه بر این بافته‌ها سفالگری نیز از صنایع دستی این شهرستان محسوب می‌شود. نام قدیمی‌تر این شهر خیاو بوده در لهجه محلی «خی او» «خییوو» تلفظ می‌شود.

«خی» به معنی خیک، مشک، کیسه چرم و آوند پوستی برای حمل آب و «آو» هم به معنی آب است. انتخاب این اسم برای این شهر بی‌مناسبت نیست، زیرا وجود کوه سبلان در جنوب این شهر به عنوان منبع سرشار آب موجب شده در تمام فصول سال ریزآبه‌های آن به سمت خیاو جریان یافته و در شمال این شهر به قره‌سو بریزد.

جاذبه‌های گردشگری مشکین‌شهر

کوه سبلان در 25 کیلومتری جنوب شرقی مشکین‌شهر واقع است. کوهستان سبلان به طور کلی سه قله معروف دارد، قله بزرگ آن به سلطان مشهور است و دو قله دیگر آن به هرم و کسری مشهورند. کوه سبلان از مجموعه‌ای از ارتفاعات متعدد تشکیل شده که به موازات ارسباران ولی اندکی در شرق آن کشیده شده‌است. امتداد آن شرقی ـ غربی است و از شرق و شمال و جنوب کوهی به نام قوشه داغ آن را به رشته کوه ارسباران متصل می‌کند.

در جنوب آن کوه بزقوش، که از سمت جنوب غربی به کوهستان سهند مربوط است، کشیده شده‌است. قسمت شرقی کوه سبلان به قله آتشفشان سبلان که در بلندای 4811 متری قرار دارد، منتهی می‌شود.

تمام قله‌های سبلان در همه ایام سال پوشیده از یخ و برف‌های دائمی هستند. صعود به قله سبلان از جبهه اصلی (شمالی) ساده است و کوهنوردان معمولی به راحتی صعود تابستانه را در چند ساعت (صبح تا ظهر) انجام می‌دهند. جبهه جنوبی به دلیل این‌که از سنگ‌های بزرگ تشکیل شده، سخت‌ترین راه صعود به این قله است.

چشمه‌های آب گرم

آبگرم قینرجه: آبگرم قینرجه در 22 کیلومتری جنوب غربی شهرستان واقع شده است. این چشمه به‌عنوان داغ‌ترین چشمه آبگرم ایران دارای اهمیت زیادی است. مجتمع آب درمانی قینرجه به فاصله 500 متر از محل خروج آب ساخته شده و پذیرای مهمانان است. در طب سنتی نوع آب جوشیده از چشمه را در درمان بیماری‌های متعددی از قبیل بیماری‌های مفصلی و روماتیسمی مفید دانسته‌اند.

آبگرم شابیل: چشمه شابیل در مسیر صعود به سبلان با دمای 49 درجه سانتی گراد و دبی 5 لیتر در ثانیه واقع است. مجتمع آب درمانی شابیل هم برای استفاده از این چشمه ساخته شده و از امکانات مناسبی برای استفاده گردشگران برخوردار است. محلی‌ها صفات درمانی متفاوتی را برای این آبگرم ذکر می‌کنند. اگر به خطه اردبیل سفر کردید، یک‌بار امتحان کردنش خالی از لطف نیست.

آبگرم قوتورسویی: این آبگرم در 24 کیلومتری شهر لاهرود و در 49 کیلومتری مشکین‌شهر واقع شده است. این آب در ردیف آب‌های معدنی سولفاته کلیسیک و گوگرد خیلی گرم است که آثار اسید سولفوریک آزاد دارد. این آبگرم خاصیت درمانی بسیاری برای امراض جلدی دارد. بجز این سه چشمه معدنی معروف، البته مشکین‌شهر چشمه ساران آبگرم معدنی زیادی دارد که در صورت حضور در شهر می‌توانید با گرفتن راهنمایی از محلی‌ها به این چشمه‌های بکر هم سر بزنید.

زیستگاه‌های حیات وحش

شیروان دره سی، یکی از 11 زیستگاه وحشی است که که در منطقه سبلان واقع شده‌است. شیروان دره‌سی حدود 20 کیلومتری جنوب شرقی مشکین‌شهر و در نزدیکی لاهرود قرار دارد، ارتفاع آن از سطح دریا 2200 متر و مساحت آن‌را 75 کیلومتر تخمین زده‌اند.

شیروان دره سی، دره عمیق و عریضی است که بریدگی‌های دیواره‌های صخره‌ای، چشم‌انداز ویژه‌ای به این منطقه بخشیده‌ است و سنگ‌ها در آن به صورت تندیس‌هایی دیده می‌شود که انسان فکر می‌کند هرکدام به دست هنرمندی با‌ذوق تراشیده شده‌ است.

این دره از قسمت جنوب به دامنه شمالی سبلان (هرم) از شرق به جاده لاهرود ـ شابیل، از غرب به هوشنگ میدانی و از شمال به زمین‌های روستای قلچقلو منتهی می‌شود. این زیستگاه محل زندگی دائمی و حوش متعددی چون خوک، روباه، گرگ، قوچ و میش ارمنی، خرس قهوه‌ای، کبک، قمری و تعدادی پرندگان مهاجر است.

هوشنگ میدانی، منطقه وسیع و مسطح دیگری است که در دامنه شمالی سبلان و درارتفاع 2725 متری واقع شده و یکی از زیستگاه‌های وحش منطقه سبلان به شمار می‌رود.

هوشنگ میدانی از طرف شمال به منطقه ساربانلار (سروان دره سی)، از طرف شمال شرقی و شرق به ارتفاعات ایشیق چیخماز (جایی که نور نمی‌رسد) و آب گرم شابیل و از جانب جنوب شرقی به دامنه سبلان و هرم و از جانب غرب به منطقه موئیل محدود است.

آثار تاریخی

مقبره شیخ حیدر: این بنا منسوب به شیخ حیدر پدر شاه اسماعیل اول است. مقبره یاد شده از قسمت بیرون به شکل برج مدور و از قسمت درون به شکل 12 ضلعی و در دو طبقه قسمت زیرین سردابه و قسمت فوقانی بصورت برج مدور با ارتفاع 18.5 متر و قطر 10.5 متر است. این بنا از خارج با کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ معقلی به آیات 27،28،29 سوره فتح و همچنین لفظ جلال الله در اشکال مختلف و با خطوط کوفی بنائی مزین شده است. در مورد قدمت بنا و تاریخ احداث آن اظهارات گوناگونی ابراز شده است که دونالد ویلبر معتقد است این بنا از آثار قرن هفت و هشت هجری قمری است و در دوره صفویه به تکمیل و کاشیکاری آن همت گماشته‌اند.

این بنا در تاریخ 18 تیر 1311 هجری شمسی تحت شماره 184 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

در سال 80 طرح ساماندهی حریم بقعه شیخ حیدر در جلسه هیات دولت به تصویب رسیده و این طرح شامل سه مرحله کلی تملک، مرمت و اجرا بوده است. قسمت‌های اجرا شده یا در حال اجرا شامل رواق‌ها، مسجد جنت‌سرا، موزه، اداره، قسمت تجاری و پارکینگ، فروشگاه زنجیره‌ای، سالن نمایشگاه کتاب، سالن نمایشگاه صنایع‌دستی، سالن آمفی‌تئاتر، سالن پذیرایی، فضای ارتباطی و مصلی است.

قلعه قهقهه: قلعه قهقهه در دهستان یافت از دهستان‌های بخش مرادلو و در نزدیک روستای کنچوبه بوده و در فاصله 80 کیلومتری شمال مشکین‌شهر قرار دارد. قلعه قهقهه در منطقه قره‌داغ و با ارتفاع تقریبی 1200 متر از سطح دریا، دیوارهای بلند طبیعی و در میان صخره‌ها واقع شده است. دور تا دور قلعه پرتگاه‌های خطرناک و عمودی است، انگار که صخره‌ها به دست بشر به این شکل طراحی شده باشند. وقایع و حوادثی که مورخین در مورد قلعه قهقهه ذکر کرده‌اند بیشتر مربوط به دوران صفویه است، اما این به این معنی نیست که قلعه در دوره صفویه ساخته شده است.

طبق تحقیقات باستان شناسی به عمل آمده استقرار در این قلعه به دوران قبل از اسلام می‌رسد. از سال 80 در جهت احیاء و مرمت قلعه گام‌های مؤثری برداشته شده که اصلاح مسیر صعود به قلعه و مرمت سر در ورودی آن از جمله این اقدامات اساسی و حفاظتی است. کاوش‌های باستان‌شناختی قلعه جهت دسترسی به پلان تاسیسات درون قلعه و مرمت برج‌ها و باروهای دفاعی آن از جمله برنامه‌های آتی میراث فرهنگی است.

راه ورودی این قلعه از ضلع شمالی آن می‌باشد که به عنوان یک قلعه نظامی مطرح بوده است. در دو طرف دروازه ورودی دو برج قرار دارد. عرض در ورودی 2.5 متر است و از جنس سنگ و آجر با طاق هلالی شکل که هنوز هم پابرجاست.

چطور برویم؟

سفر به مشکین‌شهر از طریق زمینی به صورت مستقیم به وسیله اتوبوس‌ و سواری‌های بین شهری از تهران و شهرها و استان‌های همجوار صورت می‌گیرد. (مسیر غیرمستقیم: سفر به شهر اردبیل از طریق اتوبوس‌های بین شهری از اکثر استان‌های کشور و سپس مشکین‌شهر) سفر هوایی به مشکین‌شهر به دلیل عدم وجود فرودگاه میسر نیست. لازم به ذکر است سفر به شهر اردبیل از طریق هوایی از تهران و مشهد میسر است. (فاصله فرودگاه اردبیل تا مشکین‌شهر حدود 100 کیلومتر است).

امیرحسین احمدی - ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین ، پزشکان فیلیپینی که در روزگار کمبود متخصص پزشکی در ایران جولان می‌دادند، اما امروز را نمی‌دیدند که خبر برسد تیم‌های پزشکی از ایران به مانیل اعزام شدند تا بیماران مستمند فیلیپینی را معالجه کنند.

کشوری با حدود 300 هزار کیلومتر مربع وسعت (یعنی یک‌پنجم کشور ما) که با کمال تعجب حدود 101 میلیون نفر در آن زندگی می‌کنند!

به طور کلی فیلیپین کشوری است که هم برای طبیعت‌گردان و هم برای عاشقان تاریخ جالب توجه است. کسانی که طبیعت را دوست دارند، می‌توانند در فیلیپین از حدود 7000 جزیره و نیز سواحل این کشور لذت ببرند و در عین حال سری هم به مناظر طبیعی سرسبز این کشور بزنند که در ادامه برخی از آنها را معرفی خواهیم کرد.

دیدن بناهای متعدد تاریخی در کشوری که هنوز هم تنش‌هایی مثل ببرهای تامیل را تجربه می‌کند در کنار تجربه مردم بومی و فرهنگ این کشور، سفری خاطره‌انگیز را برای گردشگرانی که این کشور را به عنوان مقصد خود انتخاب می‌کنند خواهد ساخت.

قبل از این که سفر نوشتاری‌مان را به فیلیپین آغاز کنیم باید بگوییم فیلیپین در منطقه استوایی قرار گرفته و از این رو باید انتظار هوایی مرطوب و البته گرم را داشته باشید.

با این حال در ماه‌های دی، بهمن و اسفند، قدری از رطوبت هوا کاسته می‌شود و از این رو فصل زمستان، بهترین فصل سال برای دیدن فیلیپین است. یادتان باشد به دلیل قرار گرفتن فیلیپین در نیمکره جنوبی، فصل زمستان ایران مقارن با فصل تابستان این کشور است.

اجازه بدهید از مناظر طبیعی آغاز کنیم. مثلا از شالیزارهای پلکانی بانائو که در کوه‌های ایفاگائو قرار گرفته و مردم از 2000 سال پیش تاکنون، در کمال تعجب و شگفتی ناظران به کاشت برنج و محصولات کشاورزی دیگر در دامنه شیبدار کوه می‌پردازند.

به این ترتیب شما خواهید توانست تلاقی قابل توجه آسمان و مزارع کشاورزی را در این شالیزارهای کوهستانی ببینید که تجربه بی‌نظیری است. جاذبه طبیعی دیگر فیلیپین، جزیره بوراکای است که یکی از بهترین سواحل جهان را در اختیار دارد و ضمنا در آن انواع و اقسام امکانات فراغتی دریایی هم موجود است اما نمی‌شود از جاذبه‌های توریستی فیلیپین بگوییم و تپه‌های شکلات را فراموش کنیم.

تصور کنید که یک جزیره به نام بهل نزدیک به 1300 تپه را ببینید که تقریبا همگی یک شکل است و ارتفاع نسبتا یکسانی (حداکثر 50 متر) دارند و روی همه آنها هم با چمن سبز پوشیده شده است. کسی به درستی نمی‌داند که چنین جاذبه طبیعی چگونه ایجاد شده، اما هرچه که باشد حتما دیدن این تپه‌ها، بالا رفتن از یکی از آنها و نیز کمی استراحت با منظره 1300 تپه سبز، می‌تواند تجربه‌ای فوق‌العاده به حساب بیاید.

جاذبه طبیعی دیگر این کشور دونسول است؛ منطقه‌ای که بیش از هر چیز با ساحل جذاب، آبشارهای دیدنی و غارهای بکر و دست‌نخورده خود شناخته می‌شود. علاوه بر برنامه‌های معمولی که می‌توانید در دریا یا ساحل داشته باشید؛ در این منطقه دریایی شما خواهید توانست وال‌ها، این موجودات غول‌پیکر آبی را هم به تماشا بنشینید.

آخرین جاذبه طبیعی که در این کشور به شما معرفی می‌کنیم پارک ملی پورتو پرنس است که به دلیل داشتن گونه‌های گیاهی و جانوری خاص در زمره میراث جهانی طبیعی یونسکو قرار گرفته است. در کنار همه جذابیت‌هایی که این پارک دارد و باید از آن استفاده کنید، رودخانه‌ای زیرزمینی هم هست که یکی از شگفتی‌های طبیعی جهان به حساب می‌آید.

اگر بخواهیم یک مقصد تاریخی هم به شما معرفی کنیم بی‌شک کلیسای سنت آگوستین را معرفی می‌کنیم که در مانیل، پایتخت قرار گرفته است و تا به حال توانسته از چند زلزله و دو آتش‌سوزی گسترده جان سالم به در ببرد.

این کلیسا در سال 1589 ساخته شده است. اگر سری به این کلیسا زدید تماشای سقف نقاشی شده آن که توسط دو نقاش ایتالیایی انجام شده را از دست ندهید. البته کلیساهای تاریخی دیگر هم در فیلیپین هست که می‌توانید از آنها هم بازدید کنید.

چطور برویم؟

اخذ ویزای فیلیپین برای شما خیلی سخت نخواهد بود، اما با توجه به نبود پرواز مستقیم بین تهران و مانیل، حتما باید از طریق کشوری ثالث به فیلیپین بروید. با توجه به جذابیت‌های طبیعی این کشور، آژانس‌های گردشگری، تورهای مختلفی را برای سفر به این کشور پیشنهاد می‌کنند که مثلا یک تور 10 روزه که ترکیبی از جاذبه‌های پایتخت و جزیره بوراکای است؛ با قیمت حداقل پنج میلیون تومان در اختیار شما قرار می‌گیرد. قبول داریم که کمی گران است ولی مقایسه آن با شهری مثل دبی به شما خواهد گفت که ارزشش را دارد.

نرگس انصاری - ضمیمه چمدان

ثانیا این که نظراتشان می‌تواند در ذهنیت‌سازی برای گردشگری ایران در دنیا موثر باشد و ثالثا این که توجیه کردن این تیپ افراد و مجاب کردنشان به ارائه نظرات واقعی درباره ایران، می‌تواند راه مناسبی برای مبارزه با تصاویر غیرواقعی ساخته شده توسط رسانه های غربی باشد. متنی که می‌خوانید، گزیده ای از مطالبی است که یک روزنامه‌نگار هلندی پس از سفر به ایران در یکی از روزنامه‌های پرتیراژ کشورش نوشته است.

حتما انتظارش را ندارید...!

فرهنگ بسیار زیبا، طبیعت و مناظر پرابهت و مردم مهمان‌نواز. شاید فکر نکنید‌، اما اکنون درباره ایران صحبت می‌کنیم. پس از سفری به این کشور، دیگر تمام پیشداوری‌ها از بین می روند. راهی‌ بسیار طولانی را مشاهده می‌‌کنم که روی تپه‌های زیادی ساخته شده است. در مقابل خود، کوه‌های زاگرس را تماشا می‌‌کنم. راننده‌های خودرو‌هایی‌ که از رو به‌رو می آیند، از دیدن ما خارجی ها تعجب می‌کنند. در بسیاری از مواقع، شیشه ماشین پایین می‌رود و می‌گویند به ایران خوش آمدید.

در سفر ایران، با مناظر زیبای بسیار زیادی مواجه شدم. از سرسبزی شمال ایران تا صحرا‌های بسیار زیبای جنوب این کشور. در میان راه، شهر‌های زیبایی‌ را دیدم که پر از زندگی‌ و فرهنگ است. در شهر یزد، خیابان‌های باریک و زیبایی‌ را دیدم که مشابه داستان‌های هزار و یک شب است. در این شهر زیبا، مساجد مختلفی‌ وجود دارد و صد‌ها فروشگاه در بازار‌های سرپوشیده دیده می شود. راه، ما را به شهر زیبای شیراز، شهر شعر رساند. سفر به شیراز به معنای بازدید از آرامگاه حافظ، یک شاعر ایرانی است که در سال 1390میلادی درگذشت. تمامی ایرانیان حداقل یکی‌ از اشعار این شاعر را از حفظ هستند.

گروهی از جوانان از مقابل ما گذشتند و به نظر می‌رسید که می خواهند با ما صحبت کنند. پرسیدند: سلام، از چه کشوری هستید؟ آنان همانند ما کنجکاوند. چرا به ایران آمده ایم؟ به ما گفتند متاسفانه همه غربی‌ها فکر می‌کنند که مردم ایران تروریست هستند، این گونه نیست؟

آنها خوشحال هستند که ما به ایران سفر کرده‌ایم. این‌گونه می توانیم در هلند به مردم بگوییم که ایران کشوری بسیار زیبا برای گردشگران است.این جوانان ما را به پارکی‌ نزدیک آرامگاه حافظ بردند. شیراز به گل‌های رنگارنگ، پارک‌های زیبا، درختان میوه و حوض‌های بسیار زیبا در وسط شهر معروف است. در سایه این درخت‌ها، یک فرش ایرانی انداخته شده و روی آن یک قوری چای است. پیک نیک در شیراز همانند بقیه شهر‌های ایران، بسیار محبوب است.

نمی توان بدون بازدید از تخت جمشید، از ایران بازگشت. تخت جمشید قلب تاریخ قدیم ایران بود. اکنون ایرانیان به این موضوع افتخار می کنند و معتقدند تخت جمشید مدرک تاریخ آنان است.علاوه بر این فرهنگ زیبا، مهمان‌نوازی مردم ایران بخش بزرگی‌ از تجربه سفر به ایران است. در یکی‌ از پارک‌های تهران، دو ایرانی که در نیویورک متولد شده اند به ما در خواندن نقشه تهران که به فارسی‌ نوشته شده، کمک کردند. با وجود آن که در آمریکا زندگی می‌کنند دلتنگ عطر، رنگ و فضای ایران هستند. از این‌رو هر سال به مدت یک ماه به ایران سفر می‌کنند.

یکی‌ از موضوعات در مهمان نوازی ایرانی که باید به آن توجه کنید، تعارف است. احتمال دارد که در ایران مردم شما را به خانه خود برای صرف نهار یا شام دعوت کنند. این دعوت را قبول کنید، زیرا احتمالا بهترین غذا را می‌توان در خانه مردم خورد.

ماجراجویی در ایران

مادلون اولستهورن و سوزانه کوکس در طول برنامه سفر آمستردام به سنگاپور، با ماشین به ایران نیز سفر کردند. افراد زیادی به این دو گفتند که سفر با خودرویی قدیمی‌ به کشور‌هایی‌ چون ایران و پاکستان غیرممکن است، اما واقعیت چیز دیگری است. واقعیت در ایران بسیار زیباتر است. مادلون می‌گوید: مهمان نوازی که در ایران با آن مواجه شدیم، در هیچ کجای جهان ندیده بودیم. مردم کنجکاوند، همه علاقه دارند با ما آشنا شوند.

در جاده نیز همه مهمان‌نواز هستند. خودرو‌ی ما گازوئیلی است و پیدا کردن گازوئیل برای ما اندکی مشکل است، اما کافی‌ است که تنها یک بار دست خود را مقابل یک کامیون بالا ببریم. آنها به ما کمک می‌کنند. یک راننده کامیون توقف کرد و به ما گازوئیل داد. او به زبان انگلیسی تسلط نداشت، اما خیلی‌ سریع با یکی‌ از اعضای خانواده خود تماس گرفت تا از من سوالی بپرسد.او گفت: نظرت درباره ایران چیست؟

پاسخ بنده بسیار ساده بود: ایران زیباست. فرهنگ، طبیعت و بویژه مردم ایران زیبا هستند. زمانی‌ که به تخت جمشید رسیدیم، نمی توانستیم عکس گرفتن را متوقف کنیم. گردشگران ایرانی از همه قسمت‌های تخت جمشید عکسبرداری می کنند. آنها به این بنا افتخار می‌کنند. ایرانیان حق دارند که به تاریخ خود افتخار کنند.

شمال سبز ایران

فکر می‌کنید که ایران تنها از خاک و سنگ تشکیل شده است؟ پس باید یک بار به شمال این کشور سفر کنید. در زمستان می توان در شمال ایران به ورزش‌های زمستانی چون اسکی پرداخت.راه تهران به دریای خزر، راهی‌ معروف در ایران است.

برای رسیدن به دریای خزر باید از کوه‌های زیادی عبور کرد. در میانه راه، در هر چند صد متر یک بار رستوران‌های ایرانی را می توان مشاهده کرد. هر کسی‌ که مکان زیبایی‌ را ببیند توقف می‌کند، فرش ایرانی را از خودرو درمی‌آورد و استراحت می‌کند.

افرادی که زمان کافی‌ دارند، پس از هشت ساعت رانندگی‌ و پیچ‌های فراوان به شهر رامسر می‌رسند. پس از دو ساعت رانندگی‌ از تهران، بلند‌ترین کوه‌ها را مشاهده می‌کنیم. تقریبا در تمامی سال، این کوه‌ها پوشیده از برف است و می توان در آنها به ورزش‌های زمستانی پرداخت. برای ورزش‌های زمستانی سه مکان وجود دارد که دیزین بزرگ‌ترین آنهاست. بلندترین نقطه، حدود 3600 متر است. افرادی که علاقه دارند به کشور دیگری جز آلمان و فرانسه سفر کنند، می‌توانند به ایران فکر کنند.

ترجمه: علیرضا کریمی - ضمیمه چمدان

در صفحه گردشگری هیجان این هفته به چند تفریح هیجان‌انگیز اشاره کرده‌ایم. با این توضیح که اگر در هر کدام از موارد، در شهرستان‌ها هم نمونه داریم، به آن نمونه اشاره شده. این شما و این تفریحات هیجان‌انگیزی که نفستان را در سینه حبس می‌کند.

سرعت و هیجان در کارتینگ

کارتینگ نوعی از ورزش موتوری با خودروهای چرخ‌باز است. این‌گونه خودروهای چهارچرخه کوچک و چرخ‌باز کارت نام دارند. کارت سال 1959 به دست آرت اینگل، فضانورد آمریکایی اختراع شد.

با ماشین‌های کارت معمولا در مسیرهای کارت‌سواری که در مقیاسی کوچک نسبت به بزرگراه‌های واقعی ساخته می‌شوند، مسابقه داده می‌شود.

کارتینگ معمولا به عنوان قدم اول در مسیر رسیدن به ورزش‌های پرخرج‌تر خودروسواری به‌شمار می‌آید. اگر مسیرگاه کارتینگ درون یک ساختمان باشد به این نوع کارتینگ، کارتینگ سرپوشیده (Indoor Karting) گفته می‌شود.

در تهران مهم‌ترین پیست کارتینگ در مجموعه ورزشی آزادی قرار دارد که هم تنوع اتومبیل‌های آن بالاست و هم به نسبت دیگر پیست‌ها مشتریان بیشتری دارد.

با این حال پیست‌های دیگری در جاهای دیگر شهر ازجمله موزه خودرو در 11 کیلومتری جاده مخصوص و جاده لشگرک، پرند و... هم وجود دارد.

کارتینگ به نسبت تفریح گرانی است و برای مدت زمانی نه چندان طولانی، حداقل 30 هزار تومان باید بپردازید.

با این حال طعم واقعی هیجان و سرعت، چنان شما را شیفته می‌کند که حتما پس از انجام آن با خودتان می‌گویید که ارزشش را داشت.

حبس نفس با سورتمه

سورتمه‌ سواری تجربه‌ای است که بعید است به این زودی‌ها فراموشش کنید. در این بهار دل‌انگیز اگر حوصلتان سر رفته، اگر گمان می‌کنید کمی هیجان نیاز دارید یا به دنبال لحظه‌هایی ناب هستید کافی است سورتمه را امتحان کنید.

جریان ازاین قرار است که هر فرد سوار یک سورتمه می‌شود و ضمن رعایت‌کردن نکات ایمنی در یک ریل قطاروار شروع به حرکت می‌کند. قانون حکم می‌کند که باید میان هر دو سورتمه مقداری فاصله باشد تا از تصادفات احتمالی جلوگیری شود. این فاصله چیزی حدود 25 متر است.

ریل‌ها در مسیر‌هایی طولانی به یکدیگر پیوسته‌اند و بسته به مرکزی که از آن استفاده می‌کنید، در طول‌های مختلفی آماده استفاده هستند. در کنار هر سورتمه دسته‌هایی تعبیه شده که به کمک آنان می‌توان سرعت را افزایش داد یا ترمز کرد.

مسیر‌های پر پیچ و خم توام با سرعت بالا، اوج لذت و هیجان را به شما هدیه می‌دهند. در شهرهای زیادی زیرساخت‌های سورتمه‌سواری است و عاشقان هیجان می‌توانند از این امکانات استفاده کنند.

تالش، نمک آبرود، گردنه حیران در شمال کشور، دربند تهران و دامنه الوند در همدان ازجمله مراکز سورتمه ریلی در ایران هستند. طول مسیر بازی به طور معمول یک کیلومتر یا بیشتر است. به عنوان مثال طول ریل سورتمه در نمک آبرود 1190 متری است.

سرعت هر سورتمه در طول مسیر متفاوت است، اما حداکثر تا 40 کیلومتر در ساعت متغیر است. متوسط قیمت برای هر ساعت سورتمه‌سواری چیزی حدود 70 هزار تومان است. این قیمت در مسیر‌های طولانی‌تر با طبیعت بکر ممکن است متغیر باشد.

در تهران همان طور که گفته شد در دربند معروف‌ترین ریل سورتمه قرار دارد. البته مراکز دیگری هم برای ارائه این تفریح در جاهای دیگر شهر است که با یک جستجوی سریع در اینترنت می‌توانید نزدیک ترینشان به خودتان را انتخاب کنید. اگر هیجان دوست دارید، معطلش نکنید، همین آخر هفته بروید سورتمه‌سواری.

اسکیت یو، چیزی شبیه پرواز

در پارک ارم تهران، دریاچه خلیج فارس چیتگر و مراکز متعدد در شهرستان‌ها از قبیل ائل گولی تبریز، وسیله‌ای وجود دارد که با نام اسکیت یو یا اسکیت هوایی از آن یاد می‌شود. وسیله‌ای پرهیجان که خاطره آن تا مدت‌ها در ذهنتان می‌ماند و طعم واقعی هیجان را به همراه دارد.

این دستگاه مهیج شبیه‌ترن است. حرکت آن روی ریل، شبیه حرف U است که البته شیب دوطرف آن کمی بازتر از U است. درست به همین دلیل به آن اسکیت یو گفته می‌شود. از نوع حرکت بر می‌آید که در ابتدا و انتهای ریل هیجان به اوج خودش می‌رسد و می‌تواند حسابی شما را دچار هیجان کند. معمولا افراد دارای ناراحتی قلبی یا مشکلات اینچنینی از سوار شدن به این نوع وسایل تفریحی منع می‌شوند. هزینه اسکیت هوایی چندان زیاد نیست و شما می‌توانید با پرداخت کمتر از 10 هزار تومان سوار این وسیله هیجان‌انگیز شوید.

حس پرواز با زیپلاین

زیپلاین یک سرگرمی پرهیجان است که این روزها توجه جوانان زیادی را به خود جلب کرده است. مسافران با استفاده از هارنس (تونیک صخره‌نوردی) و تسمه و کارابین به قرقره متصل می شوند. قرقره روی سیم بکسلی که بین دو نقطه متصل شده، قرار می‌گیرد و مسافران در حالت معلق مسیر زیپلاین را با سرعت طی می‌کنند. سرعت توسط مسافران قابل کنترل نیست و بستگی به اختلاف ارتفاع نقطه مبدا و مقصد دارد. با این حال ولی از نظر ایمنی هیچ خطری شما را تهدید نمی‌کند و همه جوانب درنظر گرفته شده و لباس مخصوص (هارنس)، کارابین، دستکش و کلاه ایمنی به مسافران داده می‌شود.

معروف‌ترین زیپلاین تهران در بالای بام تهران و نزدیک تله‌کابین توچال قرار دارد. این بخش از مهیج‌ترین قسمت های مجموعه تفریحی تله‌کابین است که در سایت بالای کوه قرار دارد و منظره‌ای بی‌نظیر هنگام عبور از زیپلاین برای شما به ارمغان می‌آورد.

این تفریح پرهیجان طول قابل قبولی دارد و می‌تواند هیجان واقعی را به شما هدیه دهد. متقاضیان استفاده از این تفریح پرنشاط پس از آموزشی مختصر و پوشیدن لباس‌های مخصوص آماده هستند تا لحظاتی فراموش نشدنی را تجربه کنند.

زیپلاین البته صرفا مختص تهران نیست، مثلا اگر گذرتان به نمک آبرود افتاده باشد، بالای تله‌کابین جدید این شهر، در بالای کوه و چشم‌اندازی مهیج، سایت زیپلاین راه‌اندازی شده یا در رامسر هم بالای تله‌کابین و بر فراز کوه، سایت زیپلاینی هست که می‌تواند نفس شما را در سینه حبس کند. خلاصه که هر جا اسم زیپلاین شنیدید، از نظر ما، درنگ نکنید.

تیوپ‌سواری، زمستانی در دل بهار

تیوپ‌سواری فقط مختص برف نیست. جاهایی هست که پیستی فراهم کرده‌اند که شما در طول چهارفصل سال بتوانید روی آن تیوپ‌سواری کنید. به عنوان مثال تیوپ‌سواری در پیست پرواز دریاچه خلیج فارس در چیتگر، این امکانات را فراهم کرده که همه افراد بتوانند در شرایط متفاوت آب و هوایی، به ورزش‌های زمستانی بپردازند.

تیوپ‌سواری روی پیست پرواز در آسمان درست مثل تیوپ‌سواری روی برف واقعی است و همان حس و هیجان را برای شما به دنبال دارد. در تهران این وسیله تفریح فقط در دریاچه خلیج فارس است و قیمت آن هم درست مثل اسکیت یو یا اسکیت هوایی، کمتر از 10 هزار تومان برای هر نفر است.

سرسره لوپ یا انتظار برای سقوط

این سرسره تشکیل شده از یک اتاقک انتظار که توسط دریچه‌ای از پایین به یک سرسره طولانی متصل می‌شود. هم تجربه سقوط در سرسره و هم انتظار برای باز شدن دریچه به تجربه هیجان وصف‌ناپذیر منجر می‌شود. پس از قرار گرفتن فرد درون کابین ضربان قلب به همراه شمارش معکوس آغاز و پس از اتمام شمارش به ناگاه دریچه زیرین محفظه باز می‌شود و استفاده با سرعتی برابر 11 متر بر ثانیه سقوطی آزاد را به درون مسیر سرسره تجربه خواهد کرد.

حس تعلیق ناشی از انتظار باز شدن دریچه و حس بی‌وزنی ناشی از سقوط آزاد تجربه‌ای بی‌بدیل از هیجان را به شما هدیه می‌دهد. این تفریح هم در پایتخت سهل‌الوصول است و با قیمت مناسب (کمتر از 10 هزار تومان) می‌تواند در دسترس شما قرار بگیرد.

جواد مسعودیان - ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین، شاید سفر به جزیره‌ها یکی از لذت‌بخش‌ترین و پرهیجان‌ترین سفرها باشد. به‌خصوص اگر این جزیره‌ها عجیب‌وغریب هم باشند. اگر شما هم دوست دارید به این جزیره‌ها سفر کنید یا لااقل درباره آنها بیشتر بدانید، این گزارش را بخوانید:

آتشکده بازه هور که از کهن‌ترین نمونه‌های آتشکده گنبد‌دار است، مجموعه سنگ بست که کهن‌ترین اثر معماری اسلامی برجای مانده در خراسان است، بنای‌ هارونیه که تنها بنای باقیمانده از شهر ویران شده توس‌ است، مدرسه دو در که از زیباترین و اصیل‌ترین نمونه‌های معماری عصر تیموری است، میل اخنگان، آرامگاه نادرشاه، حمام مهدی قلی بیک و موزه مردم‌شناسی، مقبره پیرپالان دوز، مسجد گوهرشاد، مدرسه پریزاد، مسجد 72 تن، آبشار آبگرم از جاذبه‌های این شهر به حساب می‌آیند که هر کدامشان برای انتخاب یک شهر به عنوان مقصد سفر، کفایت می‌کنند.

ماجرای اقامت

همان‌طور که بالاتر هم اشاره شد، به دلیل قرارگرفتن مضجع شریف امام هشتم(ع) در شهر مشهد، این شهر میزبان گردشگران زیارت و یکی از شلوغ‌ترین شهرهای ایران از حیث مسافرپذیری است.

از همین روست که اقامتگاه‌های متعددی در کلاس‌های مختلف قیمتی در این شهر پیدا می‌شود. در میان هتل‌های مجلل، هتل درویشی، هتل هما و هتل قصرطلایی جزو بهترین‌ها هستند.

این هتل‌ها البته جزو بهترین هتل‌های کشور هم به‌شمار می‌روند. این هتل‌ها با توجه به 5 ستاره بودن شان طبیعی است که قیمت‌های بالایی دارند و اقامت در آنها شاید در وسع خیلی‌ها نگنجد.

دو هتل سینور و فرهنگ و هنر به رغم کیفیت بالا قیمت متوسطی دارند و می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای استفاده خانواده‌های طبقه متوسط باشند.

علاوه بر هتل‌ها مشهد بیشترین هتل‌آپارتمان‌های کشور را هم در خود جای داده. اقامتگاه‌هایی که مورد‌پسند خیلی از خانواده‌هاست و از نظر قیمتی در سطح توان طیف بیشتری است.

در میان هتل آپارتمان‌ها مجتمع اقامتی اسپینو، هتل آپارتمان درسا و هتل پارسیان توریست توس انتخاب‌های خوبی می‌توانند باشند. با این حال بسته به سطح تمول و توان مالی شما، حتما گزینه‌های متعدد دیگری نیز در دسترس شما وجود دارد.

در مشهد قیمت مراکز اقامتی علاوه بر کیفیت، تابع فاصله این مراکز از حرم امام رضا(ع) هم هست. ضمن این‌که برای انتخاب مرکز، زیاد هم نباید به دردسر بیفتید چون از ایستگاه قطار گرفته تا ترمینال اتوبوس و هر کوی و برزن شهر، افرادی مشغول تبلیغ مراکز اقامتی هستند و به زور سعی می‌کنند شما را مشتری خودشان کنند.

پیشنهاد ما این است که به تجربه دوستان، اقوام یا مراجع موثق دیگر اعتماد کنید و کار انتخاب محل اقامت را به زمان پس از رسیدن و خیابان‌های شهر مشهد واگذار نکنید.

در عین حال اگر باز هم گزینه‌ای در خور توان مالی‌تان پیدا نکردید، نگران نباشید. مسافرخانه‌ها و خانه‌های شخصی متعددی هم در مشهد هستند که قیمت‌شان به نسبت هتل‌ها و هتل آپارتمان‌ها کمتر است.

طبیعی است که البته از نظر کیفیت هم در سطح پایین‌تری قرار دارند، با این حال ولی خیلی از خانواده‌ها نیت‌شان زیارت امام رضا(ع) است و در این راه از دو سه روز اقامت پرزحمت هم ابایی ندارند.

ماجرای غذا

اگر بحث غذای محلی در مشهد مطرح شود، همه معمولا یاد شیشلیک می‌افتند که البته غذای گرانی هم هست. شله، دیگچه وچنگال، اشکنه آلو، آش شلغم، کوکوشیرین و رشته پلو از دیگر غذاهای محلی مشهد است که البته برخلاف دیگر شهرهای ایران، پیدا کردن این غذاهای محلی در مشهد کار آسانی نیست، چرا که اغلب رستوران‌ها انتخاب‌های مردم را به چلوکباب و جوجه کباب محدود می‌کنند.

با تمام این اوصاف ولی شهر مشهد شاید بعد از تهران دارای بیشترین تعداد رستوران معروف هم باشد. اگر دلتان غذاهای خوشمزه و با کیفیت می‌خواهد، رستوران‌های رضایی، پسران کریم، معین درباری، باغ سالار، ارم شاندیز، حسین شیشلیکی انتخاب‌های خیلی خوبی هستند.

در بین این رستوران‌ها هم شاید رستوران پسران کریم از همه معروف‌تر باشد که با چند شعبه در مشهد مشغول فعالیت است و پذیرای مسافران و محلی‌های زیادی در این شهر است.

در بین غذاهای این شهر هم چلو ماهیچه از همه معروف‌تر است، چنان‌که اگر کمی دیر بجنبید، احتمالا این غذا تمام می‌شود و شما مجبور می‌شوید، غذاهای دیگری انتخاب کنید. فارغ از این اگر از آن دسته افرادی هستید که محیط و زیبایی رستوران هم برای شما اهمیت دارد، موزه حوضخانه هزاردستان و مجتمع گردشگری باباقدرت هم می‌توانند گزینه‌های خوبی باشند.

اگر هم هوس خوردن دیزی کردید، حتما به دیزی سنگی طرقبه سر بزنید. در عین حال بدانید که رستوران‌های فست‌فودی بسیاری هم در مشهد هست. از آن جمله رستوران زنجیره‌ای نسیم لبنان است که فست‌فود از نوع لبنانی آن عرضه می‌کند و هواخواهان زیادی در مشهد دارد.

ماجرای سوغات

همه ایرانیان سوغاتی‌های مشهد را بخوبی می‌شناسند. در میان خوردنی‌ها سوغاتی‌هایی مثل نخودچی، کشمش، زرشک و زعفران مرسوم است.

در میان غیرخوراکی‌ها هم مواردی مثل انگشترهای نقره، عطر و تسبیح و مهر و سجاده مورد‌پسند مردم است. همه این سوغاتی‌ها را می‌توان از قدیمی‌ترین بازار مشهد که همان بازار رضاست و در نزدیکی حرم قرار دارد تهیه کرد.

بازاری که البته خودش یک جاذبه گردشگری است و صرف بازدید از آن و دیدن شور و شوق زاید‌الوصف زواری از مناطق مختلف کشور، می‌تواند برای خیلی‌ها جذاب باشد.

بازار مرکزی و بازار گوهرشاد هم گزینه‌های دیگر هستند. اگر خواستید علاوه بر این بازارها، سری به مراکز خرید مدرن مشهد هم که تعدادشان خیلی زیاد است هم بزنید، کافی است به خیابان سجاد بروید و از فروشگاه‌های متعددی که در دوطرف خیابان قرار دارند خرید کنید.

اگر خرید در برنامه شما جایگاه ویژه‌ای دارد، مراکز خرید دیگر همچون مجتمع تجاری خورشید، برج تجاری ـ اداری آلتون، مجتمع تجاری ـ تفریحی پروما، الماس شرق و مجتمع تجاری و تفریحی آسمان هم در دسترس شماست.

سهیل رضاییان - ضمیمه چمدان

این روستا علاوه بر داشتن معماری زیبا، دارای چشمه‌ها، آبشارها و طبیعتی سرشار از زیبایی منحصر به فرد در استان کردستان است و در کنار رودخانه‌ای قرار گرفته که به رودخانه سیروان می‌پیوندد.

رودخانه خروشانی که از میان آبادی می‌گذرد آن را به دو قسمت تقسیم کرده است و خانه‌های روستا با سنگ و بیشترشان به صورت خشکه چینی ساخته شده است.

این ناحیه از مراکز مهم استان کردستان در دوره سلجوقی به بعد بوده و قلعه پالنگان که مجاور روستا و در بالای کوه قرار دارد بیانگر این مطلب است. با توجه به بقایای مساجد، منازل قدیمی و باغ‌های زیبای این روستا به نظر می‌رسد شالوده اصلی آن به دوره سامانی بازمی‌گردد.

به‌واسطه خصوصیات آب رودخانه مرکز روستا و چشمه‌های متعدد، بزرگ‌ترین مجتمع‌های پرورش ماهی در کنار این روستا ساخته شده است که بیشتر گردشگران به علت تازگی و نوع ماهی‌ها و همچنین قیمت مناسب آن برای غذا و همچنین دستاورد سفر به پالنگان، اقدام به طبخ ماهی در محل می‌کنند و اهالی این روستا بخشی از مایحتاج خود را از این رودخانه تأمین می‌کنند.

روستای پالنگان بسیار سرسبز و دارای آب و هوای بسیار مطلوب و دل‌انگیز در فصل‌های بهار، پاییز و زمستان است و از این لحاظ از دیدنی‌ترین نقاط استان کردستان به شمار می‌رود. با این که پالنگان در یک منطقه کوهستانی قرار دارد اما به‌دلیل آسفالت بودن مسیر در تمام طول سال امکان بازدید از این روستا وجود دارد. عمده محصولات تولیدی مردم این روستا، گندم، جو و انواع مواد لبنی است. گیوه‌بافی، جاجیم‌بافی و موج‌بافی از مهم‌ترین صنایع‌دستی پالنگان محسوب می‌شود.

همچنین کشک محلی، گیوه و روغن جزو سوغات پرطرفدار پالنگانی‌هاست. تابستان گرم و بهار معتدل پالنگان باعث شده کوچ بهاری عشایر به ارتفاعات این روستا که با اجرای بسیاری از مراسم سنتی عشایر کرد مانند اجرای موسیقی گریان، چپله و سیاچمانه همراه است، گردشگران زیادی را به این روستا جذب کند.

اسب سواری، گرزبازی، قل قلان و چاک چاک از بازی‌های محلی پالنگان است که در ایام غیرکاری مانند پاییز و زمستان در اکثر کوچه‌ها و چشم‌اندازهای روستا برگزار می‌شود. پالنگان یکی از هفت روستای هدف در گردشگری استان کردستان است.

ضمیمه چمدان

پیرمرد ادامه می‌دهد من کودکی و جوانی خود را در میان باغ‌های این محله سپری کردم؛ محله‌ای که روزگاری تکیه داده بود به کوه و پوشیده بود از درختان باغ‌ها، ولی حالا از میان آپارتمان‌ها و برج‌ها بسختی می‌توان کوهی را دید و باغی را پیدا کرد.

تا چشم کار می‌کند برج است و آپارتمان. باغ‌های معروفش مثل باغ زند کریمی و باغ خانم مروان و باغ حاج کلاهی و خیلی باغ‌های دیگر از بین رفته‌اند و جز باغ خیامی که متعلق به حاجی خیامی بود و بعد‌ها شد محل نگهداری جانبازان شیمیایی و نخاعی دیگر باغی نمانده است؛ البته طی سال گذشته تعدادی از درختان این باغ هم قطع شد که به نظر می‌رسد برای آخرین باغ محله هم خواب‌هایی دیده‌اند.

دیگر از گذشته زعفرانیه چیزی باقی نمانده و تاریخ محله را باید در میان عکس‌ها و خاطرات قدیمی‌ترها بیابید. بعد با حسرت می‌گوید دیگر زعفرانیه یا شمیران چیزی برای تعریف ندارد، همه‌اش سنگ و آجر است و در حالی که عکس را داخل جیبش و پیپش را گوشه لبش می‌گذارد چشم به افق می‌دوزد.

زعفرانیه یکی از محلات نه‌چندان قدیمی شمیران است که در گذشته جزو زمین‌های زراعی بود که بیشترین بخش آن به حسین خان معید الممالک تعلق داشت. با ساخته شدن خیابان ولیعصر، زعفرانیه هم مسیری می‌شود که تجریش را به روستای اسدآباد مرتبط می‌کند.

از خیابان ولیعصر که وارد زعفرانیه می‌شوید سردیسی از سرلشکر فلاحی می‌بینید که خیابان را هم به نام خود کرده است. از مشخصه‌های بارز این محله وجود سفارتخانه و خانه رجال سیاسی و هنرمندان است.

این محله دارای خیابان‌های باریکی است که برج‌های تجاری و مسکونی و آپارتمان‌های بلند آن را محصور کرده و خیابان زیر بار ترافیک بسختی نفس می‌کشد، ولی با این حال هنوز هم می‌توان نسیم خنک و هوای خوشی را که از جانب کوه‌های توچال می‌وزد احساس کرد و به آب و هوای خوش این محله اذعان نمود.

اگر خوب چشم بدوانید، می‌توانید کوه‌ها را که خیلی هم دور دست نیست در انتهای محله ببینید. هر چه به سمت شمال خیابان حرکت می‌کنید شیب خیابان تند‌تر می‌شود و کوه‌ها نزدیک‌تر، چنان‌که به نظر می‌آید پیاده‌روی در این محله دست‌کمی از کوهنوردی ندارد.

همین همسایگی با کوه باعث شده خیلی از کوچه‌های زعفرانیه با نام‌های شیرکوه و سپیدکوه و باباکوهی و کوه پیکر و کوه سفید و کوهکن نامگذاری شود.

روستای اسدآباد که حالا جزو زعفرانیه است در کنار محله‌های آصف و پسیان و مقدس‌اردبیلی و زال زر یکی از قدیمی‌ترین بخش‌های محله است و بافت قدیمی‌تر محله را خیلی کمرنگ در این روستا می‌توان دید.

هر چند در کنار ساختمان‌های مجلل با معماری‌های عجیب و غریب مدرن که نشانی از فرهنگ ایرانی در آن دیده نمی‌شود دیگر کمتر نشانی حتی از چند دهه قبل محله می‌توان یافت.

آنچه بیشتر از هر چیز محله را متحول کرده برج‌ها و مراکز خرید معروفی است که خیلی از آنها را فروشگاه و مغازه‌هایی شکل می‌دهد که اجناس مختلف با برند‌های معروف داخلی و خارجی می‌فروشند و معروف‌ترین آنها پلازا و پلادیوم است که دومی با قدمتی کمتر طی مدت کوتاه جزو جاذبه‌های محله شده است.

مرکز خریدی که با مغازه‌ها، رستوران‌ها کافی‌شاپ‌ها و فود کورت‌ها بخشی از گردشگری محله است البته قیمت‌های بالا و برند بودن اجناس در این مرکز خرید یکی از شاخصه‌های اصلی است که باعث شده یک قشر خاص بیشتر در آن جولان بدهند. اما پیشنهاد ما برای دیدنی‌های محله، موزه تماشاگه زمان در خیابان سرهنگ فلاحی است.

این موزه گذشته از ساعت‌های قدیمی دارای ساختمان جذاب و بسیار دیدنی است. ساختمانی به رنگ آبی فیروزه‌ای با گچبری‌ها و کاشیکاری و مقرنس و گره چینی‌های زیبا که بر سرتاسر بنا تنیده و از آن بنایی فاخر و زیبا ساخته‌ است.

ساختمان موزه قدمتی 80 ساله دارد و به‌دلیل تزئینات زیبایش یکی از بناهای باارزش تهران است.

به گفته راهنمای موزه، برای ساخت تزئینات گچبری بنا 13 سال وقت صرف شده و زیباترین بخش آن «اتاق اصفهانی» است که ساخت طرح گچبری آن که برگرفته از کاخ عالی‌قاپو است سه سال طول کشیده و تابلوی گچبری آفرینش این اتاق هم یکی از دیدنی‌ترین بخش‌های آن است.

در کنار این همه زیبایی می‌توانید تاریخچه ساخت ساعت و ساعت‌های قدیمی و ساعت‌های رجال و بخش اپتومکانیک و آسمان‌نمای آن را هم ببینید و در کنار فضای زیبای محوطه موزه و رستوران و گالری آن یک روز خوب را پشت‌سر بگذارید.

با فاصله کمی از موزه در بوستان زعفرانیه رصدخانه نجوم قرار دارد که آن هم یکی از بخش‌های مهم محله است. این رصدخانه که بیشتر فعالیتش در بخش کودک و نوجوان و نجوم آماتوری است یکی از رصدخانه‌های مهم آموزشی تهران است که در خیلی از موارد نخستین گام‌ها را برداشته؛ از جمله ساختن نخستین آسمان‌نما و تلسکوپ در ایران و نشر نخستین تقویم نجومی و برگزاری نخستین نمایشگاه عکس‌های نجومی و روز نجوم. اما برای رفتن به این محله می‌توانید با مترو یا اتوبوس خودتان را به تجریش برسانید و از آنجا با تاکسی به زعفرانیه بروید.

اکرم بیگی - ضمیمه چمدان

گردشگری در ارمنستان بخش کلیدی اقتصاد را تشکیل می‌دهد به این ترتیب که از دهه‌ 90 میلادی تقریبا هر سال نزدیک به نیم میلیون نفر از این کشور بازدید می‌کنند، البته بیشتر ارامنه‌ خارج از کشور هستند. وزارت اقتصاد ارمنستان در گزارشی اعلام کرد که بسیاری از گردشگران از کشورهای مستقل مشترک‌المنافع، بویژه روسیه و گرجستان، کشورهای اتحادیه‌ اروپا، ایران و ایالات متحده‌ آمریکا هستند.

به‌طور دقیق و براساس آمار سال 2014، 44 درصد آنها از روسیه، 28 درصد از گرجستان، 12 تا 14 درصد از اتحادیه اروپا و 7 درصد از ایران بودند.

از عوامل موثر در رونق صنعت گردشگری در این کشور می‌توان به توسعه زیرساخت‌های لازم، تنوع‌بخشی به محصولات گردشگری، شناساندن مناسب این کشور در رسانه‌های جهان، لغو روادید برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا و برخی دیگر از کشورها و اعطای آسان ویزا برای مسافران بیشتر کشورها اشاره کرد.

نوبت به معرفی اماکن زیبای ارمنستان می‌رسد. در میان کوه‌های سر به فلک کشیده در نزدیکی روستای تاتو در استان سیونیک در جنوب شرقی ارمنستان، اگر مسیر چشمنواز ایجاد شده در دل کوه را طی کنید به نقطه‌ اوجی خواهید رسید که همچون پرنده می‌توانید دره‌ها و کوه‌های اطراف را ببینید. پس از پیمودن راه سنگی، بنایی مجلل به چشم می‌خورد که همان صومعه‌ تاتو است.

این صومعه مرتبط با کلیسای حواری ارمنی متعلق به سده‌ نهم میلادی است که در سده‌های چهاردهم و پانزدهم میزبان یکی از مهم‌ترین دانشگاه‌های قرون وسطی به نام «دانشگاه تاتو» بوده است.

ساناهین روستایی در شمال استان لوری کشور ارمنستان است که با یک تله‌کابین با شهر الله‌وردی (آلاوردی) متصل می‌شود و امروزه بخشی از این شهر به‌شمار می‌آید. شهرت ساناهین به خاطر صومعه معروف آن است که به همراه صومعه هاغپات که در نزدیکی آن واقع شده در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند.

صومعه ساناهین در سده 10 میلادی بنا شد و به‌عنوان کانون آموزش تذهیب و خوشنویسی بنام بوده‌است.

نام ساناهین در ارمنی به معنای «کهن‌تر از آن یکی» است و فرض بر این است که منظور، قدیمی‌تر بودن صومعه ساناهین از صومعه هاغپات است. دو روستای ساناهین و هاغپات در دو سوی دره‌ای ژرف و روی دو دشت قرار گرفته‌اند و دید زیبایی به همدیگر دارند.

این صومعه‌ها متعلق به کلیسای حواری ارمنی هستند و در محدوده آنها چلیپاسنگ‌های زیادی پراکنده ‌است.

صومعه‌ بعدی، گغارد در استان کوتایک ارمنستان قرار دارد. این صومعه بخشی از کوه مجاور آن است که از سنگ تراشیده شده و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

نمازخانه اصلی این صومعه سال 1215 میلادی ساخته شد و در سده چهارم میلادی در بخش چشمه مقدس آن به دست گریگور روشنگر تکمیل شد.

گارنی نام یکی از آثار باستانی در استان کوتایک ارمنستان در 32 کیلومتری ایروان و همچنین نام روستای نزدیک آن است.

روستای گارنی مناطق گردشگری بسیاری دارد که از میان آنها، ساختمان گارنی شهرت بیشتری دارد. عده‌ای این بنا را بازمانده دوران مهرپرستی دانسته‌اند که برای نیایش خورشید و به‌عنوان مهرابه ساخته شده بود.

«معبد گارنی» برای نزدیک به 300 سال خراب بود تا این‌که بین سال‌های 1968 تا 1974 میلادی بازسازی شد. در آن منطقه شمار زیادی چارچوب در و پنجره، سنگ نبشته یا گچبری بالای دیوار پیدا شد که آنها بی‌گمان مربوط به بناهای تاریخی گوناگونی است.

با وجود این همه آثار تاریخی شاید مهم‌ترین مکان تاریخی گردشگری ارمنستان، زوراتس کارر یا کاراهونج است.

«کاراهونج» یکی از مجموعه بناهای یادبود پیشاتاریخ از دنیای باستان در حوالی شهر سیسیان استان سیونیک واقع است.

این امر به اثبات رسیده که مجموعه «زوراتس کارر» در هزاره ششم (پیش از میلاد) بنا شده و به‌عنوان رصدخانه اخترشناسی مورد استفاده قرار گرفته است. در بسیاری از این بناها شکاف‌هایی ایجاد شده است که دقیقا با ترتیب قرارگیری ستارگان آسمان در آن دوران مطابقت دارد.

چطور برویم؟

برای سفر به ارمنستان، ویزا برای اتباع کشورهای مختلف داستان جداگانه‌ای دارد. به‌عنوان مثال، شهروندان استرالیا، کانادا، ژاپن و کشورهای عضو اتحادیه اروپا می‌توانند هنگام ورود ویزا تهیه کنند؛ قیمت ویزای 120 روزه حدود 15000 درام ارمنستان است.

بازدیدکنندگان کشورهای مشترک‌المنافع برای اقامت تا 90 روز نیاز به روادید (ویزا) ندارند دیگر کشورها از جمله ایران برای ورود به ارمنستان باید از سفارتخانه‌ها یا کنسولگری‌ها ویزا تهیه کنند.

سفارتخانه‌ ارمنستان در خیابان جمهوری تهران قرار گرفته است. تورهای مسافرتی هم به مقصد این کشور بسیار است که می‌توانید از طریق آنها راهی ارمنستان شوید.

نرگس انصاری - ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین ، در حالی که مانند چند دهه پیش، دیگر پرتغال کشوری ناشناخته و آرام نیست، اما هنوز هم می‌توان در میان جمعیت انبوه گردشگرانی که هر ساله راهی این کشور می‌شوند مکانی خلوت و زیبا را برای گذران سفر خود پیدا کرد.

از صخره‌های بزرگ و تماشایی جنوب که سپری در برابر آب‌های خروشان اقیانوس اطلس شده‌اند تا تپه‌های سبز و باغ‌های انگور که در دره‌ دورو در شمال قرار گرفته‌اند، همگی در کنار جذابیت‌های گردشگری دیگر بر تنوع شگفت‌آور سرگرمی در این منطقه افزوده‌اند.

لیسبون، پایتخت و بزرگ‌ترین شهر پرتغال و نیز مرکز ناحیه لیسبون است. امروزه لیسبون از لحاظ مختلف اهمیت فراوانی یافته و به عنوان دومین قطب اقتصادی در شبه‌جزیره‌ ایبری پس از مادرید مطرح می‌شود.

Baixa منطقه مرکز شهر لیسبون است که هنوز هم زندگی به صورت سنتی در آن جریان دارد و جایی است که قدیمی‌ترین و سنتی‌ترین مغازه‌ها هنوز در آن مشغول به فعالیت است.

در قلب شهر، خیابان‌های موازی روآ آگوستا، سراسر مکان تجار و صنعتگرانی هستند که از زمان اکتشافات دریایی به کسب و کار می‌پردازند. شما می‌توانید فروشگاه‌های طلا و جواهر را در خیابان روآ دو اورو (خیابان طلا) و روآ دا پراتا (خیابان نقره) و پارچه و لباس را در خیابان پارچه فروشان پیدا کنید.

در خود خیابان روآ آگوستا نیز چیزهای جالبی پیدا می‌شود! این خیابان دارای انواع رستوران‌های بین‌المللی برای همه انواع سلیقه‌هاست. گلفروشان دوره‌گرد، فروشندگان شاه بلوط داغ، کافه‌های خیابانی، هنرمندان خیابانی مستقل مانند مرد مجسمه‌ای (آقای مجسمه) یا نوازندگان ملودی‌های آشنا و بسیاری دیگر از جاذبه‌های این خیابان است.

وسایل چوبی، فلزی یا چرمی برای خریداران و رهگذران توسط مهاجرانی از آفریقای جنوبی یا آمریکای جنوبی عرضه می‌گردد.

یکی دیگر از جاذبه‌های دیدنی شهر لیسبون قلعه سنت جورج است. این قلعه سال 1147 توسط مورها ساخته شده است.

سنت جورج قلعه‌ای است به مساحت حدود 6000 متر مربع با تعداد زیادی برج، مقر دیده‌بانی، یک خندق خشک و دو میدان که توسط دیواره داخلی و دراز هم تفکیک شده‌ است. جاذبه تاریخی این قلعه و مناظر خیره‌کننده‌اش آن را تبدیل به مکانی ایده‌آل برای بازدید و گذراندن یک بعدازظهر عالی تبدیل نموده است.

پس از پایتخت راهی جنوب پرتغال می‌شویم. دریا، خورشید تابان و ماسه، همگی معرف آلگاوره، منطقه‌ای جذاب در پرتغال است.

درحالی که سواحل و روستاهای زیبای آلگاوره برای آن شهرت جهانی دست و پا کرده‌اند، اما برخی زمین‌های گلف آن نیز در این شهرت نقش داشته است. مرکز آلگاوره، فارو، تقریبا هنوز باقی‌مانده همان وضعیتی است که در قرن 18 بوده؛ با همان محله‌های جذاب، بکر و شگفت‌انگیز.

یکی از ویژگی‌های خوب این منطقه، آب و هوای معتدل آن است؛ به این ترتیب که میزان بارش کم بوده و هر سال به طور میانگین 3000 ساعت از تابش نور خورشید بهره‌مند است.

قدمت لاگوس و ساگرس که در نهایت شرق آلگاوره واقع شده است، به دوران روم باستان بازمی‌گردد، اما در قرن 15 میلادی به علت حضور مستمر شاهزاده هنری در دوران دریانوردی و اکتشافات اقیانوس اطلس، ساگرس به اهمیت بالایی دست یافت.

در ناحیه لیسبون، شهر سینترا واقع شده که برای بسیاری نماد معماری رمانتیک قرن 19 میلادی است و همین امر موجب شده تا در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار بگیرد. اگرچه ساختمان‌ها و طبیعت این منطقه، جلوه قابل مشاهده از تاریخ سینتراست، اما میراث ادبی آن نیز به عنوان یک مرجع افسانه‌ای در فرهنگ پرتغالی شناخته می‌شود.

همین خصوصیات این شهر را به یک مرکز مهم توریستی تبدیل کرده که روزانه توسط بسیاری از گردشگران از شهرهای اطراف یا کشورهای دیگر مورد بازدید قرار می‌گیرد. کوه‌های سینترا و پارک طبیعی آن نیز از دیگر مراکز گردشگری است.

نمی‌شود از پرتغال نوشت و نامی از پورتو نیاورد؛ شهری که در قسمت شمالی این کشور واقع شده و پس از لیسبون مهم‌ترین و بزرگ‌ترین شهر پرتغال است.

به علت موقعیت جغرافیایی عالی خود که در دهانه رودخانه دورو واقع شده و همچنین میراث معماری فوق‌العاده‌اش، مرکز تاریخی پورتو در سال 1996 در میراث جهانی یونسکو ثبت شد. از لحاظ اقتصادی نیز این شهر برای کشور توسعه‌یافته پرتغال از اهمیت بالایی برخوردار است.

چطور برویم؟

سفر به پرتغال کمی تا قسمتی سخت است، البته فقط تا قسمت اخذ ویزا! پس از گرفتن ویزا دیگر نگرانی چندانی وجود ندارد. از آنجا که پرتغال جزو کشورهای حوزه شنگن است، لذا باید برای تهیه این نوع ویزا اقدام کنید.

سفارتخانه پرتغال در دروس، خیابان هدایت قرار دارد. تورهای گردشگری هم در این حوزه فعالند؛ چه به صورت ترکیبی (همراه به چند کشور اروپایی دیگر) و چه به صورت تکی!

نرگس انصاری - ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین ، سی‌ام اردیبهشت در تقویم میراث فرهنگی سالروز بازگشایی کاخ صاحبقرانیه برای بازدید عمومی در سال 1377 است.

کاخ صاحبقرانیه در زمان حکومت ناصرالدین شاه ساخته شد و گفته می‌شود از آنجا که پس از نخستین قرن پادشاهی ناصرالدین شاه (در آن زمان هر 30 سال یک قرن محسوب می‌شد)، این محل تجدید عمارت کلی یافته بود، به دستور شاه «صاحبقرانیه» نامیده شد.

کاخ صاحبقرانیه دارای بخش‌های مختلفی مثل حرمسرا، اندرونی، خوابگاه و حوضخانه است و در حال حاضر هم بخشی از آثار مربوط به پهلوی اول و دوم در آن قرار دارد و به صورت یک کاخ موزه در مجموعه فرهنگی ـ تاریخی نیاوران قرار دارد.

سی و یکم اردیبهشت امسال، ششمین سالروز درگذشت معصومه سیحون است. این بانوی گیلانی که متولد سال 1313 است؛ یکی از بزرگ‌ترین گالری‌داران کشور به حساب می‌آید، چرا که به همراه همسرش، هوشنگ سیحون در سال 1345، گالری سیحون را در تهران افتتاح کردند که قدیمی‌ترین گالری فعال کشور است.

این گالری در مدت 50 سال فعالیت خود، آثار بسیاری از هنرمندان ایرانی ازجمله سهراب سپهری شاعر که دست چیره‌ای در نقاشی داشته را روی دیوارهای خود دیده است.

گالری سیحون که اغلب کارهای هنر مدرن ایران را پوشش می‌دهد این روزها نیز در خیابان چهارم خیابان وزرا آماده استقبال از هنردوستان است.

اولین ماه از سومین فصل سال، مصادف با افتتاح دو موزه در دو نقطه کشور بوده است. در اول خرداد 1382، موزه مردم‌شناسی بابل که تنها موزه از این دست در استان مازندران است در محل بلدیه سابق این شهر افتتاح شده است البته موزه از سال‌ها قبل در این محل دایر بوده لکن به دفعات برای بازسازی ساختمان آن که خود یک بنای تاریخی است و از سال 1307 سرپا مانده، بسته شده است.

جالب است بدانید در حالی که این روزها شهر ساری مهم‌ترین شهر استان مازندران و مرکز آن است، بابل همچنان به عنوان یکی از مهم‌ترین و شاید مهم‌ترین شهر شرق استان مازندران است و این اهمیت ریشه در تاریخ هم دارد اما اگر از شمال به جنوب بیایید، در استان کرمان و پارک انقلاب شهر کرمان، درست در همین روز موزه دیرینه‌شناسی کرمان افتتاح می‌شود؛ موزه‌ای که گفته می‌شود توجه زیادی از سوی مسئولان به آن نشده و حتی حالا خبرهایی در دست است که این موزه تعطیل شده و قرار است در جای دیگری دوباره تاسیس شود، ما اگر بتوانید حسن تجربه‌کار دیرینه‌شناس کرمانی را پیدا کنید، حتما می‌توانید آثار موزه او را ببینید که مربوط به موجوداتی است که میلیون‌ها سال پیش در منطقه فعلی استان کرمان می‌زیسته‌اند؛ موجوداتی که به مرور زمان تبدیل به سنگواره (فسیل) شده‌اند و شامل انواع فسیل انواع بی‌مهرگان، مهره‌داران، میکروفسیل‌ها، گیاهان و ابزار منسوب به انسان‌های نخستین است.

اول خرداد، همچنین روز ملی فرش است و به همین مناسبت می‌توانید سری به موزه ملی فرش ایران بزنید. موزه‌ای که پیش از این هم در این صفحه معرفی شده است.

این گنجینه در تقاطع بلوار کارگر و فاطمی قرار گرفته و هم معماری آن و هم فرش‌های قرار گرفته در آن، بسیار تماشایی است.

اول خرداد ماه یک مناسبت دیگر هم دارد و آن روز بزرگداشت ملاصدراست. در شرایطی که مقبره این فیلسوف بزرگ در شهر بصره قرار دارد و طرح انتقال آرامگاهش به شیراز هم در حد یک حرف باقی مانده، می‌توانید برای بزرگداشت یاد او به روستای کهک در نزدیکی قم بروید تا خانه او را تماشا کنید. کهک، البته روستایی با طبیعت متفاوت از قم است و می‌توانید از گرمای قم نیز به این شهر پناه ببرید.

دوم خرداد امسال، مصادف با نیمه شعبان است و از این رو و پیروی بحث قبلی می‌توانید سفر خود به قم را با خواندن دو رکعت نماز تحیت در مسجد جمکران به پایان برسانید البته کوه خضر هم در آن نزدیکی است که میعادگاه منتظران امام زمان شده و می‌تواند محل مناسبی برای فراغت، آرامش و البته معنویت باشد.

دوم خرداد همچنین سالروز درگذشت بانو جمیله شیخی است که امسال، 15 سال از زمان مرگ او می‌گذرد. شیخی، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون بود و آرامگاه او در قطعه هنرمندان بهشت زهراست.

اما روز سوم خرداد، هر جای ایران که باشید مطمئنا ذهنتان در خرمشهر است. سوم خرداد برای همه ما یادآور سرود پیروزی رزمندگان در عملیات بیت‌المقدس است که به آزادسازی این شهر انجامید.

خرمشهر و در کنار آن آبادان، مکان‌های زیادی برای دیدن دارد، اما بهترین گزینه برای شما که در این ایام به خرمشهر آمده‌اید؛ موزه جنگ و دفاع مقدس این شهر است. جالب است بدانید که بخشی از دیواره‌های بنای موزه همچنان از زمان جنگ دست نخورده باقی مانده است.

چهارم خرداد سالروز شهادت شیخ‌محمد خیابانی، یکی از روحانیون فعال در ماجرای مشروطه است. برای گرامیداشت یاد او هم می‌توان به مقبره‌اش در حرم حضرت شاه عبدالعظیم سر زد و هم به خانه‌اش در خامنه واقع در استان آذربایجان شرقی.

روز چهارم خرداد، سالروز گشایش دو موزه درهم هست. نخست موزه قرآن و کتابت است که در مرکز شهر تبریز واقع شده و در آن نسخه‌های مختلفی از قرآن به خط خوشنویسان شهیر قرار داده شده است. دومین گنجینه هم خانه ـ موزه شهید مطهری واقع در فریمان از توابع استان خراسان رضوی است که می‌تواند درک خوبی از زندگی و زمانه استاد مطهری در دوران کودکی و نوجوانی به شما بدهد.

و در نهایت پنجم خرداد روزی است که در دو موزه در تهران برای استفاده علاقه‌مندان بازگشایی شده است.

این موزه در یک خانه تاریخی در خیابان سعدی قرار دارد و از این‌رو مثل بسیاری دیگر از موزه‌های پایتخت، تماشای آن هم فال دیدن معماری است و هم در واقع، تماشای آثاری که در موزه قرار دارد.

گفته شده که موزه نقاشی پشت شیشه دومین موزه نقاشی پشت شیشه در جهان و تنها موزه مستقل است که به یکی از شاخه‌های نگارگری اختصاص داده شده است.

دست آخر بشنوید از موزه امام علی (ع) که در بلوار اسفندیار بین ولی عصر و بلوار نلسون ماندلا یا آفریقای سابق قرار گرفته و کارکرد اصلی آن پرداختن به هنرهای دینی است. این موزه در سال 1382 افتتاح شده است.

مصطفی مسجدی آرانی - ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین ، از این رو رود گرگر کلا با دست کنده شده و در واقع این رودخانه طبیعی نیست بلکه ساخت انسان است و به صورت «دستکند» احداث شده است. ساختن رودخانه گرگر و مجموعه آبی مربوط به آن به هزاران سال قبل برمی‌گردد.

در روایت‌های تاریخی آن را به اردشیر بابکان، شاه ساسانی نسبت می‌دهند. این مجموعه آبی از بی‌نظیرترین نمونه‌های مشابه خودش است که به خاطر استفاده بهینه‌تر از آب در دوران قدیم ساخته شده است. در سفرنامه مادام ژان دیولافوآ، باستان‌شناس معروف فرانسوی به این مجموعه بی‌نظیر سازه‌های آبی اشاره شده است.

این باستان‌شناس فرانسوی از آن به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی نام برده است. این محوطه مجموعه‌ای از سد، تونل‌ها، کانال‌های فرعی و آسیاب‌های آبی است که به صورت یک مجموعه صنعتی ـ اقتصادی بوده و جزئی از مجموعه بزرگ «سازه‌های آبی شوشتر» است که بارها در کتاب‌های مختلف تاریخی به آن اشاره شده است.

نحوه کار مجموعه به این شکل است که سد گرگر مسیر رودخانه را می‌بندد و سطح آب را برای آبگیری سه تونل کنده شده در تخته سنگ بالا می‌آورد. تونل‌های سه‌گانه، آب را به مجموعه هدایت می‌کند و به کانال‌های متعددی تقسیم می‌شود که پس از گرداندن چرخ آسیاب‌ها، آب به صورت آبشارهایی به محوطه‌ای حوضچه مانند سرازیر می‌شود.

تونل‌های سه‌گانه در پشت «پل بند گرگر»، وظیفه انتقال حجم معینی از آب را برای به حرکت درآوردن پره‌های آسیاب برعهده داشته‌اند.

بخش‌های مختلف مجموعه تاریخی شوشتر عبارتند از: پل بند شرابدار، بند میزان و کلاه فرنگی، پل بند شادروان، نهر گرگر، نهر داریون، بند دختر و بند دارا که هر کدام در پست‌های جداگانه توضیح داده می‌شود.

سازه‌های آبی چندمنظوره

مجموعه بزرگ آبی شوشتر از این رو جالب توجه است که انواع سازه‌های آبی در یک جا دیده می‌شود. در این مجموعه ساختمان آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌ها و تونل‌های عظیم هدایت آب است که در یک مجموعه به دقت در کنار هم چیده شده است.

این دقت در چینش و مهندسی این سازه‌ها در آن سال‌های دور خود یک شگفتی بزرگ است که در گذر ایام به زیبایی آن افزوده است.

در این میان یک جاذبه دیگر این سازه‌ها محل‌هایی است به نام «سیکا» که در واقع برای استراحت و تفریح از آن استفاده می‌شده است. این سازه‌ها از قدیم کارکرد‌های چندگانه داشته است؛ هم برای تامین و تقسیم عادلانه آب به کار می‌رفته و هم محلی را برای تفریح و وقت گذرانی مردمان آن زمان فراهم می‌آورده است.

در قسمت انتهایی ضلع غربی این مجموعه، سیکا قرار دارد که دسترسی به فضای درون آن از طریق چند پله که با دست کنده شده است فراهم می‌آید.

در درون این فضا یک حوض هشت ضلعی با کانال کوچک تعبیه شده است. آب این حوض از طریق یک جوی که از دیواره سیکا خارج می‌شود تأمین و به وسیله دو کانال کوچک به درون رودخانه بر می‌گردد.

این رفت و آمد آب موجب خنکای دلچسب این محل شده که در تابستان‌های گرم این منطقه غنیمت است، اما در مورد معنای واژه «سیکا» نظرات گوناگونی مطرح شده است. در لغتنامه دهخدا سیکا نوعی مرغابی یا نوعی درخت و حتی قومی از هندوان که پیرو آیین بودا هستند، معنا شده است.

این مجموعه آبی از قدیم کارکرد‌های چندگانه داشته است؛ علاوه بر این که تامین‌کننده آب بوده برای کارهای صنعتی هم از آن استفاده می‌شده و در کنار آن به عنوان یک مکان گردشگری و تفریحی مورد توجه بوده است.

یکی از مهم‌ترین کارکرد‌های مجموعه آبی شوشتر تامین آب شهر بوده با توجه به این که مجموعه سازه‌های آبی در مجاورت با بافت تاریخی شهر بوده و برای تامین آب مردم شهر نیز از آن استفاده می‌شده است، اما شاید جالب‌ترین کارکرد این مجموعه آبی این بوده که از آن برای کارهای صنعتی استفاده می‌شده است.

این محوطه علاوه بر استفاده‌های صنعتی در ایام کم‌آبی نیز آب مورد نیاز ساکنان را تأمین می‌کرده است.

سازه‌های آبی شوشتر در واقع به دلیل استفاده از نیروی آب برای به حرکت درآوردن آسیاب‌های صنعتی ساخته شده است.

به نظر می‌رسد یکی از اهداف ساختن این مجموعه از آبشارهای شوشتر، این بوده است که نیروی آب جاری را برای چرخاندن سنگ‌های آسیاب به خدمت بگیرند. این آسیاب‌ها در پشت پل بند گرگر در دل سنگ جاسازی شده و قطره‌های نیرومند آب از پشت پل بند و از طریق چاه‌های شترگلوی زیربند به آسیاب‌ها هدایت می‌شده است.

یکی دیگر از خصوصیات جالب توجه و در نوع خود بی‌نظیر دیگر این مجموعه این است که چشم‌انداز بصری شگفت‌انگیزی از خود به جا می‌گذارد.

درواقع آب حاصل از پساب آسیاب‌ها به صورت آبشارهای مصنوعی زیبا به محوطه‌ای حوضچه مانند می‌ریزد که در نهایت چشم‌انداز بدیعی را برای گردشگران به وجود می‌آورد.

هم‌اکنون هم این چشم‌انداز برای هر گردشگری آن‌قدر جذابیت دارد که هزاران گردشگر در طول سال از داخل و خارج ایران تنها برای دیدن این چشم‌انداز زیبا از این مجموعه آبی به شهر شوشتر سفر می‌کنند.

اهمیت تاریخی شوشتر و سازه‌های آبی‌اش

در این بین با توجه به اهمیت شهر شوشتر در مقاطع مختلف تاریخ به نظر می‌رسد این مجموعه آبی یکی از دلایل رونق این شهر بوده است، اما براساس یافته‌های باستان‌شناسان، این مجموعه از تأسیسات آبی در این منطقه در دوران خیلی کهن ساخته شده است.

بسیاری بر این اعتقاد هستند که بنیاد اولیه آن در دوران ساسانیان نهاده شده است. در آن زمان از فنون مهندسی پیچیده‌ای به نسبت دوران خود استفاده شده و در طول تاریخ نیز این مجموعه تکامل پیدا کرده است.

با تشکیل پایگاه سازه‌‌های آبی و گسترش فعالیت‌های پژوهشی پیرامون این سازه‌ها ابتدا پرونده مجموعه آسیاب‌های شوشتر که سال‌ها در فهرست پیشنهادی ثبت جهانی ایران قرار داشت تهیه شد، اما به پیشنهاد و نظر کارشناسان میراث جهانی یونسکو مبنی بر این که محوطه آسیاب‌ها تنها بخشی از مجموعه به‌ هم پیوسته سازه‌های آبی در شوشتر است، تهیه پرونده مجموعه آبی تاریخی شوشتر در دستور کار قرار گرفت.

این پرونده پس از تکمیل و رقابت موفقیت‌‌آمیز در مقایسه با آثار پیشنهادی دیگر، از سوی سازمان میراث فرهنگی کشور به عنوان دهمین اثر ایران به کمیته میراث جهانی یونسکو ارائه شد.

سرانجام در نشست سالانه اعضای این کمیته در 26 ژوئن 2009 (5 تیر 88) در شهر سویل اسپانیا، این پرونده با احراز معیارهای 1، 2 و 5 با عنوان «نظام آبی تاریخی شوشتر» در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره 1315 به ثبت رسید.

مجموعه آبی شوشتر در سال 77 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 2181 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و از آن تاریخ به بعد مورد حفظ و نگهداری سازمان قرار گرفته است.

همچنین مجموعه آسیاب‌ها و آبشارهای شوشتر به عنوان دهمین اثر ایران به کمیته میراث جهانی یونسکو معرفی شد.

آثار باستانی که به عنوان دهمین اثر ایران با عنوان «نظام آبی تاریخی شوشتر» به صورت یکجا در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره 1315 به ثبت رسیده‌ به شرح زیر است:

بند میزان، برج کلاه فرنگی، رودخانه دست کند گرگر، پل بند گرگر، مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی، بند برج عیار و نیایشگاه صابئین، بند ماهی بازان شوشتر (بند خدا آفرین)، قلعه سلاسل، کانال داریون، پل بند شادروان، بند خاک، پل بند لشکر و پل شاه علی و بند شرابدار.

فواد شمس - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی گردشگری - ضمیمه چمدان

به گزارش جام جم آنلاین، گردشگری در کرواسی از جمله صنایع مهم به شمار می‌آید به ترتیبی که در سال 2012، نزدیک به 12 میلیون نفر از این کشور بازدید کردند که این رقم در سال 2013 به 14 میلیون نفر رسید.

کرواسی به این تعداد گردشگر دلخوش نکرده است و قصد دارد با برنامه‌ریزی گسترده و دقیق، این رقم را سال 2020 به چیزی حدود 18 میلیون رسانده و درآمدی بیش از 17 میلیارد دلار از این راه کسب کند.

شهرهای تاریخی و طبیعت دست‌ نخورده تنها بخشی از جاذبه‌های گردشگری کرواسی است. زاگرب پایتخت پر جنب و جوش این کشور نیز برای خود بازار گرمی دارد! بهترین موزه‌ها، گالری‌ها، رستوران‌های سنتی و مدرن و مراکز خرید همگی به زاگرب شور خاصی بخشیده‌اند.

در امتداد سواحل کرواسی، شهرهای بندری صد ساله قرار گرفته‌اند که در آنها ساختمان‌های سنگی با معماری ونیزی به چشم می‌خورند؛ این در حالی است که خود ساحل با شن‌های نرم و آب زلالش هر کسی را به گرفتن آفتاب، غواصی، اسکی روی آب و موج‌سواری تشویق می‌کند.

شرکت‌های ناوگان قایق‌های بادی با قایق‌های رنگارنگ خود که در نقاط مختلف ساحل قرار گرفته‌اند دسترسی گردشگران به دریا را فراهم می‌کنند.

دوبروونیک یک شهر تاریخی در کشور کرواسی که در ساحل دریای آدریاتیک و در کنار آخرین قسمت تنگه‌ دوبروونیک قرار دارد.

این شهر یکی از برجسته‌ترین مقاصد توریستی در دریای آدریاتیک است که به سبب دیوارهای محکم دفاعی به یادگار مانده از قرون وسطی، در سال 1979 میلادی، به فهرست میراث جهانی یونسکو پیوست.

اگر با یکی از تورهای گردشگری مستقر در این منطقه راهی شوید نقطه آغازین شما باروها و استحکاماتی خواهد بود که ترکیبی از قلعه‌ها، برج‌ها و توپخانه‌ها هستند.

گردشگران با ایستادن بر فراز دیوارهای بلند نمایی شگفت‌انگیز از سراسر شهر قدیمی و بام‌های آن و همچنین سطح درخشان دریای آدریاتیک به دست خواهند آورد. برای بهره‌ بردن از این زیبایی‌ها، داشتن چند وسیله ساده کمک شایانی خواهد کرد: یک کفش راحتی، آب معدنی و البته دوربین!

میراث جهانی دیگر کرواسی در شهر اسپلیت قرار دارد. اسپلیت یا اشپلیت دومین شهر بزرگ جمهوری کرواسی پس از زاگرب (پایتخت) می‌باشد.

این شهر بندری در نیمه جنوبی کرواسی و در کرانه‌ شرقی دریای آدریاتیک قرار دارد. اسپلیت بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بندر کرواسی است.

دیوارهای روم باستان کاخ دیوکلسین همان مکانی است که نامش شهره‌ جهانی یافته است. این بنا که منظره‌ای مشرف به دریای آدریاتیک دارد توسط امپراتور روم، دیوکلسین، در سال 305 قبل از میلاد ساخته شده و دارای چهار دروازه‌ عظیم است که سه تای آنها در قسمت خاکی قرار گرفته و یکی که به طور مستقیم روی آب باز می‌شود.

در داخل این بنا، یک ردیف ستون در اطراف حیاط و ایوان آن قرار گرفته‌ که شکوه خاصی را به آن بخشیده‌اند. همچنین کلیسای جامع سنت دومنیوس با برج ناقوس زیبایش در این منطقه قرار گرفته‌اند.

دالماتیا یا دالماسی منطقه‌ای در ساحل شرقی دریای آدریاتیک است که تقریباً تمام آن در کرواسی امروزی واقع شده و بین جزیره رب در شمال غربی و خلیج کوتور (مونته‌نگرو) در جنوب شرق پراکنده است.

بسیاری از گردشگرانی که از کرواسی دیدن می‌کنند برای کشف و بازدید جزایر دالماسی و البته شیک‌ترین آنها یعنی خوار راهی آنجا می‌شوند. در شهر خوار می‌توان بهترین هتل‌های کشور و همچنین رستوران‌های غذاهای دریایی را پیدا کرد که در نوع خود جالب توجه هستند.

قدمت این منطقه به زمان حکومت ونیز‌ی‌ها (1420-1797) برمی‌گردد. کلیسای جامع قرن 16، بندر ماهیگیری زیبا و تپه‌های شگرف از جمله جذابیت‌های این منطقه هستند که در کنار ورزش‌های آبی گردشگران را به سمت خود جذب می‌کنند.

اما زیباترین نقطه کرواسی داستان جداگانه‌ای دارد! پارک ملی دریاچه‌های پلیتویک از 16 دریاچه تشکیل شده‌است و یکی از مکان‌های توریستی قدیمی در کرواسی است.

این دریاچه‌ها توسط سه کوهستان بزرگ محاصره شده‌اند و آب آنها نیز از همین کوهستان‌ها تامین می‌شود؛ بنابراین شما می‌توانید شاهد دریاچه‌های متفاوت از لحاظ رنگ و مواد معدنی باشید دریاچه‌هایی به رنگ سبز، آبی، خاکستری که با تغییر فصل نیز رنگ آنها عوض می‌شود.

دریاچه در سطح بالاتر و چهار دریاچه در سطح پایین قرار گرفته‌اند که به‌وسیله آبشارها و رودخانه‌های زیبا به هم متصل می‌شوند و منظره‌ای غیر‌قابل باور را به صورت طبیعی می‌سازند. این قسمت از کرواسی از قرن نوزدهم به جاذبه گردشگری مورد استفاده قرار می‌گرفت و بعدها به دلایل سیاسی به عنوان مرز بوسنی هرزگوین در اختیار ارتش و سربازان بود ولی بعدها توسط یونسکو این محل از ارتش پس گرفته و در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.

این دریاچه‌ها زیستگاه طبیعی گرگ‌ها و گوزن‌هایی است که برای رفع تشنگی به این دریاچه روی می‌آورند.

چطور برویم؟

تور گردشگری برای کرواسی هم به صورت ترکیبی به عنوان مثال با صربستان و هم به صورت تکی موجود است. قیمت تور ترکیبی با صربستان برای هفت روز تقریبا شش میلیون آب می‌خورد. سفارتخانه این کشور نیز در پاسداران واقع شده است.

نرگس انصاری - ضمیمه چمدان